Το "Ελληνικό" σαράκι του φθόνου!

Σε μια φιλο-επενδυτική χώρα όπως η Ελλάδα, η γραφειοκρατία και η κωλυσιεργία έχουν την τιμητική τους.  Δεν ξέρω πλέον αν είναι ζήτημα πολιτικό, ή απλά βλακείας του Έλληνα. Μα πραγματικά πώς να πάει μπροστά αυτή η χώρα; Γιατί τελικά δεν είναι οι εκλεγμένοι του λαού που αποφασίζουν (ή που τους αφήνουμε να αποφασίζουν) για το μέλλον. 

Μόνο στην Ελλάδα κάποιοι υποτιθέμενοι φίλοι του λαού «ψάχνουν» να βρουν ευθύνες και κάνουν αυτοσκοπό της ζωής τους το να θέτουν εμπόδια σε επιχειρήσεις και επιχειρηματίες με όραμα, με αποτέλεσμα να ζούμε σε μια κοινωνία που το αναπτύσσεται υγιής επιχειρηματική δράση θεωρείτε κακό…

Από τότε που είναι σε θέση να θυμάμαι και να μπορώ να αξιολογώ τα όσα γίνονται, κάθε ενέργεια ή πρόθεση στον ιδιωτικό τομέα «τιμωρείται» γιατί οι Έλληνες και ξένοι επενδυτές είναι οι εχθροί του κράτους, του λαού, της κοινωνίας, του πολιτισμού και του περιβάλλοντος. Και εμείς οι Ελληνάρες όλων των ειδών οι «ειδικοί» κρίνουμε, κατακρίνουμε και φέρνουμε εμπόδια σε κάθε είδους ανάπτυξη. 

Θα δανειστώ μια προχθεσινή δήλωση του κ. Προκόπη Παυλόπουλου που τα λέει όλα… 

«Οι Μεσσήνιοι δεν σταθήκαμε απέναντί του στο ύψος των περιστάσεων απέναντι στον καπετάν Βασίλη (Κωνσταντακόπουλου). Οι τεράστιες δυσκολίες που συνάντησε, οι αντιδράσεις που συνάντησε σε αυτή την προσπάθεια μας θυμίζουν ότι όλοι οι Έλληνες έχουμε τεράστιες δυνατότητες, αλλά δυστυχώς έχουμε ένα σαράκι μέσα μας. Αυτό είναι το σαράκι του φθόνου». 

Αυτό περιγράφει με τον πιο απλό και ανθρώπινο τρόπο τον χαρακτήρα μας. Την εμμονή μας να καθυστερήσουμε 20 ολόκληρα χρόνια μια ιδιωτική επένδυση που σήμερα μόνο οφέλη έχει φέρει σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. 

Τρομάξαμε να προχωρήσουμε στην ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής, που σήμερα δεν θα ήταν καν βιώσιμη αν είχε παραμείνει κρατική…

Αντίστοιχα, μας πήρε κοντά 10 χρόνια να προχωρήσουμε τις διαδικασίες απελευθέρωσης αεροδρομίων και λιμένων της χώρας… γιατί φοβόμαστε να ακολουθήσουμε το μοντέλο που ακολουθούν πλέον όλες οι χώρες του κόσμου, για την ενίσχυση του ανταγωνισμού και της τεχνογνωσίας, της αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών και την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων…

Φωνάζουμε για Άραβες, Κινέζους και Τούρκους που επενδύουν στην Ελλάδα… Είναι εχθροί!

Αποδοκιμάζουμε τα ξένα funds που θέλουν να επενδύσουν στο real estate… Ήρθαν να μας εξαγοράσουν! 

Και το τελευταίο μας και πιο πρόσφατο δημιούργημα πραγματικής φαντασίας είναι η ανακάλυψη δάσους και αρχαίων στο Ελληνικό… Άντε τουλάχιστον ο δασάρχης απεφάνθη ότι τελικά δεν έχει δάσος στην έκταση – πρόλαβαν βέβαια «οικολόγοι» να κάνουν καταγγελία στο ΣτΕ (στο τσεπάκι έτοιμη η ένσταση!). Σήμερα όμως οι αρχαιολόγοι θα γνωμοδοτήσουν για τις αρχαιότητες που υπάρχουν «στο παρ΄ ολίγον δάσος». Μα πραγματικά…. Τι αρχαία είχε η έκταση όταν κατασκευαζόταν το πρώτο αεροδρόμιο Αθηνών; Μετά ενόψει όλων αυτών των ολυμπιακών εγκαταστάσεων δεν βρέθηκε κανένας κίονας, κανένα πιθάρι; Το μετρό του Ελληνικού και το τραμ από εκεί δεν περνάει; Εκεί δεν έγιναν έργα και λαγούμια πριν μια δεκαετία; Δεν βρέθηκε τίποτα; 

Αλλά, όχι, οι αρχαιολόγοι τώρα θα τα βρουν όλα και μάλιστα χωρίς αυτοψία! Ένα χθεσινό άρθρο που διάβασα σε οικονομικό portal  έχει όλη την τρελή πραγματικότητα για το συμβούλιο που θα κληθεί να ψηφίσει για αρχαιότητες που δεν υπάρχουν, αλλά και δεν έχει δει αν υπάρχουν ή όχι…. Και στα χέρια των αρχαιολόγων τώρα είναι η μεγαλύτερη επένδυση της χώρας… Ένα έργο – καλό ή κακό η μετέπειτα ιστορία θα το δείξει – που μπορεί έστω και προσωρινά να μας βγάλει από ένα οικονομικό αδιέξοδο. Που είναι πολύ μεγαλύτερο από όλους μας, καθώς με αυτούς τους ρυθμούς δεν βλέπω να είμαστε τριγύρω στην ολοκλήρωση του… 

Όλες οι αναπτυγμένες χώρες του κόσμου δηλαδή πως αναπτύχθηκαν; Δεν αναπτύχθηκαν από ιδιωτικές εταιρείες και από ένα κράτος που είχε την ευθύνη να βάλει το πλαίσιο της λειτουργίας τους έτσι ώστε να δραστηριοποιούνται στα πλαίσια κανόνων που ευνοούν την κοινωνία; Αντί να φωνάζουμε για τα εμπόδια και τη γραφειοκρατία που οδηγεί τη χώρα μας στο να μη μπορεί να προσελκύσει κανένα σοβαρό επιχειρηματία και επενδύτη, φωνάζουμε για οποιαδήποτε επιχειρηματική δράση μπορεί να μας βγάλει από τη λογική της «ψωροκώσταινας»!

Άρια Ν.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση