Spreads: Το τελευταίο ανέκδοτο στην Ελλάδα

• Και αλλη ραγδαία αύξηση των spreads σήμερα, που έφτασαν στο δυσθεώρητο νούμερο των 587 μ.β.!!!
• Πανικόβλητοι οι κυβερνώντες προσπαθούν να βρούνε διέξοδο στο πρόβλημα, χωρίς να θέλουν να λύσουν το ίδιο το πρόβλημα
• Μήπως οι 300 της Βουλής θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται το εισιτήριο κάποιου αεροπλάνου που θα τους πάει σε χώρες ασφαλείς γι αυτούς;

Ο Γιώργος Παπανδρέου τα βράδια μπορεί να κλαίει (όπως έχει διαρρεύσει στο διαδίκτυο) για την κατάσταση της χώρας, ή επειδή φοβάται πάρα πολύ για το προσωπικό του μέλλον... Προσωπικά, με αφήνει αδιάφορο αν κλαίει ή αν δεν μπορεί να κοιμηθεί, επειδή οι εξελίξεις τον "προδίδουν". Και με αφήνει αδιάφορο, πλέον, ο πρωθυπουργός, επειδή αυτός κινδυνεύει να χάσει τη θέση του, όμως όλοι εμείς οι υπόλοιποι κινδυνεύουμε να χάσουμε τις δουλειές μας, τα σπίτια μας και ποιός ξέρει τι άλλο... Όλοι εμείς, οι έλληνες πολίτες, καλούμαστε καθημερινά να παρακολουθούμε το δράμα της ισοπέδωσης της Ελλάδας, από ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να μας σύρουν στο ΔΝΤ, χωρίς όρους σε μία επίδειξη δύναμης στον οικονομικό (μέχρι στιγμής) πόλεμο των ισχυρών που μαίνεται τα τελευταία χρόνια...
Και τι έγινε αν "πέταξαν" τα spreads; Χάθηκε το "καλό πρόσωπο" της χώρας...! Λάθος... Χάνεται η αξιοπιστία της κυβέρνησης και του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος... Αυτό συμβαίνει και γι αυτό επικρατεί ο "μεγάλος πανικός"...
Ο Έλληνας χαμογελάει πλέον, επειδή γνωρίζει πως τον έχουν βάλει στόχο, κάποιοι που δεν σκέφτονται σαν άνθρωποι, αλλά σαν χρηματοκιβώτια... Γελάει ο έλληνας με τα χάλια των πολιτικών που, όντας αδαείς, παρακολουθούν το "θέαμα" της αχαλίνωτης επίθεσης κατά της Ελλάδας... Χαμογελάει ο έλληνας, και αναρωτιέται τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα. Σε τι ακόμη θα υποκύψουν οι υπερήφανοι πολιτικοί μας ηγέτες, που έχουν πέσει στα τέσσερα αναζητώντας μία χαραμάδα διαφυγής από το οικτρό αύριο που τους περιμένει (το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά αυτό, όλοι οι πολιτικοί, ανεξαρτήτως κόμματος), αφού δεν μπόρεσαν να λειτουργήσουν συνεργατικά για να γλιτώσουν την χώρα από αυτά που σήμερα βιώνουμε και από αυτά που αύριο έρχονται (και που δυστυχώς θα είναι ακόμη χειρότερα).
Ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι έχει στηθεί στην πλάτη όλων μας. Ένα παιχνίδι στο οποίο όλα είναι "μιλημένα" και που σαν αποτέλεσμα θα έχει την υποθήκευση του μέλλοντος της χώρας. Ποιός ή τι μπορεί να μας γλιτώσει; Άγνωστο... ίσως ο Κινέζος -που οι άρχοντες των ΜΜΕ και οι λακέδες τους δημοσιογράφοι δεν ήθελαν ποτέ-, ίσως ένας ξεσηκωμός του λαού -τον οποίο τρέμουν όλες οι εξουσίες-, ίσως ένας πόλεμος... Ποιός μπορεί πλέον να γνωρίζει το τι μέλλει γεννέσθαι!!! Κανείς, ούτε ακόμη και το υπόλειμμα πρωθυπουργού (στον Γιώργο Παπανδρέου αναφέρομαι) που άγεται και φέρεται μέσα στο ψέμα που τον ανάδειξε στην θέση που σήμερα κατέχει... ανίκανος όντας να χειριστεί ακόμη και την βασική του ευθύνη της ακεραιότητας της χώρας (ο ίδιος εξάλλου έχει τοποθετηθεί προ καιρού, όταν όλα ήταν πολύ καλύτερα, αναφερόμενος σε απώλεια της εθνικής κυριαρχίας).
Ένα ανέκδοτο για γέλια και για κλάματα βιώνει η χώρα, επειδή το ψέμα περίσσεψε και αποφάσισε ξεδιάντροπα να κυβερνήσει. Και μέσα σε όλα αυτά, έχει εξαφανισθεί το αυτονόητο: Πού είναι τα λεφτά που λείπουν; Οι ηλιθιώδης προπαγανδιστική κίνηση του κυβερνητικού σχηματισμού, περί συνυπευθυνότητας των πολιτών, αποτελεί ένα ακόμη σημείο γελοιότητας στην οποία κωπηλατούν οι κυβερνώντες. Πού είναι τα λεφτά που λείπουν; Γιατί πρέπει να γλιτώσουν αυτοί που τα έκλεψαν και καλούνται να πληρώσουν αυτοί που εργάστηκαν τίμια; Η απάντηση είναι πως "κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει", λέει ο λαός και στην περίπτωση αυτή, καλύπτει πλήρως τον πολιτικό κόσμο (και ιδιαίτερα τους σημερινούς κυβερνώντες) που προσπαθούν να βρούνε ενόχους εκεί που τους βολεύει και όχι εκεί που οι πραγματικοί κλέφτες υπάρχουν...
Μας λείπουν πολλά, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Όμως, αυτό που μας λείπει περισσότερο ετούτες τις μαύρες ημέρες του έθνους, είναι η υπερηφανεια, την οποία απωλέσαμε όταν αφήσαμε ένα τσούρμο από αλήτες και γκάγκστερ του κοινού ποινικού δικαίου να μπούνε στην πολιτική και να γνωρίσουν μεγάλες δόξες με την υποστήριξη την δική μας... Σε αυτό φταίμε εμείς οι πολίτες αλλά σε τίποτε άλλο. Όσο και αν θέλουν τα παπαγαλάκια της κυβερνητικής προπαγάνδας να μας ενοχοποιήσουν...
Οι ένοχοι έχουν κότερα, μεγάλες καταθέσεις, συμμετοχές σε εταιρείες οφσόρ, πισίνες και.. κατοικίες σε ακριβές συνοικίες πρωτευουσών του εξωτερικού...
Την ίδια στιγμή,με πυριτιδαποθήκη μοιάζει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος αισθάνονται απομονωμένοι από τις εξελίξεις, παραπονούνται ότι δεν έχουν ενημέρωση για τον μηχανισμό στήριξης και παρ΄ όλα αυτά καλούνται να τον υπερασπιστούν στους ψηφοφόρους του κόμματος. Επίσης, λένε ότι αρκετοί υπουργοί δεν ακούν τις επισημάνσεις τους στους Κοινοβουλευτικούς Τομείς Εργασίας του ΠαΣοΚ και καλούνται στη συνέχεια να ψηφίσουν διατάξεις με τις οποίες διαφωνούν. Χθες όλο αυτό το κλίμα βγήκε στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης που συγκάλεσε έπειτα από αρκετό διάστημα ο κ. Χρ. Παπουτσής με τους προέδρους των επιτροπών της Βουλής.
Η συζήτηση ήταν έντονη και οι βουλευτές έθεσαν κρίσιμα ερωτήματα αναπτύσσοντας τους προβληματισμούς τους για την οικονομική κατάσταση της χώρας. «Πώς προχωρούν οι διαπραγματεύσεις για τον μηχανισμό στήριξης; Τι ζητεί η κυβέρνηση; Δεν μας έχει ενημερώσει κανένας. Τα κανάλια φαίνεται να ξέρουν όλο το σενάριο, ενώ εμείς όχι» επισήμαναν οι κκ. Ι. Δριβελέγκας και Ευ. Αργύρης. Ο κ. Κ. Σπηλιόπουλος ζήτησε να μάθει πού θα σταματήσει η ιστορία με τα spreads, αφού δεν μειώθηκαν ούτε με την κατάθεση του Προγράμματος Σταθερότητας, ούτε με τα πρόσθετα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, ούτε με την απόφαση για τη δημιουργία του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης. Ο κ. Κ. Βρεττός πρότεινε να συγκληθεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος με αντικείμενο την οικονομία και τους όρους εφαρμογής του μηχανισμού στήριξης. Μαζί του συμφώνησαν αρκετοί συνάδελφοί του και η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη είπε ότι «ο πρόεδρος το σκέφτεται» .
Η οργή του λαού πλησιάζει. Μπορείτε να κλάψετε ελεύθερα, όλοι εσείς που φοβάστε και ειλικρινά σας λυπάμαι, γιατί όταν θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τις ευθύνες σας, δεν θα έχετε τον χρόνο ούτε καν να φοβηθείτε... Τέλος, σαν πρόταση, πιστεύω πως ίσως θα ήταν καλύτερα να πούμε στον κινέζο να έρθει... να πούμε στους άλλους, πως τους έχουμε προ καιρού ξεπληρώσει, να γυρίσουμε προς τους φίλους μας στην Ε.Ε. και να τους πούμε πως λυπόμαστε που δεν στάθηκαν στο ύψος τους, αλλά μπορούμε και χωρίς αυτούς. Α, και κάτι ακόμη: Μπορούμε να κηρύξουμε casus belli στον γείτονα τούρκο εάν αναφερθεί και πάλι στον 25ο μεσημβρινό και περί αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο...
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως σαν λαός είμαστε αποφασισμένοι να τους πάρουμε όλους μαζί μας στον πάτο, εάν συνεχίσουν να μας υποτιμούν.
Αναγνώστης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση