Αποτίμηση της "πρώτη φορά" αριστεράς
Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος
Μετά από έναν αδελφοκτόνο και φρικαλέο εμφύλιο πόλεμο, που προκάλεσε η ίδια αποφασίζοντας να απόσχει από τις εκλογές του 1946, και κατά τον οποίο ηττήθηκε στρατιωτικά, και μετά από δεκαετίες διώξεων και παρανομίας, η αριστερά είχε την ευκαιρία να κυβερνήσει σε συνθήκες δημοκρατίας.
Ήταν ένα βήμα για να κλείσει ο εμφυλιοπολεμικός διχασμός, αυτό που ο Ρένος Αποστολίδης αποκαλούσε "ο εμφύλιος μέσα μας".
Προσωπικά θωρούσα ότι η "πρώτη φορά αριστερά" ήταν αναγκαία συνθήκη για να ολοκληρωθεί η ομαλοποίηση και να εμπεδωθεί η δημοκρατία. Πράγματι, έστω και χωρίς να το περιμένει, η αριστερά βρέθηκε στην εξουσία για τεσσερισήμισυ ολόκληρα χρόνια.
Την άσκησε με πραγματικό εμφυλιοπολεμικό μένος, αναβιώνοντας μίση και πάθη της δεκαετίας του '40, υμνώντας τον Βελουχιώτη.
Επέτρεψε στα Σκόπια να ονομαστούν "Βόρεια Μακεδονία", με αναμενόμενη νομοτελειακή συνέπεια να τεθεί κάποια στιγμή θέμα "Νότιας Μακεδονίας". Λοιδώρησε τους αντίθετους στην επαίσχυντη προδοτική συμφωνία των Πρεσπών ως φασίστες και σωβινιστές, έλαβε πρωτοφανή αστυνομικά μέτρα, χημικά, δακρυγόνα κλπ. εναντίον των διαδηλωτών.
Εφάρμοσε εξοντωτική αντιλαϊκή πολιτική στην οικονομία, διέλυσε ό,τι είχε απομείνει από την παιδεία, αντέγραψε "κόπυ πάστε" το πελατειακό κράτος των παλαιοκομματικών της αντιπάλων, έκανε ασύλληπτου θράσους ρουσφέτια και φαυλότητες, διόρισε γιούς, κόρες, ανιψιούς και γαμπρούς, έκανε διακοπές σε κόττερα και ακριβούς προορισμούς και ανέδειξε την ελληνική παθογένεια σε όλο της το μεγαλείο.
Διέψευσε όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες της μία προς μία, προκήρυξε δημοψήφισμα το οποίο στην συνέχεια αγνόησε και υπετάγη δουλικά και αναξιοπρεπώς στους δανειστές.
Συμμάχησε με ένα ακροδεξιό μόρφωμα τρίτης κατηγορίας, αποδεικνύοντας ότι οι ιδεολογικές διαφορές ήταν αδιάφορες μπροστά στο διακύβευμα της εξουσίας.
Διέσυρε το όνομα της αριστεράς, κάτι που δεν με ενδιαφέρει ως μη αριστερό, αλλά με ενδιαφέρει ως Έλληνα πολίτη που θέλω την ηθική στην πολιτική.
Επίσης απέδειξε ότι το "ηθικό πλεονέκτημα" που διατυμπάνιζε ήταν ανύπαρκτη δημαγωγία.
Εμετρήθη, εζυγίσθη και ευρέθη λειψή και άθλια.
Την αναμένει η αποσύνθεση και θα την συνοδεύει η κοινωνική κατακραυγή και η καταδίκη της ιστορίας.
Αναρτήσεις
Υπάρχουν πάρα πολλοί αρθρογράφοι που πληρώνονται για να γράφουν τα ίδια και τα ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν ελάχιστοι που ΔΕΝ πληρώνονται για να αντικρούουν τις χιλιάδες μισές αλήθειες που είναι χειρότερες από τα εκατομμύρια ψέματα , των φανερο αριστερο κομμουνιστών τύπου λαφαζανο μπαρουφ κανελη μπογιοπουλί κοματοσκυλί!
Κυνηγούσαν λέει τους αριστερούς μετά τον εμφύλιο. Δεν το γράφει μόνο αυτός. Το λένε ΟΛΟΙ ...οι ειδήμονες.
Ίσως και να το πιστεύουν. Αλλά είπαμε.
Πληρώνεται κανείς για να γράφει ΑΛΗΘΕΙΕΣ;;;
Κανείς!
“και μετά από δεκαετίες διώξεων και παρανομίας, η αριστερά είχε την ευκαιρία να κυβερνήσει σε συνθήκες δημοκρατίας.”
Δηλαδή κ. αρθοργράφε τους κυνηγούσαν για να τους δώσουν
ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΙΑ , ΘΑ ΕΝΝΟΟΥΣΑΤΕ , ΕΤΣΙ;
Ως μη αριστερός σίγουρα θα ξέρετε πόσο πολύ υπέφερε ο διάσημος κομμουνιστής Βάρναλης . Διαβάστε και όσοι δεν το ξέρετε για να το εμπεδώσετε και αναρωτηθείτε απλά. Τι έκανε ο λενιν ,του οποίου το βραβείο απενεμήθη στον Βάρναλη , σε όσους διαφωνούσαν με τον ειρηνιστή λένιν και έγραφαν ποιήματα αντικομουνιστικά!!!
"Κώστας Βάρναλης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Υπήρξε Κομμουνιστής[8][9] και στην Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ως μέλος του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).[10]
Tο 1956 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν. Είχαν προηγηθεί μεταξύ άλλων εκδόσεις των έργων του Ζωντανοί άνθρωποι, Το Ημερολόγιο της Πηνελόπης, Ποιητικά, Διχτάτορες, Αισθητικά- Κριτικά (δύο τόμοι). Το 1965 εκδόθηκε η τελευταία ποιητική συλλογή του με τίτλο Ελεύθερος κόσμος και το 1972 το θεατρικό έργο Άτταλος ο Γ΄. Υπήρξε συνεργάτης σε πολλά περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες, μεταξύ των οποίων και στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. Πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου 1974. Το ταφικό μνημείο του ποιητή, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, φιλοτέχνησε ο καλλιτέχνης Κοσμάς Ξενάκης, το 1975.[11] "
Αλήθεια η ΕΔΑ , δηλαδή ο κομμουνισμός με φερετζε , ως ο σημερινός συριζα, σε ποια χώρα εδραστηριοποιείτο κ. αρθοργράφε και λοιποί που ΔΕΝ ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΑΝΕΧΟΣΑΣΤΕ;
Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά - Βικιπαίδεια
https://el.wikipedia.org/wiki/Ενιαία_Δημοκρατική_Αριστερά
Ίδρυση[Επεξεργασία
Η ΕΔΑ ιδρύθηκε σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση στις 3 Αυγούστου του 1951 σαν συνασπισμός κομμάτων της αριστεράς, με την πρωτοβουλία του εκτός νόμου τότε τελούντος Κ.Κ.Ε., με πρόεδρο τον Ιωάννη Πασαλίδη.
Την ιδρυτική διακήρυξή της υπέγραψαν μικρά αριστερά κόμματα που ήταν νόμιμα εκείνη την περίοδο: το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας του Ι. Πασαλίδη, ο Δημοκρατικός Συναγερμός, το Κόμμα Αριστερών Φιλελευθέρων των Νεόκοσμου Γρηγοριάδη και Σταμ. Χατζημπέη, και το Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κόμμα του Μιχαήλ Κύρκου.[1]
Ο βασικός κορμός των στελεχών της ήταν μέλη του Κ.Κ.Ε.,
ΕΥΤΥΧΩΣ για την ανθρωπότητα τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια...
Οσο για τον ΔΗΘΕΝ ακροδεξιό καμένο που στήριξε κομμουνιστική κυβέρνηση
η οποία ψήφισε όλα τα αντίχριστα επαίσχυντα νομοσχέδια ,
Σκεφτείτε να μην ήταν όπως θα ήθελε ο... μη αριστερός αρθρογράφος