Tρομοκράτες μωρά και μωροί πολιτικοί

Το γράφαμε αλλά δε θέλαμε να το πιστέψουμε. Εδώ και μήνες τρέφαμε φρούδες ελπίδες ότι κάνουμε λάθος κι ότι ο Γιώργος έχει σχέδιο, η χώρα προοπτική και οι επόμενες γενιές μέλλον. Θέλαμε να πιστέψουμε ότι το ΠΑΣΟΚ έπεσε θύμα της κακιάς Νέας Δημοκρατίας που εγκατέλειψε το πλοίο μόλις κατάλαβε ότι βουλιάζει.
Κάναμε όνειρα ότι το ΠΑΣΟΚ θα μας γλιτώσει από τα νύχια του ΔΝΤ και μόλις ο κατακτητής μπήκε στην πόλη κάναμε όνειρα ότι σύντομα θα τον βγάλουμε έξω με τις θυσίες μας.
Όμως, όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες σα να τα έχουμε ξαναδεί και μοιάζουν τόσο με μια στρατηγική μιας κακής κυβέρνησης και ενός αποτυχημένου πρωθυπουργού. Πρόκειται για τη στρατηγική της ανεπάρκειας. Όταν δεν έχεις δηλαδή σχέδιο και σκαρφίζεσαι διάφορα τεχνάσματα.
Τον Μάρτιο του 2010 όλοι ξορκίζαμε το φάντασμα του ΔΝΤ αλλά αργά και σταθερά η κυβέρνηση με την παραπάνω στρατηγική μας έπεισε ότι είναι αναγκαίο κακό. Σκύψαμε το κεφάλι και είπαμε ότι είναι για το καλό μας.
Λίγους μήνες μετά, όμως, ξαναπαίζεται το ίδιο σενάριο. Ο δαίμονας είναι τώρα η αναδιαπραγμάτευση χρέους και τα νέα μέτρα εφ’ όρου ζωής. Ετσι προσπαθεί η κυβέρνηση να το περάσει στον κόσμο, σαν την έσχατη λύση. Εσχατη ήταν και η τρόϊκα να θυμίσω.
Αυτό και μόνο το σκηνικό αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει σχέδιο παρά μια στρατηγική ανεπάρκειας. Για παράδειγμα αν ο κ. Παπανδρέου πάει σε εκλογές δεν έχει ουσιαστικό σχέδιο για τη χώρα. Ότι του πουν θα κάνει.
Και η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα μεταξύ βομβών από τρομοκράτες – μωρά και βομβών από πολιτικούς – μωρούς.
Υπάρχει τελικά διαφορά;

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση