Εάν δεν δώσουμε τον πόλεμο, τότε είναι βέβαιο πως θα τον χάσουμε...
- Ενώ ο εχθρός έχει βάλει “φωτιά στα μπατζάκια” μας, ο “στρατηγός” ακόμα κάνει σχεδιασμούς και δεν καλεί σε “γενική επιστράτευση”
Για να χεις στρατό ή θα πρέπει να τον μισθώσεις ή θα πρέπει να εμπνεύσεις πολλούς, ώστε να στρατευθούν και να σε ακολουθήσουν στην μάχη. Εκτός κι αν σχεδιάζει κανείς να κάνει πόλεμο και να δώσει μάχες μόνος του. Ή τέλος πάντων μόνο με το επιτελείο του. Και έχει μάλιστα διαλέξει ως πεδίο μάχης τα κανάλια και τα ΜΜΕ.
Για να εμπνεύσεις όμως τους πολλούς που θα στρατευθούν θεωρώντας σε στρατηγό, πρέπει πρώτα να τους πείσεις ότι υπερασπίζεις τα συμφέροντά τους. Αταλάντευτα.
Ενδεχομένως καλή και επιβεβλημένη η αλλαγή της πολεμικής σημαίας (σήμα του κόμματος) και του στρατηγείου (κτίρια). Καλή και η αλλαγή των επιτελών του στρατηγείου (εσωκομματικός ανασχηματισμός).
Ο “στρατός” όμως δεν συναθροίζεται μόνο μ’ αυτά. Ο “στρατός” για να συγκροτηθεί πρέπει να πειστεί πως ο αρχιστράτηγός του είναι ο πρόμαχος και ο υπερασπιστής του. Και να μην αμφιβάλλει στιγμή γι’ αυτό.
Ο “στρατός” για να συγκροτηθεί πρέπει να πειστεί ότι θα πολεμήσει για κάτι που αξίζει. Για κάτι που έχει συμφέρον να το κερδίσει ή έστω να μην το χάσει. Και το τελευταίο διάστημα στην χώρα μας έχουν χαθεί πολλά συμφέροντα των πολλών. Αμαχητί. Και οι διμοιρίες (οι οργανώσεις βάσης) παραμένουν άδειες. Καταθλιπτικά άδειες. Καμμιά “επιστράτευση”. Ενώ την ίδια στιγμή ο εχθρός έχει βάλει “φωτιά στα μπατζάκια” μας, ο στρατηγός κάνει ακόμα σχέδιασμούς και δεν καλεί σε γενική επιστράτευση.
Τουλάχιστον πριν την τελική μάχη θα έπρεπε να δούμε ορισμένες καταδρομικές επιχειρήσεις. Σχεδιασμένες και εκτελεσμένες με ακρίβεια. Για την τιμή των όπλων ίσως. Ισως για το θέαμα και μόνο. Αφού δεν πολεμάμε και δεν θα πολεμήσουμε τουλάχιστον ας μας διασκεδάσει κάτι.
Και ενώ φαίνεται πως ο χρόνος της τελικής μάχης πλησιάζει όσο θα μπαίνουμε στην Ανοιξη, άλλο τόσο φαινεται πως το παιχνίδι είναι σικέ.
Δηλαδή πως ενώ θα μπαίνουμε στην Άνοιξη, στην ουσία θα μπαίνουμε πάλι στον Χειμώνα.
Πως μπορεί να μην έχει αποφασιστεί ποιος θα είναι ακόμη ο νικητής, αλλά έχει αποφασιστεί ποιος θα είναι ο χαμένος: Εμείς.
Εμείς όλοι θα είμαστε ο χαμένος της μάχης, αν περιμένουμε κι άλλο τους στρατηγούς.
Στρατηγός, αξιωματικοί και διμοιρίες έχουν πάει σε παρατεταμένο πικνίκ σε λιβάδια ηλιόλουστα. Τα ρουσφετάκια έχουν τακτοποιηθεί, το χρήμα πέφτει κάθε μήνα ανελλειπώς και τώρα ξένοιαστοι κάτω από τον (ψεύτη) ήλιο χαλαρώνουν. Και όσο κρατήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ.