Μουντομπάσκετ τέλος για την εθνική Ελλάδας

• Σκληρή ή αναμενόμενη η ήττα από την Ισπανία;

Έπαιξε καλύτερα από τα προηγούμενα ματς, πάλεψε αλλά δεν τα κατάφερε και πάλι κόντρα στην Ισπανία. Η εθνική Ελλάδας ηττήθηκε με 80-72 και αποχαιρέτησε το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας. Οι παίκτες του Καζλάουσκας εγκλωβίστηκαν και πάλι στη ζώνη, ενώ και οι διαιτητές έπαιξαν το ρόλο τους...
Είναι η χειρότερη παρουσία της εθνικής ομάδας σε Μουντομπάσκετ μετά την παρθενική συμμετοχή της, το 1986 (10η), με εξαίρεση φυσικά τη διοργάνωση του 2002 στην Ινδιανάπολη, όπου η ελληνική ομάδα δεν είχε λάβει μέρος.
Το καλό ξεκίνημα της ελληνικής ομάδας δεν είχε συνέχεια. Το 6-2 (1’50’’), έγινε γρήγορα 6-6 (2’40’’), η Ελλάδα αντέδρασε, βρίσκοντας ρυθμό καταφέρνοντας με τον Νίκο Ζήση να φτάσει στο +6 (11-17, 6’30’’) και να διατηρήσει το προβάδισμα ως το 17-19 (9’). Από εκεί και πέρα ο αγώνας πήρε χρώμα ισπανικό.
Η πολύ σκληρή άμυνα των παικτών του Σέρτζιο Σκαριόλο στα όρια του φάουλ και η ικανότητά τους να παίζουν «ψηλά», αλλά και να απειλούν με πολλούς παίκτες τόσο από τη γραμμή τριών πόντων, όσο και με σουτάκια από μέση απόσταση, άλλαξε την εικόνα του παιχνιδιού.
Το 17-19, έγινε 28-21 (13’35’’), η Ελλάδα απάντησε με ένα 6-0 (28-27, 16’), η διαφορά έμεινε στον έναν πόντο (30-29, 16’45’’) με τον Σχορτσανίτη (το τεχνικό επιτελείο είχε δώσει εντολή να κλείνουν πάνω του δύο και τρεις παίκτες μόλις έπαιρνε την μπάλα) να εκμεταλλεύεται δύο τελικές πάσες του Βασίλη Σπανούλη και τον Νίκο Ζήση να κάνει εξαιρετική δουλειά, βοηθώντας με σουτ από μέση απόσταση να σπάσει η ζώνη.
Ο τελευταίος λόγος στο πρώτο ημίχρονο ανήκε στους αντιπάλους μας, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν κάθε λάθος της ελληνικής ομάδας, ως το 37-29 (18’25’’) και το 38-31 με το οποίο ολοκληρώθηκε το πρώτο εικοσάλεπτο. Σε ένα πρώτο εικοσάλεπτο στη διάρκεια του οποίου οι Έλληνες δεν ευστόχησαν σε κανένα σουτ τριών πόντων (5/13 οι Ισπανοί) σε μόλις τρεις προσπάθειες.
Το πρώτο τρίποντο για την ελληνική ομάδα ήρθε στο 22’ από τον Αντώνη Φώτση και ήρθε να δώσει και πάλι το προβάδισμα (37-38), αφού πρώτα Ζήσης και Διαμαντίδης είχαν… στρώσει το χαλί με την επανέναρξη του αγώνα. Οι Ισπανοί απάντησαν γρήγορα (41-38, 22’40’’) παίζοντας πάντα την ίδια ιδιαίτερη σκληρή άμυνα.
Ο Φώτσης ήταν λες και είχε δείξει το δρόμο. Τα μακρινά σουτ βρήκαν το στόχο, η μπάλα φαινόταν πιο… ελαφριά για τους Έλληνες παίκτες που «έσφιξαν» και την άμυνά τους, κέρδισαν μάχες στο ριμπάουντ για να γράψουν το 45-51 (27’20’’) με τους Φώτση – Ζήση σε πρώτο ρόλο. Το παιχνίδι όμως είχε πολύ δρόμο ακόμη.
Δύο λάθος επιλογές, δύο ριμπάουντ χαμένα και οι Λόπεθ-Γιουλ έφτασαν στο καλάθι για να ξαναφέρουν μπροστά την Ισπανία στο σκορ (52-51, 29’10’’).
Η απάντηση ήρθε για το +2 της Ελλάδας με τρίποντο του Δημήτρη Διαμαντίδη (52-54, 30’30’’). Οι Ισπανοί επέστρεψαν για το 58-54 (31’45’’) και το σκηνικό επαναλήφθηκε με το 58-57 να γράφεται στο 34’ και το 61-57 στο 34’35’’. Ένα φάουλ πάνω σε σουτ τριών πόντων έδωσε το δικαίωμα στον Ρούντι Φερνάντεθ να γράψει το 63-57 (36’) και ένα λάθος στην περιφέρεια στον Ναβάρο να φύγει στον αιφνιδιασμό για το 65-57 (36’30’’).
Η ελληνική ομάδα παρουσιάστηκε άστοχη στα μακρινά σουτ στο διάστημα αυτό με αποτέλεσμα η διαφορά να φτάσει για πρώτη φορά στους 10 πόντους για την Ισπανία (67-57, 37’50’’). Το τρίποντο του Σπανούλη έδωσε μία ανάσα (67-60, 38’), αλλά η απάντηση ήταν άμεση (70-60, 38’). Ο Σχορτσανίτης μείωσε (70-63, «γκολ – φάουλ»), η Ελλάδα μείωσε στους έξι (72-66, 38’45’’), οι 0/2 βολές του Ρέγες έδωσαν μία ακόμη επίθεση στην ελληνική ομάδα για το 72-68 από τον Σπανούλη με ένα λεπτό να υπολείπεται. Ο Ρούμπιο όμως ήταν εύστοχος (74-58, 39’05’’).
Με 33’’ να απομένουν ο Διαμαντίδης πήγε στις βολές, είχε 0/2, ενώ άστοχος ήταν και ο Φώτσης που πήρε το επιθετικό ριμπάουντ. Ο Ναβάρο ήταν πιο εύστοχος (76-68, 39’35’’). Ο Καλάθης μείωσε (76-69, 39’40’’) με τον Αντώνη Φώτση να γράφει το τελικό 72-80 με τη λήξη.
Η εθνική ομάδα έπαιξε καλά, αλλά δυστυχώς ήταν λίγη για τον συγκεκριμένο αγώνα. Οι σχεδιασμοί δεν απέδωσαν τίποτε άλλο από το να αποχαιρετήσουν την διοργάνωση του Μουντομπάσκετ, με χαμηλά τα κεφάλια, τη στιγμή που κατώτερες ομάδες, για διάφορους λόγους παρέμειναν και αναμένεται να φτάσουν πολύ ψηλά... Το γιατί συμβαίνει αυτό, ίσως θα έπρεπε να το εξηγήσει η FIBA...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση