Το οικονομικό Άουσβιτς της Ευρωζώνης

Στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξολόθρευσης λαών, με την πινακίδα στην είσοδο να γράφει «Γερμανική Ευρώπη»

Ενιαία αγορά, με κοινό νόμισμα και με διαφορετικούς φορολογικούς συντελεστές δεν γίνεται να υπάρχει. Ενιαία φορολογία στους φόρους κατανάλωσης, εισοδήματος, στα επιχειρηματικά κέρδη, στα μερίσματα, στα πάντα με λίγα λόγια.

Γιατί το ΦΠΑ στο Λουξεμβούργο είναι 15%, στη Γερμανία 19% και στην Ελλάδα 23%; Και κάθε κράτος μέλος έχει τους δικούς του συντελεστές και βέβαια προβλέπονται και χαμηλότεροι συντελεστές για ειδικές κατηγορίες προϊόντων όπως φάρμακα, βιβλία κτλ.
Ετοιμαζόμαστε για αυξήσεις στο ΦΠΑ και έχουμε από τους ψηλότερους συντελεστές στην Ευρωζώνη που προβλέπονται ποσοστά φόρου από 15% έως 27%. Μειωμένους συντελεστές έχουν όλες οι χώρες σχεδόν πλην Δανίας ή Σουηδίας δεν είμαι σίγουρος.
Μην τους χαλάνε λοιπόν οι δικοί μας μειωμένοι…

Εντάξει να το δεχτώ (ως υπόθεση εργασίας) πως φταίμε για ότι μας συμβαίνει. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν αναρωτιέμαι: Το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα πόσο σωστά είναι διαμορφωμένο;
Νομισματική πολιτική που καθορίζεται κεντρικά και αντίθετα ξεχωριστή δημοσιονομική πολιτική και ξεχωριστοί προϋπολογισμοί και φυσικά χώρες μέλη με διαφορετικά ελλείμματα και πλεονάσματα.
Η συνθήκη του ορίου ελλείμματος στο 3% μάλλον δεν είναι επαρκής.
Και μην λέμε μετά πως φταίει ο Juncker για τους «φορολογικούς παράδεισους» όταν το σύστημα είναι γεμάτο τρύπες.

Γενικά στην Οικονομική Επιστήμη ψάχνουμε την ισορροπία. Πως όμως να υπάρξει ισορροπία, με την ανεργία στη Γερμανία στο 6,7%, στην Ιταλία 12,5 και στην Ελλάδα 25,9%;
Τεράστιες ανισορροπίες στην αγορά εργασίας, στην φορολογία, στα επιτόκια δανεισμού, δημιουργούν άνισες ευκαιρίες ανάπτυξης και ευρωπαίους πολίτες διαφορετικών ταχυτήτων. Δημιουργούν δυνάμεις φυγόκεντρες και συνθήκες διάλυσης…

Το πλεόνασμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ευρωζώνης είναι πάνω κάτω ίδιο με το πλεόνασμα της Γερμανίας. Άρα οι υπόλοιποι είναι «ίσα βάρκα – ίσα νερά». Οι ροές του χρήματος ακολουθούν το ισοζύγιο, δεν βιώνουμε κάποια φάση τρελής επένδυσης για να διαφοροποιούνται.

Να τα κάνουμε όσα, λέει η Γερμανία… Αλλά, δεν στέλνει η Μέρκελ κανένα εργοστάσιο εδώ κάτω. Κι όσο δεν στέλνει, τόσο τα νούμερα δεν θα βγαίνουν….
Μια χαρά είμαστε… Τα γράμματα τα παίρνουμε, τεχνογνωσία θα μας δοθεί από την ήδη υπάρχουσα Γερμανικά και από μισθούς έχουμε γίνει Κίνα (πιο βολικά δεν γίνεται…). Πως φτιάχνουν οι Τσέχοι Μερσεντές, κάπως έτσι οδεύει και η Ελλάδα.
Το χρέος για να πληρωθεί πρέπει να δημιουργούνται και εισοδήματα. Όσα μέτρα και να πάρουμε τι θα καταφέρουμε με 25,9% ανεργία και 3 εκατομμύρια συνταξιούχους σε 10 εκατομμύρια πληθυσμό;
Οικονομικό Άουσβιτς είναι αυτό, μόνο οι φούρνοι του λείπουν…

Η θέση μας είναι δύσκολη. Είμαστε εγκλωβισμένοι σε μία Ευρωπαϊκή εξουσία που στραγγαλίζει και μια εγχώρια πολιτική μαφία που αποσκοπεί σε ίδια οφέλη και αδιαφορεί.
Και το ΔΝΤ κερασάκι (το κερασάκι στην τούρτα), πιέζει να κουρευτούν τα ομόλογα της ΕΚΤ για να χαρακτηριστεί το χρέος βιώσιμο. Όχι όμως τα δικά του δάνεια γιατί το απαγορεύει το καταστατικό του.
Κάθε ένας προσπαθεί να φορτώσει στον άλλο τα προβλήματά του, έτσι δεν γίνεται πάντα;
Και ο καλοπληρωτής, ο λαός, που καλείται να πληρώσει οικονομικές επιλογές που ποτέ δεν του γνωστοποιήθηκαν, καλείται να πληρώσει τραπεζικές μαύρες τρύπες για τις οποίες κανένας δεν αναφέρεται πως και γιατί έγιναν, καλείται να πληρώσει ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο έχει σχεδόν αποκτήσει υπαλληλική σχέση με τις τράπεζες και τα συμφέροντα των πολυεθνικών…

Πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση