Μόνιμα προκλητική η Τουρκία και παθητική η Ελλάδα

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να είναι χρήσιμο στα ελληνοτουρκικά, είναι ότι η Τουρκία δεν κρύβει τις επιδιώξεις και τη στρατηγική της. Διαχρονικά.

Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο του Νταβούτογλου το αντιλαμβάνονται απόλυτα, ακόμα και αν δεν έχουν προηγουμένως ασχοληθεί ιδιαίτερα. Οι κινήσεις της Άγκυρας είναι προβλέψιμες ως κατεύθυνση. Εκείνο που αλλάζει και καθιστά εφικτή ή όχι τη στρατηγική της είναι οι συγκυρίες, οι διεθνείς ισορροπίες και οι... ευκαιρίες. Και πάνω από όλα η αποτρεπτική ισχύς της ελληνικής πλευράς και η εγρήγορσή της.

Η Τουρκία θέλει στρατηγική έξοδο στη Μεσόγειο και συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων. Όλες οι κινήσεις, η ρητορική, οι μεθοδεύεις, προς αυτούς τους στόχους κινούνται. Και θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο. Το ζητούμενο είναι τι κάνουμε εμείς. Τι επιδιώκουμε, πού το πάμε. Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα έχει ακολουθήσει μία σχετικά παθητική στάση επί δεκαετίες. Αποφεύγοντας τη στρατηγική της έντασης. Προσπαθώντας να μην προκαλέσει, να μην δώσει δικαίωμα για αντίδραση. Πιστή στο δόγμα της μη στρατιωτικοποίησης της έντασης. Μόνο που αυτό δεν αποτρέπει την Τουρκία από το να προκαλεί εκείνη, να κλιμακώνει, να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.


Και εδώ θα ήθελα να εκφράσω και μία απορία ως μη ειδικός. Αλήθεια, γιατί η Ελλάδα δεν έχει ανακηρύξει ΑΟΖ; Δεν αναφέρομαι σε οριοθέτηση. Απλά έστω σε διακήρυξη. Χωρίς συντεταγμένες. Όπως το έκαναν πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια οι Κύπριοι ανοίγοντας το παιχνίδι. Γιατί έτσι όπως το πάνε οι Τούρκοι... στριμώχνονται στους χάρτες τους τα ελληνικά νησιά σε λίγο θα φτάσουν μέχρι... το Ιόνιο. Θα διεκδικήσουν σύνορα θαλάσσια με... την Ιταλία.

Να σημειώσουμε ότι στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών ο Ευάγγελος Βενιζέλος και η Ντόρα Μπακογιάννη, δύο εμβληματικές προσωπικότητες με ιδιαίτερη εμπειρία σε θέματα εξωτερικής πολιτικής τόνισαν ότι η ελληνική πλευρά πρέπει να αναλάβει άμεσα διπλωματικές πρωτοβουλίες. Θυμίζω ότι ο κ. Βενιζέλος τόνισε ότι πρέπει να επανεκκινήσουν διερευνητικές επαφές "με αντικείμενο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ταυτοχρόνως, με κανόνα αναφοράς το ισχύον διεθνές δίκαιο της θάλασσας και σε περίπτωση διαφωνίας Με την Τουρκία την υπογραφή συνυποσχετικού που θα αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ώστε να αχθεί ενώπιον του η διαφορά". Και τάχθηκε υπέρ της μερικής επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο και τη μερική οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με την Αίγυπτο. Και από την πλευρά της η κυρία Μπακογιάννη τάχθηκε υπέρ της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών με την Ιταλία, την Αλβανία και την Αίγυπτο μερικώς. Επίσης επικαλέστηκε την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Τέλος, έχω και μια δεύτερη απορία σε σχέση με τους διπλωματικούς χειρισμούς. Γιατί απελάσαμε τον Λίβυο πρέσβη, χωρίς να λάβουμε κανένα μέτρο κατά του Τούρκου πρέσβη; Θα ήταν χοντρό; Προκλητικό; Μα όταν παίρνεις μέτρα μόνο κατά του αδύναμου και παραβλέπεις την κοινή ευθύνη του ισχυρού, δεν δείχνεις αδυναμία; Μπορεί να κάνω λάθος, όμως εκφράζω την απορία ως πολίτης, κυρίως γιατί το άκουσα από αρκετούς.

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση