ΗΠΑ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ... Ποιός εξυπηρετεί ποιόν...;

Του Δαμιανού Βασιλειάδη

Η Ευρώπη γενικά και η Ελλάδα ειδικότερα, στα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά θέματα τουλάχιστον, χωρίς να αποκλείουμε τα οικονομικά κ.λπ. ελέγχεται απόλυτα από τις ΗΠΑ. Το πρόσφατο παράδειγμα με την Volkswagen είναι ενδεικτικό. Γιατί, όπως λέει και ο μεγάλος Έλληνας στοχαστής Παναγιώτης Κονδύλης: «Οι γεωπολιτικές παράμετροι και τα εθνικά συμφέροντα καθορίζουν την εξωτερική πολιτική - όχι το παρελθόν, ούτε η φυλή και ο πολιτισμός». Ο κύριος αντίπαλος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ως στρατιωτικός βραχίονας των ΗΠΑ, είναι η Ρωσία στον χώρο της Δύσης και η Κίνα στον χώρο της Ανατολής.

Οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης της Ελλάδας, για να μην αναφερθούμε σε άλλες χώρες, που παρουσιάζουν άλλα χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες, προς την Ρωσία, αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για την χώρα. Ίσως είναι κι αυτός ένας από τους λόγους που εξαφανίστηκε από το πολιτικό στερέωμα η Λαϊκή Ενότητα της Αριστερής Πλατφόρμας. Η Αμερική δεν θα επιτρέψει όσο κρατάει η στρατιωτική της ισχύ, την προσέγγιση της ορθόδοξης χριστιανικής Ελλάδας προς την ομόδοξη Ρωσία. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε το παράδειγμα του εμφυλίου. Διέλυσε ή αποδυνάμωσε με τον έναν ή άλλον τρόπο, κυρίως βέβαια στρατιωτικά, όλες τις χώρες που είχαν ή ήθελαν να έχουν στενές σχέσεις με την Ρωσία. Ας μην ξεχάσουμε και την Κύπρο και τον «Κάστρο της Μεσογείου». Ο γνωστός Τσωρτζ Σόρος χαρακτηρίζει την Κύπρο και την Ελλάδα ως «τους Δούρειους Ίππους της Ρωσίας στην Ευρώπη».

Την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝ.ΕΛ. στην κυβέρνηση προώθησαν οι ΗΠΑ, όπως προώθησαν όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Το ανέλυσα επανειλημμένως και το ομολόγησε τελικά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στην Αμερική στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Νέα Υόρκη, λέγοντας ότι ανάμεσα στα άλλα ότι «Βρήκαμε πιο ευήκοα ώτα στις ΗΠΑ απ’ ότι οι Βρυξέλλες», προσθέτοντας ότι η Αμερική «παίζει πολύ σημαντικό ρόλο παγκοσμίως και σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις που αφορούν και το μέλλον του τόπου μας». Όμως οι Αμερικανοί δεν κάνουν τίποτε χωρίς ανταλλάγματα και αυτά αφορούν τα εθνικά θέματα, που θα αναφέρουμε κατωτέρω. Το επεισόδιο με τα Σκόπια στην Νέα Υόρκη αποτελεί ένα πρώτο δείγμα της πολιτικής που θα εφαρμόσει η Αμερική στα εθνικά θέματα εναντίον μας.

Η Ελλάδα βιώνει μια πρωτοφανή παρακμιακή πορεία κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης σε όλα τα επίπεδα: ηθικά, πνευματικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά από συστάσεως του ελληνικού κράτους έως σήμερα. Η οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα άλλων αιτίων, όπως του πελατειακού κράτους, της διαπλοκής, της αρπαχτής και της απόλυτης ασυδοσίας και αναξιοκρατίας σε όλους τους τομείς. Η Ελλάδα είναι, για να έχουμε μια συγκριτική εικόνα, το τελευταίο κράτος του υπαρκτού- και στην πράξη- ανύπαρκτου σοσιαλισμού.

Η παρακμιακή αυτή πορεία συνεπώς δεν είναι πρωταρχικά οικονομική, όπως καλλιεργείται συνειδητά ή ασυνείδητα από τους περισσότερους παράγοντες, πνευματικούς, πολιτικούς, οικονομικούς, οι οποίοι οδηγούν τους Έλληνες στην απάτη και παραπλάνηση από τα καθ’ αυτά προβλήματα της ύπαρξής του. Με αυτήν την έννοια βρίσκεται στην δίνη ενός φαύλου κύκλου, που τον οδηγεί από το ένα αδιέξοδο στο άλλο, χωρίς δυνατότητα διαφυγής. Όταν δεν καταπολεμάς τα αίτια, που βασικά οφείλονται με μια λέξη στην παρασιτική μας νοοτροπία, τότε φυσικά δεν μπορείς να βγεις από τον φαύλο κύκλο. Λείπουν από το πολιτικό στερέωμα ηγεσίες ικανές και αποφασισμένες να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ανιδιοτελώς για το συμφέρον της Ελλάδας και του ελληνικού Λαού, γιατί ακολουθούν είτε προσωπική είτε κομματική στρατηγική ή και τα δύο μαζί. Εθνική στρατηγική δεν ακολούθησε κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης κανένα κόμμα τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης.

Όλοι οι πολιτικοί ηγέτες και πολιτικές ηγεσίες της μεταπολίτευσης, για να μην πάμε στο απώτερο παρελθόν, ακολουθούσαν τις επιταγές των ΗΠΑ ήταν εξαρτημένες, καθοδηγούμενες και επιλεγμένες, με τον έναν ή άλλο τρόπο, με βάση τις γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές επιλογές της Αμερικής και του ΝΑΤΟ γενικότερα, στον χώρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που απώτερο στόχο είχαν τον έλεγχο και τη εκμετάλλευση του μεγαλύτερου δυνατού μεριδίου της παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Εκεί εστιάζονται οι ενδοιμπεριαλιστικοί πόλεμοι των ισχυρών της γης, της λεγόμενης Νέας Τάξης, η οποία στην σημερινή εποχή είναι πολυπολική. Την Ελλάδα κατέστρεψαν οι πολιτικοί της, κατ’ εντολή και μεθόδευση των Αμερικανών.

Ο ελληνικός λαός, μέσα από το παρασιτικό καταναλωτικό μοντέλο που εφάρμοσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και οδήγησε στην διαφθορά και την σήψη, είναι παντελώς ανώριμος και ανίκανος να αντιμετωπίσει αυτήν την παρακμιακή πορεία, στην δίνης της οποίας παραδέρνει αμήχανος. Μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης άγονταν και φέρονταν από το «λεφτά υπάρχουν», τα οποία όμως ήταν δανεικά. Κατά την διάρκεια της κρίσης επεκράτησαν δύο συνθήματα και ότι «λεφτά υπάρχουν», αλλά και το σύνδρομο του φόβου και της ανασφάλειας.

Η άρχουσα οικονομική και πολιτική τάξη της Ελλάδας, που αποτελούσε το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας, οδήγησε, με την ξενόδουλη πολιτική που εφάρμοσε εδώ και σαράντα χρόνια, στην σημερινή καταστροφή. Η φράση του Ανδρέα Παπανδρέου, ότι «κανένας δεν γίνεται πρωθυπουργός της Ελλάδας, χωρίς την έγκριση της αμερικανικής πρεσβείας», αποτελεί για τα ελληνικά δεδομένα, μετά τον καταστροφικό εμφύλιο, δόγμα. Από το 1822 έως το 1947, ήταν οι Άγγλοι.

Τα αίτια της σημερινής κρίσης πρέπει να αναζητήσουμε στον εμφύλιο, ο οποίος δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τις μετέπειτα εξελίξεις, που μας έφεραν στην σημερινή καταστροφή.

Η ρήση του Ισοκράτη: «Το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν» έχει διαχρονική ισχύ και του Τζορτζ Όργουελ που συμπληρώνει: «Ένας λαός, που εκλέγει διεφθαρμένους, κλέφτες, απατεώνες, και προδότες, δεν είναι θύμα, αλλά συνεργός». Στην Ελλάδα δυστυχώς από υπαιτιότητα των κομμάτων έχει διαρραγεί επικίνδυνα η κοινωνική συνοχή. Επικρατεί το γνωστό «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Όμως μια τέτοια αντίληψη οδηγεί με βεβαιότητα στην καταστροφή και του συνόλου και αυτών που το επικαλούνται.

Η στρατηγική της Αμερικής μέσω των εξαρτημένων ελληνικών κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης από τους ίδιους ήταν η πλήρης αποδυνάμωση της Ελλάδας και του ελληνισμού γενικότερα σε όλα τα επίπεδα, όπως τονίσαμε: ηθικά, πνευματικά, οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά και η προγραμματισμένη συρρίκνωσή και αλλοίωσή του τόσο πληθυσμιακά, όσο και εδαφικά, για να μην είναι ποτέ σε θέση να προσεγγίσει την Ρωσία, όπως επανειλημμένα τόνισα. Οι εδαφικές διεκδικήσεις των γειτόνων μας, που καθοδηγούνται από τις ΗΠΑ, είναι οφθαλμοφανείς. Η καταστροφή της Κύπρου, ήταν η αρχή μετά τον εγκληματικό εμφύλιο, που οργάνωσε η Αγγλία και υλοποίησε το ΚΚΕ.

Οι προβλέψεις για το μέλλον: Με δεδομένο ότι τις εξελίξεις στην Ελλάδα καθορίζουν σε τελευταία ανάλυση οι ΗΠΑ από το 1947 και μετέπειτα, θεωρώ ότι, όπως αναλογικά έγινε στο παρελθόν με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία και την εναλλαγή τους στην κυβέρνηση, για να απορροφούν μια η μία και μια η άλλη την συσσωρευμένη δυσαρέσκεια του κόσμου, όπως τόνιζαν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Σάκης Καράγιωργας, το ίδιο θα συμβεί και τώρα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. και Νέα Δημοκρατία, με τις σχετικές παραφυάδες, για να λειτουργεί και βασιλεύει το δικομματικό σύστημα στα πλαίσια του αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος.

Στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015 οι Αμερικανοί ανέδειξαν στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., γιατί θεωρούν ότι με την συγκυβέρνηση αυτή θα λύσουν με μεγαλύτερη ευκολία και χωρίς να εκθέσουν την δεξιά παράταξη, την οποία προορίζουν να αναδείξουν στην κυβέρνηση αργότερα, όταν θα είναι οι κατάλληλες συνθήκες. Προς το παρόν εκείνο που προέχει για τους Αμερικανούς είναι η αναδιοργάνωση και ανασυγκρότηση του άλλου πόλου προς τον ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., όταν θα έρθει η ώρα. Γι’ αυτό την άφησαν προς το παρόν να παραδέρνει στην αντιπολίτευση. Πιθανόν στις επόμενες, το αργότερο όμως στις μεθεπόμενες εκλογές να έρθει και η δική τους ώρα. Στην παρούσα φάση χρειάζονται την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝ.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ανεξάρτητοι Έλληνες αναδείχτηκαν στην κυβέρνηση από τις ΗΠΑ, γιατί ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία στην παρούσα φάση δεν μπορούσαν να υπηρετήσουν πια τα συμφέροντά τους. Ο λόγος είναι ότι απαξιώθηκαν τελείως στην συνείδηση του ελληνικού λαού και δεν ήταν σε θέση να επιτελέσουν τον ρόλο εξυπηρέτησης των αμερικανικών συμφερόντων, που τους είχε ανατεθεί κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης. Είναι γελοίο να πιστεύει κανείς ότι πρόκειται για αριστερή κυβέρνηση, όταν είναι δεδομένο ότι οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ είναι το πολύ ένα δύο τοις εκατό, μετά και την αποχώρηση μάλιστα της Αριστερής Πλατφόρμας και φυσικά δεν υπήρξε καμία απολύτως διεργασία οι αστοί και μικροαστοί του ΠΑΣΟΚ κυρίως, που πλαισίωσαν συμφεροντολογικά τον ΣΥΡΙΖΑ, να έχουν αλλάξει συνείδηση και να έχουν γίνει «επαναστάτες».

Η απόφαση των Αμερικανών τελικά ήταν να αρχίσουν την ανασυγκρότηση της Νέας Δημοκρατίας, όχι για το παρόν, που επιδικάζεται για το ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., αλλά για μια μεταγενέστερη φάση, όταν την δυσαρέσκεια του κόσμου, πρέπει να απορροφήσει μια ανανεωμένη και ανασυγκροτημένη Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ πιθανόν, για να τους προωθήσει στην κυβέρνηση, προς δόξα και μακροημέρευση του δικομματικού συστήματος. Αυτό θα συντελεστεί, όπως προβλέπω, όταν με κυβέρνηση «προοδευτική» λύσουν οι Αμερικανοί τα εθνικά προβλήματα, όπως είναι το κυπριακό, το σκοπιανό, πιθανόν της Θράκης, που μάλλον θα πάρει περισσότερο χρόνο, της Ηπείρου (Τσαμουριάς), του Αιγαίου, της ΑΟΖ κ.λπ. Αυτά τα προβλήματα, όπως συνέβη συνήθως και στο παρελθόν πρέπει να λυθούν από μια «αριστερή» ή «προοδευτική» κυβέρνηση, ώστε να μην έχει το βάρος της λύσης τους μια συντηρητική, δεξιά κυβέρνηση, η οποία να επιβαρύνεται με το όνειδος μια εθνικής προδοσίας και να επανέλθει αποκαθαρμένη από τις παλιές της αμαρτίες, τις οποίες ο ελληνικός λαός θα ξεχάσει με την πλύση εγκεφάλου που του γίνεται από τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης και Αποχαύνωσης, που χειραγωγούν τον ανώριμο και πολιτικάντικα και συμφεροντολογικά ώριμο ελληνικό λαό. Είναι βέβαια προσβλητικό και υποτιμητικό για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού μια τέτοια κρίση, αλλά αυτή είναι η αλήθεια και κάποιος πρέπει να την πει. Σαράντα χρόνια τώρα ψηφίζουν οι Έλληνες πολίτες στην πλειοψηφία τους τα δύο κόμματα, που τον οδήγησαν στην κρίση, δηλαδή ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.

Όταν οι Αμερικανοί λύσουν τα προβλήματα αυτά με τον ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝ.ΕΛ., τότε θα έχει τελειώσει και ο ρόλος και η αποστολή των κομμάτων αυτών στην συγκεκριμένη φάση. Τι θα συμβεί στο απώτερο μέλλον δεν είναι ακόμη δεδομένο και προβλέψιμο. Όμως πάλι οι λύσεις και σ’ αυτήν την μελλοντική περίπτωση θα υπηρετούν, αν δεν υπάρξει μια ηγεσία στην Ελλάδα, που να υπηρετεί πράγματι μια Εθνική Στρατηγική, τα συμφέροντα της Αμερικής και των ξένων γενικότερα και φυσικά των ντόπιων συνεργών τους.

Η σκόπιμη ενασχόληση μονίμως και αποκλειστικώς με τα οικονομικά προβλήματα, θα διευκολύνει τα μέγιστα την υλοποίηση αυτών των σχεδίων, που απεργάζονται οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, γιατί κανείς δεν θα ασχοληθεί με τα εθνικά προβλήματα, τα οποία αγνοούνται ή μάλλον αποσιωπούνται σκόπιμα και μπορούν να οδηγήσουν στον χαμό της Ελλάδας. Ούτως ή άλλως μια ονομαζόμενη κατ’ επίφαση αριστερή κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει, με τις ιδεοληπτικές της εμμονές στα θέματα της οικονομίας και μόνον, ότι υπάρχουν και εθνικά προβλήματα, παρά μόνο οικονομικά. Με αυτήν την έννοια οι κίνδυνοι για τα εθνικά θέματα είναι άμεσοι και προκείμενοι.

Οι Αμερικανοί στόχο έχουν όχι μόνο να αποδυναμώσουν την Ελλάδα πληθυσμιακά, αλλά και την εδαφική μας συρρίκνωση ή διαμελισμό, με αφαίρεση των εδαφών που απελευθερώθηκαν κατά τους βαλκανικούς πολέμους και την ακύρωση της συνθήκης της Λωζάννης. Όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται: «Ποια θαλάσσια σύνορα» καταργεί στην ουσία από μέρους της Ελλάδας την συνθήκη της Λωζάννης και δίνει την δυνατότητα στους γείτονές μας να υλοποιούν σταδιακά και ντε φάκτο τις επεκτατικές τους βλέψεις, στο Αιγαίο, στην Κύπρο και την Θράκη (με την σταδιακή κοσοβοποίησή της), τις οποίες κάποια στιγμή θα προσπαθήσουν να κατοχυρώσουν και ντε γιούρε.

Ούτως ή άλλως, τόσο η συντηρητική δεξιά όσο και η ανανεωτική αριστερά από διαφορετικές αφετηρίες, αλλά σε μια κοινή στρατηγική αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της πολυπολιτισμικής, παγκοσμιοποιημένης Νέας Τάξης Πραγμάτων. Απόδειξη ότι συμφωνούν στα περισσότερα, αν όχι σε όλα τα εθνικά θέματα με ελάχιστες παραλλαγές: Στο σκοπιανό πρόβλημα ταυτίζονται απόλυτα. Και οι δύο πλευρές είναι υπέρ της σύνθετης ονομασίας, που στην ουσία σημαίνει παραχώρηση της ελληνικής Μακεδονίας στα Σκόπια. Συμφωνούν στην λύση του προβλήματος της Κύπρου, με προτεινόμενη λύση την δικοινοτική, διζωνική Ομοσπονδία, που «διζωνική» σημαίνει ντε φάκτο δύο ξεχωριστά κράτη. Δεν αντιδρούν ή ενισχύουν με την καταστροφική πολιτική τους στην Θράκη την αυτονόμηση της, εγκαταλείποντάς την στις βλέψεις του τουρκικού προξενείου. Καμία αντίδραση επίσης στις μεγαλοϊδεατικές επεκτατικές βλέψεις των Αλβανών. Με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, το νόμο περί ιθαγένειας κ.λπ. διευκολύνουν την δημιουργία στην Ελλάδα μειονοτήτων και τον αποικισμό της από μουσουλμάνους, οι οποίοι σταδιακά θα ζητήσουν τα δικαιώματά τους, ως αναγνωρισμένες μειονότητες.

Αν λάβουμε υπόψη μας και την φυγή της νεολαίας, την γήρανση του πληθυσμού, το δημογραφικό, δηλαδή την τρομερή υπογεννητικότητα και την διαπολιτισμική ή ανθελληνική παιδεία που προωθεί το υπουργείο Παιδείας, τότε το μέλλον αυτού του τόπου προβλέπεται πέραν από δυσοίωνο. Οι αποχρώσεις ενδείξεις αυτής της πολιτικής είναι ήδη δεδομένες. Τόσο ο υπουργός Παιδείας, κ. Νίκος Φίλης, όσο και η υφυπουργός Σία Αναγνωστοπούλου έχουν δώσει δείγματα εθνομηδενιστικής γραφής. Η υπαναχώρησή τους δεν σημαίνει και εγκατάλειψη των σχεδίων τους. Η αντίδραση σ’ όλα αυτά υποτονική ή ανύπαρκτη.

Ο κύριος στρατηγικός στόχος των Αμερικανών σε τελευταία ανάλυση είναι (όπως έπραξαν με όλα τα κράτη που είχαν σχέση με την Ρωσία και τα κατέστρεψαν ή τα αποδυνάμωσαν, όπως έγινε με την πρώην Γιουγκοσλαβία) μέσα από την αφαίρεση εδαφών της Ελλάδας και την οικονομική ασφυξία και την πολυπολιτισμική της διαμόρφωση, να αποδυναμώσουν την Ελλάδα σε τέτοιο βαθμό, ηθικά, πνευματικά, πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά, ώστε να την ελέγχουν απόλυτα και να την αποτρέψουν στο μέλλον από κάθε προσπάθεια της να προσεγγίσει για γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς λόγους την Ρωσία.

Όλα τα ανωτέρω αποτελούν διαπιστώσεις και εκτιμήσεις του γράφοντος, που μπορεί να ευσταθούν ή και μπορεί και να είναι λανθασμένες. Από την άλλη οι διαπιστώσεις, όσο απίθανες, σκληρές και αρνητικές κι αν είναι, δεν σημαίνουν ότι τις αποδεχόμαστε και υποτασσόμαστε σ’ αυτές. Αντιθέτως, βλέποντας πια είναι η πραγματικότητα και με βάση την αλήθεια για τα πραγματικά αίτια της κακοδαιμονίας που βιώνουμε, ας βρούμε και εφαρμόσουμε στρατηγική εθνική, κόντρα στην υποτέλεια...

* Ο Δαμιανός Βασιλειάδης είναι εκπαιδευτικός - συγγραφέας


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση