Το πιστόλι είναι στο τραπέζι, αλλά γεμάτο με άσφαιρα

• Επειδή… το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, παρά τον θηριώδη επικοινωνιακό μηχανισμό που διαθέτει η κυβέρνηση (τα ΜΜΕ της διαπλοκής να ‘ναι καλά…), οι πτυχές και η ουσία της «συμφωνίας των Βρυξελλών» έρχονται σιγά σιγά στο φως

Νύχτα με μέρα η διαφορά της υποδοχής από τη δημοσιότητα στη Γαλλία και στην Ελλάδα της «συμβιβαστικής λύσης» των Βρυξελλών για το ελληνικό πρόβλημα. Ταξιδιώτης που επέστρεφε το βράδυ της Παρασκευής από το Παρίσι, έχοντας ακούσει τηλεοράσεις και ραδιόφωνα και διαβάζοντας στο αεροπλάνο τον γαλλικό Τύπο, έμενε κατάπληκτος με τους πανηγυρισμούς των ελληνικών ΜΜΕ, στον απόηχο των πρωθυπουργικών δηλώσεων.
Παραστατικό δείγμα η γαλλική Λιμπερασιόν, με πρωτοσέλιδο τίτλο.
«Η γερμανική μολύβδινη σφαίρα καταδίκου», δύο σελίδες αφιερωμένες στην απόφαση που «εισήγαγε τον λύκο του ΔΝΤ στο ευρωπαϊκό μαντρί», και εικονογράφηση την Αφροδίτη του γερμανικού « Focus» με το υψωμένο μεσαίο δάκτυλο της ύβρεως. Για την απόφαση, που έγινε δεκτή στην Αθήνα με κωδωνοκρουσίες, ο ανταποκριτής της εφημερίδας στις Βρυξέλλες, με υπότιτλο τη λέξη «Ταπείνωση», γράφει:
Ύστερα από δίωρη σύσκεψη, ο πρόεδρος Σαρκοζί και η καγκελάριος Μέρκελ ανακοίνωσαν ότι κατέληξαν σε μια «σύγκλιση θέσεων», που υιοθετήθηκε από τα υπόλοιπα μέλη της Ε.Ε. Η βοήθεια θα μπορούσε να πάρει τη μορφή διμερών δανείων, συντονισμένων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στα οποία θα προστεθεί μια «ουσιαστική» παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).
Για την επέμβαση του ΔΝΤ επέμενε η Γερμανία. Η Γαλλία αλλά και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Μπούντενσμπανκ ήταν αντίθετες. Κατά την άποψή τους η ελληνική κρίση είναι δημοσιονομική, όχι νομισματική, γεγονός που όφειλε να αποκλείσει ανάμειξη του ΔΝΤ. Κυρίως όμως η ανάμειξη του ΔΝΤ γίνεται δεκτή ως ταπείνωση.
Μόνη παραχώρηση της Γερμανίας ήταν η ανάμειξη του ΔΝΤ να είναι μειοψηφική. Αναλύοντας όμως την ουσία του αποτελέσματος για την Ελλάδα, ο ανταποκριτής της «Λιμπερασιόν» τονίζει τα εξής:
«Αλλά μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν αυτό το σχέδιο είναι σοβαρό.
Αυτό που συμφωνήθηκε είναι ότι η συνδυασμένη βοήθεια δεν θα δοθεί παρά “σαν ύστατη καταφυγή”. Δηλαδή εάν η Ελλάδα απειληθεί με χρεοκοπία…
Και το κυριότερο: αποκλείεται η επιδότηση των επιτοκίων στα δάνεια που θα δοθούν στην Ελλάδα. Αλλά το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δανείζεται με επιτόκια υψηλότερα της Γερμανίας. Γεγονός που της στοιχίζει μισή μονάδα του ακαθάριστου εσωτερικού προϊόντος, προς μεγάλην ευτυχία των δανειστών της.
Δεν βλέπουμε επομένως ποια είναι η χρησιμότητα αυτού του μηχανισμού που δεν παρέχει στην Ελλάδα τη δυνατότητα να επιτύχει καλύτερους όρους χρηματοδότησής. Το “πιστόλι στο τραπέζι” που ζητούσε η Ελλάδα μπορεί να είναι γεμάτο. Αλλά με άσφαιρους κάλυκες…»
Το παράδοξο της ιστορίας είναι ότι μπροστά στην παράλυση των κυβερνήσεων, στην Ελλάδα προσέφερε μια φιάλη οξυγόνου ένα τεχνικό μέτρο που έλαβε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία αποφάσισε να εξακολουθήσει να δέχεται και μετά το 2010 από τις ελληνικές τράπεζες τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, παρά το γεγονός ότι έχουν υποβιβασθεί στην κατηγορία ΒΒΒ, υπαναχωρώντας από προηγούμενη απόφασή της.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση