Η Ελλάδα στα σκουπίδια της ιστορίας;
- Γράφει ο Μακεδών
Αναρωτιέμαι αν δεν έχουν υποστεί οι Έλληνες ομαδική λοβοτομή ή τι άλλη παρενέργεια που έχει επιδράσει σαν ακυρωτική πράξη σε κάθε σκέψη ή ενέργεια.
Μέσα σε όλα αυτά έρχονται με ρυθμό απίστευτο δηλώσεις κάθε ευρωπαίου που έχει μια θέση αδιάφορο υψηλή ή χαμηλή σε διάφορους οργανισμούς με δύο όψεις. Στην πρώτη εκφράζεται η βεβαιότητα ότι πτωχεύουμε και η άλλη ότι θα μας κρατήσουν εντός της ευρωζώνης γιατί είμαστε απαραίτητοι.
Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στον πρωθυπουργό της χώρας και την τριάδα των ανεύθυνων ηγετίσκων ότι δεν είμαστε επαρχία ούτε της Ευρώπης ή της Γερμανίας αλλά ανεξάρτητη χώρα που η προδοτική ανικανότητα των ηγεσιών της την ρήμαξαν σε σημείο ίσως μη αναστρέψιμο. Αυτό τουλάχιστον ας το μεταβιβάσει στους συνομιλητές στην Ευρώπη, για να αποκτήσει και αυτός μια μαρτυρία ότι κάτι είπε υπέρ της χώρας που ηγείται.
Άλλωστε η Ευρώπη δεν είναι μια ενιαία πολιτική οντότητα αλλά το άθροισμα των επιμέρους κρατών που την αποτελούν . Αν άνοιξε η όρεξη των χρηματοπιστωτικών κάφρων για να κυριαρχήσουν σε όλες τις χώρες με αρχή την χώρα μας και με την γέφυρα της προδοσίας της οικογένειας Παπανδρέου εδώ είμαστε να ξεκαθαρίσουμε τους όποιους λογαριασμούς.
Ο ελληνικός λαός δεν οφείλει τίποτα και σε κανένα. Φόρτωσαν στις πλάτες του ένα επαχθές χρέος οι οικονομικοί ολιγάρχες και πρέπει σύντομα να ανατραπούν και να τους απογυμνώσουμε από τα κλεμμένα, στέλνοντας αυτούς και τον περίγυρό τους στα τσακίδια της ιστορίας.
Αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους τους συν-Έλληνες δηλαδή το ξεβράκωμα και την εκδίωξη των γενίτσαρων από όλο τον κρατικό μηχανισμό, άλλωστε οι εγκληματίες της τοκογλυφίας στην Θεσσαλονίκη ήταν μια καλή εικόνα για την διακομματική εγκληματική συμπεριφορά τους.
Οι όποιες ενέργειες πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα πριν η χώρα μας βρεθεί στα σκουπίδια της ιστορίας με ότι τραγικές συνέπειες θα έχει για μας και τα παιδιά μας.
N' αγιάσει το στόμα σου, Μακεδόνα. Αλλά ούτε ομαδική λοβοτομή έχουμε υποστεί, ούτε παίζει το άλλο με το "τι θα πει ο κόσμος".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τη γνώμη μου, ο ένας καταλύτης ήταν οι δύο βίαιες καταστολές που σόκαραν τον κόσμο (μια στη Μάρφιν και μια το περασμένο καλοκαίρι με τους εκατοντάδες τραυματίες), που έχουν επιδράσει πολύ αρνητικά, αφού έχουν εμπνεύσει το φόβο στους πολίτες. Επίσης σημαντικό είναι το ότι οι δυνάμεις καταστολής δεν απουσιάζουν ούτε μια μέρα από το κέντρο. Όποια μέρα κατέβεις, είναι παραταγμένες, έτσι για να εμπνέουν φόβο. Τίποτε δεν γίνεται τυχαία.
Ο άλλος καταλύτης ήταν η αποτυχία και η αυτογελοιοποίηση του δήθεν κινήματος των "Αγανακτισμένων". Μαζευόταν ο κόσμος, φλυαρούσε κι έπινε καφέ, μέχρι που ξευτιλίστηκε η ιστορία. Και μετά ήρθε η απογοήτευση και η ηττοπάθεια. Μέχρι που καταλήξαμε πολλοί να πιστεύουμε ότι αυτοί που "μεταλαμπάδιασαν" αυτό το δήθεν κίνημα από τη Μαδρίτη εδώ, και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, μάλλον είχαν τον σκοπό τους.
Από τότε, και για αυτούς κυρίως τους λόγους πιστεύω, ο καθένας έχει μείνει σπίτι του και εγκατέλειψε την ιδέα να αγωνιστεί για αυτά που πρέπει. Τον έχουν κυριεύσει ο φόβος και η ηττοπάθεια.