Ποιόν συμφέρει τελικά η ύπαρξη του κράτους των Σκοπίων;

Το ενδιαφέρον άρθρο στο Research Institute for European and American Studies, με τίτλο «Επιβίωση ή διάλυση των Σκοπίων - τι συμφέρει στην Ελλάδα»

Επανέρχομαι σε ένα ερώτημα που δεν διατυπώνω μόνον εγώ σε κάθε ευκαιρία, αλλά και πολλοί αναλυτές εγνωσμένης εγκυρότητας, αλλά απάντηση ικανοποιητική δεν υπάρχει. Γράφεται και ακούγεται συνεχώς, ότι η ύπαρξη του σκοπιανού κράτους εξυπηρετεί την Ελλάδα, και φέρεται ως επιχείρημα, το απολύτως έωλο, ότι αλλιώς θα διαμοιραστεί μεταξύ Αλβανίας και Σκοπίων. Και λοιπόν;

Για να μη επαναλαμβάνω τα ίδια, με παλαιότερα άρθρα, μελέτησα προσεκτικά το ενδιαφέρον άρθρο του δρ. Κων. Γρίβα, στο Research Institute for European and American Studies, με τίτλο «Επιβίωση ή διάλυση των Σκοπίων - τι συμφέρει την Ελλάδα». Είναι προφανές ότι με καλύπτει πλήρως, αφού άλλωστε με παρόμοιο σκεπτικό έχω αρθρογραφήσει σ’ αυτήν την στήλη.

Να διευκρινίσω προηγουμένως, ότι ίσως το ερώτημα δεν έχει ουσία, όχι μόνον επειδή δεν εξαρτάται από εμάς αν θα υπάρξει αυτό το κράτος ή θα διαλυθεί, ίσως ούτε και από τους ισχυρούς της γης, αλλ’ επειδή είναι δύσκολο να υπάρξει εμπόδιο που θα σταματήσει την δρομολογημένη πορεία του αλβανικού αλυτρωτισμού.

Προσφάτως έχει γραφεί στη Voria.gr, σε άλλη στήλη, ότι σύμφωνα με έκθεση του Ιταλικού Περιφερειακού Ινστιτούτου σε συνεργασία με την αμερικανική Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), που δημοσιεύει την κατανομή του πληθυσμού στη "Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας", όπως την αποκαλεί, παρουσιάζεται ένας πίνακας στον οποίο εμφαίνεται το ποσοστό επί τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας με την εθνική διάκρισή του. Ο αλβανικός πληθυσμός δεν είναι στο 20 με 25% όπως διατείνονται οι Σλάβοι των Σκοπίων αλλά φθάνει το 40% του πληθυσμού.


Έρχομαι στο άρθρο του δρ. Κ. Γρίβα, ειδικού σε θέματα γεωπολιτικής ανάλυσης και πολεμικής τεχνολογίας, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, όπου σημειώνει ότι η αντίληψη πως μας συμφέρει η ύπαρξη του σκοπιανού κράτους, βασίζεται στο αξίωμα ότι ένας ασήμαντος εχθρός είναι συνήθως προτιμότερος για γείτονας από έναν ισχυρό φίλο, αφού ο φίλος μπορεί πολύ πιο εύκολα να γίνει εχθρός από ό,τι ο ανίσχυρος να μεταβληθεί σε ισχυρό.

Πράγματι, με τη λογική αυτή τα Σκόπια είναι ο ιδανικός γείτονας, μιας και τα μεγέθη αλλά και οι εσωτερικές τους αντιφάσεις δεν τους επιτρέπουν ούτε τώρα ούτε στο μέλλον να απειλήσουν σοβαρά την Ελλάδα. Αντιθέτως, τυχούσα διάλυση τους και διαμερισμός των εδαφών τους μεταξύ Αλβανίας και Βουλγαρίας θα επέφερε τη δημιουργία της "Μεγάλης Αλβανίας", με ότι αυτό θα σήμαινε για το φούντωμα του αλβανικού επεκτατισμού, ενώ θα δρομολογούσε πιθανώς και επεκτατικά αντανακλαστικά στη Βουλγαρία.

Αυτήν την διαπίστωση, θα την έχετε διαβάσει κι άλλες φορές σ’ αυτήν την στήλη. Είναι άλλωστε το κύριο επιχείρημα όσων υποστηρίζουν την ωφέλειά μας από την ύπαρξη του κράτους. Αλλά, έχω υποστηρίξει, πόσο πολύ θα ενδυναμώσει άραγε η Αλβανία ή η Βουλγαρία, ώστε η Ελλάδα να υστερήσει έναντί τους και να βρεθεί απειλούμενη στρατιωτικά; Και αν υπάρχει όντως κίνδυνος από το γεγονός ότι κάποιο τμήμα των Σκοπίων θα πάρει η Αλβανία ή το Κοσσυφοπέδιο, κάποιο άλλο η Βουλγαρία, και ίσως μείνει κάτι για τους μακεδονίζοντες, ή θα ενσωματωθεί στην Σερβία, τότε πώς υποστηρίζουμε ότι είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία, με απείρως πολλαπλάσια στρατιωτική ισχύ από την πιθανή των γειτόνων μας;

Μεταφέρω το συμπέρασμα του Κων. Γρίβα: «Μια "Μεγάλη Βουλγαρία" και, πολύ περισσότερο μια "Μεγάλη Αλβανία", δεν θα ήταν πιο επικίνδυνες στρατιωτικά για την Ελλάδα από ό,τι είναι σήμερα. Ακόμη και από καθαρά στρατιωτικής άποψης, το μεγάλο μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων που θα προέκυπτε σε τυχόν απορρόφηση των Σκοπίων από τη Βουλγαρία, σε συνδυασμό με το μικρό βάθος του ελληνικού εδάφους μεταξύ των συνόρων και της θάλασσας, θα αποτελούσε, πράγματι, ουσιαστικό στρατιωτικό πλεονέκτημα για τη Βουλγαρία τον καιρό που οι μάχες διεξάγονταν από τεράστιες μάζες πεζών ή ιππήλατων στρατευμάτων.

» Αντιθέτως, σήμερα που η αεροπορική ισχύς, οι αεροκίνητες και μηχανοκίνητες δυνάμεις και τα όπλα πυροβολικού μεγάλου βεληνεκούς και υψηλής ακρίβειας, δίνουν έναν "ρευστό" χαρακτήρα στην επιχειρησιακή λειτουργία των στρατευμάτων, το δεδομένο αυτό δεν έχει τη ίδια σημασία, ενώ η ανάπτυξη οπλικών συστημάτων προσβολής χερσαίων στόχων επιτρέπει στο Αιγαίο πέλαγος να αποτελέσει αμυντική προέκταση του εδάφους της Μακεδονίας».

Καιρός είναι επομένως να πουν οι πολιτικοί μας τα πράγματα με το όνομά τους. Η ύπαρξη του κράτους συμφέρει σ’ αυτούς που επιδιώκουν την δημιουργία μικρών, αδύναμων προτεκτοράτων, που να μη μπορούν να επιβιώσουν χωρίς την προστασία των "ισχυρών". Κι εμείς υπηρετούμε αυτόν τον σκοπό. Όλα τα άλλα, είναι προφάσεις.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση