Με τον φόβο απρόσμενων Τουρκικών «πρωτοβουλιών»

Αν η Αθήνα βρεθεί να τρέχει πίσω από τις εξελίξεις, το πιθανότερο θα είναι να κινδυνεύσει από μία ακόμη πολιτική ήττα από την Τουρκία

Η Άγκυρα τραβάει το σχοινί, δοκιμάζοντας τις αντοχές της Ελληνικής κυβέρνησης και γενικότερα του πολιτικού κόσμου της χώρας μας. Η Τουρκική ηγεσία μπορεί σήμερα να διαπιστώνει αφενός μία σύγχυση θέσεων της κυβέρνησης Καραμανλή στην υπόθεση του Αιγαίου και αφετέρου μια απροθυμία των ελληνικών πολιτικών κομμάτων για σοβαρή ενασχόληση τους με τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά.
Σύμφωνα με τις πάγιες τακτικές της έναντι της Ελλάδας, η Τουρκία ασκεί κατά περιόδους δυνατές πιέσεις στο Αιγαίο και σε «παράλληλα» μέτωπα (Θράκη, Κύπρος, Ανατολική Μεσόγειος), αναμένοντας μία Ελληνική υποχώρηση στη συνέχεια. Έτσι η Άγκυρα καταφέρνει πράγματι να σημειώνει επιτυχίες, συρρικνώνοντας σταδιακά τις Ελληνικές δυνατότητες δράσης στα πολιτικά και στρατιωτικά πεδία των Ελληνοτουρκικών αντιπαραθέσεων.
Κερδίζει έδαφος
Ιδιαίτερα από το 1996, η τουρκική πολιτική έχει αποκομίσει σπουδαία οφέλη στην υπόθεση των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο. Η επιτυχία της συνεχίζει και αποδίδει καρπούς έως σήμερα, δεδομένου ότι:
- Η Ελλάδα αποδέχθηκε τον Ιούλιο του 1997 τον διάλογο με την Τουρκία στο Αιγαίο, με δεδομένη τη μείζονα τουρκική πολιτική περί «γκρίζων περιοχών» (αμφισβητούμενης εθνικής κυριαρχίας).
- Η Αθήνα παγιδεύτηκε στο πλαίσιο της Ε.Ε. σε μία περίπλοκη θέση, σύμφωνα με την οποία η Ελληνική πλευρά στηρίζει δυνατά και εύχεται ολόψυχα την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ένωση, παρά το γεγονός ότι η Άγκυρα ασκεί και με στρατιωτικά μέσα επιθετικές και επικίνδυνες πολιτικές έναντι της Ελλάδας και δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως μέλος της Ε.Ε.!
- Αυτό το Ελληνικό «μπέρδεμα» έχει αγγίζει πλέον τα όριά του. Οι πρόσφατες δηλώσεις της κυρίας Μπακογιάννη στη «Χουριέτ» (σκληρή ρητορεία της Αθήνας έναντι της Τουρκίας στα θέματα του Αιγαίου, ανοικτό το ζήτημα της επίσκεψής της στην Άγκυρα και, παράλληλα επαναβεβαίωση «ειλικρινούς υποστήριξης» της τουρκικής ένταξης στην Ε.Ε.) δεν προσδιορίζουν παραγωγική Ελληνική γραμμή σε αυτή τη μείζονα υπόθεση ης Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής.
Αντίθετα, έρχονται να επιβεβαιώσουν και πάλι της ιστορική πολιτική νίκη της Τουρκίας στη Μαδρίτη (1997) και την επιτυχία της στο Ελσίνκι (1999), όπου εξασφάλισε το Ελληνικό «ναι», χωρίς έκτοτε να χρειαστεί να προσφέρει στην Ελληνική πλευρά το παραμικρό αντάλλαγμα. Μάλιστα, η άγκυρα δυνάμωσε στη συνέχεια την επιθετική της πολιτική προς την Ελλάδα, που παραμένει πιστή στο αμυντικό δόγμα του «κατευνασμού», αποφεύγοντας συστηματικά και τον σχεδιασμό έστω μίας «εναλλακτικής» πορείας στα Ελληνοτουρκικά.
Νέοι σχεδιασμοί
Επιπλέον, η Αθήνα παραμένει ουσιαστικά παρατηρητής στο Κυπριακό, με τη Λευκωσία να δίνει στην πράξη μόνη της την διπλωματική μάχη στην υπόθεση της άρνησης των Τούρκων να αναγνωρίσουν εντός της Ε.Ε. τις υποχρεώσεις τους προς την Κυπριακή Δημοκρατία. Τώρα, υποστηρίζεται από ορισμένους κυβερνητικούς παράγοντες ότι πρέπει το συντομότερο δυνατόν να σχεδιάσει νέες θέσεις η Αθήνα σε αυτό το πεδίο. Όχι μόνο επειδή πριν το τέλος του 2009 η Ε.Ε. θα τοποθετηθεί στο ζήτημα αξιολόγησης της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, αλλά επιπλέον διότι στο Αιγαίο η Άγκυρα μπορεί, ανά πάσα στιγμή πλέον, να δημιουργήσει κλίμα έντασης ή και κρίσης και μαζί να εμφανίσει στην Αθήνα και στην διεθνή σκηνή προτάσεις για διπλωματικές «πρωτοβουλίες», δικής της φυσικά κατασκευής, με συγκεκριμένους υπέρ αυτής στόχους.
Αν, υποστηρίζεται από τις πηγές αυτές, η Αθήνα βρεθεί να τρέχει πίσω από μία τέτοια εξέλιξη, το πιθανότερο θα είναι να κινδυνεύσει άμεσα από μία ακόμη πολιτική ήττα με αντίπαλο την Τουρκία.
Και ποιος στην κυβέρνηση μπορεί να αποκλείσει σήμερα των εμφάνιση τουρκικών «πρωτοβουλιών» τους αμέσως επόμενους μήνες;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση