Σκηνικό ελπίδας στήνει η κυβέρνηση εν όψει εξελίξεων

• Για μεγάλο κύμα φυγής Ελλήνων από τη χώρα, μιλά σε σημερινό δημοσίευμά της η Wall Street Journal, καταρρίπτοντας τα αισιόδοξα μηνύματα και το "σκηνικό ελπίδας" που θέλει να στήσει η κυβέρνηση, για να ανακόψει το κύμα οργής (και όχι μόνο φυγής) των ελλήνων πολιτών

Συγκεκριμένα, η WSJ αναφέρει ότι η κρίση στη χώρα, τα σκληρά μέτρα που έχει λάβει για να την αντιμετωπίσει όπως η μείωση των επιδομάτων και εισοδημάτων και η αύξηση της φορολογίας, αλλά και η αυξανόμενη ανεργία έχουν οδηγήσει ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων να αναζητήσει την τύχη σε άλλες χώρες.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο αριθμός των αιτήσεων που έχει λάβει ο ΟΑΕΔ από ανθρώπους που ψάνουν για δουλεία στο εξωτερικό έχει αυξηθεί κατά 15-20% το 2010.
«Η πλειονότητα αυτών που φεύγουν για σπουδές και για αναζήτηση εργασίας ανήκουν στη μεσαία τάξη και είναι λιγότερο πιθανό να επιστρέψουν, σε σχέση με τη ανώτερη τάξη», υπογραμμίζει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας Λόης Λαμπριανίδης, ο οποίος προσθέσει η απώλεια αυτών των ανθρώπων μειώνει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας, καθυστερεί τις αλλαγές στο οικονομικό μοντέλο και περιορίζει τη δυνατότητα δημιουργίας μιας βιώσιμης οικονομίας.
Και οι σκέψεις φυγής των νέων ελλήνων καταρρίπτουν το σενάριο - σκηνικό ελπίδας που διακαώς (και εντέχνως) προσπαθεί να στήσει ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης Παπανδρέου - ΔΝΤ. Όμως, το σενάριο αυτό δεν “παίζει” για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι, κι αν ακόμη τα καταφέρει για φέτος χωρίς άλλα μέτρα, για το 2011 και το 2012 τα επιπλέον μέτρα θεωρούνται ΔΕΔΟΜΕΝΑ. Για ποια ελπίδα μιλάμε λοιπόν; Για να βγάλει το καλοκαίρι αν πάρει τη δεύτερη δόση του δανείου; Για αυτή μιλάμε.
Ο δεύτερος είναι ότι τα χειρότερα για την οικονομία ακόμη δεν ήρθαν. Ο κόσμος συνήθιζε να κάνει διακοπές με το επίδομα αδείας. Φέτος το επίδομα αυτό θα το πάρουν μόνον οι ιδιωτικοί υπάλληλοι (και όσοι το πάρουν, επειδή τα "αφεντικά" δεν συνηθίζουν να δίνουν επιδόματα αδείας). Όχι δηλαδή οι του δημόσιου τομέα και οι συνταξιούχοι, που είναι το μεγαλύτερο μέρος των μισθοσυντήρητων. Με αυτό το δεδομένο, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κάνει ο κόσμος διακοπές και αυτό σημαίνει ολοκληρωτική κατάρρευση του εσωτερικού τουρισμού. Όχι μόνον ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά και εστιατόρια, καφετέριες, λοιπά καταστήματα στις τουριστικές περιοχές, βενζινάδικα, κομμωτήρια, τα πάντα, θα δούνε τα έσοδά τους να κατρακυλάνε στην άβυσσο της "ελπίδας" που "χτίζει" ο Γιώργος Παπανδρέου. Αυτός ο κόσμος περιμένει να ζήσει καλοκαίρι και χειμώνα από την τουριστική σαιζόν. Ε, φέτος ΔΕΝ θα ζήσει. Και είναι ένα μεγάλο ερώτημα τι θα κάνει αυτός ο κόσμος το φθινόπωρο, όταν ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΕΙ στην κυριολεξία και όχι πείνα τύπου Άκη Παυλόπουλου-Νίκου Τσιαμτσίκα. Είναι φανερό ότι η κρίση-λαίλαπα που θα περάσει ο τουριστικός τομέας θα περάσει το φθινόπωρο στο σύνολο της οικονομίας.
Τρίτον, οι συνεχιζόμενες αυτές δυσκολίες θα φέρουν ακόμη περισσότερα προβλήματα στην αποπληρωμή δανείων κ.λ.π. προς τις τράπεζες. Η αύξηση των προβληματικών δανείων θα δημιουργήσει νέο κύμα έλλειψης εμπιστοσύνης προς τις τράπεζες (εσωτερικό και διεθνές). Τι θα γίνει τότε; Θα βάλουν οι τράπεζες “χέρι” στο ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας του ΔΝΤ; Αν γίνει κάτι τέτοιο, θα είναι η απόλυτη καταστροφή, γιατί θα είναι σαν να ομολογούν οι τράπεζες ότι διαφορετικά θα έπρεπε να είχαν πτωχεύσει...! Και όχι τίποτε άλλο, αλλά άντε να τους κάνει μήνυση και ο ευαίσθητος υπέργηρος εισαγγελέας εφετών, επειδή θα διασπείρουν καταστάσεις "πτώχευσης"...
Τέταρτον, οτιδήποτε θα συμβεί με την κατάργηση του επιδόματος αδείας, θα συμβεί και με το δώρο Χριστουγέννων. Το 60% του τζίρου της αγοράς γίνεται (γινόταν) το Δεκέμβριο! Αντιλαμβάνεστε τι θα σημαίνει αυτό για τους εμπόρους, τους εργαζόμενους στο εμπόριο, τους ιδιοκτήτες των ακινήτων, τους πάσης φύσεως επαγγελματίες που παρέχουν υπηρεσίες στο εμπόριο; Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για τη συλλογή εσόδων από ΦΠΑ και λοιπούς φόρους;
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η ούτως ή άλλως δραματικά αυξανόμενη ανεργία, από την οποία υπονομεύει την κατανάλωση, μειώνει το ΑΕΠ, δημιουργεί κι άλλη ύφεση και με τη σειρά της κι άλλη ανεργία. Όλα τα παραπάνω φαινόμενα θα επιτείνουν βέβαια το φαύλο κύκλο της ύφεσης. Το σπιράλ της ύφεσης. Χωρίς ορατή διέξοδο σε μια οικονομία που έχει βαλθεί να καταστρέψει και τις εξαγωγικές της επιχειρήσεις, μη επιστρέφοντας το ΦΠΑ, μόνο και μόνο για να “βγουν” τα νούμερα επικοινωνιακά, στην κυβέρνηση των νούμερων (κυριολεκτικά και μεταφορικά…).
Το σκηνικο ελπίδας είναι, συνεπώς, προσωρινό. Ημέρες μόνον θα κρατήσει, αν καταφέρει ποτέ να επιβληθεί...
Ταυτόχρονα, μία δημοσκόπηση που δεν γνωρίζουμε που δημοσιεύτηκε (εκτός και αν δημοσιεύτηκε μόνο στο μέγαρο Μαξίμου για να πείσει τον Παπανδρέου πως είναι λαοφιλής και έχει τον ελληνικό λαό στο πλευρό του), επικαλέστηκε από την Βιέννη ο πρωθυπουργός για να στηρίξει την λήψη σκληρών μέτρων... Όπως είπε, το 45% θα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ αν γίνονταν εκλογές σήμερα, ενώ το 55% των πολιτών στηρίζει τις αποφάσεις!!!
Πάντως, στο παρασκήνιο καταγράφεται έντονη κινητικότητα με φόντο το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο. Εάν η τρόικα αξιώσει νέα έκτακτα μέτρα, είναι πολύ πιθανό ότι κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν θα τα υπερψηφίσουν και η κυβέρνηση να αναγκαστεί να προσφύγει στις κάλπες.
Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να αντέξει να παραμείνει πρωθυπουργός (ή και βουλευτής, αφού πλέον γνωρίζουν πως κινδυνεύουν ακόμη και με έναν απλό περίπατο σε δημόσιους χώρους), με τόση καταστροφή που έφερε στη χώρα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, εάν είχε την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα. Αν τον σώζει κάτι, είναι η ιδεοληπτική του προσωπικότητα. Αυτή και μόνο τον διατηρεί, αυτή και θα τον καταστρέψει (αφού καταστρέψει και μία χώρα ολόκληρη)...
Η συνεχής υπενθύμιση του κυβερνητικού παρελθόντος της ΝΔ, μόνο όπλο (επικοινωνιακό) της κυβέρνησης, από κουραστική, κινδυνεύει να καταντήσει πια γελοία!
Απέναντι σε όλα αυτά, σύσσωμη η αντιπολίτευση πρέπει να καταθέσει αντιπρόταση. Βρισκόμαστε πολύ κοντά στην υπέρβαση της δημοσκοπικής κρίσης που βιώνουν όλα τα αντιπολιτευτικά κόμματα, αλλά και πολύ μακριά ταυτόχρονα, αν συνεχιστεί η ίδια άτολμη πρακτική.
Θέλει ριζοσπαστισμό, να εκφραστεί η επαναστατικότητα που κρύβει μέσα της αυτή τη στιγμή η κοινωνία. Ριζοσπαστισμό και τόλμη... Γιατί θέλει πολλή τόλμη για να ηγηθείς επαναστατικού κινήματος. Αυτό χρειάζεται όμως. Και πρέπει να το καταλάβουν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, επιτέλους. Η χώρα απαιτεί να τποθετηθούν με κύριο και μοναδικό μέλημα την ίδια την χώρα και το μέλλον της, αφαιρώντας τις κομματικές τους παρωπίδες.
Φτάνουν πια τα γαρύφαλλα και τα τριαντάφυλλα. Έχουμε πόλεμο...

Αναγνώστης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση