Η επανάσταση δεν βρήκε την... Ιθάκη

Εάν τολμούσαμε να προσεγγίσουμε μουσικά – τραγουδιστικά την σημερινή κατάσταση της χώρας, θα είχαμε να επιλέξουμε:

• Πάμε να φύγουμ' απ' εδώ... Και μη ρωτάς που πάμε...!!! Βέβαια, στην περίπτωση αυτή βρίσκονται ήδη αρκετοί Έλληνες (ιδιαίτερα νέοι) που σκέφτονται πολύ σοβαρά την φυγή από μία χώρα η οποία καταρρέει, ενώ ταυτόχρονα οι υπεύθυνοι της κατάρρευσης φροντίζουν να τοποθετούν και δυναμίτη στα θεμέλια (ή κάνεις σωστά μια δουλειά ή δεν την κάνεις καθόλου)…
• Πήγαινέ με, όπου θέλεις ταξιτζή...!!! Σε αυτό το σκεπτικό βρίσκεται ο αριθμός των Ελλήνων που επί δύο συνεχείς Κυριακές ψήφισε την μνημονιακή πολιτική και τους πολιτικούς συνεργάτες – αντιπροσώπους του καθεστώτος τροϊκανού συστήματος… Όσον αφορά το τραγούδι, θα μπορούσε και να παραφραστεί "Πήγαινέ με όπου θέλεις νταβατζή"...
  
• Πάμε σαν άλλοτε...!!! Επαναστατικό τραγούδι, στην προκειμένη περίπτωση, που μάλλον δεν θα αποφύγει να το «ακούσει» ο Γιώργος, η παρέα του και οι τροϊκανοί προϊστάμενοί τους.

Όλος ο λαός θέλει να φύγει... Όπου να ναι πάει, αρκεί να φύγει...!!! Ο "κυρίαρχος του παιχνιδιού" Παπανδρέου... Μας έχει βάλει στο καράβι και μας πάει εκεί που του λέει το δορυφορικό σύστημα πλοήγησης, που του προγραμμάτισε το Δ.Ν.Τ...!!!
"Ανταρσίες" δεν επιτρέπονται... Το μόνο που επιτρέπεται σε όποιον δε γουστάρει την πορεία είναι, να βουτήξει στη θάλασσα και χωρίς σωσίβιο... Ή να κάτσει στην καμπίνα του και να βγάλει το σκασμό...!!!
Οι άνθρωποι που δημιούργησαν το πρόβλημα στη χώρα θα συναινέσουν (αλληλοκατηγορούμενοι όμως) για να τη σώσουν. Οι πολίτες θα απέχουν όπως και στις εκλογές, τα διακομματικά λαμόγια θα συνεχίσουν το φαγοπότι και το πολιτικό σύστημα την ύπαρξη του για λίγο χρόνο ακόμα.
Αλλά μιλάμε για την Κυβέρνηση. Γιατί την πραγματική διοίκηση της χώρας την έχει ο ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα των εκλογών πρόεδρος του ΔΝΤ.
Και πως είναι δυνατόν να εμπιστευτούμε αυτούς, οι οποίοι μας οδήγησαν καρφί στην κρίση, να μας σώσουν; Και όταν λέω αυτούς εννοώ όλο το πολιτικό φάσμα. Ουσιαστική ανανέωση και επιτέλους να αναλάβουν τη διακυβέρνηση άνθρωποι γνωστικοί, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και ευρύτερες συναινέσεις.
Θα μου πείτε αυτοί μας έλαχαν τώρα και με αυτούς πρέπει να πορευτούμε. Ναι, δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Ελπίζω, την ύστατη αυτή στιγμή να λειτουργήσουν όλοι με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Το θέμα όμως δεν είναι μόνο η βούληση, είναι και η ικανότητα του ανθρώπου...
Η συναίνεση την οποία αρχίζει η επικαλείται η κυβέρνηση των τροϊκανών υπαλλήλων δεν είναι καθόλου απαραίτητο να έχει και κοινοβουλευτικό ισοδύναμο. Την συναίνεση θα την πετύχει η (ό,ποια) κυβέρνηση στο σύνολο του εκλογικού σώματος αμέσως μόλις συμφωνήσουν τα λόγια της με τα έργα της. Όχι μόλις προτείνει κάτι ρεαλιστικό αλλά μόλις αρχίσει να δρα ρεαλιστικά και γρήγορα.
Η αναζήτηση συναινέσεων στη βουλή είναι διάχυση ευθυνών και διαχείριση πολιτικού κόστους.
Πολύ φοβάμαι, πως εάν σωθούμε θα είναι επειδή πλέον δεν θα έχουμε άλλη επιλογή, όταν θα έχουμε συνειδητοποιήσει πως έχουμε μείνει για πολύ καιρό στον πάτο. Δυστυχώς τα αντανακλαστικά της πολιτικής και της κοινωνίας μας είναι πολύ αργά.

Αναγνώστης

ΥΓ. Νομίζω ότι υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα συναίνεση μεταξύ των μεγάλων κομμάτων. Συναίνεση να μας κοροϊδεύουν...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση