«Μακεδονικό»: Από την πλευρά της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης

Το τελευταίο, μικρό, διάστημα, τόσο στην εξωτερική όσο και την εσωτερική πολιτική, κυριάρχησε ξανά το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ μετά από μια εικοσινταπενταετία, διαψεύδοντας τον πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τους συνοδοιπόρους του.

Το σύνθημα «η Μακεδονία είναι Ελληνική» προφανώς έχει μεγαλύτερο βάρος στη εθνική –λαϊκή συνείδηση, απ’ ό,τι ορισμένοι πολιτικοί πίστεψαν.

Η κυβέρνηση, όπως όλα δείχνουν, έχει προσυμφωνήσει «μέσες-άκρες», σύμφωνα με μεγαλοπρέσβη, στην επίλυση του θέματος, όχι χάριν του απεγκλωβισμού του θέματος από τη φαρέτρα των προβλημάτων της χώρα με τους γείτονες, αλλά σαν επίδειξη «νομιμοφροσύνης» στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Πρέσβης, της Α’ Γενικής Διεύθυνσης του ΥΠΕΞ, αναφερόμενος στο ζήτημα έλεγε πως «η γραφειοκρατία του υπεξ, αυτή που είναι, αρέσει, δεν αρέσει, δεν προσέφερε τίποτε στους σχεδιασμούς, τις επαφές και τις συζητήσεις του κ. Κοτζιά. Δεν μας το ζήτησε, ως όφειλε βάσει της νομοθεσίας που διέπει το υπεξ και δεν αναμειχθήκαμε».

Συνάδελφός του από το εξωτερικό, με ισχυρές επαφές στις ΗΠΑ αλλά και το Λονδίνο, ομολογεί πως εδώ και ένα μήνα με σαράντα ημέρες ακούει ψιθύρους σχετικά με «βεβαία λύση κοντά στις Ελληνικές θέσεις» από ξένους συναδέλφους του χωρίς όμως να έχει ενημέρωση από την Αθήνα αν και τι πρέπει να απαντά κι έτσι συνεχίζει να δίνει την απάντηση πως «μόνη λύση είναι, η μη χρήση του ονόματος Μακεδονία προς κάθε κατεύθυνση και σε όλα τα επίπεδα».

Αυτό, μας είπε, διαπιστώνει τώρα πως δεν συνάδει με όσα αναφέρουν στελέχη της κυβέρνησης, μηδέ του πρωθυπουργού εξαιρουμένου. Πάλι όμως επίσημη ενημέρωση από τη Βασιλίσσης Σοφίας, με την υπογραφή του υπουργού ή του Γενικού Γραμματέα, δεν υφίσταται.

«‘Έχω πρόβλημα» ομολογεί και του ευχηθήκαμε «καλό κουράγιο και αρκετή τύχη» μιας και δεν είμαστε οι μόνοι που πιστεύουμε ότι μια πιθανή αποτυχία της υπόθεσης, δεν θα την «πληρώσει» ο Ν. Κοτζιάς (μιας και κανείς υπουργός δεν είναι υπεύθυνος, όπως μάθαμε την τελευταία τριετία) αλλά κάποιοι από το διπλωματικό προσωπικό.

Από την πλευρά του όμως, έμπειρος διπλωματικός συντάκτης, που διατηρεί αξιοζήλευτες επαφές με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, επέμενε πως το «στήσιμο της διαδικασίας «λύσης», περιλαμβάνει τόσο την απομόνωση του διπλωματικού προσωπικού (γιατί θεωρούνται «ταξικοί εχθροί»), όσο και των πολιτικών στελεχών κυβέρνησης κι αντιπολίτευσης προκειμένου να μην υπάρξουν διαρροές.

Για τον ίδιο λόγο φέρεται να τους υπέδειξαν, να συμφωνήσουν και μεταξύ τους οι υπουργοί εξωτερικών Ελλάδας και πΓΔΜ, ότι προκειμένου να υπάρξει ταχύτερα λύση του θέματος, καλό θα ήταν να αφήσουν εκτός (ουσιαστικά) τον Μάθιου Νίμιτς και τη δικηγορική του –νομική εξάρτηση, και να μιλήσουν απ’ ευθείας οι δυο τους.

Αυτό προσέφερε επιπλέον, το πλεονέκτημα της μυστικότητας, που δεν το έχει ανάγκη μόνον ο Ν. Κοτζιάς αλλά και ο κ. Ντιμιτρόφ.

Έτσι η διαπραγμάτευση προχώρησε σε «στυλ Τραμπ», κυρίως μέσω δηλώσεων και αντιδηλώσεων στα ΜΜΕ και τα κοινωνικά δίκτυα, με ερμηνείες δηλώσεων επισήμων της ΕΕ και ου ΝΑΤΟ (που απλά επαναλάμβαναν όσα έλεγαν εδώ και δέκα χρόνια). Χωρίς μολύβι και χαρτί και βελάκια που θα διέγραφαν ένα προς ένα, τα όποια θέματα θα συμφωνούσαν.

Έτσι, αυτή τη στιγμή έχουμε μείνει σε ένα θολό τοπίο, που προκαλεί μεγάλα αισιόδοξα χαμόγελα, από την πλευρά της κυβέρνησης και των σκοπιανών συνεταίρων της, χωρίς να μπορούν να υποδείξουν έστω και ένα από τα πολύπλοκα ζητήματα, που θα πρέπει να συμφωνηθούν.

Επιπλέον, άλυτο φαίνεται να είναι, κι αυτό μαρτυρούν οι τόσες συσκέψεις, τι μέλει γενέσθαι αν ο Πάνος Καμμένος και οι βουλευτές του, αρνηθούν να στηρίξουν την όποια λύση προσφερθεί.

Κυριάκος, Ντόρα και η ΝΔ

Η αξιωματική αντιπολίτευση ως πριν 24 ώρες, δεν είχε διαμορφωμένη κομματική γραμμή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιχείρησε να κινηθεί κριτικά προς την κυβέρνηση για τη διγλωσσία της (Τσίπρας-Καμμένος) αλλά δεν ήθελε να δεσμεύσει την παράταξη προς ποια πλευρά θα στεκόταν, χωρίς πρώτα να γνωρίζει το είδος και το βάθος της συμφωνίας που η κυβέρνηση θα παρουσιάσει.

Οι πληροφορίες όμως για τις λαϊκές κινητοποιήσεις και αυτές της Εκκλησίας δεν του άφησαν περιθώρια για τη στάση που θα τηρηθεί έναντι των προσφερόμενων λύσεων. Όταν η μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών και στελεχών σου, χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς, τάσσεται κατά της χρήσης του ονόματος «Μακεδονία», δεν έχεις πολλά περιθώρια.

Καθώς, όχι μόνο «Μακεδονικές « οργανώσεις ομογενών, αλλά και τοπικές κομματικές οργανώσεις προσέφυγαν στον Κ. Καραμανλή και τον Αντ. Σαμαρά προκειμένου να πάρουν «γραμμή» για την οργάνωση ή τη συμμετοχή στα συλλαλητήρια, έστελναν ταυτοχρόνως το μήνυμα ότι «δεν διαπραγματεύονται ό,τι θεωρούν εθνικό».

Μέσα στο σκηνικό αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ειδοποίησε το σύνολο των στελεχών της ΝΔ, ότι μπορούν να κινηθούν «κατά συνείδηση». Με την κίνησή του αυτή έκανε «ματ», σε όσους από την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση ή το κόμμα του, πίστεψαν ότι θα παραμείνει «δεμένος» στο άρμα εκείνων που για λόγους καλών διεθνών σχέσεων, θα έπρεπε να παίξει το παιχνίδι του «καλού παιδιού».

Η Ντόρα Μπακογιάννη, που παρά την προσπάθειά της στα ΜΜΕ, να πείσει ότι το 2008 στο Βουκουρέστι, ήταν από εκείνους που στήριξαν το «βέτο Καραμανλή» και τότε και σήμερα, είναι από εκείνους που θέλουν να αυτό-αποκαλούνται «ρεαλιστές», αποδεχόμενοι «σύνθετη ονομασία», στα βήματα του Μάθιου Νίμιτς.

Η στροφή του Προέδρου της ΝΔ, στη στήριξη όσων θεωρούν πως δεν πρέπει αν γίνει δεκτή ονομασία με το όνομα «Μακεδονία» στη σύνθεση του νέου ονόματος της πΓΔΜ, την άφησε πίσω, όπως και ορισμένα ηχηρά ονόματα πολιτικών της φίλων.

Η στήριξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στα κομματικά στελέχη που νοιώθουν υποχρέωσή τους να υπερασπιστούν το όνομα της Μακεδονίας, δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με τις προετοιμασίες για τις συγκεντρώσεις. Σημαίνει πως δεν διαφωνεί και πως δεν χαρίζει εκατομμύρια Ελλήνων που το πιστεύουν, στην θρησκόληπτη άκρα δεξιά.

Διαχωρίζει το εθνικό αίσθημα από την καθημερινή πολιτική.

Ίσως εν γνώσει του, ίσως ενστικτωδώς, κατανόησε ότι στην πραγματικότητα οι συγκεντρώσεις για τη «Μακεδονία» δεν είναι απλά η έκφραση μεγάλου μέρους των Ελλήνων σε ένα εθνικό ζήτημα, αλλά ότι μπορούν να εξελιχθούν σε εκείνο το κύμα, που θα οδηγήσει στη μαζική καταδίκη της κυβέρνησης και των πολιτικών της, πέρα από το «σκοπιανό».

Το «Η Μακεδονία είναι Ελληνική» είναι για πρώτη φορά, μια μαζική λαϊκή απάντηση, σε μια κυβέρνηση που διέλυσε κάθε κοινωνικό και πολιτικό ιστό της χώρας, και δέχεται ό,τι της ζητούν οι «προτάτες» της. Είναι το σύνθημα αυτό που γεννά ένα αντί-κυβερνητικό κίνημα διαμαρτυρίας, πέρα από πολιτικές παρατάξεις και ταξικά αιτήματα και που στην ηπιότερη εξέλιξή του, θα οδηγήσει την κυβέρνηση να διακόψει τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις….

Σημειώσεις


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση