Σύνεση, ομοψυχία και αποφασιστικότητα

Σε μία εποχή κατά την οποία ακόμη και το αυτονόητο απαιτεί επιβεβαίωση, η χθεσινή τοποθέτηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί ενότητας των Ελλήνων “απέναντι σε οποιαδήποτε παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας”, είναι σαφώς άξια μνείας.

Για την ακρίβεια, υπό το φως της κλιμάκωσης που λαμβάνει η τουρκική προκλητικότητα, με σειρά διαφορετικών περιστατικών χθες, στον Έβρο και το Αιγαίο, αυτή η ενότητα θα όφειλε να αποτυπωθεί στο πλαίσιο του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών και να εκφραστεί κατά τρόπο ο οποίος να μην αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, τόσο της ύπαρξής της όσο και της αποφασιστικότητας για την προάσπιση της εθνικής ακεραιότητας.

Η παρούσα συγκυρία, ευλόγως, απαιτεί σύνεση αλλά και αποφασιστικότητα. Δίχως νηφαλιότητα κινδυνεύουμε να παρασυρθούμε από τη γείτονα σε ένα ενδεχόμενο θερμό επεισόδιο και στη συνέχεια στο τραπέζι διαπραγματεύσεων από τις οποίες εμείς δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτε και η Τουρκία τα πάντα. Έχει, όμως και η πολιτική του κατευνασμού τα όριά της.

Υπό αυτό το φως η σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, συνιστά απόλυτη προτεραιότητα. Όχι μόνον για την διατράνωση της εθνικής ενότητας, αλλά και για την επικύρωση της ακολουθητέας πορείας.


Όσο σαφές είναι ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ενεργεί βάσει μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, άλλο τόσο είναι ότι σε σειρά άμεσων στόχων του έχει αποτύχει, συμπεριλαμβανομένων των εξελίξεων με το προσφυγικό/μεταναστευτικό κύμα στον Έβρο, όπου ήλπιζε να αιφνιδιάσει την ελληνική πλευρά.

Πλέον, επιχειρεί να εκβιάσει τις εξελίξεις, μέσω περιστατικών όπως ο εμβολισμός σκάφους του Λιμενικού Σώματος από τουρκική ακταιωρό στα ελληνικά χωρικά ύδατα ανοικτά της Κω, οι πυροβολισμοί κατά ελληνικών θέσεων από τουρκικές δυνάμεις στον Έβρο και οι υπερπτήσεις υπεράνω νήσων ή ακόμη και χερσαίων συνόρων, όπως χθες στην περιοχή του Έβρου.

Ως προς τη σοβαρότητα αυτών των περιστατικών αρκεί να θυμίσουμε την κατάρριψη ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους από την Τουρκία, το 2015, όταν αυτό εισήλθε μόλις για λίγα δευτερόλεπτα στον εναέριο χώρο της, στα σύνορα με τη Συρία.

Το απροκάλυπτο των τουρκικών στοχεύσεων επεσήμανε χθες η Ελλάδα, με κάθε τρόπο.

Μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο ενημέρωσε τα κράτη μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για την τουρκική προκλητικότητα και κάλεσε τον Τούρκο πρέσβη για εξηγήσεις, αλλά και από του βήματος της Βουλής, δια στόματος Γιάννη Πλακιωτάκη, ο οποίος έκανε λόγο περί του “φανερού στόχου της Τουρκίας” να “προκαλέσει θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο”.

Κατηγορηματική ήταν και η τοποθέτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρα, σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, όπου μεταξύ άλλων τόνισε πως: “...Όποια λάθη και αν έχει κάνει η σημερινή κυβέρνηση στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, η στάση της Τουρκίας και του Ερντογάν περιγράφεται με μια μόνο λέξη: Θράσος. Και απέναντι στο θράσος η χώρα οφείλει να απαντήσει συντεταγμένα και αποφασιστικά. Χωρίς εθνικιστικές κορώνες και σπασμωδικές κινήσεις, αλλά με πατριωτική ευθύνη. Καμία πρόκληση δε θα πετύχει το στόχο της, καμία παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων δε θα πρέπει να μένει αναπάντητη”.

Αντίστοιχου πνεύματος, όμως ήταν και η τοποθέτηση του Α. Λοβέρδου, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Κινήματος Αλλαγής, από τις Καστανιές του Έβρου, όπου βρέθηκε χθες: “Στον Έβρο, στην πρώτη γραμμή. Στο όνομα της δικής μας χώρας οι ελληνικές δυνάμεις φυλάσσουν και προφυλάσσουν τα σύνορα του ευρωπαϊκού κόσμου. Γι αυτό, τις τιμούμε και τις ευχαριστούμε!”.

Αυτή η ομοψυχία, υπό το φως των εξελίξεων, γιατί να μην αποτυπωθεί και γύρω από το τραπέζι του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, με τη μορφή... αποφάσεων;

Ν. Γ. Δρόσος
Euro2day


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση