Ό,τι κι αν υπόσχεται ο Αλέξης Τσίπρας, η απάντηση στην Τουρκία πρέπει να είναι «όχι»!
Αποπειράθηκε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, εν ονόματι «πρόσκαιρων κερδών», κι ειδικότερα την επιστροφή των δυο Ελλήνων στρατιωτικών, να συμφωνήσει ή να αφήσει έστω περιθώρια «συνεργασίας των Ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας με τις αντίστοιχες Τουρκικές εναντίον των … Γκιουλενιστών»; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί σειρά πρεσβειών στην Αθήνα αλλά και ορισμένων πολιτικών στελεχών της αντιπολίτευσης.
Το παρελθόν του Αλέξη Τσίπρα δεν προϋποθέτει το μέλλον, αλλά σίγουρα δίνει μια εικόνα ενός ανθρώπου που λαμβάνει γρήγορες αποφάσεις ανεξάρτητα του κόστους τους για τη χώρα (υπόσχεση σε Ερντογάν για «8», υπόσχεση για «όχι» στο δημοψήφισμα, υπόσχεση για «σχίσιμο του μνημονίου», κλπ). Για αυτό το λόγο και τα τωρινά ερωτηματικά.
Τι ζήτησε ο Binali Yildirim; Πληροφορίες και στενή παρακολούθηση των γκιουλενιστών που κατέφυγαν την τελευταία διετία (σχεδόν) στην Ελλάδα σαν αποτέλεσμα της βαριάς καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, απόρροια της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» που για 7η φορά επεξέτεινε το καθεστώς Erdogan.
Σε αυτούς που αναφέρθηκε ο Τούρκος πρωθυπουργός, είναι περίπου 2.000 άτομα και σε συντριπτικό βαθμό έχουν ήδη ζητήσει από τις Ελληνικές αρχές «πολιτικό άσυλο». Αυτό και μόνο, εμποδίζει κάθε προσπάθεια για επιστροφή τους στην Τουρκία και παράδοσή τους στα χέρια των σημερινών Τουρκικών αρχών.
Αυτό που φοβούνται οι Τουρκικές αρχές, σύμφωνα με ένα τούρκο, κάτοικο πλέον της Αθήνας, που ανήκει στη δυτικόστροφη τουρκική αστική τάξη, είναι η δημιουργία απέναντι από τα τουρκικά παράλια μια ευρείας συμμαχίας τούρκων με τη συμμετοχή όχι μόνο Γκιουλενιστών αλλά και Κούρδων, όπως και τούρκων που ανήκουν σε άλλα κόμματα αλλά διαφωνούν με το καθεστώς Erdogan, για την ανατροπή του τελευταίου.
Η φοβία τους αυτή, έρχεται και επιβεβαιώνεται εν μέρει κι από αρκετά τουρκικά δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού τύπου ή στελεχών του Κόμματος Δικαιοσύνης, σχετικά με την πιθανότητα οι ΗΠΑ να σχεδιάζουν με μοχλό την Ελλάδα, μια σύγκρουση με την Τουρκία, προκειμένου να οδηγηθεί σε ανατροπή το καθεστώς Ερντογάν και να διακοπούν οι «ειδικές σχέσεις» Άγκυρας και Μόσχας.
Αυτός ο φόβος οδηγεί και τις τελευταίες ατελείωτες λεκτικές τουρκικές επιθέσεις κατά της Ελλάδας καθώς η εσωτερική ασφάλεια στην Τουρκία παραμένει αδυνατισμένη, με κύριο ερωτηματικό των κυβερνόντων «πόσο εμπιστοσύνη μπορούν να έχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας τους». Γιατί περισσότερες από 7.000 συλλήψεις ή απολύσεις αξιωματικών και υπαξιωματικών, έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο κενό στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις που υποχρεώθηκαν προ εξαμήνου στη συγκρότηση νέων μονάδων με υπολείμματα παλαιοτέρων αλλά και ερωτηματικά για την πίστη τους, απέναντι στις αρχές του καθεστώτος.
Οι πιέσεις λοιπόν της Άγκυρας στην Αθήνα γίνονται κατανοητές, όχι αποδεκτές, μιας και η ένταση μπορεί να προκαλέσει τις δικές της εξελίξεις εντελώς απρογραμμάτιστες, Στο πλαίσιο αυτό όμως δεν έχει λόγο η πολιτική ηγεσία να αποδέχεται έστω και λεκτικά, τα όποια τουρκικά αιτήματα. Όχι για λόγους «μαγκιάς» όπως ορισμένοι επιδεικνύουν, αλλά για λόγους αρχών και διεθνούς δικαίου.
Προφανώς δεν έχουμε λόγους να παίξουμε με τους Γκιουλενιστές, του Κούρδους ή άλλους, αλλά έχουμε πολλούς λόγους να μην δεχθούμε τις όποιες Τουρκικές «απειλές», είτε εκφέρονται σαν «συμβουλές», είτε σαν «αιτήματα».
Σημειώσεις
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...