Η συμφωνία Τσίπρα Ζάεφ είναι άκυρη!

Σήμερα το πρωί ξεπετάχτηκε μέσα στο νου μου ένα καίριο ερώτημα, αλλά και μια απάντηση, που θα τα αναπτύξω αμέσως πιο κάτω.

Η συμφωνία Τσίπρα Ζάεφ δεν είναι μια παγιωμένη συμφωνία, εξ’ αρχής προκαθορισμένη αλλά μια συμφωνία κατά στάδια, εξελισσόμενη δηλαδή μέσα στο χρόνο. Ας κάνουμε λοιπόν μια πρώτη υπόθεση ότι όλα βαίνουν καλώς στα πρώτα στάδια της συμφωνίας: ψηφίζεται από τη Βουλή των Σκοπίων, υπογράφεται από τον Πρόεδρο και, αν γίνει δημοψήφισμα, ο λαός την εγκρίνει.

Αρχίζουν συνεπώς να “φοριούνται” στα διεθνή φόρα τα μαργαριταρένια δώρα του Τσίπρα προς τους Σκοπιανούς, φτιαγμένα από τα κρυσταλλωμένα δάκρυα των σημερινών Ελλήνων και το διαμαντένιο δώρο, από τον Τσίπρα “με αγάπη”, που είναι αυτό τούτο το όνομα “Βόρεια Μακεδονία”, φτιαγμένο από το κρυσταλλωμένο αίμα των ηρώων που άφησαν τα ιερά τους οστά στο χώμα της Μακεδονίας, ώστε αυτή να μη μείνει σκλαβωμένη ή να μην ξανασκλαβωθεί.

Με άλλα λόγια, οι Σκοπιανοί μπαίνουν στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ (το veto από μας ΤΕΛΟΣ βάσει της συμφωνίας!), όλα τα κράτη της υφηλίου αρχίζουν να αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως “Βόρεια Μακεδονία”, το Ουράνιο τόξο απαιτεί (και ας υποθέσουμε ότι επιτυγχάνει) αναγνώριση “Μακεδονικής” μειονότητας στην Ελλάδα και γενικά αναπτύσσονται και πραγματοποιούνται τάχιστα όλες οι ευνοϊκές για τους Σκοπιανούς διατάξεις της συμφωνίας.

Ας κάνουμε επιπρόσθετα μια δεύτερη υπόθεση ότι φθάνει η ώρα (ως το τέλος του 2018 προβλέπει η συμφωνία) να αλλάξει το Σύνταγμα των Σκοπίων. Το ισχύον Σύνταγμά τους ασφαλώς προβλέπει την (επι)κύρωση της αναθεώρησης του είτε με αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή είτε διά δημοψηφίσματος.

Και τώρα “φθάσαμε εις τα κομβία της Αλέξαινας” (οποία ονοματολογική σύμπτωσις!) όπως συνήθιζε να λέει ένας γηραιός καθηγητής μου στο Λύκειο. Πιστεύετε ότι θα μπορέσει να “περάσει” η αλλαγή του σκοπιανού Συντάγματος; Συγγνώμη, αλλά προσωπικά το θεωρώ από ελάχιστα πιθανόν έως αδύνατον.

Αφού οι Σκοπιανοί θα έχουν χρησιμοποιήσει όλα τα “πολύτιμα” του ελληνικού λαού, που τους παρέδωσε ο Τσίπρας (το ξαναλέω: τα κρυσταλλωμένα δάκρυα και αίμα των Ελλήνων, παλιό και φρεσκοχυμένο) πείτε μου γιατί ο λαός, η αντιπολίτευση, ο Πρόεδρος να θέλουν να αλλάξουν το Σύνταγμα τους, που περιέχει άλλα “πολύτιμα” γι αυτούς, κατά τη φανατικά εδραιωμένη άποψη τους. Και που σε αυτά στηρίζουν όλον το μεγαλοϊδεατισμό τους; Γιατί να το κάνουν; Για να σώσουν τον Τσίπρα; Δεν το νομίζω!

Η ζυγαριά των πιθανοτήτων γέρνει προς την άποψη ότι θα ψηφίσουν κατά της αλλαγής του Συντάγματος τους και “γαία πυρί μειχθήτω” στην Ελλάδα, ή, σωστότερα, “γαία πυρί μειχθήτω” στην κυβέρνηση ή την (τότε) αντιπολίτευση Τσίπρα και τον ίδιο τον Τσίπρα.

Μα θα μου πείτε, σε αυτήν την περίπτωση η συμφωνία ακυρώνεται. Ωραία και λαμπρά! Τι θα κάνει όμως τότε ο Τσίπρας; Θα πάρει τα όπλα, ώστε διά των όπλων να υποχρεώσει τους Σκοπιανούς να “δώσουν πίσω” αυτά που καρπώθηκαν; Και τα οποία κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν πιστεύει ότι μπορούν να “επιστραφούν”;

Δεν δίνει καμία δυνατότητα αυτή η συμφωνία επιστροφής στο σημείο “μηδέν”, στο σημείο δηλαδή του γεωπολιτικού status που υπήρχε πριν από τη συμφωνία. Είναι πέρα για πέρα βέβαιο ότι εκτός από τον ασκό του Αιόλου, αυτή η συμφωνία άνοιξε και την πόρτα του φρενοκομείου!

Φθάσαμε λοιπόν στο εξαιρετικά σοβαρό και κομβικό συμπέρασμα ότι: (νομικός δεν είμαι, αλλά από όσα “τυγχάνει” να γνωρίζω) η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ είναι άκυρη! Με την έννοια ότι, αν προσβληθεί στα αρμόδια διεθνή δικαστήρια, μία μόνον τύχη μπορεί να έχει: αυτήν της πλήρους ακυρώσεως.

Και αυτό επειδή είναι σχεδιασμένη και διατυπωμένη με τέτοιο τρόπο ώστε παράγει νομικά αποτελέσματα που δεν είναι δυνατόν να αρθούν, αν η συμφωνία καταπέσει.

Όμως το θέμα πρέπει να τρέξει με ταχύτητα φωτός. Δεν ξέρω αν στα διεθνή δικαστήρια προβλέπονται ασφαλιστικά μέτρα (αυτό μόνον οι νομικοί το γνωρίζουν) προς πλήρες «πάγωμα » της συμφωνίας, μέχρι να τελεσιδικήσει η απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου.

Έστω και αν οι Σκοπιανοί, διακρίνοντας τη δυνατότητα (τη βεβαιότητα!) να ακυρωθεί η συμφωνία, θελήσουν να διατυπώσουν έτσι το ερώτημα στο πρώτο δημοψήφισμα, (για το αν θέλουν ή όχι τη συμφωνία), ώστε να είναι δεσμευτικό και για την αλλαγή στο Σύνταγμα, ή οτιδήποτε άλλο σκαρφιστούν, το γεγονός ότι η συμφωνία έχει σχεδιαστεί και συνταχθεί έτσι ώστε να παράγει νομικά αποτελέσματα που δεν μπορούν να αρθούν αν αυτή καταπέσει, δεν αλλοιώνεται ποτέ. Είναι συστατικό της στοιχείο. Αλλάζει μόνο με τη βέβαιη ακύρωση της.

Τελεία και παύλα.

Υ.Γ.-1 Οι απαραίτητες (προτεινόμενες) ενέργειες των Ελλήνων στο επόμενο άρθρο.

Δες Το Όλον


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση