Τα κλειδιά...

Όταν κάποιοι επίδοξοι κατακτητές αξίωσαν απ’ τους προγόνους μας να τους δώσουν τα κλειδιά της πόλης τους, εκείνοι αποκρίθηκαν:
«Τα κλειδιά της πόλης μας είναι κρεμασμένα στις μπούκες των κανονιών μας. Ελάτε να τα πάρετε»!..
Και, να, που σήμερα κάποιοι ανάξιοι της ιστορικής και πολιτισμικής μας παράδοσης προσέφεραν τα κλειδιά της πατρίδας μας στο ΔΝΤ και τους εταίρους τους.
Κι όχι μόνο χωρίς να προβάλλουν αντίρρηση και αντίσταση, αλλά και παρακαλώντας τους διαφεντευτές, να τα πάρουν…
Κι έρχονται, τώρα, να μας τρομοκρατήσουν από πάνω:
Λέγοντάς μας πως αν δεν τους ψηφίσουμε θα μας πάνε σε εθνικές εκλογές.
Για να αποτελειώσουν την, ήδη, διαλυμένη-απ’ τους ίδιους και τους γαλάζιους συνεταίρους τους-ελληνική οικονομία.
Κι εμείς τους απαντάμε:
Το, αν θα πάτε ή δεν θα πάτε σε εθνικές εκλογές, είναι δικό σας θέμα…
Αφού βέβαια, χωρίς ντροπή και χωρίς φιλότιμο μας κλέψατε την εμπιστοσύνη και πήρατε τα κλειδιά της ψήφου μας στις προηγούμενες εκλογές.
Για να μας λέτε τώρα και να κάνετε ο, τι θέλετε.
Δικό σας θέμα και των «κυνικών»-όπως η λανθάνουσα γλώσσα του Πρωθυπουργού τους προσδιόρισε -εταίρων σας….
Και των ακόμη κυνικότερων «αγορών» των τοκογλύφων.
Που-αλληλεγγύως-μας φορέσατε χειροπόδαρα τις αλυσίδες του δυσβάστακτου χρέους και των οδυνηρών συνεπειών του.
Και δικός μας λογαριασμός είναι να διεκδικήσουμε με το κλειδί της ψήφου μας και να ξαναπάρουμε πίσω τα κλειδιά της πατρίδας μας.
Τα κλειδιά της εθνικής μας ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας. Τα κλειδιά της εθνικής και πολιτισμικής μας ασφάλειας. Και της ίδιας μας της ψυχής!
Που και αυτή ταλαιπωρείται και λεηλατείται άγρια απ’ το γαλαζοπράσινο συνάφι….
Γιατί το κλειδί της ψήφου μας αξιότιμοι κύριοι, είναι ο ιερότερος και πολυτιμότερος θησαυρός μας…
Που αποκτήθηκε με θυσίες και αγώνες. Και αντιπροσωπεύει την προκοπή τη δική μας και του τόπου μας.
Για να μπορούμε εμείς-και όχι κάποιοι άλλοι σε βάρος μας-να αποφασίζουμε για το παρόν και το μέλλον το δικό μας και των απογόνων μας.
Δικαίωμα, που-μέχρι τώρα- το σπαταλήσαμε, με απίστευτη αφροσύνη και επιπολαιότητα, πιστεύοντας στις απατηλές υποσχέσεις σας.
Για να μας οδηγήσετε στο χείλος της αβύσσου….
Εσείς, αν κάποιος σας είχε κλέψει, έστω και μια φορά, θα του εμπιστευόσασταν το κλειδί του σπιτιού σας; Ασφαλώς όχι!
Εμείς αυτούς, που μας κατακλέβουν και καταληστεύουν δεκαετίες, πώς είναι δυνατόν να τους εμπιστευθούμε!
Ύστερα από όσα πάθαμε είναι ποτέ δυνατόν να διαπράξουμε μια τόσο ασυγχώρητη αφροσύνη και επιπολαιότητα!
Και αντί για τον ίσιο δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας ν’ ακολουθήσουμε το, χωρίς επιστροφή, μονοπάτι του Εφιάλτη!
Στο οποίο η Λερναία ύδρα της οικονομικής τρομοκρατίας των ντόπιων εφιαλτών και των διεθνών τοκογλύφων, σαν κοπάδι, μας σπρώχνει!
Δεν θα ‘μαστε «η» ντροπή γι’ αυτούς, που έδωσαν το αίμα τους, για να μας κληροδοτήσουν ελεύθερη πατρίδα;
Και δεν θα επισύρουμε την οργή και τη αγανάκτηση και την κατάρα των ερχόμενων γενεών, που θα τις προδώσουμε!!!….

Παπα-Ηλίας

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση