Μαζί σου είμαι, αλλά εσύ πιστεύεις άλλους...
Γιατί σε κάνουν και χάνεις το δίκιο σου;
Σε ακούω να φωνάζεις, να βρίζεις... σε βλέπω να καταστρέφεις και να οργίζεσαι. Δεν έχεις άδικο, μα μήπως έχω εγώ; Θέλεις να υπάρχουν αστυνομικοί και όχι "μπάτσοι", θέλεις την ασφάλεια και όχι την τρομοκρατία των ΜΑΤ.
Μπορείς να μου δώσεις τον όρο του "αστυνομικού" και της "τάξης";
Μήπως εσύ θα είσαι ο αστυνομικός και θα επιβάλεις την τάξη που βλέπω;
Σας ακούμε, είμαστε μαζί σας στα δίκαια αιτήματά σας για την Παιδεία, για τα χάλια του Πανεπιστημίου, αλλά μήπως οι βανδαλισμοί που κάνετε καταστρέφουν τον ωραίο αγώνα με τα δίκαια αιτήματα;
Μαζί σου είμαι και να βγούμε μαζί να φωνάξουμε, για τα ανύπαρκτα βιβλία, τις σημειώσεις που δεν υπάρχουν, τα εργαστήρια που μόνο εργαστήρια δεν είναι, αλλά μήπως εσύ τα καταστρέφεις όταν ανέχεσαι να σε καπελώνουν στις πορείες σου παρέες από αλήτες που σας ακολουθούν και προσπαθούν να καλύψουν τα υπαρξιακά τους κενά;
Σύντροφος στη ζωή είμαι κι εγώ, που μου φέρεται σκληρά μέσα από μία άδικη πολιτεία εδώ και 45 χρόνια, αλλά γιατί το δικό σου χέρι να θέλει να με καταστρέψει όταν οργίζεσαι; Την δική μου περιουσία δεν απειλείς με τις φωτιές; Τους δικούς μου κόπους (και μεγάλους και με αντιξοότητες πολλές) δεν ισοπεδώνεις μέσα στην οργή σου;
Γιατί; Γιατί δεν επαναστατείς σε μία ήρεμη επανάσταση; Ο Γκάντι έριξε και έδιωξε μία αυτοκρατορία με την σιωπή. Τα τείχη της Ιεριχούς έπεσαν, όχι από σάλπιγγες, αλλά από ένα σιωπηλό πλήθος που γύριζε μέρα-νύχτα μέχρι που ο πανικός εξαπλώθηκε στην πόλη και παραδόθηκε.
Πότε η βία και η καταστροφή γέννησαν κάτι όμορφο;
Σε ακούω να φωνάζεις, να βρίζεις... σε βλέπω να καταστρέφεις και να οργίζεσαι. Δεν έχεις άδικο, μα μήπως έχω εγώ; Θέλεις να υπάρχουν αστυνομικοί και όχι "μπάτσοι", θέλεις την ασφάλεια και όχι την τρομοκρατία των ΜΑΤ.
Μπορείς να μου δώσεις τον όρο του "αστυνομικού" και της "τάξης";
Μήπως εσύ θα είσαι ο αστυνομικός και θα επιβάλεις την τάξη που βλέπω;
Σας ακούμε, είμαστε μαζί σας στα δίκαια αιτήματά σας για την Παιδεία, για τα χάλια του Πανεπιστημίου, αλλά μήπως οι βανδαλισμοί που κάνετε καταστρέφουν τον ωραίο αγώνα με τα δίκαια αιτήματα;
Μαζί σου είμαι και να βγούμε μαζί να φωνάξουμε, για τα ανύπαρκτα βιβλία, τις σημειώσεις που δεν υπάρχουν, τα εργαστήρια που μόνο εργαστήρια δεν είναι, αλλά μήπως εσύ τα καταστρέφεις όταν ανέχεσαι να σε καπελώνουν στις πορείες σου παρέες από αλήτες που σας ακολουθούν και προσπαθούν να καλύψουν τα υπαρξιακά τους κενά;
Σύντροφος στη ζωή είμαι κι εγώ, που μου φέρεται σκληρά μέσα από μία άδικη πολιτεία εδώ και 45 χρόνια, αλλά γιατί το δικό σου χέρι να θέλει να με καταστρέψει όταν οργίζεσαι; Την δική μου περιουσία δεν απειλείς με τις φωτιές; Τους δικούς μου κόπους (και μεγάλους και με αντιξοότητες πολλές) δεν ισοπεδώνεις μέσα στην οργή σου;
Γιατί; Γιατί δεν επαναστατείς σε μία ήρεμη επανάσταση; Ο Γκάντι έριξε και έδιωξε μία αυτοκρατορία με την σιωπή. Τα τείχη της Ιεριχούς έπεσαν, όχι από σάλπιγγες, αλλά από ένα σιωπηλό πλήθος που γύριζε μέρα-νύχτα μέχρι που ο πανικός εξαπλώθηκε στην πόλη και παραδόθηκε.
Πότε η βία και η καταστροφή γέννησαν κάτι όμορφο;
Ένας αναγνώστης
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...