Περιμένοντας και την ανάσταση της πατρίδας
Τα "άθεα γράμματα" μας σταυρώνουν...
Πασχαλιά, Λαμπρή έρχεται. «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού». Χαρά μεγάλη για το Γένος μας. Πάντα αυτή την ημέρα «ην εποίησεν ο Κύριος» αγαλλιασώμεθα. Ο Κύριος ανασταίνεται, «θανάτω θάνατον πατήσας», άμποτες και ο λαός μας, η πατρίδα μας να αναστηθεί.
Και πρώτα - πρώτα να αναστηθεί η Παιδεία μας, να διασκορπιστεί η λέρα, η δήθεν προοδευτική, που μας καταπλακώνει. Να δώσει ο Κύριος, να μπουν πάλι στα σχολειά μας, τα γράμματα που διαβάζουνε οι αγράμματοι κι αγιάζουνε. Σιχαθήκαμε τα άθεα γράμματα. Μαύρισε η ψυχή μας με τις αθλιότητες που, λάθρα, εισχώρησαν στο σχολείο.
«Εσχάτη ώρα εστί», οφείλουμε να μιλήσουμε, να ενεργήσουμε, δεν μπορεί η Παιδεία μας να παραμένει μέσα σε τάφο. Η ταφόπλακα της δήθεν προόδου πρέπει να συντριβεί, τα άθεα γράμματα μαράζωσαν το ολόδροσο δέντρο της φυλής μας. Παραθέτω αμέσως ένα λόγο αγιασμένο, αναστάσιμο. Είναι του «Παπουλάκου». Έτσι ονόμαζε ο λαός μας, πριν από 150 τόσα χρόνια, τον μοναχό Χριστόφορο Παναγιωτόπουλο.
Ο Παπουλάκος, αγράμματος μοναχός, πολέμησε στην εποχή του, αυτό που και σήμερα βιώνουμε. Την εξαθλίωση της πολιτικής, την ηθική κατάρρευση, την αποκοπή μας από την παράδοση και τα ορθόδοξα νάματα, την εκφράγκευση του λαού. Καυτηρίασε με σφοδρότητα τους φορείς αυτής της εθνικής έκπτωσης, είτε ανήκαν στην πολιτική είτε στον ανώτερο κλήρο. Έδινε παράδειγμα με την ίδια του τη ζωή, αρδευόταν από την αλήθεια του Σαρκωθέντος, Σταυρωθέντος και Αναστάντος Θεού. Όπως ήταν φυσικό πολεμήθηκε με λύσσα από τους πολιτικάντηδες της εποχής του, τους φραγκολεβαντίνους που τότε και σήμερα διαλύουν την πατρίδα μας.
Έζησε τα τελευταία χρόνια της αγίας ζωής του εγκάθειρκτος, στη μονή της Παναχράντου της Άνδρου και μάλιστα με απόφαση της Ιεράς Συνόδου. Ο λαός όμως μετέβαλλε την φυλακή του σε πανελλήνιο προσκύνημα. Και ο ταπεινός μοναχός δίδασκε τους αποίμαντους μέχρι που εκοιμήθη εν Κυρίω στις 18 Ιανουαρίου του 1861. Αποσπώ από τα λόγια του ένα διαμάντι, που αναφέρεται στη διαβρωτική διείσδυση του αφελληνισμού και της αθεΐας μέσα στο σχολείο. «Τα άθεα γράμματα παραμέρισαν τους αγίους και τους αγωνιστές και βάλανε στο κεφάλι του έθνους, ξένους και άπιστους γραμματισμένους, που πάνε να νοθέψουνε τη ζωή μας. Τ’ άθεα γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ’ αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του.
Είναι ντροπή μας ένα Γένος που με το αίμα του πύργωσε τη λευτεριά του, που πορπάτησε τη δύσκολη ανηφοριά, να παραδεχτεί πως δεν μπορεί να πορπατήσει στον ίσιο δρόμο άμα ειρήνεψε κι ότι δεν ξέρουμε μεις να συγυρίσουμε το σπίτι, που με το αίμα μας λευτερώσαμε, αλλά ξέρουν να το συγυρίσουν εκείνοι που δεν πολέμησαν, εκείνοι που δεν πίστεψαν στον αγώνα, εκείνοι που πάνε να μας αποκόψουνε από το Χριστό, και πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά άλλων αφεντάδων, πούναι πιο δαιμονισμένοι από τους Τούρκους. Γιατί και κείνα που σεβάστηκεν ο Τούρκος, τ’ άθεα γράμματα τα πατάνε και πάνε να τα ξεριζώσουνε. Αφανίζουνε μοναστήρια, πομπεύουνε τους καλόγερους και τις καλόγριες, κλέβουνε τ’ άγια δισκοπότηρα και τα πουλάνε γι’ ασήμι που θα στολίσει βρωμογυναίκες. Αρπάζουνε τ’ άγια των αγίων και τα βάζουνε κάτω από τα πόδια της εξουσίας τους, που τα ορίζει κατά τα νιτερέσα της». (σ.σ. Τα νιτερέσα, το συμφέρον της πολιτείας, είναι να αρπάξει ό,τι έμεινε από την περιουσία της Εκκλησίας, και να το μετατρέψει σε βίλες και κότερα για τα παράσιτά της).
«Τ’ άθεα γράμματα υφαίνουνε το σάβανο του Γένους. Αυτά λοιπόν τα γράμματα θα μάθουνε τα παιδιά μας»; (Παρένθεση. Στη σελ. 75 του τετραδίου εργασιών της Ν.Ε. Γλώσσας Α΄ Γυμνασίου, για το Πάσχα, περιέχεται ένα κείμενο του Καζαντζάκη, με τίτλο «Μ. Παρασκευή», όπου παραλληλίζεται ο Χριστός με τον Άδωνη – τον αρχαίο βέβαια και όχι με το νούμερο της εποχής μας. Στα Θρησκευτικά της Β΄ Λυκείου, στη σελ. 323, στο λήμμα «Μαγεία», διαβάζουμε: «Η τέχνη για την πραγματοποίηση επιθυμητών αποτελεσμάτων μέσω της χρήσης νόμων της φύσης…». Αφού είναι «τέχνη» η μαγεία τότε, γιατί να μην επιδοθούν τα 17χρονα παιδιά στην άσκησή της; Πώς, λοιπόν, να μην μπουν τα άθεα γράμματα στα σχολειά μας, όταν, δημοσιεύτηκε και ποτέ δεν διαψεύστηκε στην εφ. «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» -1 Μαρ. 2009- ότι, κατά ομολογία τους, τέσσερα μέλη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου είναι μασόνοι; «Παιδαγωγικό» Ινστιτούτο που είναι υπεύθυνο για τα βιβλία και τα προγράμματα όλης της εκπαίδευσης).
Συνεχίζω. «Κι αν ακόμα συναχθούν όλοι οι άθεοι γραμματισμένοι και στιφτούνε σαν το λεμόνι δεν θα πετύχουν να γράψουν μια αράδα που ν’ αξίζει μια γραμμή απ’ τα βαγγέλια. Αλλά τι λέω μια αράδα; Ούτε μια λέξη που να μοιάζει με μια του θεοτικού αυτού βιβλίου. Γιατί καθετί εκεί μέσα είναι λόγος Κυρίου, είναι σοφία ορθή και τα όσα λέει το χτίσμα δεν γίνεται να φτάσουν το λόγο του Πλάστη. Αντίς να μαθαίνουμε τα παιδιά μας απ’ τα άγια συναξάρια το πώς ζήσανε οι άγιοι της Χριστιανοσύνης και το πώς μαρτυρήσανε για την αγάπη του Χριστού, τους μαθαίνουμε την ιστορία του κολασμένου κόσμου. Γιατί δυο λογιών είναι και οι ιστορίες. Είναι η αγιασμένη και κολασμένη ιστορία. Αδιάκοπα φανερώνουν την κολασμένη εικόνα του κόσμου και σιγά- σιγά καταφέραμε να πιστέψουμε πως η εικόνα αυτή είναι η γνήσια εικόνα του ανθρώπου και πως όξω απ’ αυτήν άλλη ζωή δεν εστάθη. Όλα τούτα είναι άτιμα ψέματα, είναι τα ζιζάνια που σπέρνουνε στον αγρό του Κυρίου, τ’ άθεα γράμματα.
Μας μιλάνε για τους αρχαίους, κι εγώ ο ταπεινός και αγράμματος κήρυκας του λόγου του Χριστού μας, σας λέω πως κανένας αρχαίος δεν ξεπερνά σε παληκαριά, σε μεγαλείο και σε δόξα τον Άγιο Κοσμά, τους μάρτυρες και τους μεγάλους ασκητάδες. Γιατί αν εκείνοι πεθάνανε για μιαν πατρίδα, ο Άγιος Κοσμάς μαρτύρησε για μιαν Ελλάδα του Χριστού κι όχι για μιαν Ελλάδα δουλωμένη στον αντίχριστο. Διώξτε τ’ άθεα γράμματα. Μάθετε στα παιδιά σας τα αγιωτικά γράμματα για να δει ο τόπος την αληθινή προκοπή και να χαρεί τη λευτεριά του…, διαφορετικά μαύρες μέρες θα ξημερώσουνε και… συμφορές» (Κ. Μπαστιά, «ο Παπουλάκος»).
«Τι να πούμε εμείς γι’ αυτά τα λόγια; Πώς να μην σκύψουμε ευλαβικά το κεφάλι, μπροστά στους απροσκύνητους ηγέτες της ελληνορθοδοξίας, που ύψωσαν το ανάστημά τους ενάντια στην φράγκικη εισβολή και την άθεη παιδεία»;
Σήμερα «τ’ άθεα γράμματα» έχουν κατακυριεύσει τα σχολεία, γιατί έχουν πιάσει τα πόστα όλα οι πνευματικοί σαλταδόροι. Αν δεν καθαρίσει η Ελλάδα από την πνευματική πανούκλα της αθεΐας των εκκλησιομάχων, θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Μιαν ανάσταση αποζητούμε και για την Παιδεία μας. Μαζί με την Ανάσταση του Χριστού, να γιορτάσουμε και την εκ νεκρών έγερσιν και της πατρίδας μας.
δάσκαλος-Κιλκίς
Πηγή
Πασχαλιά, Λαμπρή έρχεται. «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού». Χαρά μεγάλη για το Γένος μας. Πάντα αυτή την ημέρα «ην εποίησεν ο Κύριος» αγαλλιασώμεθα. Ο Κύριος ανασταίνεται, «θανάτω θάνατον πατήσας», άμποτες και ο λαός μας, η πατρίδα μας να αναστηθεί.Και πρώτα - πρώτα να αναστηθεί η Παιδεία μας, να διασκορπιστεί η λέρα, η δήθεν προοδευτική, που μας καταπλακώνει. Να δώσει ο Κύριος, να μπουν πάλι στα σχολειά μας, τα γράμματα που διαβάζουνε οι αγράμματοι κι αγιάζουνε. Σιχαθήκαμε τα άθεα γράμματα. Μαύρισε η ψυχή μας με τις αθλιότητες που, λάθρα, εισχώρησαν στο σχολείο.
«Εσχάτη ώρα εστί», οφείλουμε να μιλήσουμε, να ενεργήσουμε, δεν μπορεί η Παιδεία μας να παραμένει μέσα σε τάφο. Η ταφόπλακα της δήθεν προόδου πρέπει να συντριβεί, τα άθεα γράμματα μαράζωσαν το ολόδροσο δέντρο της φυλής μας. Παραθέτω αμέσως ένα λόγο αγιασμένο, αναστάσιμο. Είναι του «Παπουλάκου». Έτσι ονόμαζε ο λαός μας, πριν από 150 τόσα χρόνια, τον μοναχό Χριστόφορο Παναγιωτόπουλο.
Ο Παπουλάκος, αγράμματος μοναχός, πολέμησε στην εποχή του, αυτό που και σήμερα βιώνουμε. Την εξαθλίωση της πολιτικής, την ηθική κατάρρευση, την αποκοπή μας από την παράδοση και τα ορθόδοξα νάματα, την εκφράγκευση του λαού. Καυτηρίασε με σφοδρότητα τους φορείς αυτής της εθνικής έκπτωσης, είτε ανήκαν στην πολιτική είτε στον ανώτερο κλήρο. Έδινε παράδειγμα με την ίδια του τη ζωή, αρδευόταν από την αλήθεια του Σαρκωθέντος, Σταυρωθέντος και Αναστάντος Θεού. Όπως ήταν φυσικό πολεμήθηκε με λύσσα από τους πολιτικάντηδες της εποχής του, τους φραγκολεβαντίνους που τότε και σήμερα διαλύουν την πατρίδα μας.
Έζησε τα τελευταία χρόνια της αγίας ζωής του εγκάθειρκτος, στη μονή της Παναχράντου της Άνδρου και μάλιστα με απόφαση της Ιεράς Συνόδου. Ο λαός όμως μετέβαλλε την φυλακή του σε πανελλήνιο προσκύνημα. Και ο ταπεινός μοναχός δίδασκε τους αποίμαντους μέχρι που εκοιμήθη εν Κυρίω στις 18 Ιανουαρίου του 1861. Αποσπώ από τα λόγια του ένα διαμάντι, που αναφέρεται στη διαβρωτική διείσδυση του αφελληνισμού και της αθεΐας μέσα στο σχολείο. «Τα άθεα γράμματα παραμέρισαν τους αγίους και τους αγωνιστές και βάλανε στο κεφάλι του έθνους, ξένους και άπιστους γραμματισμένους, που πάνε να νοθέψουνε τη ζωή μας. Τ’ άθεα γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ’ αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του.
Είναι ντροπή μας ένα Γένος που με το αίμα του πύργωσε τη λευτεριά του, που πορπάτησε τη δύσκολη ανηφοριά, να παραδεχτεί πως δεν μπορεί να πορπατήσει στον ίσιο δρόμο άμα ειρήνεψε κι ότι δεν ξέρουμε μεις να συγυρίσουμε το σπίτι, που με το αίμα μας λευτερώσαμε, αλλά ξέρουν να το συγυρίσουν εκείνοι που δεν πολέμησαν, εκείνοι που δεν πίστεψαν στον αγώνα, εκείνοι που πάνε να μας αποκόψουνε από το Χριστό, και πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά άλλων αφεντάδων, πούναι πιο δαιμονισμένοι από τους Τούρκους. Γιατί και κείνα που σεβάστηκεν ο Τούρκος, τ’ άθεα γράμματα τα πατάνε και πάνε να τα ξεριζώσουνε. Αφανίζουνε μοναστήρια, πομπεύουνε τους καλόγερους και τις καλόγριες, κλέβουνε τ’ άγια δισκοπότηρα και τα πουλάνε γι’ ασήμι που θα στολίσει βρωμογυναίκες. Αρπάζουνε τ’ άγια των αγίων και τα βάζουνε κάτω από τα πόδια της εξουσίας τους, που τα ορίζει κατά τα νιτερέσα της». (σ.σ. Τα νιτερέσα, το συμφέρον της πολιτείας, είναι να αρπάξει ό,τι έμεινε από την περιουσία της Εκκλησίας, και να το μετατρέψει σε βίλες και κότερα για τα παράσιτά της).
«Τ’ άθεα γράμματα υφαίνουνε το σάβανο του Γένους. Αυτά λοιπόν τα γράμματα θα μάθουνε τα παιδιά μας»; (Παρένθεση. Στη σελ. 75 του τετραδίου εργασιών της Ν.Ε. Γλώσσας Α΄ Γυμνασίου, για το Πάσχα, περιέχεται ένα κείμενο του Καζαντζάκη, με τίτλο «Μ. Παρασκευή», όπου παραλληλίζεται ο Χριστός με τον Άδωνη – τον αρχαίο βέβαια και όχι με το νούμερο της εποχής μας. Στα Θρησκευτικά της Β΄ Λυκείου, στη σελ. 323, στο λήμμα «Μαγεία», διαβάζουμε: «Η τέχνη για την πραγματοποίηση επιθυμητών αποτελεσμάτων μέσω της χρήσης νόμων της φύσης…». Αφού είναι «τέχνη» η μαγεία τότε, γιατί να μην επιδοθούν τα 17χρονα παιδιά στην άσκησή της; Πώς, λοιπόν, να μην μπουν τα άθεα γράμματα στα σχολειά μας, όταν, δημοσιεύτηκε και ποτέ δεν διαψεύστηκε στην εφ. «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» -1 Μαρ. 2009- ότι, κατά ομολογία τους, τέσσερα μέλη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου είναι μασόνοι; «Παιδαγωγικό» Ινστιτούτο που είναι υπεύθυνο για τα βιβλία και τα προγράμματα όλης της εκπαίδευσης).
Συνεχίζω. «Κι αν ακόμα συναχθούν όλοι οι άθεοι γραμματισμένοι και στιφτούνε σαν το λεμόνι δεν θα πετύχουν να γράψουν μια αράδα που ν’ αξίζει μια γραμμή απ’ τα βαγγέλια. Αλλά τι λέω μια αράδα; Ούτε μια λέξη που να μοιάζει με μια του θεοτικού αυτού βιβλίου. Γιατί καθετί εκεί μέσα είναι λόγος Κυρίου, είναι σοφία ορθή και τα όσα λέει το χτίσμα δεν γίνεται να φτάσουν το λόγο του Πλάστη. Αντίς να μαθαίνουμε τα παιδιά μας απ’ τα άγια συναξάρια το πώς ζήσανε οι άγιοι της Χριστιανοσύνης και το πώς μαρτυρήσανε για την αγάπη του Χριστού, τους μαθαίνουμε την ιστορία του κολασμένου κόσμου. Γιατί δυο λογιών είναι και οι ιστορίες. Είναι η αγιασμένη και κολασμένη ιστορία. Αδιάκοπα φανερώνουν την κολασμένη εικόνα του κόσμου και σιγά- σιγά καταφέραμε να πιστέψουμε πως η εικόνα αυτή είναι η γνήσια εικόνα του ανθρώπου και πως όξω απ’ αυτήν άλλη ζωή δεν εστάθη. Όλα τούτα είναι άτιμα ψέματα, είναι τα ζιζάνια που σπέρνουνε στον αγρό του Κυρίου, τ’ άθεα γράμματα.
Μας μιλάνε για τους αρχαίους, κι εγώ ο ταπεινός και αγράμματος κήρυκας του λόγου του Χριστού μας, σας λέω πως κανένας αρχαίος δεν ξεπερνά σε παληκαριά, σε μεγαλείο και σε δόξα τον Άγιο Κοσμά, τους μάρτυρες και τους μεγάλους ασκητάδες. Γιατί αν εκείνοι πεθάνανε για μιαν πατρίδα, ο Άγιος Κοσμάς μαρτύρησε για μιαν Ελλάδα του Χριστού κι όχι για μιαν Ελλάδα δουλωμένη στον αντίχριστο. Διώξτε τ’ άθεα γράμματα. Μάθετε στα παιδιά σας τα αγιωτικά γράμματα για να δει ο τόπος την αληθινή προκοπή και να χαρεί τη λευτεριά του…, διαφορετικά μαύρες μέρες θα ξημερώσουνε και… συμφορές» (Κ. Μπαστιά, «ο Παπουλάκος»).
«Τι να πούμε εμείς γι’ αυτά τα λόγια; Πώς να μην σκύψουμε ευλαβικά το κεφάλι, μπροστά στους απροσκύνητους ηγέτες της ελληνορθοδοξίας, που ύψωσαν το ανάστημά τους ενάντια στην φράγκικη εισβολή και την άθεη παιδεία»;
Σήμερα «τ’ άθεα γράμματα» έχουν κατακυριεύσει τα σχολεία, γιατί έχουν πιάσει τα πόστα όλα οι πνευματικοί σαλταδόροι. Αν δεν καθαρίσει η Ελλάδα από την πνευματική πανούκλα της αθεΐας των εκκλησιομάχων, θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Μιαν ανάσταση αποζητούμε και για την Παιδεία μας. Μαζί με την Ανάσταση του Χριστού, να γιορτάσουμε και την εκ νεκρών έγερσιν και της πατρίδας μας.
δάσκαλος-Κιλκίς
Πηγή
Αναρτήσεις
Αμην...
ΑπάντησηΔιαγραφήεσσεται ημαρ
ΑπάντησηΔιαγραφή