Απoψεις

[Απόψεις][bleft]

Ελλαδα

[Ελλάδα][threecolumns]

Ευρωπη

[Ευρώπη][bsummary]

Κοσμος

[Κόσμος][grids]

Ένα συγκλονιστικό συλλαλητήριο, μια απόπειρα αποτίμησης και κάποιες πικρές αλήθειες…


Του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας


Τώρα που το μεγάλο συλλαλητήριο της 21ης Ιανουαρίου είναι πλέον παρελθόν (χρονικά τουλάχιστον, γιατί σημειολογικά παραμένει πάντοτε ζωντανό), είναι πλέον καιρός να αρχίσουμε να καταγράφουμε κάποιες ψύχραιμες σκέψεις σχετικά με το πρωτόγνωρο αυτό γεγονός, δεδομένου ότι και η επόμενη μέρα είναι εξίσου σημαντική. Απαραίτητη συνεπώς μια απόπειρα αποτίμησης των θετικών, αλλά και κάποιων αρνητικών του σημείων, για την περαιτέρω αξιοποίηση και (αντιστοίχως) αντιμετώπισή τους.

Ήταν λοιπόν αναμφίβολα ό,τι πιο μαζικά και δυναμικά συγκλονιστικό έχουμε ζήσει τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μία ανεπανάληπτη «παγκοινιά» από κάθε γωνιά της πατρίδας, που πραγματοποιήθηκε μάλιστα με τις χειρότερες θεωρητικά προϋποθέσεις της νεότερης Ιστορίας μας: σε μία εποχή βαθιάς πνευματικής κρίσης και εκφυλισμού της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και εποχή κατάθλιψης, πλήρους παθητικοποίησης και μοιρολατρικής υποταγής. Αυτό το γνώριζαν όσοι είχαν λόγους να εύχονται και να προσδοκούν την αποτυχία του συλλαλητηρίου, συνεπώς αυτό που τελικά συνέβη ήταν μία βαθιά οδυνηρή έκπληξη, ένα πραγματικό σοκ γι’ αυτούς. Και επειδή δυστυχώς το γνωρίζαμε κι εμείς, δεν κρύβουμε ότι φοβόμασταν κάπως. Τελικά για μας ήταν ένα ευχάριστο σοκ. Είναι από τις φορές που διαψεύδεσαι και αισθάνεσαι τεράστια ηδονή κι ευγνωμοσύνη στον Θεό γι’ αυτό. Το πρώτο λοιπόν πολύ θετικό ήταν η έργω (και όχι λόγοις, καθότι από τέτοιους χορτάσαμε) διαπίστωση ότι παρά την κρίση και την παρακμή, μέγα μέρος του λαού μας διατηρεί ακόμη μέσα του αντισώματα. Μία διαπίστωση τεράστια σε σημασία και ακόμη βαθιά παρήγορη κι ανακουφιστική.

Το δεύτερο πολύ θετικό ήταν ο πανικός και ο τρόμος όλου του διαβόητου καθεστωτικού απόπατου (και όλου του παρασιτικού εσμού από παπαγαλάκια, κονδυλοφόρους χαφιέδες και λοιπά γιουσουφάκια που συμβιώνει εντός αυτού). Ο πανικός τους ήταν έκδηλος μέρες πριν και κορυφώθηκε κατά την ίδια την ημέρα του συλλαλητηρίου, με όλες τις κρατικές και παρακρατικές αθλιότητες που είδαμε να συντελούνται. Από την αστυνομία (που κράτησε εκατοντάδες πούλμαν εκτός πόλης ή που μετέτρεψε σε…90.000 το μισό εκατομμύριο) ως τα βοθροκάναλα που έθαψαν το μέγα γεγονός (για «δεκάδες πολιτών» έκανε λόγο μάλιστα το καθεστωτικό κρατικό χαμαιτυπείο της ΕΡΤ) και από τις…τεχνικές υπηρεσίες του καθεστώτος (που έστησαν το απίστευτο μπλακάουτ σε κινητή τηλεφωνία και ίντερνετ) ως τα γνωστά κουκουλοφόρα φασιστάκια του νεοταξίτικου μεροκάματου που ήταν έτοιμα να «παρέμβουν» (και τους απέτρεψε μόνο η τρομακτική εικόνα του τεράστιου πλήθους, καθώς και κάποιες περιπολούσες ομάδες περιφρούρησης). Όσα μέσα όμως και αν μετήλθαν και σε όσες αθλιότητες κι αν υπέπεσαν, δεν μπόρεσαν ούτε να αποτρέψουν, αλλά ούτε και να αποκρύψουν το μέγα γεγονός. Αντιθέτως, απέμειναν οι ίδιοι εκτεθειμένοι και καταγέλαστοι. Και τους απέμεινε μέσα στα προδοτικά τους χέρια μία ωρολογιακή βόμβα αποφασισμένης κι ανένδοτης παλλαϊκής οργής, την οποία είναι πια αναγκασμένοι να διαχειριστούν, αν δεν θέλουν να τους τινάξει στον αέρα. Και αυτούς και τις ιδεοληψίες τους και τα άθλια μικροσυμφέροντά τους.

Στα θετικά της ημέρας αναμφίβολα και η παρουσία κάποιων μητροπολιτών της Βόρειας Ελλάδας, που αποφάσισαν να ξεφύγουν εμφατικά από το καθεστωτικό μονοπάτι στο οποίο προσπάθησε ετσιθελικά να σπρώξει και να εγκλωβίσει όλη την ελλαδική ιεραρχία ο θλιβερός της προκαθήμενος. Έστω και έτσι, η Εκκλησία ήταν ξανά παρούσα (όχι μόνο ως λαός, αλλά και ως κλήρος) και αυτό ήταν πραγματικά συγκινητικό. Θα συμπεριλάβω βεβαίως στα θετικά και την παρουσία του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, παρότι ήταν έως τέλους αρνητικός με την ιδέα του συλλαλητηρίου. Τα ασφυκτικά μηνύματα όμως για το λαϊκό ποτάμι που φούσκωνε όλη τη βδομάδα και η πίεση των άλλων μητροπολιτών δεν ήταν δυνατόν να μην τον παρασύρει και αυτόν. Υπάρχει και η γνωστή παροιμία για το αγώγι που «ξυπνάει τον αγωγιάτη». Εμείς θα του ευχηθούμε «και εις ανώτερα». Όσο για τον προαναφερθέντα προκαθήμενο, που έσπευσε και την επόμενη μέρα να υποβαθμίσει όχι μόνο το ίδιο το συλλαλητήριο, αλλά και τη σημασία της παρουσίας των ιεραρχών σε αυτό, τα σχόλια είναι πραγματικά περιττά.

Ας σταθούμε όμως και σε κάποια αρνητικά. Και βέβαια δεν θα συμπεριλάβουμε σε αυτά ορισμένες τεχνικές ατέλειες (όπως η κακή ποιότητα ήχου σε μείζονα χώρο της συγκέντρωσης), απολύτως συγγνωστές αν σκεφτεί κάποιος ποιοι διοργάνωσαν το όλο εγχείρημα, με ποιες δυσκολίες και με ποιες ακριβώς άκρως φασιστικές συνθήκες σαμποτάζ από κρατικής και δημοτικής πλευράς. Θα συμπεριλάβουμε ωστόσο την παρέλαση από πολιτικάντηδες διαφόρων αποχρώσεων, για την οποία βέβαια δεν ευθύνονται τόσο οι διοργανωτές (που ούτε τους κάλεσαν, ούτε και τους έδωσαν τον λόγο), όσο οι εγγύς παριστάμενοι που ανέχτηκαν δίπλα τους την παρουσία σεσημασμένων πολιτικών φαρισαίων (είτε από τους ΑΝΕΛ, είτε από τη ΝΔ), οι οποίοι παρά τις εγκληματικές τους ευθύνες για το πώς φτάσαμε ως εδώ, έσπευσαν να μπουν στο κάδρο για να…φωτογραφηθούν. Με βάση το θυμικό μας (αλλά και το πολυλατρεμένο μας κολοκοτρωνέικο «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»), είναι βαθύτατα λυπηρό που δεν είχαν π.χ. την τύχη του κωμικοτραγικού Ζουράρι. Επειδή πάντως ουδέν κακόν αμιγές καλού, ας κρατήσουμε ως θετικό στοιχείο το κλίμα που εισέπραξαν από την παλλαϊκή εξανάσταση και το μήνυμα που αναμφίβολα και οι ίδιοι πήραν, ενόψει των μελλοντικών εξελίξεων. Και σ’ αυτούς άλλωστε (όπως και στους κυρίως κυβερνώντες) η γνωστή παροιμία για τον φόβο που «φυλάει τα έρμα» βρίσκει κυρίαρχη εφαρμογή.

Στα αρνητικά όμως θα συμπεριλάβουμε επίσης και τη χορεία των ομιλητών, που μάλιστα πλην της προκαθορισμένης πεντάδας διευρύνθηκε την εσχάτη ώρα αδικαιολόγητα υπερβολικά, με αποτέλεσμα μία πολύωρη, εξαιρετικά κουραστική και αφόρητα πλατυαστική ρητορική, που συχνά υπερέβη τα όρια της φληναφηματολογίας. Το ίδιο όμως σε μεγάλο βαθμό μπορεί να ειπωθεί και για την ίδια την προκαθορισμένη ομάδα των ομιλητών. Πέραν μάλιστα της προβληματικής σκηνικής παρουσίας των περισσοτέρων και μιας ακατάσχετα φλύαρης αμπελορητορικής (διανθισμένης συχνά από σημειολογικά παράφωνες κορώνες, λαϊκίστικες ανοησίες και λεκτικούς κουτσαβακισμούς), το ακόμη σημαντικότερο είναι (πάντοτε, όσο κι αν συνήθως το παραβλέπουμε) όχι μόνο αυτά που δημοσίως λέγονται, αλλά βασικά από ποιους λέγονται. Οπότε καλό θα είναι να μάθουμε κάποια στιγμή και άλλες πτυχές του αδιαμφισβήτητου παρασκηνίου που παίχτηκε για την επιλογή συγκεκριμένων προσώπων, για τα οποία μάλιστα δεν υπήρχε κατ’ αρχάς η παραμικρή πρόθεση (ή και γνωρίζουμε ότι είχαν απορριφθεί κιόλας). Η αλήθεια είναι πως τους περισσότερους εξ αυτών ούτε αντισυστημικούς τους λες, ούτε ξεβολεμένους, ούτε άσχετους με κέντρα ή κόμματα εξουσίας (και λοιπές…υπηρεσίες), ούτε πρόσωπα με αδιάβλητο παρελθόν και παρόν (μάλλον το αντίθετο). Και επειδή κάποιοι φόβοι που προϋπήρχαν (για τη χρήση της εξέδρας ως τόπου εξυπηρέτησης ιδίων στόχων, εκδήλωσης αρχηγικών συνδρόμων, κατάθεσης πολιτικών υποψηφιοτήτων κλπ), δυστυχώς εκ των πραγμάτων επαληθεύτηκαν, θα ήταν πολύ χρήσιμο αν γνωρίζαμε τις παραμέτρους αυτής της πασιφανούς απόπειρας καπελώματος του όλου γεγονότος και ποια υπήρξε ακριβώς (γιατί αναμφίβολα - από ένα σημείο τουλάχιστον και έπειτα - υπήρξε) η θέση των διοργανωτών σε αυτό το καπέλωμα. Διότι φυσικά ο κόσμος που πλημμύρισε την Κυριακή τη Θεσσαλονίκη, στη συντριπτική του πλειονότητα (αν εξαιρέσουμε δηλαδή ελάχιστες ομάδες μεταφερόμενων χειροκροτητών που έσυραν πίσω τους κάποιοι επαγγελματίες πατριδεργολάβοι) το έπραξε αυθορμήτως και ανιδιοτελώς, «μη πεποιθώς επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστιν σωτηρία», αλλά για τη Μακεδονία και μόνο. Και στη συντριπτική του πλειονότητα δεν επιθυμεί (και δεν θα ανεχθεί κιόλας) τη χρησιμοποίησή του ως πειραματόζωου για την εξυπηρέτηση αλλοτρίων σκοπών.

Αν εξαιρέσουμε πάντως αυτή την τελευταία σοβαρή παραφωνία (η σημασία της οποίας ασφαλώς δεν μπορεί να αποτιμηθεί περαιτέρω αυτή τη στιγμή, αλλά θα διευκρινιστεί από τις εξελίξεις στο εγγύς μέλλον), το συλλαλητήριο πέτυχε απολύτως τον στόχο του που ήταν να σηκώσει από τους καναπέδες της παθητικής ιδιωτείας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων και παράλληλα να δώσει ένα εκκωφαντικά ηχηρό μήνυμα στον εκμαυλισμένο πολιτικό μας κόσμο (και στις παράπλευρες συμμορίες κονδυλοφόρων και λοιπών καθεστωτικών λακέδων) ότι δεν μπορεί πλέον να παίζει εν ου παικτοίς. Ως εκ τούτου φρονώ ότι ανόητοι κουτσαβακισμοί, όπως π.χ. οι δηλώσεις Κοτζιά ότι το συλλαλητήριο δεν θα επηρεάσει τις ενέργειες της κυβέρνησης και την πορεία της διαπραγμάτευσης, δεν θα πρέπει να λαμβάνονται ιδιαίτερα στα σοβαρά. Ασφαλώς και θα τις επηρεάσει, γιατί αυτό που φοβόντουσαν, συνέβη: ο λαός άρχισε να ξυπνά και τίποτε δεν δείχνει ότι θα ξαναπέσει σύντομα σε λήθαργο. Ας τολμήσουν λοιπόν να μη λάβουν υπόψη την ξεκάθαρη βούληση και την ακόμη πιο ξεκάθαρη οργή του, αν δεν θέλουν τα επόμενα συλλαλητήρια να γίνουν μες στα σπίτια τους (διανθισμένα με λαϊκά δικαστήρια και έτερα συμπαρομαρτούντα). Τα πράγματα είναι πλέον απλά. Και φυσικά θα γίνουν ακόμη απλούστερα αν η παρακαταθήκη που άφησε η 21η Ιανουαρίου γίνει η θρυαλλίδα για συνέχιση και γενίκευση των κινητοποιήσεων. Γιατί βέβαια δεν τελειώσαμε την Κυριακή. Αντίθετα, τώρα μόλις ξεκινάμε…



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Post A Comment
  • Blogger Comment using Blogger
  • Facebook Comment using Facebook
  • Disqus Comment using Disqus

13 σχόλια :

  1. Κατερίνα Χατζηθεοδώρου25 Ιανουαρίου 2018 στις 1:02 μ.μ.

    “Ας τολμήσουν λοιπόν να μη λάβουν υπόψη την ξεκάθαρη βούληση και την ακόμη πιο ξεκάθαρη οργή του, αν δεν θέλουν τα επόμενα συλλαλητήρια να γίνουν μες στα σπίτια τους (διανθισμένα με λαϊκά δικαστήρια και έτερα συμπαρομαρτούντα).”
    Μια εξαιρετικά νηφάλια γι' αυτό αληθινή και βαθειά αποτίμηση του συλλαλητηρίου από τη μεριά αυτών που πονάει η ψυχή τους για το ότι “Μακεδονία σημαίνει Ελλάδα”. Αποτίμηση η οποία έρχεται βέβαια σε πλήρη αντίθεση με αυτήν του καθεστώτος και των τσάτσων του στα μέσα ενημέρωσης, που βρίσκεται στα όρια της εθνικής προδοσίας ακόμα και ως αποτίμηση. Γιατί ακριβώς δείχνει πού ήθελαν και πού ακόμα επιμένουν να οδηγήσουν το μέγα αυτό εθνικό θέμα μας. Το μέγιστο κατά την άποψη μου. Ξύπνησαν όμως από έναν εφιάλτη οι Εφιάλτες. Έναν αφυπνισμένο και αποφασισμένο λαό να υπερασπιστεί τα δίκια της Πατρίδας του.
    Αν όμως ο αγώνας μείνει στη μέση, οι Εφιάλτες πανήσυχοι ότι: “ουφ, εφιάλτης ήταν και πάει” θα παραδώσουν χασκογελώντας την άγια γη και Ιστορία μας στους εχθρούς μας. Αυτούς που έχουν γεμίσει τα σχολειά τους με χάρτες ότι το Κράτος τους φθάνει μέχρι τη Λάρισα και τον Άθω και είναι σκλαβωμένο!
    ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (Ή ΠΕΙΡΑΙΑ) , ΒΡΕΞΕΙ ΧΙΟΝΊΣΕΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. “Η αλήθεια είναι πως τους περισσότερους εξ αυτών ούτε αντισυστημικούς τους λες, ούτε ξεβολεμένους, ούτε άσχετους με κέντρα ή κόμματα εξουσίας (και λοιπές…υπηρεσίες), ούτε πρόσωπα με αδιάβλητο παρελθόν και παρόν (μάλλον το αντίθετο… η θέση των διοργανωτών σε αυτό το καπέλωμα.”

    Κάτι περί ΣΠΙΘΑΣ πέταξαν κάτι παλληκάρια!

    Κάτι…
    Το tweet του Κωνσταντινόπουλου για τον Κρητικό που ήταν στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης
    http://www.protothema.gr/politics/article/753232/to-tweet-tou-konstadinopoulou-gia-ton-kritiko-pou-itan-sto-sullalitirio-tis-thessalonikis/

    Τα τραγούδια του ΓΥΡΟΛΟΓΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ τι δουλειά είχαν σε ένα ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ συλλαλητήριο;
    Το κομμουνιστικό τραγούδι των Κρητικών;

    Αλλα τραγούδια , ΕΜΒΑΤΗΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ,που να ΜΗΝ ΔΙΧΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ , ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;
    Η μήπως απαγορεύονται για να μην ΞΕΣΗΚΩΘΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ;
    Εάν ήταν να επαναστατήσει με τα κομμουνιστικά θα το είχε ήδη κάνει η θα το έκανε τώρα με τους λοιπούς κομουνιστές "που δεν κυβέρνησαν"!
    Η μήπως φοβάστε μην σας χαρακτηρίσουν φασίστες , οι αριστεροί που μας κατέστρεψαν και τώρα ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ και το αίμα των Ελλήνων προγόνων μας;
    Ενοχος ένοχον ου ποιεί!
    Ακόμα να το καταλάβετε!

    Μακριά αριστεροί *(ΟΧΙ ΟΙ ΑΠΛΟΙ παραπλανημένοι από την αριστερή παραφιλολογία ΠΟΛΙΤΕΣ) αρχηγίσκοι, που ανεβάσατε τους κομμουνιστές στην εξουσία , από τα συλλαλητήρια των Ελλήνων Χριστιανών ορθοδόξων.
    Δεξιούς υπηρέτες του κεφαλαίου , Εθνικιστές , φασίστες , έτσι ονομάζατε αριστεροί και τότε τον Παύλο Μελά και τους άλλους Έλληνες Χριστιανούς που έδωσαν την ζωή τους για να είναι σήμερα Στο Όνομα Του Πατρός Του Υιού και Του Αγίου Πνεύματος , ελεύθερη η ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!

    • ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΧΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ” = ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΟΞΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΣΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΙΚΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!
    • ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ!
    • Ποίοι; Αυτοί που δίνουν Ελληνική ιθαγένεια σε όποιον πατήσει το πόδι του λαθραία στην Ιερή και ευλογημένη , πλην χιλιοπροδομένη Χριστιανική ορθόδοξη Ελλάδα μας!

    “ (διανθισμένα με λαϊκά δικαστήρια και έτερα συμπαρομαρτούντα”

    Σοβαρολογούμε τώρα;
    ΛΑΪΚΑ δικαστήρια ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝΟΥΝ!!!


    ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΟΤΕ!

    ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΕΘΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΑΝ. , ΟΣΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΑΝ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΑΝ!
    ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ
    ΝΕΑ ΓΟΥΝΑΡΑΔΙΚΑ για όποιον θυμάται και

    ΝΕΟ ΣΥΡΙΖΑ για όποιον ΔΕΝ θέλει να μας δουλεύουν οι ίδιοι αριστεροί

    Των ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο
    "Φονιάδες των λαών Αμερικανοί" στα Ελληνικά συλλαλητήρια και

    Μίκης Θεοδωράκης: "Το 1974 όταν με κάλεσαν στην Ουάσιγκτον για να μεσολαβήσω..."
    1:14 μ.μ. - Ελλάδα, Ελλάδα Πολιτική, πολιτική, Ροή, Feature - 17 σχόλια

    Σαν να μην μας τα λέει καλά ο γνωστός μουσικοσυνθέτης και ιδρυτής της "Σπίθας", Μίκης Θεοδωράκης. Του ξέφυγε άραγε ή θέλησε να δώσει κάποιο πολιτικό στίγμα; Όπως και να έχει, η δήλωσή του αποτελεί κόλαφο και "κεραυνό εν αιθρία" για όσους καλόπιστα πλησίασαν την "Σπίθα", ευελπιστώντας να μετατραπεί σε φωτιά που θα κάψει το παρών σαθρό πολιτικό σύστημα.

    https://kostasxan.blogspot.gr/2011/03/1974.html

    Υ.Γ.
    Πάρτε το χαμπάρι . Όσο και εάν εσείς ονομάζετε τους κομμουνιστές φασίστες , δεν ιδρώνει το αυτί τους!
    Οι φασίστες ποτέ ΔΕΝ πρόδωσαν το έθνος στο οποίο ΑΝΗΚΟΥΝ!
    Άλλα προβλήματα πολλά. Προδοσία του έθνους τους ΠΟΤΕ!
    Οσο για τον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ καλλίτερα να μην τον πιάνουν στο στόμα τους οι αριστεροί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάρτο χαμπάρι κι εσύ, μ'αυτά που γράφεις: ο Αινστάιν είχε πει κάποτε ότι δυο πράγματα είναι ατέλειωτα, το σύμπαν κι η ανθρώπινη βλακεία, αλλά για το σύμπαν δεν είμαι σίγουρος. Άντε καληνύχτα!

      Διαγραφή
    2. Πραγματικά, τέτοιο παραλήρημα, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, καιρό είχα να δω. Από τα «κομμουνιστικά τραγούδια» (μάθαμε τώρα δηλαδή ότι το Άξιον Εστί του Ελύτη, που ακούστηκε στο συλλαλητήριο, είναι κομμουνιστικό!) ως τις ανιστόρητες βλακείες περί Εθνικοχριστιανισμού (ανάθεμά με κι αν έχεις την παραμικρή υποψία ιδέας για το τι σημαίνει πραγματικά Ορθοδοξία), όλα είναι ένα απέραντο και ψυχωσικό τουρλουμπούκι! Παράνοια…

      Διαγραφή
  3. ως θετικό στοιχείο το κλίμα που εισέπραξαν από την παλλαϊκή εξανάσταση...
    Οι φασίστες που κυβερνούν , αντι του αληθούς οι κομμουνιστές!
    Λαϊκά δικαστήρια ...

    "Το Παλλαϊκό Μέτωπο ήταν πολιτικός σχηματισμός που είχε συγκροτήσει το ΚΚΕ το Γενάρη του 1936 με τη συμμετοχή του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΚΕ), με το οποίο συμμετείχε και στις εκλογές του έτους αυτού..."

    ΣΠΙΘΑ , ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΤΣΙΠΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ...

    ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ!
    Αρκει να μην νομίζουν πως ΠΑΜΕ ...αγράμματοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, εντάξει. Και το βράδυ μην ξεχάσεις να σκεπαστείς!

      Διαγραφή
  4. Πολύ εύστοχο άρθρο. Και οι πικρές αλήθειες δυστυχώς πραγματικά πικρές (όσο και αλήθειες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ σωστά. Και για όλους αυτούς τους λόγους, η σημασία της επιτυχίας του συλλαλητηρίου στην Αθήνα καθίσταται ακόμη πιο πρωταρχική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάντως αγαπητέ μιας και είσαι από Κομοτηνή ο Κώστας Καραΐσκος ήταν μακράν ο καλύτερος ομιλητής όλων τιμώντας την Θράκη και όχι μόνον. Συμφωνείς ή διαφωνείς ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή δεν τίθεται θέμα απλώς καλύτερου ομιλητή, αλλά ευρύτερης και βαθύτερης ουσίας, εγώ θα αρκεστώ απλά να επαναλάβω το παρακάτω μείζον τμήμα της προτελευταίας παραγράφου του άρθρου μου:
      «…Το ίδιο όμως σε μεγάλο βαθμό μπορεί να ειπωθεί και για την ίδια την προκαθορισμένη ομάδα των ομιλητών. Πέραν μάλιστα της προβληματικής σκηνικής παρουσίας των περισσοτέρων και μιας ακατάσχετα φλύαρης αμπελορητορικής (διανθισμένης συχνά από σημειολογικά παράφωνες κορώνες, λαϊκίστικες ανοησίες και λεκτικούς κουτσαβακισμούς), το ακόμη σημαντικότερο είναι (πάντοτε, όσο κι αν συνήθως το παραβλέπουμε) όχι μόνο αυτά που δημοσίως λέγονται, αλλά βασικά από ποιους λέγονται. Οπότε καλό θα είναι να μάθουμε κάποια στιγμή και άλλες πτυχές του αδιαμφισβήτητου παρασκηνίου που παίχτηκε για την επιλογή συγκεκριμένων προσώπων, για τα οποία μάλιστα δεν υπήρχε κατ’ αρχάς η παραμικρή πρόθεση (ή και γνωρίζουμε ότι είχαν απορριφθεί κιόλας). Η αλήθεια είναι πως τους περισσότερους εξ αυτών ούτε αντισυστημικούς τους λες, ούτε ξεβολεμένους, ούτε άσχετους με κέντρα ή κόμματα εξουσίας (και λοιπές…υπηρεσίες), ούτε πρόσωπα με αδιάβλητο παρελθόν και παρόν (μάλλον το αντίθετο). Και επειδή κάποιοι φόβοι που προϋπήρχαν (για τη χρήση της εξέδρας ως τόπου εξυπηρέτησης ιδίων στόχων, εκδήλωσης αρχηγικών συνδρόμων, κατάθεσης πολιτικών υποψηφιοτήτων κλπ), δυστυχώς εκ των πραγμάτων επαληθεύτηκαν, θα ήταν πολύ χρήσιμο αν γνωρίζαμε τις παραμέτρους αυτής της πασιφανούς απόπειρας καπελώματος του όλου γεγονότος και ποια υπήρξε ακριβώς (γιατί αναμφίβολα - από ένα σημείο τουλάχιστον και έπειτα - υπήρξε) η θέση των διοργανωτών σε αυτό το καπέλωμα. Διότι φυσικά ο κόσμος που πλημμύρισε την Κυριακή τη Θεσσαλονίκη, στη συντριπτική του πλειονότητα (αν εξαιρέσουμε δηλαδή ελάχιστες ομάδες μεταφερόμενων χειροκροτητών που έσυραν πίσω τους κάποιοι επαγγελματίες πατριδεργολάβοι) το έπραξε αυθορμήτως και ανιδιοτελώς, «μη πεποιθώς επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστιν σωτηρία», αλλά για τη Μακεδονία και μόνο. Και στη συντριπτική του πλειονότητα δεν επιθυμεί (και δεν θα ανεχθεί κιόλας) τη χρησιμοποίησή του ως πειραματόζωου για την εξυπηρέτηση αλλοτρίων σκοπών».
      Είναι προφανές, νομίζω, ότι το παραπάνω συνολικό σχόλιο καλύπτει εξολοκλήρου την ομάδα των ομιλητών. Δεν ισχύουν όμως φυσικά όλα για όλους. Το τι ακριβώς αφορά ποιον δεν φρονώ ότι χρειάζεται περαιτέρω διευκρίνισης αυτή τη στιγμή. Για όσους μπορούν να κατανοήσουν (επειδή διαθέτουν επαρκή data), η παραπάνω διατύπωση είναι και σαφής και επαρκής. Τα λοιπά θα τα δείξει το μέλλον…

      Διαγραφή
    2. Θα ήθελα να με συγχωρήσετε για την παρέμβασή μου, όμως, το ζητούμενο δεν είναι ποιός ομιλητής ήταν καλύτερος σε αυτά που είπε, τον τρόπο που τα είπε και τον τρόπο που εμφανίστηκε γενικότερα.
      Το ζητούμενο σε αυτό το συλλαλητήριο ήταν οι ομιλίες να είναι επικεντρωμένες στο εθνικό μέρος της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά και στο πολιτικό της σκέλος.
      Το εθνικό δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη νοημοσύνη για να γίνει αντιληπτό, κι έτσι με επιγραμματικές αναφορές μπορούσε να καλυφθεί επαρκέστατα.
      Το πολιτικό μέρος όμως απαιτούσε όχι την επισήμανση του εξόφθαλμου προβλήματος και την κατάδειξη της εξόφθαλμης ανικανότητας αντιμετώπισής του. Δεν χρειαζόταν να κατατεθεί το ερώτημα που όλοι γνωρίζουν, αλλά να δοθεί επιτέλους η απάντηση που κανένας δεν δίνει. Ο καταγγελτικός λόγος χωρίς κατάθεση πρότασης - απάντησης, τελικά πέφτει στο κενό, και καθίσταται αρνητικό στοιχείο – παράγοντας για εκείνον που τον κατέθεσε δημιουργώντας επί της ουσίας ένα καταστροφικό κενό για τον ίδιο.
      Το ζητούμενο όλων όμως ήταν η παρουσία και το ηχηρότατο μήνυμα που κατέθεσαν όσοι παρέστησαν στο συλλαλητήριο. Και αυτό επετεύχθη ικανοποιώντας τους έλληνες πολίτες που παρέστησαν (και όχι μόνο αυτούς) υπό του εθνικού συμβόλου – σημαίας και όχι υπό οιουδήποτε κομματικού συμφέροντος, ενώ –όπως ήταν φυσικό αλλά και αναμενόμενο- πανικόβαλε όλους εκείνους που συμφωνούν υπέρ συμφερόντων ενάντιων της πατρίδας μας και σχεδιάζουν την υλοποίησή τους. Ως εκ τούτου, καλοί οι ομιλητές (χωρίς να επιθυμώ να μπω στη διαδικασία απόπειρας αυτοπροβολής ή τοποθέτησης στο πολιτικό κάδρο κάποιου υπάρχοντος ή υπό εκκόλαψη κόμματος κάποιων εξ αυτών), κάλλιστοι και άριστοι όμως οι παριστάμενοι πολίτες που έστειλαν ένα πρωτοφανές μήνυμα, μια ηχηρότατη προειδοποίηση στο σύνολο του πολιτικού θιάσου (εντός και εκτός κυβέρνησης).
      Προσωπικά δεν με απασχολούν οι ομιλητές, που θεωρώ ότι μένοντας σε συνθήματα δεν ανταποκρίθηκαν στην ουσία του ζητούμενου, γιατί με συνθήματα δεν παράγεται τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από πολιτικός θόρυβος, πράγμα που ήδη συμβαίνει από τους ανθυποκυβερνώντες και του υπόλοιπους (συμ)παριστάμενους "εθνοσωτήρες".
      Με απασχολεί και θα με απασχολεί το κατά πόσο (και από ποιούς) θα εκπροσωπηθεί αυτός ο λαός που πήγε ή δεν μπόρεσε να πάει στη Θεσσαλονίκη για να καταθέσει το δικό του τεράστιο ΟΧΙ.
      Με απασχολεί η συνέχεια του εγχειρήματος και οι δομές που θα λειτουργήσουν τόσο στα θεμέλιά του όσο και στην περαιτέρω παρουσία του.
      Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, δεν μπορώ επ' ουδενί να πω ότι ο Καραΐσκος ήταν ο καλύτερος, γιατί θα κατηγορηθώ πως στηρίζω τον συντοπίτη μου. Δεν μπορώ όμως να πω ότι ήταν και ο χειρότερος γιατί τότε κάποιοι άλλοι θα με κατηγορήσουν πως δεν στηρίζω τον συντοπίτη μου. Σε αυτό το δίλημμα, απαντώ ως εξής: προτιμώ να μαζευτεί ο λαός και έπειτα να αναδειχθούν οι ικανοί και να τοποθετηθούν ως "αξιωματικοί" ή ως "στρατηγοί" στο εγχείρημα επαναφοράς των αυτονόητων, αντιμετώπισης των επικίνδυνα ανόητων και τελικά ανάδειξης και υπερίσχυσης όλων εκείνων των εθνικών θεμελιωδών στοιχείων που κράτησαν αυτό το έθνος στο πέρασμα του χρόνου.
      Εν κατακλείδι –και ζητώ συγνώμη για την κουραστική παρέμβασή μου- δική μου επιθυμία είναι η συνέχιση όσων κατέθεσε με απόλυτη σαφήνεια ο ελληνικός λαός στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και όχι όσα κατέθεσαν οι ομιλητές. Προτιμώ να βλέπω τις συνολικές θέσεις και πορεία προς το αύριο παρά το ατομικό παρόν και μέλλον κάποιων, γνωστών ή αγνώστων. Προτιμώ να κοιτάζω το δάσος και τι μπορεί πραγματικά να το οφελήσει, παρά το δέντρο, ελέγχοντας εάν είναι μελλοντικά χρηστικό σε εμπόρους του χώρου, καλλωπιστικό ή παραγωγικό…

      Διαγραφή
  7. "Για την αξία της παρουσίας του κόσμου φυσικά συμφωνούμε, εννοείται! Επειδή όμως ολόκληρη παράγραφος τα έχωνε στους ομιλητές, είναι άδικο για εκείνον που όλοι ακούσαμε και ξεχωρίσαμε(εννοώ τον κ.Καραΐσκο). Τώρα για το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας απαντήσεις δεν έχω ούτε εγώ ούτε κανείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή άκουσα κι εγώ τις ομιλίες, αν κρίνουμε μόνο από αυτές σαν κείμενα συμφωνώ. Στην παράγραφο αυτή όμως περιέχονται κι άλλα πράγματα που δεν έχουν να κάνουν μόνο με το ύφος των ομιλητών. Η νέα απάντηση του κ.Δαπέργολα είναι εύγλωτη. Και δεν είδα εγώ τουλάχιστο προβλέψεις για το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας. Μόνο προβλέψεις για το πολιτικό μέλλον ορισμένων (και για τις φιλοδοξίες τους).

      Διαγραφή

Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...



Ελληνοτουρκικα

[Ελληνοτουρκικά][bleft]

ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

[Γεωπολιτική][grids]

διαφορα

[διάφορα][bsummary]

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

[μυστικές υπηρεσίες][bleft]