Σιγά - σιγά βγαίνουν οι φερετζέδες…

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Θα έχετε, βέβαια, ακούσει το λαϊκό απόφθευγμα: “Το μουστάκι είναι ο φερετζές του π**στη”. Δηλώνει έτσι, ο λαός, πολύ εύγλωττα και αιχμηρά, το πειστικό καμουφλάζ αυτού που θέλει να κρύψει την πραγματικότητα της εσώτερης προσωπικότητάς του, την οποία δεν θέλει να ομολογήσει δημοσίως, φοβούμενος την κοινωνική κατακραυγή.

Στην πολιτική, ο φερετζές είναι απαραίτητο αξεσουάρ και εργαλείο παραπλάνησης. Έτσι, κάνει χρήση του, όχι μόνον ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που, κάτω από τον φερετζέ της Δημοκρατίας λειτουργεί άψογα και υποδειγματικά μία Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία, αλλά τον χρησιμοποιεί και κάθε κόμμα (και το πολιτικό προσωπικό του) για να ξεγελάσουν τον μουστερή (λαό) και αντί της κατακραυγής του να έχουν την αμέριστη υποστήριξή του, εκδηλούμενη και ως ψήφο, που τους εγκαθιστά στη διακυβέρνηση, δηλαδή τους καθίζει στο πολυπόθητο τραπέζι της διαχείρισης του πλούτου της Χώρας.

Έτσι, βλέπουμε:

• Το Πα.Σο.Κ (παρά την, μέχρι σήμερα, πρωταγωνιστική συμμετοχή του στις εκατόμβες ανθρωποθυσιών Ελλήνων στο βωμό της παγκόσμιας Τραπεζοκρατίας, την οποία υπηρετεί απιστεύτως πιστά) να επιμένει να φορά με θράσος τον φερετζέ του Σοσιαλισμού, προκειμένου να κάθεται στο τραπέζι της Κυβέρνησης, ως επικαρπωτής της “Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης”,
• Τη ΝΔ (για τον ίδιο σκοπό και με το βάρος της ίδιας ενοχής) να φορά και να προσπαθεί να μη της πέσει ο φερετζές του Πατριωτισμού, διότι χωρίς αυτόν είναι τενεκές ξεγάνωτος,
• Τον Καμμένο να φορά τον ίδιο φερετζέ (του Αντι-Μνημονιακού πατριωτισμού) για νά κρύψει ότι το μόνο που θέλει, είναι “να γίνει βεζύρης στη θέση του βεζύρη” (δηλαδή αρχηγός της “Δεξιάς Παράταξης”)
• Τη “Χρυσή Αυγή” να φορά τον ίδιο φερετζέ (του πατριωτισμού) για να κρύψει το απεχθές πρόσωπο ενός αρρωστημένου Ναζισμού και για να εγκαταστήσει μία φασιστική δικτατορία (όπως τα πρότυπά της)
• Και τέλος, τον ΣΥΡΙΖΑ, να μοστράρει με ανανεωτική διάθεση τον φερετζέ τού Σοσιαλισμού, με κεντήματα Αντι-Μνημονιακού χαρακτήρα, για να ξεχωρίζει από τον “σκέτο” σοσιαλισμό του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος – Πα.Σο.Κ. Σημειώνω και υπογραμμίζω πως ο αντι-Μνημονιακός χαρακτήρας, αποφασίστηκε στο τελευταίο συνέδριο του κόμματος.

Επικεντρώνοντας στον ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να σημειώσουμε πως, η πρόσφατη επίσκεψη των βασικών διαμορφωτών της οικονομικής του πολιτικής, κ.κ Γ. Σταθάκη και Γ. Μηλιού, ξήλωσε αυτό το κέντημα του “αντι-Μνημονιακού” από τον φερετζέ του σοσιαλισμού του, αφήνοντάς τον έκθετο, να ταυτίζεται με τον Πασοκικό σοσιαλισμό, τον ίδιο που καταστρέφει τη χώρα, συνουσιαζόμενος παρά φύση με τον φιλελευθερισμό της ΝΔ (οποία κατάντια και του ενός και του άλλου!) υπό την υψηλή επιστασία και καθοδήγηση του ΔΝΤ και της Τρόϊκα, για την ολοκλήρωση και τελείωση της πράξης!!!

Το αντι-Μνημονιακό κέντημα ξηλώθηκε από τον φερετζέ του ΣΥΡΙΖΑ (και από τις αποφάσεις του συνεδρίου του!!!) από το γεγονός και μόνο της επίσκεψης (στο City του Λονδίνου) των βασικών διαμορφωτών της οικονομικής του πολιτικής, οι οποίοι πήγαν εκεί για να συναντηθούν με τους εκπροσώπους των “επενδυτών”!

Τί πήγανε να κάνουν στο Λονδίνο, Σταθάκης και Μηλιός;

Σίγουρα δεν οργάνωσαν ολόκληρη συνάντηση με τους “επενδυτές”, για να τους πούν τα σοσιαλιστικά τους, καθώς είναι γνωστό πως οι “επενδυτές” έχουν ανοιχτό και συνεχή πόλεμο με τον σοσιαλισμό και βγάζουν σπυριά όταν ακούν τις θεωρίες του.
Πήγαν, λοπόν, να καθησυχάσουν τους «επενδυτές» (δηλαδή τις «αγορές» που έχουν καθήσει, διά της Τρόϊκα, στο σβέρκο μας και πίνουν απάνθρωπα το αίμα μας) ότι «μή φοβόσαστε, εμείς μαζί σας είμαστε»!!!

Πήγαν, λοιπόν, οι Αντι-Μνημονιακοί σοσιαλιστές, να καθησυχάσουν, ποιούς;
Τους “φύσει και θέσει” Μνημονιακούς εχθρούς του σοσιαλισμού!!!

Ποιός κοροϊδεύει, ποιόν;
Πόσο ηλίθιους, μας περνά ΚΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ;

Αν, όντως, έχει τόσο πολύ λοβοτομηθεί η κριτική ικανότητα της Ελληνικής κοινωνίας, θα ψηφίσει αντιμνημονιακά και σοσιαλιστικά, για να δώσει “νωπή εντολή” στη νέα μνημονιακή και υποχρεωτικώς φιλελεύθερη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου αυτή να αποτελειώσει και να ρουφήξει την τελευταία σταγόνα της ικμάδας της κοινωνίας, για λογαριασμό των “αγορών”, τις οποίες από τώρα χαϊδεύει και προκαλεί η ερεθισμένη (από την οσμή τής εξουσίας) οδαλίσκη, κάτω από το σοσιαλιστικό μουστάκι της, στο Λονδίνο και αλλού…


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση