Ο αριβισμός τα προκάλεσε όλα…
- Σε προεκλογικές συνεντεύξεις του, μάλιστα, ο κ. Παπανδρέου έλεγε «όχι» στο «άλλοθι της καμένης γης»
- Εγινε, βέβαια, το ακριβώς αντίθετο. Με τα γνωστά αποτελέσματα
Φυσικά, φταίνε οι κερδοσκόποι. Αλλά αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν. Δεν δίστασαν να προκαλέσουν το κραχ του 2008, στο… τείχος της Ελλάδας θα σταματούσαν;
Στ’ αυτιά τους έφτασαν, βέβαια, τα αναγκαία μηνύματα. Οι συνέπειες της δαιμονοποιημένης απογραφής του 2004 αποδείχθηκαν παιχνίδι για μικρά παιδιά μπροστά στα όσα προκάλεσε η δήθεν αθώα «καταγραφή» του 2010.
Η απογραφή απλώς ανέβασε το έλλειμμα. Η καταγραφή συνοδεύτηκε από έναν ορυμαγδό αυτομαστιγώματος, όπου πρωθυπουργός και στελέχη βγήκαν στον κόσμο διακηρύσσοντας πόσο αναξιόπιστοι -και επομένως αφερέγγυοι- είμαστε.
Αλλα έλεγε προεκλογικά η προπαγάνδα και προβάλλονταν με πηχυαίους τίτλος. Ότι προκρίθηκε η καταγραφή της απογραφής για να μην εκτεθεί η χώρα. Και δημοσιεύονταν διαρροές συνεργατών του κ. Παπανδρέου, σύμφωνα με τις οποίες τα πορίσματα των ερευνών θα κρατούνταν στο εσωτερικό της χώρας (αν είναι δυνατόν), «ώστε να μην υπονομευτεί κι άλλο η διεθνής εικόνα και θέση της Ελλάδας».
Σε προεκλογικές συνεντεύξεις του, μάλιστα, ο κ. Παπανδρέου έλεγε «όχι» στο «άλλοθι της καμένης γης». Εγινε, βέβαια, το ακριβώς αντίθετο. Με τα γνωστά αποτελέσματα.
Αλλα μας έλεγε προεκλογικά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ότι θα διαπραγματευτεί σκληρά στην Ευρώπη και πως έχει τη δύναμη να το πράξει. Τις μέρες που πέρασαν είδαμε το ακριβώς αντίθετο. Περιδεείς περιμέναμε τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων.
Στη δήλωσή του, μετά την προκήρυξη των εκλογών, είπε ξεκάθαρα: «Εχουμε τη γνώση, έχουμε την πολιτική βούληση. Ξέρουμε τα προβλήματα. Εχουμε προτείνει λύσεις. Λύσεις αξιόπιστες, που σέβονται το βιος και τις ελπίδες του ελληνικού λαού. Λύσεις εφικτές, αλλά και δίκαιες. Εχουμε σχέδιο. Σχέδιο ανάπτυξης και εξόδου από τη σημερινή κρίση».
Πολλά πήγαν περίπατο μετά τις εκλογές. Κι ας ήξεραν τα προβλήματα και τις λύσεις τους. Αυτές οι «γνώσεις» ήταν τελικά για προπαγανδιστική προεκλογική κατανάλωση.
Όπως και η τοποθέτηση στο ψηφοδέλτιο της Επικρατείας προσώπων με γνώσεις περί τα οικονομικά, που έδωσαν τα φώτα τους σε δεκάδες χώρες, αλλά τώρα, αν και κοσμούν τα βουλευτικά έδρανα, είναι…. εξαφανισμένα.
Ο Γιωργάκης ό,τι λάθος και να έκανε αφού εκλέχτηκε (τα προεκλογικά δεν πιάνονται,γιατί θα πρέπει να μετρήσουμε και τα προεκλογικά του 'καταλληλότερου' τότε και άλλων βέβαια) έχει τώρα τη βόμβα στα χέρια του και τρέχει για να μην του σκάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη και αν το χειρίστηκε λάθος, που νόμιζω ότι δεν είναι αυτό το θέμα (έτσι κι αλλιώς πιεζόταν να πληρώσει τους δανειστές, δεν είχε χρήματα και έπρεπε κάπως να προειδοποιήσει το λαό για τη βόμβα που σε λίγο θα έσκαγε). Το θέμα είναι πως η προηγούμενη κυβέρνηση την οποία κι εγώ θεωρούσα 'καταλληλότερη' του ΓΑΠ δεν είχε το στοιχειώδες πολιτικό αισθητήριο να διαβλέψει ότι όταν κρύβει τουλάχιστον το μισό έλλειμα του κράτους, αυτό κάποια στιγμή και ειδικά εν μέσω κρίσης θα γίνει θηλιά για τη χώρα. Ή μήπως πίστευαν ότι τέτοιο υπέρογκο ποσό θα υπήρχε κάποτε περίπτωση να το ξεπληρώσουμε χωρίς αιματηρές θυσίες και άρα χωρίς κανείς να καταλάβει ότι λέγαμε ψέμματα με το έλλειμα; Αυτό βέβαια θα έπρεπε και ο ΓΑΠ να το έχει στα υπόψη του προεκλογικά. ...
Ε ρε,ΦΑΠ που τους πρέπει!