Από το Grexit στο Brexit

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Έγραφα προ τριμήνου: “…κλονίζεται ο γερμανικός άξονας του νεοφασισμού, γιατί έρχονται εκλογές τον Μάιο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Γιατί, έρχονται εκλογές στα τέλη του χρόνου σε Πορτογαλία και Ισπανία. Και το πολιτικό σκηνικό αλλάζει. Ήδη, φαίνεται αυτό από δηλώσεις συμπαράστασης υψηλών κυβερνητικών μελών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι΄ αυτό και ο πανικός της Γερμανίας που δείχνει να βρίσκεται η ιμπεριαλιστική πολιτική της σε πλήρες αδιέξοδο. Από την άλλη μεριά η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει πως η χρηματοδότηση προς την χώρα δεν μπορεί να κοπεί, γιατί τότε θα καταρρεύσουν τα χρηματιστήρια πολλών χωρών της ευρωζώνης. Γιατί γνωρίζει η ελληνική κυβέρνηση πως ο χρόνος είναι χρήμα ετούτη τη στιγμή. Αρκεί να εξευρεθούν “τα μέτρα εξοικονόμησης κόστους” για να έχει η κυβέρνηση μαζί της την ελληνική κοινωνία…”.

Έτσι, στις 7 Μαίου διενεργήθηκαν οι Εθνικές εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο και παρά τις αντίθετες δημοσκοπήσεις που έβλεπαν καθημερινά το φως της δημοσιότητας, το Συντηρητικό Κόμμα του Πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον εξασφάλισε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Παρ΄ότι η απελθούσα κυβέρνηση Συντηρητικών – Φιλελευθέρων Δημοκρατών εφάρμοσε μια πολιτική συνεχούς λιτότητας που δημιούργησε φοβερές οικονομικές ανισότητες, με άμεσο αποδέκτη αυτής της πολιτικής τη μεσαία αστική τάξη και οδήγησε τη χώρα σε αποσταθεροποίηση. Παρ΄ ότι επίσης, η κυβέρνηση Κάμερον – Μίλιμπαντ “κολυμπούσε” στα οικονομικά σκάνδαλα!!

Ωστόσο, η αλλαγή προεκλογικής ρητορικής από πλευράς Κάμερον, που προσέγγιζε θέσεις του ευρωσκεπτικιστή Νάιτζελ Φάρατζ, όπως επί παραδείγματι υλοποίηση της πρότασης του Ukip για έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση διά μέσω δημοψηφίσματος, ανέτρεψε τα εκλογικά δεδομένα και καταξευτίλισε τους καιροσκόπους - δημοσκόπους. Αντίθετα, οι Εργατικοί και το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας ήταν υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ. Οι δε Φιλελεύθεροι Δημοκράτες είχαν κρατήσει μια ουδέτερη στάση, μη δηλώνοντας ευθέως πως είναι φιλοευρωπαϊστές. Η ξεκάθαρη δέσμευση λοιπόν, του Κάμερον για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην ΕΕ, αφαίρεσε σημαντικά εκλογικά ποσοστά από το Ukip του Φάρατζ, καθώς και από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες οι οποίοι καταποντίσθηκαν.

Αυτό το σκηνικό τρόμου, όπως το ονομάζουν πολιτικοί ευρωπαίοι αναλυτές, δηλαδή μιας απόφασης των Βρετανών να εγκαταλείψουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα παρακινούσε και άλλους λαούς οι οποίοι πλήττονται βάναυσα από την υφεσιακή πολιτική του γερμανικού ιμπεριαλιστικού άξονα που διαφεντεύει από άκρο σε άκρο την ΕΕ, να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, πιέζοντας τις κυβερνήσεις τους στην αποχώρησή τους από την ΕΕ.

Άλλωστε, από την επόμενη ημέρα των εκλογών στο Ηνωμένο Βασίλειο, άρχισαν τα τύμπανα καταστροφής της ΕΕ να ηχούν εντός των τειχών της Γερμανίας. Η μεγάλης κυκλοφορίας γερμανική εφημερίδα Handelsblatt με τίτλο: “Αντίο Βρυξέλλες” αναφέρει μεταξύ των άλλων: «Η νίκη του Κάμερον ενδέχεται να προκαλέσει την ήττα της Ευρώπης, διότι ο Κάμερον θα προχωρήσει στο δημοψήφισμα για την έξοδο της χώρας από την ΕΕ. Για τη Γερμανία μια Brexit θα ήταν πάνω απ΄ όλα ακριβή για τη Γερμανία και θα είχε επιπτώσεις και για την υπόλοιπη Ευρώπη».

Η αναφορά της γερμανικής εφημερίδας στις δραματικές επιπτώσεις για την ΕΕ σε περίπτωση Brexit, απηχεί και τις απόψεις πολλών ευρωπαίων οικονομολόγων. Γιατί, το μήνυμα των Βρετανικών εκλογών για την Άγκελα Μέρκελ είναι δισυπόστατο. Εκτός του Κάμερον, υπάρχει και το πρόβλημα του κόμματος SNP της Σκωτίας, που μπορεί να ήταν υπέρ της παραμονής στην ΕΕ, αλλ΄ όμως τάσσεται υπέρ της αυτονόμησης από το Ηνωμένο Βασίλειο. Και είναι νωπό το βροντερό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που πρόσφατα διενεργήθηκε στη Σκωτία, για την ανεξαρτησία της. Ως γνωστόν το ναι έλαβε 44,7% στις 18 Σεπτεμβρίου 2014.

Αντίθετα, η Άγκελα Μέρκελ διατυμπανίζει πως σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελε να διατηρήσει τη Βρετανία με κάθε κόστος για την ίδια και τη Γερμανία. Υπερασπίζεται δηλαδή, την πολιτική του προγόνου της Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος ενώ έχανε τον πόλεμο, εξακολουθούσε και σφύριζε αδιάφορα συνεχίζοντας να προκαλεί τον πόνο και την καταστροφή!!

Επανερχόμενος στο προ μηνών άρθρο μου και στις αναφορές που έκανα, επισημαίνω πως η κυβέρνηση άφησε τον πολύτιμο χρόνο να κυλήσει χωρίς να μπορέσει να πείσει τους θεσμούς πως ένα πιθανό Grexit θα ήταν καταστροφικό για όλη την ΕΕ. Επίσης, δεν έχει πείσει προς το παρόν πως, “τα μέτρα εξοικονόμησης κόστους” που κατέθεσε στους θεσμούς μπορούν να αντικαταστήσουν τη μη λήψη υφεσιακών οικονομικών μέτρων και τη μη περαιτέρω περικοπή μισθών και συντάξεων. Ναι, να επιτευχθεί συμφωνία, αλλά όχι για μια ακόμη φορά να την πληρώσει η ελληνική Κοινωνία. Ας προσέξει λοιπόν η κυβέρνηση γιατί, η Κοινωνία που σήμερα την στηρίζει μπορεί πολύ εύκολα να της τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια και ο μεν ΣΥΡΙΖΑ να γυρίσει στα ποσοστά του 4% και οι ΑΝ.ΕΛ να δίνουν αγώνα για την είσοδό τους στην επόμενη Βουλή.

Ωστόσο, αποδέκτες μηνυμάτων από τις Βρετανικές εκλογές, θα πρέπει να είναι και η πολιτική καμαρίλα του Σαμαρά και του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Οι ηττημένοι των Βρετανικών εκλογών, του Εργατικού κόμματος Εντ Μίλιμπαντ, του κόμματος των Φιλελεύθερων Νικ Κλεγκ και του κόμματος Ukip Νάιτζελ Φάρατζ, παραιτήθηκαν αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Μαίου. Ο κ. Σαμαράς, παρ΄ ότι η ΝΔ συνετρίβη στις πρόσφατες εκλογές, παρ΄ότι ηγετικά στελέχη της ΝΔ τον αμφισβητούν ευθέως και του ζητούν Συνέδριο για εκλογή νέου αρχηγού, παρ΄ ότι στις πρόσφατες περιοδείες του εισπράττει τη γενική κατακραυγή των ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς παράταξης, άσχετα αν εκείνος βλέπει προβοκάτορες του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει την ευθιξία της παραίτησης. Για να πάψει να συνεχίζει το κόμμα της ΝΔ να αιμορραγεί και για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανάκαμψής του.

Επικεφαλής “Ελλήνων Πολιτεία”
Επικοινωνία με τον συντάκτη
egerssi@otenet.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση