Τα εξωτερικά θέματα ως φαντάσματα

Εκλογές και εξωτερική πολιτική

Του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου

Συζήτηση για την ελληνική εξωτερική πολιτική δεν γίνεται ως γνωστόν στην πολιτική σκηνή. Κυβέρνηση και κόμματα αποφεύγουν τη διατύπωση καθαρών θέσεων αλλά και την ενεργή παρακολούθηση τρεχουσών εξελίξεων, που ζητούν άμεσες "απαντήσεις", όταν αυτές οι εξελίξεις είναι δυσάρεστες για την ελληνική πλευρά, ειδικότερα δε στο μέτωπο προς Τουρκία και στον τομέα των ελληνο-αμερικανικών σχέσεων.
Δεν πρέπει λοιπόν να κάνει εντύπωση το γεγονός, ότι και σε τούτη την προεκλογική αναμέτρηση, συζήτηση σοβαρή για τις εξωτερικές υποθέσεις της χώρας δεν γίνεται από τα ελληνικά κόμματα. Τα ζητήματα αυτά είναι κατά παράδοση πλέον, "καταραμένα" για το νωθρό πολιτικό προσωπικό εξουσίας στην Ελλάδα.
Όμως μια ιστοσελίδα όπως αυτή του Δ. Κωνσταντακόπουλου δίνει ευκαιρίες για την έκθεση προβληματισμών γύρω από αυτό τον "καταραμένο" τομέα πολιτικής που τόσες ανατριχίλες προκαλεί στους πολιτικούς "αστέρες" μας.
Τι θα έπρεπε να συζητείται στην πολιτική σκηνή σήμερα,πέραν του οικονομικού ζητήματος, όταν μάλιστα οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καλούν τους πολίτες να κάνουν τις "μεγάλες επιλογές" τους ενώπιον της κάλπης του Οκτωβρίου, διότι τώρα "κρίνεται το μέλλον της χώρας"; Θα έπρεπε να περιλαμβάνονται,τουλάχιστον στη ρητορική των πολιτικών ηγεσιών, έστω και με αδρές γραμμές, σοβαρά ζητήματα όπως:
- Η οργάνωση των πολιτικών σχέσεων της Αθήνας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κέντρα της Κομισιόν. Η κατάσταση και εξέλιξη αυτών των σχέσεων έχει να κάνει με θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος όπως είναι το (ακόμη εκκρεμές)"Μακεδονικό", η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, οι υποχρεώσεις της έναντι της Κύπρου, οι πολιτικές της Αγκυρας προς την Ελλάδα και βεβαίως ο βαθμός πολιτικής παρέμβασης της ΕΕ στο Κυπριακό
- Οι θέσεις των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων για τις πολιτικές συμμαχίες που θα έπρεπε (ή δεν χρειαζόταν) να επιδιώκει η Ελλάδα στην ΕΕ και ειδικότερα με τη Γαλλία και τη Γερμανία σε ένα πεδίο όπου διαμορφώνονται "ισορροπίες" στο πλαίσιο ενός εντεινόμενου ευρω-ατλαντικού ανταγωνισμού σε πολλά επίπεδα
- Η αιτιολόγηση της σταθερής, δεκαετούς, θέσης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ υπέρ της εντάξεως της Τουρκίας στην ΕΕ, θέσης που τα δυό κόμματα θεωρούν ότι μπορεί ακόμη και σήμερα να "καλύπτει" την απροκάλυπτα επιθετική πολιτική της Αγκυρας, δεδομένου ότι αυτή η πολιτική ασκείται ξεκάθαρα από την Τουρκία χωρίς υπολογισμό της "ευρωπαϊκής πορείας" της
- Οι θέσεις που θα αναγκαστεί να εμφανίσει και να υπερασπιστεί η Αθήνα προσεχώς, στην ΕΕ σχετικά με την αξιολόγηση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας
- Οι τρόποι με τους οποίους θα πρέπει να αντιμετωπίσει ενδεχομένως μέσα στο φθινόπωρο η ελληνική ηγεσία την Τουρκία στο σοβαρό ζήτημα των πετρελαϊκών ερευνών(από αμερικανική εταιρία για λογαριασμό της Λευκωσίας) στην κυπριακή ΑΟΖ- ένα ζήτημα που έχει φέρει το προσκήνιο την τουρκική θέση περί της ανυπαρξίας υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου
- Η γενικότερη βαλκανική πολιτική της Αθήνας -σε σχέση και με την ενεργειακή πολιτική της- με δεδομένο και, ότι σήμερα η Τουρκία επιχειρεί με μία έντονη διπλωματική δραστηριότητα να οικοδομήσει ιδιαίτερες σχέσεις με την Σερβία,τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία (τι απέγιναν άραγε τα περίφημα" συγκριτικά πλεονεκτήματα" της Ελλάδας έναντι των άλλων βαλκανικών χωρών;...)
- Οι "στρατηγικές" σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ υπό τα νέα δεδομένα τα οποία τίθενται από την ομάδα Ομπάμα,που έχει προχωρήσει ως γνωστόν σε νέες αξιολογήσεις καταστάσεων στο διεθνές περιβάλλον μας
Όλα τούτα,βρίσκονται για μια ακόμη φορά εκτός πολιτικής συζήτησης, πράγμα ενδεικτικό του τι μπορεί να περιμένουν οι Έλληνες πολίτες για το μέλλον της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, δηλαδή για την ασφάλεια και τη θέση της χώρας στο διεθνές περιβάλλον της.
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση