Ο Ειρηνοπόλεμος του Αλέξη

Της Σοφίας Βούλτεψη

Σεπτέμβριος 1885. Ο δημαγωγός Θόδωρος Δηλιγιάννης, έχει από την Άνοιξη κερδίσει τις εκλογές και νικήσει τον Χαρίλαο Τρικούπη, έχοντας υποσχεθεί κατάργηση… όλων των φόρων, ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους δημοσίους υπαλλήλους και άλλα πολλά. Στους μήνες που ακολουθούν μέχρι το Φθινόπωρο, μειώνει μόνο τους φόρους στον καπνό και στο κρασί, καταργεί το μονοπώλιο στα τσιγαρόχαρτα και στα σπίρτα, καταργεί τον νόμο «περί προσόντων των δημοσίων υπαλλήλων» και εξαγγέλλει λουκέτο για… λόγους οικονομίας στις πρεσβείες της Ελλάδας στο εξωτερικό, με μοναδική εξαίρεση αυτήν της Κωνσταντινούπολης.

Καθώς δεν μπορούσε να τηρήσει τις δεσμεύσεις του, ο Δηλιγιάννης αποφάσισε να στρέψει την προσοχή στα εθνικά θέματα. Έτσι, τον Σεπτέμβριο του 1885 κήρυξε τη χώρα σε πολεμική ετοιμότητα και έθεσε σε επιφυλακή τις Ένοπλες Δυνάμεις για μια περίοδο οκτώ μηνών. Μια εξαιρετικά δαπανηρή επιχείρηση, που ονομάστηκε «ειρηνοπόλεμος» ή «ένοπλη επαιτεία», με το χρέος να εκτινάσσεται από τα 400 στα 533 εκατομμύρια. Αποτέλεσμα η χρεοκοπία του 1893 και το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη, ο οποίος είχε στο μεταξύ επανέλθει στην εξουσία.

Όσο για τον πόλεμο, αυτός κηρύχθηκε τελικά στις 6 Απριλίου του 1897, από τον Δηλιγιάννη, που στο μεταξύ είχε επιστρέψει στην εξουσία (εκλογές 16 Απριλίου 1895). Ήταν το «Μαύρο ‘97», όταν, μέσα σε έναν μήνα, οι Τούρκοι έφθασαν έξω από τη Λαμία – οπότε και επενέβησαν οι Μεγάλες Δυνάμεις, διαφορετικά θα έφθαναν στην Αθήνα. Κινδυνεύσαμε τότε να χάσουμε τη Θεσσαλία, η οποία μόλις είχε απελευθερωθεί (το 1881). Για να μην χάσει η Ελλάς τη Θεσσαλία, υποχρεώθηκε σε θηριώδεις πολεμικές αποζημιώσεις 4 εκ λιρών προς την Τουρκία.

Και για να σταθεί δυνατόν να καταβληθεί αυτό το ποσό, η Ελλάδα δανείστηκε, εκχωρώντας στους δανειστές της πολλές πηγές δημοσίων εσόδων (φόροι στο τσιγαρόχαρτο, στο αλάτι, στο πετρέλαιο, στον καπνό, στα σπίρτα και στα τραπουλόχαρτα). Εκείνο το χρέος αποπληρώθηκε το 1981!

Επίσης, η Ελλάς τέθηκε υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για τα επόμενα 81 χρόνια – ως το 1978!

Η παράσταση του σύγχρονου Δηλιγιάννη

16 Ιουνίου 2019. Αν και ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος δηλώνει από το μεσημέρι ότι η Λευκωσία δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες περί προπαρασκευαστικών εργασιών για γεωτρητική δραστηριότητα της Τουρκίας στην περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ με τον «Πορθητή» και πως υπάρχουν απλές ενδείξεις, ο κ. Τσίπρας, παραμονή του Αγίου Πνεύματος, διακόπτει την προεκλογική του περιοδεία και συγκαλεί για το απόγευμα ΚΥΣΕΑ, υπό την προεδρία του. Έχουν προηγηθεί οι συνήθεις προκλητικές δηλώσεις εκ μέρους του Ερντογάν και διαφόρων Τούρκων αξιωματούχων.

Ο κ. Τσίπρας συγκαλεί το ΚΥΣΕΑ, ενώ στην Κύπρο δεν έχει συγκληθεί το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών. Και μετά, προβαίνει σε διάγγελμα όπου αναφέρει τα αυτονόητα, όπως ότι «οι Ελληνίδες και οι Έλληνες είναι απόλυτα ασφαλείς και πρέπει έτσι να αισθάνονται και κυρίως να μην δέχονται την κινδυνολογία των τελευταίων ημερών» - κινδυνολογία που εκπορευόταν από τον ίδιο, χωρίς να έχει ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς και ενώ το ΚΥΣΕΑ δεν είναι το όργανο που λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με πολιτικές κυβερνητικές παρεμβάσεις στην ΕΕ, καθώς πρόκειται για δράση που είναι αυτονόητο ότι δεν αναλαμβάνεται μετά από απόφαση του ΚΥΣΕΑ.

Γι’ αυτό και ουσιαστικά δεν ανακοινώθηκε καμιά απόφαση του ΚΥΣΕΑ. Αυτό που ο Τσίπρας ανακοίνωσε ήταν η συνομιλία του με τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, «προκειμένου να συνδιαμορφώσουμε από κοινού τα βήματα της Ελλάδας και της Κύπρου σε διπλωματικό επίπεδο μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου και οι δύο συμμετέχουμε. Και συμφωνήσαμε να κινηθούμε το επόμενο διάστημα ώστε να προετοιμάσουμε το έδαφος, την επόμενη βδομάδα, η Σύνοδος Κορυφής να λάβει τις κατάλληλες αποφάσεις. Ακόμα και την υιοθέτηση κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας, αν επιβεβαιωθεί ότι έχει γίνει γεώτρηση εντός της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης».

Αλλά Ελλάδα και Κύπρος πάντα συντονίζουν τις κινήσεις τους και προφανώς δεν χρειάζεται για κάτι τέτοιο να συνέλθει το ΚΥΣΕΑ. Και αν η Ελλάς επιθυμεί να στείλει μήνυμα ασφάλειας ή να προειδοποιήσει ότι «όποιος παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, όποιος παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι κράτος μέλος της Ε.Ε., όποιος παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο στην περιοχή να γνωρίζει ότι θα έχει συνέπειες», όπως είπε στο διάγγελμά του ο κ. Τσίπρας, αυτό είναι μήνυμα που το στέλνει αυτόματα η υπεύθυνη κυβέρνηση. Δεν χρειάζεται να συνεδριάσει κανείς για τις ανάγκες της… προπαγάνδας!

Αλλά οι δημαγωγοί συνηθίζουν τέτοιες «εκστρατείες», πιστεύοντας πως έτσι θα συσπειρώσουν τον λαό γύρω από την κυβέρνηση – κάτι πολύ «χρήσιμο» κατά τις προεκλογικές περιόδους.

Η υπεύθυνη στάση Σαμαρά

20 Οκτωβρίου 2014. Τα ξημερώματα, το τουρκικό σεισμογραφικό Barbaros εισβάλλει στην κυπριακή ΑΟΖ. Παραμένει στην περιοχή επί τέσσερις ημέρες, συνοδευόμενο πότε από την φρεγάτα «Giresun», πότε από την φρεγάτα «Gelibolu». Και γύρω από το γεωτρύπανο στο κοίτασμα «Ονασαγόρας», βολτάρει η κορβέτα «Bafra».

Την ίδια μέρα, η Άγκυρα εκδίδει naftex με την οποία δεσμεύει θαλάσσιες περιοχές νοτίως της Κύπρου από την επομένη και έως τις 30 Δεκεμβρίου, «για διενέργεια ερευνών για εντοπισμό υδρογονανθράκων με το ερευνητικό σκάφος Μπαρμπαρός».

Έχουν επίσης προηγηθεί οι προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού των Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος επαναφέρει το σενάριο των «δύο κρατών», στην Κυπρο.

Όλες αυτές τις μέρες Αθήνα και Λευκωσία παρακολουθούν τις κινήσεις του Barbaros, που πλέει ανάμεσα στο οικόπεδο 2 και στο οικόπεδο 3.

Η Λευκωσία έχει ενημερώσει – και ενόψει της Συνόδου Κορυφής – ότι υπό τις παρούσες συνθήκες δεν θα συναινέσει στο άνοιγμα κανενός ενταξιακού κεφαλαίου και θα επιδιώξει το «πάγωμα» των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Φυσικά, ο Σαμαράς δίνει οδηγίες για προσεκτικά και αποτελεσματικά βήματα. Χωρίς να συγκαλέσει κανένα ΚΥΣΕΑ, στις 21 Οκτωβρίου κυβερνητικές πηγές ξεκαθαρίζουν πως «η αμφισβήτηση, από τουρκικής πλευράς, της ύπαρξης και της διεθνούς νομικής προσωπικότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας συνιστά κραυγαλέα παραβίαση του διεθνούς δικαίου αλλά και προσβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος του ΟΗΕ, κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης και μόνο η Τουρκία αρνείται να αντιληφθεί και να αναγνωρίσει την πραγματικότητα αυτή. Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι ο Τούρκος Πρωθυπουργός επικαλείται ως νομική βάση για τις παράνομες τουρκικές έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, την παράνομη και νομικά άκυρη «συμφωνία» μεταξύ Τουρκίας και του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους. Η ύπαρξη της «συμφωνίας» αυτής δεν είναι επιχείρημα. Αποτελεί πρόσθετη απόδειξη της διάθεσης της Τουρκίας να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Δυστυχώς, οι αναφορές του Τούρκου Πρωθυπουργού σε διχοτομικά σενάρια "δύο κρατών" είναι ενδεικτικές των πραγματικών τουρκικών προθέσεων».

Ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός των Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος, καλεί με ανακοίνωσή του την Τουρκία «να ανακρούσει πρύμναν, όχι μόνον το πλοίο, αλλά και η εξωτερική της πολιτική, και να κινηθεί μέσα στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας, να υποβοηθήσει και να υποστηρίξει τις διαπραγματεύσεις στην Κύπρο, να κινηθεί μέσα στο πλαίσιο της νομιμότητας που είναι το ασφαλές πλαίσιο και για τις διμερείς μας σχέσεις αλλά και για την ευρωπαϊκή της πορεία».

Παράλληλα, ο Βενιζέλος δίνει οδηγίες στον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών, Πρέσβη Αναστάσιος Μητσιάλης, να καλέσει στο Υπουργείο Εξωτερικών τον Τούρκο Πρέσβη στην Αθήνα, Κερίμ Ουράς, και να προβεί σε διάβημα διαμαρτυρίας για την έκδοση της παράνομης τουρκικής οδηγίας NAVTEX, καθώς και για την ένταση που προκαλεί η Τουρκία με τις ενέργειές της στην περιοχή. Μάλιστα σε ανάλογο διάβημα είχε ο κ. Μητσιάλης προβεί ήδη από τις 7 Οκτωβρίου.

Από την πλευρά του ο Σαμαράς έχει ήδη από τις 6 Οκτωβρίου επικοινωνήσει με τον Αναστασιάδη προκειμένου να συντονίσουν τη δράση τους – και δεν χρειάστηκε κανένα ΚΥΣΕΑ για να το πράξει.

Και ήδη από τις 13 Οκτωβρίου (2014, εντάξει;) είχε υπογραφεί διμερής συμφωνία Ελλάδας και Κύπρου για συνεργασία στους τομείς Έρευνας και Διάσωσης, μετά τη συνάντηση Βενιζέλου – Κασουλίδη.

Και από την 1η Οκτωβρίου ο υπουργός Άμυνας Δ. Αβραμόπουλος είχε υπογράψει με τον Κύπριο ομόλογό του επικαιροποιημένο και αναθεωρημένο Κοινό Μνημόνιο Χειρισμού Κρίσεων μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου.

Και ήδη από τις 8 Οκτωβρίου, η Έκθεση Προόδου της Κομισιόν παροτρύνει την Τουρκία να αποφύγει κάθε είδους απειλή ή δράση εναντίον ενός κράτους-μέλους, καθώς Ελλάδα και Κύπρος είχαν ήδη προβεί σε επίσημες καταγγελίες για επαναλαμβανόμενες και αυξημένες παραβιάσεις των χωρικών τους υδάτων και του εναερίου χώρου τους, περιλαμβανομένων και πτήσεων πάνω από ελληνικά νησιά, κάτι που αναφέρεται σαφώς στην Έκθεση.

Διαφωνίες στην Ουαλία

Παράλληλα, κατά τη συνάντησή του με τον Ερντογάν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουαλία, στις 5 Σεπτεμβρίου 2014 – όπου υπήρξε πλήρης διαφωνία – ο Σαμαράς είχε κάνει ειδική αναφορά στις παραβάσεις και τις παραβιάσεις στο Αιγαίο, ενώ αναφερόμενος στο Κυπριακό είχε ξεκαθαρίσει ότι πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και η λύση να είναι σύμφωνη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο».

Από την πλευρά του, ο Ερντογάν επανέλαβε τις γνωστές τουρκικές θέσεις περί δύο κρατών. Τότε ήταν που ο Σαμαράς είχε σηκωθεί όρθιος και είπε την περίφημη φράση με την οποία έθεσε τέρμα στη συνάντηση: «Λοιπόν κ. Πρόεδρε, βρισκόμαστε ενώπιον ενός πραγματικού προβλήματος, μιας πραγματικής διαφοράς».

Αλλά ας επιστρέψουμε στον Οκτώβριο του 2014.

Πιο σημαντικό το… Κομπάνι!

Εκείνη την περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας, εκδίδει μια ανακοίνωση, όπου αφιερώνει τέσσερις παραγράφους στις ασκήσεις του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού στα ανατολικά της Κύπρου, στις κοινές ασκήσεις Κύπρου Ισραήλ (με τις οποίες προφανώς διαφωνεί), στην… προέλαση των τζιχαντιστών στη Συρία, στους πρόσφυγες, στο Κουρδιστάν, στην… «ηρωική αντίσταση στο Κομπάνι».

Στο τέλος της ανακοίνωσης υπάρχει και η ακόλουθη παράγραφος:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις σε κινηματικό και κοινοβουλευτικό πεδίο, μέσα και έξω από την Ελλάδα, ώστε να τερματιστεί η παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και να ευοδωθεί ένας πραγματικός και ουσιαστικός διάλογος για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ, προκειμένου οι δυο κοινότητες να συμβιώσουν ειρηνικά και αρμονικά σε μια δικοινοτική διζωνική Κύπρο με μία κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατούς κατοχής, χωρίς Νατοϊκή κηδεμονία».

Δηλαδή, τότε ο κ. Τσίπρας υποσχόταν ότι θα αγωνιστεί σε… κινηματικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο για να απελευθερώσει την Κύπρο από τις ξένες βάσεις και τη Νατοϊκή κηδεμονία και σήμερα συγκαλεί το ΚΥΣΕΑ!

Μάλιστα, ο Τέρενς Κουίκ, εκπρόσωπος τότε των ΑΝΕΛ, κατηγόρησε, στις 21 Οκτωβρίου, τον Σαμαρά για «ανεπάρκεια χειρισμών στα εθνικά θέματα», που οδήγησαν σε «αποθράσυνση της Άγκυρας και σε χειρότερες καταστάσεις. Όπως τώρα με την εισβολή (και όχι παραβίαση) του Barbaros». Δηλαδή, κατηγορούσαν τον Σαμαρά για το… Barbaros!

Είχαν άλλες δουλειές…

Τότε, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ασχολούνταν με το πώς δεν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατηγορούσαν τον Σαμαρά για… κινδυνολογία και στρατηγική έντασης με «στόχο την τρομοκράτηση των πολιτών», διαφωνούσαν με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, δεν ψήφιζαν την ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, επαναλάμβαναν τη λασπολογία περί δήθεν χρηματισμού βουλευτών προκειμένου να ψηφίσουν για ΠτΔ και ο Ν. Παππάς δήλωνε πως αν ο Σαμαράς προσκαλούσε τον Τσίπρα, εκείνος θα πήγαινε στη συνάντηση, αλλά μόνο για να ζητήσει την παραίτηση του πρωθυπουργού!

Και βέβαια, ασκούσαν σφοδρή κριτική στο προσχέδιο προϋπολογισμού, όπου είχε ενσωματωθεί η καταβολή «κοινωνικού μερίσματος» (525 εκ. ευρώ), η ενίσχυση - ξεκινώντας από το 2014 - αποδοχών και συντάξεων δικαστικών και στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, εν ενεργεία και συνταξιούχων (541 εκ. ευρώ), η μείωση κατά 30% της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης, η διατήρηση στο 13% του ΦΠΑ στην εστίαση, η μείωση κατά 30% του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, διατηρώντας τα διευρυμένα κριτήρια χορήγησης του επιδόματος, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, η βελτίωση του πλαισίου ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων.

Όλα αυτά, την ώρα που η τουρκική προκλητικότητα βρισκόταν στο ζενίθ της.

Είπα «Εθνικά θέματα» και σηκωθήκατε αμέσως!

Στις 10 Οκτωβρίου, ο Σαμαράς μιλά στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Το απόσπασμα της ομιλίας του που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικό:

«Σήμερα υπάρχουν δυστυχώς ορισμένες απαράδεκτες εκδηλώσεις έντασης από την Τουρκία στην Κυπριακή ΑΟΖ. Η Κύπρος είναι κυρίαρχο κράτος και ασκεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα. Η Τουρκία παρεμβαίνει και προσπαθεί να τα παρεμποδίσει. Αυτό οφείλουμε όλοι να το καταδικάσουμε. Και πρώτα η ίδια η Ευρώπη, της οποίας η Κύπρος είναι πλήρες μέλος. Και πάντως, μια επίδειξη ανοχής από τη διεθνή κοινότητα, θα έστελνε σίγουρα το λάθος μήνυμα.

Η Ελλάδα συμπαραστέκεται πλήρως στην Κύπρο και ήδη έχει προβεί στις απαραίτητες διπλωματικές ενέργειες…

Και με την ευκαιρία να σας πω: ό,τι μπορούμε, κάνουμε για την κρίση στην οικονομία, αλλά συνεχώς η προσοχή μας είναι στραμμένη στα Εθνικά θέματα. Να ενισχύσουμε τη χώρα μας. Να βελτιώσουμε τη θέση της. Είπα «Εθνικά θέματα» και σηκωθήκατε αμέσως! Τέτοια αντιπάθεια στα «Εθνικά θέματα»!

Δεν πολυμιλάμε γι’ αυτά, γιατί δεν πρέπει. Αλλά και η προσοχή μου και τα μάτια μου είναι συνεχώς στραμμένα εκεί!

Εμείς, οφείλουμε να διατηρούμε τη σταθερότητά, όχι να την υπονομεύουμε. Να ενισχύουμε τα διεθνή μας ερείσματα! Όχι τέτοιες ώρες να απομονωνόμαστε από φίλους και συμμάχους! Ενώ άλλοι, διακηρύσσουν ότι θα μας βγάλουν και θα διαλύσουν – αν είναι δυνατόν – ακόμα και το ΝΑΤΟ!»

Όσο για τον Τσίπρα, στη δική του ομιλία, ουδόλως είχε απασχοληθεί με την Κύπρο, αλλά είχε πει το περίφημο:

«Το λέω ξανά όχι μόνο για να το ακούσετε εσείς, αλλά και για να το ακούσουν στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο και στην Ουάσιγκτον. Οποιαδήποτε απόφαση ή συμφωνία δεν θα έχει τη δική μας συναίνεση, δεν θα γίνει αποδεκτή από εμάς. Δεν θα δεσμεύει τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα δεσμεύει την κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, για την οποία ο λαός μας σύντομα θα δώσει ισχυρή εντολή με την ψήφο του».

Προηγουμένως, μιλώντας στο Φεστιβάλ της Νεολαίας του Κόμματός του, απαξιώνοντας τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, είχε δηλώσει ότι… «την ψήφο εμπιστοσύνης δεν την δίνουν οι κυβερνήσεις στον εαυτό τους, τη δίνει ο λαός» - αμφισβητώντας έτσι ευθέως τη Δεδηλωμένη.

Εκπροσώπηση της Κύπρου και καυγάς με τον Κάμερον

Μέσα σ’ αυτό το αρρωστημένο κλίμα, στις 23 Οκτωβρίου 2014, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς φεύγει για τις Βρυξέλλες προκειμένου να λάβει μέρος στη Σύνοδο Κορυφής.

Δεν προλαβαίνει να προσγειωθεί και ενημερώνεται πως στην κρίσιμη Συνοδο θα αναλάβει και την εκπροσώπηση της Κύπρου, καθώς ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και τώρα πλέον βρίσκεται κλινήρης στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του.

Και αυτό συμβαίνει – ενώ στην Αθήνα ο ΣΥΡΙΖΑ εκδίδει πύρινες ανακοινώσεις, όχι βέβαια για την Κύπρο, αλλά για «τη νέα μνημονιακή συμφωνία», το «έγκλημα», την Μέρκελ και τα λοιπά και τα λοιπά.

Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ο Σαμαράς διαβάζει την ομιλία του Αναστασιάδη, επιχειρηματολογεί, δίνει τα στοιχεία της τουρκικής προκλητικότητας και ζητά την καταδίκη της Τουρκίας.

Συμφωνούν όλοι πλην του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον, ο οποίος επιμένει σε μια πιο «ήπια» αναφορά στο Κείμενο των Συμπερασμάτων. Υποστηρίζει ότι το κείμενο δεν πρέπει να είναι τόσο σκληρό όσον αφορά στην ΑΟΖ, διότι θα… υπονόμευε την διαπραγμάτευση (για την επίλυση του Κυπριακού).

Ο Σαμαράς αρπάζεται με τον Βρετανό πρωθυπουργό. Λέει ο ένας, απαντά ο άλλος, σκληρή σύγκρουση, γίνεται καυγάς ενώπιον όλων.

Κερδίζει ο Σαμαράς. Στο Κείμενο Συμπερασμάτων το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζητά από την Τουρκία να σεβαστεί την κυριαρχία της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα και στα κυριαρχικά δικαιώματα της στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της.

Στο ίδιο κείμενο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναβεβαιώνει τη δήλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της, στις 21 Σεπτεμβρίου 2005, τονίζοντας ότι η αναγνώριση όλων των κρατών μελών, αποτελεί απαραίτητη συνιστώσα της διαδικασίας προσχώρησης.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εκφράζει τις ευχαριστίες του μέσω δήλωσης του κυβερνητικού εκπροσώπου Νίκου Χριστοδουλίδη (σήμερα υπουργός των Εξωτερικών), ο οποίος δηλώνει πως «υπήρξε άριστος συντονισμός».

«Θα ήθελα δημόσια να τον ευχαριστήσω (σ.σ. τον Έλληνα πρωθυπουργό) για τη μεγάλη βοήθεια, την καθοριστική συμβολή του να έχουμε αυτά τα πολύ σημαντικά συμπεράσματα που, να αναφέρω, δεν ήταν μια εύκολη προσπάθεια», δήλωσε, προσθέτοντας ότι «τις προσπάθειες του Έλληνα πρωθυπουργού, οι οποίες υποστηρίχθηκαν από κάποια σημαντικά κράτη-μέλη της ΕΕ, είχαν να αντιμετωπίσουν και τις αντιρρήσεις από κάποιους οι οποίοι επιζητούσαν ένα πιο μαλακό σε διατύπωση κείμενο για την Τουρκία, αλλά στο τέλος επικράτησε η ανάγκη όπως σταλεί αυστηρότατο μήνυμα προς την Τουρκία για τις απαράδεκτες κινήσεις της και την ξεκάθαρη παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, ο κ. Καμμένος, εκείνη ακριβώς την ημέρα, έστελνε επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ζητώντας σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών με αντικείμενο τις εξελίξεις στην Κύπρο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ το βιολί του!

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι είχε το δικό του βιολί. Την ώρα, που η ελληνική αντιπροσωπεία έδινε την μάχη και για λογαριασμό της Κύπρου, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ εξέδιδε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Άλλαξε ο Μανωλιός και βάζει τα ρούχα του αλλιώς. Η δήθεν έξοδος από το μνημόνιο είναι ένα νέο μνημόνιο με άλλο όνομα, με τις ίδιες όμως δεσμεύσεις λιτότητας και εγκλωβισμού στις απαιτήσεις των πιστωτών. Αυτό που σκόπιμα προσπαθεί να αποκρύψει η κυβέρνηση Σαμαρά είναι ότι η επιτήρηση των δανειστών θα συνεχίζεται κανονικά, με τη χώρα δεμένη πισθάγκωνα σε αυτούς. Η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή, που θα διαπραγματευτεί για τα συμφέροντα των πολιτών και θα εγγυηθεί την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση».

Και την επομένη:

«Η Σύνοδος Κορυφής ήταν άλλη μια ευκαιρία για τον πρωθυπουργό ώστε να εγγυηθεί ότι η χώρα θα μείνει δεσμευμένη στους δανειστές. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, όσο κι αν ο κ. Σαμαράς προσπαθεί να «διανθίσει» τη νέα μνημονιακή εποχή με αοριστολογίες που παραπέμπουν σε ένα νέο μνημόνιο με άλλο όνομα, αλλά τις ίδιες καταστροφικές δεσμεύσεις. Δεν μπορούν να ζητούν τη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχιση του εγκλήματος, επειδή οι ίδιοι δεν θέλουν και δεν μπορούν να διαπραγματευτούν την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση και να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας».

Και την μεθεπομένη:

«Ο κ. Σαμαράς παρουσιάζει τη νέα μνημονιακή συμφωνία ως επιστροφή στην «κανονικότητα» και ως «έξοδο» από το μνημόνιο. Όπως όμως και να τη βαφτίσει, οι δεσμεύσεις που περιέχει προς τους δανειστές και η επιτήρησή τους, συγκροτούν μια νέα μνημονιακή θηλιά λιτότητας στην οικονομία και την κοινωνία. Είναι ξεκάθαρο ότι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν μέχρι τέλους το μνημονιακό έγκλημα. Με τις απολύσεις στο δημόσιο, τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό, τη φορολογική αφαίμαξη των μισθωτών και των ελεύθερων επαγγελματιών, τη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας. Σε αυτό το έγκλημα δεν θα βρουν συνένοχους. Μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή θα καταργήσει τα μνημόνια και θα διαπραγματευτεί τα συμφέροντα της χώρας».

Ούτε Κύπρος, ούτε Κάμερον, ούτε τίποτε.

Κανένα ΚΥΣΕΑ το 2017 και το 2018

Τέλος, να θυμίσω πως και επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οι τουρκικές προκλήσεις συνεχίστηκαν χωρίς διακοπή. Μάλιστα, τον Ιούλιο του 2017, οι Τούρκοι είχαν στείλει δύο φρεγάτες και ένα υποβρύχιο για να παρακολουθούν τη δραστηριότητα του γαλλικού πλωτού γεωτρύπανου στα ανοικτά της Κύπρου, ο Τσαβούσογλου προειδοποιούσε ότι «η Τουρκία θα λάβει μέτρα μετά την έναρξη ερευνητικών γεωτρήσεων για υδρογονάνθρακες στην Κύπρο από την ελληνοκυπριακή πλευρά» και ο Τσίπρας αντιδρούσε με μια… απλή δήλωση προς το Αθηναϊκό Πρακτορείο, λέγοντας: «Θεωρώ ότι οι τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με το Κυπριακό δεν μας κάνουν ιδιαιτέρως ευτυχείς».

Ούτε ΚΥΣΕΑ, ούτε τίποτε. Απλά δεν ήταν… ευτυχής. Σωστά! Διότι τότε δεν υπήρχαν στον ορίζοντα εκλογές!

Και τον Φεβρουάριο του 2018, όταν η παράνομη τουρκική NAVTEX στην κυπριακή ΑΟΖ, ανανεώθηκε μέχρι τις 10 Μαρτίου, απλά υπήρξε η συνήθης επικοινωνία, για συντονισμό, μεταξύ Τσίπρα και Αναστασιάδη.

Στην Κύπρο είχε τότε συγκληθεί το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, αλλά στην Αθήνα ο κ. Τσίπρας δεν είχε συγκαλέσει κανένα ΚΥΣΕΑ.

Ούτε και τότε υπήρχαν στον ορίζοντα εκλογές…

Το 2018, το μόνο που υπήρχε στον ορίζοντα ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών.

Και ο Αλέξης ήταν πολύ απασχολημένος με τον φίλο του τον Ζάεφ για να ενδιαφερθεί για τις παραβιάσεις της Κυπριακής ΑΟΖ…

Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση