Διεθνοποίηση της τουρκικής επιθετικότητας και εμπλοκή του ΝΑΤΟ

Είχε επισημανθεί με εμφατικό τρόπο ότι ήταν αφελές να υποστηρίζεται από κάποιους ότι η Τουρκία έκανε πίσω γιατί...φοβήθηκε. Υποστηρίξαμε ότι επρόκειτο για αναδίπλωση που αποτελούσε απλά μία τακτική κίνηση στα πλαίσια της στρατηγικής πειθαναγκασμού που εφαρμόζει απέναντι στην πατρίδα μας και σύντομα θα "επανερχόταν". Και ..επανήλθε. Από το περασμένο Σάββατο βρισκόμαστε πάλι σε πολύ μεγάλη ένταση με την Τουρκία η οποία, εφόσον τα πράγματα είναι τελικά όπως δείχνουν, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε που θα καταλήξει.

Η διασφάλιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων είναι χωρίς αμφιβολία καθαρά δική μας ευθύνη και κανενός άλλου. Η διεθνοποίηση όμως των προβλημάτων ασφαλείας που δημιουργεί η Τουρκία με τις συνεχείς προκλήσεις της στην ΝΑ Μεσόγειο και στο Αιγαίο εκτιμάται ως μια σωστή ενέργεια που θα ενισχύσει την χώρα και φυσικά θα θέσει προ των δικών τους ευθυνών συμμάχους και εταίρους. Εκτιμάται μάλιστα ότι αυτή θα έπρεπε να είχε αρχίσει από την προηγούμενη "κρίση".

Αλλά ίσως μας μπέρδεψε και η θρυλούμενη παρέμβαση της Γερμανίας και της κ. Μέρκελ μετά την ..."επιτυχή" κατά τον κ. Ροζάκη, ή κατ' άλλους "σωτήρια", "συνάντηση του Βερολίνου".

Σε ότι αφορά την σύγκληση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) της ΕΕ δεν θα προσθέσω κάτι περισσότερο πέρα από αυτά που ανέφερε στην αιτιολογία ο υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Δένδιας και επικεντρώνεται στο ότι υπάρχει σαφής τουρκική απειλή κατά της ειρήνης στην Ανατολική Μεσόγειο.


Δυστυχώς λόγω των καθυστερημένων αντανακλαστικών της πλαδαρής και άνευρης ΕΕ, ιδιαίτερα στον πολιτικό και ενωσιακό της χαρακτήρα, είναι άγνωστο πότε αυτό το Συμβούλιο θα συγκληθεί για να προχωρήσει τουλάχιστον εκείνος ο " έρμος" πολυδιαφημισμένος κατάλογος με τις κυρώσεις εναντίον του ταραχοποιού της περιοχής μας. Εύλογο ερώτημα βέβαια είναι τι να περιμένουμε από Μπορέλ και την αναιμική ηγεσία της Ένωσης. Σε αυτό όμως το Συμβούλιο θα έχουμε δίπλα μας την Γαλλία που τον στρατηγικό της ρόλο και φυσικά τις δυνατότητες κάποιοι στην Κυβέρνηση παραβλέπουν.

Είναι όμως και το ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστική ήταν για μία ακόμα φορά η προχθεσινή γλυκανάλατη και αμφίσημη δήλωση του ΓΓ της Συμμαχίας μετά την τηλεφωνική συνομιλία του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό.

Για να πούμε την αλήθεια δεν περιμέναμε να ακούσουμε και κάτι άλλο.

Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ όμως δεν διοικεί το ΝΑΤΟ, καθ' όσον ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου είναι ένας διακυβερνητικός οργανισμός και οι αποφάσεις προέρχονται τουλάχιστον καταστατικά από τις πρωτεύουσες των κρατών μελών (εθνών στην νατοϊκή ορολογία)

Η Ελλάδα δικαιούται και θα πρέπει -σήμερα όχι αύριο....σήμερα- να ζητήσει διαβουλεύσεις του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου (NAC) κάτω από τις προβλέψεις του Άρθρου 4 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου λόγων απειλών στην Ασφάλεια της. Εδώ να πούμε ότι αυτό το άρθρο επιτρέπει σε οποιαδήποτε μέλος να ζητήσει διαβουλεύσεις στην Συμμαχία αν κατά την γνώμη του απειλείται η εδαφική του ακεραιότητα, η πολιτική του ανεξαρτησία και η ασφάλεια του.

Το Συμβούλιο μπορεί να συνεδριάσει άμεσα και σε αυτό θα πρέπει να καταστεί σαφές και όχι με μισόλογα ότι η Ελλάδα για την υπεράσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει και τις Ένοπλες Δυνάμεις της,όπερ μεθερμηνευόμενο εστί "στάχτη και μπούρμπερη". Με ότι αυτό σημαίνει για την περιφερειακή ασφάλεια και την συνοχή της Συμμαχίας. Κανένα περιθώριο για να θεωρηθεί ότι η Ελλάδα μπλοκάρει.

Η Τουρκία είναι ένα προβληματικό μέλος του ΝΑΤΟ και το έχουν αντιληφθεί τόσο στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες όσο και στις πρωτεύουσες των κρατών μελών. Ας αναλάβουν λοιπόν τις ευθύνες τους για ό,τι έρχεται και θα μπορούσε να αποφευχθεί. Βέβαια το βασικότερο είναι να εμπλέξουμε τον αμερικανικό παράγοντα τόσο εντός της Συμμαχίας όσο και αυτοτελώς. Αν δεν το κάνει η Ελλάδα τώρα πότε θα το κάνει;

Δεν διακατεχόμαστε από ευσεβοποθισμό και γνωρίζουμε ότι από την στην στιγμή που οι αποφάσεις στο ΝΑΤΟ λαμβάνονται με συναίνεση (consensus) δεν περιμένουμε σε επίπεδο αποφάσεων κάτι θετικό. Όμως θα έχουμε φέρει, όπως προαναφέρθηκε, τους Συμμάχους προ των ευθυνών τους. Ας κατανοήσουν και οι Βαλτικές χώρες και η Πολωνία ότι σε περίπτωση εξασθένησης του ΝΑΤΟ λόγω ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, η Ρωσία ενισχύεται κάτι που θεωρείται απειλή για αυτούς. Και πιστεύουμε ότι η Γαλλία θα είναι, και εδώ, δίπλα μας.

Το ΝΑΤΟ πολλές φορές μας έχει στενοχωρήσει και απογοητεύσει για την πολιτική ίσων αποστάσεων που τηρεί διαχρονικά απέναντι στην προκλητική Τουρκία και στην χώρα μας. Φταίει όμως και ο λανθασμένος τρόπος με το οποίο διαχρονικά η ελληνική πλευρά αντιμετώπιζε την Συμμαχία παραπέμποντας όλα -ακόμα και ασήμαντα- τα θέματα στις Βρυξέλλες χωρίς να ιεραρχεί την σπουδαιότητα τους.

Αντί επιλόγου είναι σκόπιμο να τονιστεί για μια ακόμα φορά ότι η διεθνοποίηση και η εμπλοκή ΕΕ και ΝΑΤΟ ουδόλως υποκαθιστά τις δικές μας εθνικές υποχρεώσεις σε ότι αφορά την ισχυροποίηση της Πατρίδας μας στρατιωτικά προκειμένου να είμαστε σε θέση να αποτρέψουμε οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια σε βάρος μας.

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση