Έγκλημα και τιμωρία

• Το 1922, μετά την εθνική καταστροφή στη Μικρασία, στήθηκε στρατοδικείο και δικάστηκαν οι φερόμενοι ως κύριοι υπαίτιοι της καταστροφής και εκτελέστηκαν
• Σήμερα; Απλά, σφυρίζουν αδιάφορα και ελέγχουν το "πλήθος" για να ξέρουν πότε θα ανέβουν στο αεροπλάνο της σωτηρίας τους
  

Επειδή στη σύγχρονη εποχή και στον γεωγραφικό και πολιτικό χώρο που ανήκει η Ελλάδα, οι πόλεμοι δεν γίνονται πια με τα όπλα αλλά με την οικονομία, σαν αποτέλεσμα έχουμε ότι η ήττα, η καταστροφή και η υποδούλωση μιας χώρας γίνεται με "οικονομικά όπλα".
Όταν καταστραφείς οικονομικά, τότε στην κυριολεξία υποδουλώνεσαι και γίνεσαι έρμαιο των δυνατότερων και των επιβουλωμένων. Χάνεις την εθνική φωνή σου, την ικανότητα αντίδρασης και, εν τέλει, την ίδια την εθνική σου κυριαρχία. Αυτό συνιστά εθνική καταστροφή, εφάμιλλη με μια καταστροφή μετά από πολεμικές συγκρούσεις του περασμένου αιώνα. Και το χειρότερο είναι ότι, ενώ, σε έναν πόλεμο υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες που σε μια κρίσιμη μάχη μπορεί να στρέψουν τη νίκη προς την μια η την άλλη πλευρά μέσα σε μέρες ή σε ώρες, στην περίπτωση της οικονομικής καταστροφής, η πορεία και το αποτέλεσμα διαμορφώνεται σιγά-σιγά και σε βάθος χρόνου, οπότε δεν υπεισέρχεται καθόλου ο παράγοντας του αιφνιδιασμού η της τύχης, μιας και υπάρχει μεγάλη άνεση χρόνου για την παρακολούθηση της "μάχης" και την διαχείριση της με τρόπο που εξασφαλίζει την καλύτερη στρατηγική και άμυνα, ώστε να αποφευχθεί η ήττα και η συντριβή.
Αν στον πραγματικό πόλεμο, μια στιγμιαία λάθος εκτίμηση της κατάστασης, μια λάθος πληροφόρηση, μια λάθος στιγμιαία απόφαση επί του πρακτέου, ένα λάθος σχέδιο η μια λάθος εφαρμογή του σχεδίου, μπορεί να επιφέρει μέσα σε στιγμές την πανωλεθρία, στην περίπτωση της διαχείρισης της οικονομίας ενός κράτους (και άρα της τύχης και του μέλλοντος του λαού του), αυτοί οι παράγοντες αποκλείονται και το μόνο που χρειάζεται είναι η σύνεση και η εντιμότητα των διοικούντων για να μην οδηγηθεί η χώρα στην καταστροφή. Άρα λοιπόν, στην περίπτωση αυτή, αν η χώρα καταστραφεί οικονομικά, δεν μιλάμε για αμέλεια η ανικανότητα, αλλά για κανονικότατο ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ και συνεπώς, οι υπεύθυνοι θα πρέπει επίσης να δικαστούν κατά τρόπο ανάλογο με αυτόν μετά από μια πολεμική πανωλεθρία και εθνική καταστροφή.
Αυτό ακριβώς βιώνει η Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Μια εθνική καταστροφή τύπου πολεμικής πανωλεθρίας και το ερώτημα που προκύπτει είναι το εύλογο… θα τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι;
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι υπεύθυνοι;... Είναι 500-1000 άτομα, με όνομα, επώνυμο και διεύθυνση κατοικίας, με κυριότερους ΠΡΩΤΑΙΤΙΟΥΣ αυτούς που ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ και ΔΙΟΙΚΗΣΑΝ τη χώρα, τα τελευταία 35 χρόνια, δηλαδή, όσους υπήρξαν βουλευτές, υπουργοί, γεν. γραμματείς υπουργείων, διοικητές οργανισμών και εταιρειών του δημοσίου, ΔΕΚΟ, κ.τ.λ. Αυτοί είναι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ, ΦΥΣΙΚΟΙ και ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ αυτού του ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ, με ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ όλα εκείνα τα ΛΑΜΟΓΙΑ και τα ΕΡΓΟΛΑΒΟ-ΛΑΜΟΓΙΑ του δημοσίου, που ήταν οι ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΟΙ τους.
Τα κατά συρροή δε εγκλήματα τους κατά της χώρας, που οδήγησαν στην καταστροφή που θα βιώσουμε τώρα, είναι πολλαπλά και όλα " ιδιαιτέρως ειδεχθή", όπως λένε οι νομικοί. . .
1) Οικονομικά εγκλήματα των πολιτικών με χρήση του κρατικού μηχανισμού προς ίδιον όφελος και διασπάθιση δημοσίου χρήματος. . .
2) Ανάθεση προμηθειών και μεγάλων η/και μικρών έργων του δημόσιου σε "ΗΜΕΤΕΡΑ ΛΑΜΟΓΙΑ" και μεγαλοεργολάβους, οι οποίοι τα υπερτιμολογούσαν ασύστολα και υπερβολικά, χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο, κατακλέβοντας το δημόσιο και ευρωπαϊκό χρήμα των πακέτων της ΕΟΚ, με αποτέλεσμα να πλουτίσουν οι ίδιοι και οι πάτρωνες τους πολιτικοί οι οποίοι, βεβαίως, έπαιρναν το ποσοστό τους.
3) Ασύστολοι διορισμοί στο δημόσιο της εκλογικής τους πελατείας (και προς άγραν μεγαλύτερης πελατείας), σε πολλές δε περιπτώσεις έναντι χρηματικής αμοιβής !!!! για αυτή την "εξυπηρέτηση" που παρείχαν, δημιούργησαν οργανισμούς και υπηρεσίες στο δημόσιο, χωρίς αντικείμενο και υπερφόρτωσαν τις ήδη υπερφορτωμένες υπηρεσίες με απίστευτο αριθμό τεμπέληδων για να "βολέψουν" τους "δικούς" τους ανθρώπους, ώστε κι αυτοί "να φανέ ψωμί"... (είχαν και ανθρωπιστικές ευαισθησίες τα τομάρια, λες και το κράτος είχε τίποτα δέντρα που γένναγαν λεφτά για να πληρώνονται όλοι αυτοί, ή λες και τους διόριζαν στο μαγαζί τους...)
4) Θέσπιση όλων αυτών των απίστευτων επιδομάτων και παροχών (των κεκτημένων!), προς τους δημοσίους υπάλληλους, με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη διόγκωση του κόστους συντήρησής τους
5) Ασύστολη σπάταλη του δημόσιου χρήματος και των κρατικών πόρων, σε όλους τους τομείς, όλα τα επίπεδα και όλες τις λειτουργίες και δραστηριότητες του δημοσίου...
6) Δημιουργία, ενθάρρυνση και, τελικά, καθιέρωση της συναλλαγής και της διαπλοκής στη λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών -ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ- με τελικό αποτέλεσμα την δημιουργία και γιγάντωση της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ σε όλες ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης, από τον τελευταίο κλητήρα μιας υπηρεσίας, μέχρι τον υπουργό... Σε αυτό δε, συνετέλεσε τα μέγιστα η ύπαρξη -ουσιαστικά- ατιμωρησίας των εκάστοτε "συλλαμβανομένων" απιστων "δημοσίων λειτουργών" (σημ. λαμογιών = διαβάζεται διαφορετικά αλλά σημαίνει το ίδιο...)
7) Χειραγώγηση της δικαιοσύνης, ώστε να εξασφαλίζεται το ατιμώρητο των σκανδάλων που αποκαλύπτονταν από τον τύπο, ο οποίος έφτασε να αντικαταστήσει την δικαστική λειτουργία, αφού η "εκδίκαση" των σκανδάλων σε βάρος του δημόσιου (δηλαδή όλων ημών των πολιτών), γινόταν στα στούντιο των τηλεοπτικών καναλιών, με "προέδρους" και "εισαγγελείς", έγκριτους "δικαστικούς" !!!! τύπου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, Χαρδαβέλλα, Ευαγγελάτου (γνωστός και ως "Εισαγγελάτος"... και λοιπούς)...
Tέτοια ήταν και είναι η κατάντια που όταν ένας πολίτης έβλεπε ότι δεν μπορεί να βρει το αυτονόητο δίκιο του, έφθανε να επικαλείται τα κανάλια και να χρησιμοποιεί την ύστατη άμυνά του, λέγοντας… "θα σας πάω στα κανάλια". . .ή. . . "θα φωνάξω τον Τριανταφυλλόπουλο". . .
8) Θεσμοθέτηση του απαράδεκτου και προκλητικότατου νόμου "περί ευθύνης υπουργών" και "βουλευτικής ασυλίας", με στόχο να εξασφαλίσουν το ατιμώρητο των πράξεών τους, αφού σε αυτές εμπλέκονταν πολλοί και από τα δυο κόμματα εξουσίας και ως γνωστόν "κόρακας κορακιού μάτι δεν βγάζει" και "αυτά είναι δανεικά... με καλύπτεις εσύ σήμερα, σε καλύπτω εγώ αύριο"...
Αυτά και αλλά είναι τα εγκλήματα που διέπραξαν οι εν ενεργεία πολιτικοί, όλοι εκείνοι που κυβέρνησαν και διοίκησαν τη χώρα τα τελευταία 35 χρόνια και είναι το ίδιο συνένοχοι, τόσο αυτοί που τα διέπραξαν, όσο και οι άλλοι που δεν τα έκαναν οι ίδιοι, αλλά τα έβλεπαν, τα ήξεραν και εν τούτοις δεν έβγαιναν να τα καταγγείλουν στο λαό ούτε και παραιτήθηκαν. . .
Σε αυτό δε το έγκλημα δεν υπάρχει το ελαφρυντικό της αμέλειας, γιατί ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν και οι μεν και οι δε, γι' αυτο και το έγκλημα τους εις βάρος της χώρας, είναι ιδιαιτέρως ειδεχθές και ως τέτοιο πρέπει να δικαστεί... Είναι όλοι τους ένοχοι και συνένοχοι και πρέπει να δικαστούν από ειδικό δικαστήριο και να τιμωρηθούν παραδειγματικά... Η τιμωρία τους δε, πρέπει να στοχεύει ακριβώς το κίνητρο και το προϊόν του εγκλήματος τους = το χρήμα...
ΔΗΜΕΥΣΗ λοιπόν...
Δήμευση όλης της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους, που αποκτήθηκε κατά την διάρκεια της ενεργού θητείας τους στα κοινά, μετά από εξονυχιστικό "πόθεν λέσχες" , τόσο των ιδίων, όσο και των συζύγων, των παιδιών και των αδελφών τους (γιατί κάθε λαμόγιο που σέβεται τον εαυτό του φροντίζει να διασπείρει τα κλεμμένα σε άμεσα οικείους του, ώστε να μη φαίνεται ο ίδιος σε πιθανή έρευνα...)
Εκτός από την δήμευση της περιουσίας τους, να τιμωρηθούν με αφαίρεση της Ελληνικής ιθαγένειας και φυλάκιση...
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, που ήταν σοφοί και τα έκαναν ΟΛΑ σωστά, προέβλεπαν ότι οποίος παρανομούσε ή εγκληματούσε εις βάρος της πόλης -και ακόμα χειρότερα, αν αυτός ήταν δημόσιος άνδρας- να εξοστρακίζεται (= απέλαση εφ' όρου ζωής από την πόλη) και ΝΑ ΔΗΜΕΥΕΤΑΙ ΟΛΗ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ… Ενίοτε δε προβλεπόταν και η θανατική ποινή… Σε όσους δε αναλάμβαναν δημόσιες θέσεις, στην έναρξη της "θητείας " τους, καταγράφονταν και δεσμεύονταν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία, από το "κράτος", τα οποία "αποδεσμεύονταν" και τους αποδίδονταν -τα ίδια ακριβώς- μετά το τέλος της θητείας τους και της συμμετοχής τους στην δημόσια διοίκηση και εξουσία (στα "κοινά"…), ενώ η πόλη αναλάμβανε την συντήρηση και διαβίωση τους, για όσο διάστημα την υπηρετούσαν...Έτσι εξασφαλιζόταν, απόλυτα, ότι αυτοί που εμπλέκονταν στην εξουσία και τον κρατικό μηχανισμό, δεν θα είχαν κανένα κίνητρο και "πειρασμό", να προσδοκούν και να επιδιώκουν κανένα προσωπικό υλικό όφελος από την συμμετοχή τους στη διοίκηση, και άρα δεν θα ήταν επιρρεπής στην διαπλοκή και στην διαφθορά…
Τι πιο λογικό και δίκαιο μέτρο από αυτό;
Μας έχουν δείξει το δρόμο εδώ και 2000 χρόνια εκείνοι οι οποίοι για το μόνο που θα ντρέπονταν σήμερα θα ήταν για τους απόγονους τους…
Παραδειγματική και εξοντωτική τιμωρία λοιπόν, γιατί μόνο έτσι όχι μόνο θα αποδοθεί δικαιοσύνη, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, θα ικανοποιηθεί πλήρως το περί δικαίου αίσθημα όλων των απλών πολιτών, που καλούνται τώρα να σηκώσουν το βάρος και τις συνέπειες της εθνικής αυτής καταστροφής, κι έτσι θα αποκαθίστατο πλήρως η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ του κράτους απέναντι στους πολίτες του και η εμπιστοσύνη των πολιτών στο σύστημά του και στους θεσμούς, γιατί τελικά το κυρίως πρόβλημα της χώρας είναι η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, πρωτίστως στο εσωτερικό, απέναντι στους πολίτες της και κατ' επέκταση στο εξωτερικό... Επίσης, μια τέτοιου είδους τιμωρία, θα λειτουργούσε αποτρεπτικά στο μέλλον, για οποιονδήποτε δημόσιο λειτουργό η διοικούντα, θα είχε "σκέψεις", "πειρασμούς" και "ανησυχίες" προς αυτή την κατεύθυνση...
Σαν επίλογο, θέλω να προτείνω 1-2 τρόπους, ώστε "η γυναίκα του Καίσαρα ΚΑΙ να είναι ΚΑΙ να φαίνεται τίμια" από εδώ και στο εξής σε αυτή τη χώρα…
1) Να ψηφιστεί μια διάταξη στο σύνταγμα της χώρας που να επιβάλλει καταγραφή όλων των περιουσιακών στοιχείων ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΩΝ (με άνοιγμα λογαριασμών σε Ελλάδα και εξωτερικό), όσων θα εκλέγονται βουλευτές, υπουργοί, γ. γ. υπουργείων, διοικητές ΔΕΚΟ και δημοσίων υπηρεσιών και φορέων και γενικότερα όσων αναλαμβάνουν υψηλόβαθμες διοικητικές θέσεις του δημοσίου.
Η καταγραφή θα γίνεται από υπηρεσία της βουλής, στην αρχή της θητείας τους και θα αφορά τόσο τους ίδιους όσο και ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ 1ου ΒΑΘΜΟΥ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥΣ ΕΞ' ΑΙΜΑΤΟΣ (σύζυγοι, παιδιά, αδέλφια, γονείς, κ.τ.λ.), κάθε χρόνο δε, θα γίνεται λεπτομερής έλεγχος "πόθεν λέσχες" για οποιοδήποτε νέο περιουσιακό στοιχείο αποκτά επιπλέον οποιοσδήποτε από αυτούς (κινητό ή ακίνητο). Η ποινή για οποιονδήποτε παραβάτη ή επίορκο να είναι αυτή που αναφέραμε παραπάνω...
2) Άμεση κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και της βουλευτικής ασυλίας. Αντιθέτως, να γίνει νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει επιβολή ΔΙΠΛΑΣΙΑΣ ποινής σε οποίον πολιτικό ή διοικούντα ή δημόσιο λειτουργό υποπίπτει σε αδίκημα του ποινικού δικαίου, σε σχέση με αυτή που επιβάλλεται στους απλούς πολίτες, γιατί ο δημόσιος άνδρας -και κυρίως ο εκλεγμένος- πρέπει να είναι υπόδειγμα αρετής και παράδειγμα προς μίμηση στα μάτια των πολιτών και όχι των πωλητών. . . (και τώρα είναι παράδειγμα προς μίμηση, αλλά σε ότι αφορά τη διαφθορά και τη λαμόγιο, γι' αυτό φτάσαμε εκεί που είμαστε τώρα.)
Αν θεσμοθετούνταν στο Σύνταγμα της χώρας αυτά τα δυο μέτρα, τότε και μόνο τότε, αυτοί που θα ήθελαν να εμπλακούν στην πολιτική θα ήταν οι πραγματικά άξιοι, άνθρωποι με ήθος και εντιμότητα που θα ήθελαν πραγματικά να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και στη χώρα...
Τότε και μόνον τότε θα εξαφανίζονταν οριστικά και αμετάκλητα όλα τα λαμόγιο και τα τρωκτικά που έχουν στόχο το προσωπικό τους όφελος, ασελγώντας και εγκληματώντας εις βάρος της χώρας (= όλων μας), δια μέσου της πολιτικής...
Τότε και μόνον τότε, θα ξεκαθάριζε "η κόπρος του Αυγεία" στη διοίκηση της χώρας, που μας έχει πνίξει ολοκληρωτικά μέσα στο βούρκο της…

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση