Οι τζιχαντιστές αλλοιώνουν με αίμα την ιστορία

Η ιστορία δεν υπάρχει για την Αλ Κάιντα, την Μπόκο Χαράμ, τις οργανώσεις της Αλ Σεμπάμπ και δεκάδες ακόμη τζιχαντιστικές οργανώσεις. Καμιά ιστορία δεν είναι αποδεκτή.

Η κατανόηση της ιστορίας ως μιας ανάλυσης του παρελθόντος προκειμένου να γίνεται καλύτερα κατανοητό το παρόν, απαγορεύεται.

Οι τζιχαντιστές αναγνωρίζουν μόνον ένα χρόνο, τον χρόνο κατά τον οποίο ζούσε ο προφήτης Μωάμεθ, και δευτερευόντως τον χρόνο στον οποίο ζούσαν οι τέσσερις πρώτοι χαλίφηδες και οι Ευσεβείς Αρχαίοι, οι αλ σαλάφ αλ σαλάχ, από τους οποίους πήρε το όνομά του ο σαλαφισμός.

Η μυθική εποχή των ριζών, από το 622 ως το 660, είναι η μόνη υπάρχουσα ιστορία και πάνω σ' αυτήν προσπαθεί να οικοδομήσει τη νομιμότητά της η παράνοια του τζιχαντισμού. Η περίοδος αυτή δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ανάλυσης ούτε ερμηνείας, παρά μόνο μίμησης, ώστε να αναπαράγονται οι τελετές της.

Με αυτή την έννοια, γράφει στη Λιμπερασιόν ο ειδικός για τον τζιχαντισμό Ασιέμ Ελ Ντιφραουί, η πραγματικότητα προσδιορίζεται αποκλειστικά μέσω της επανάληψης.

Το Ντάες (όπως είναι το ακρωνύμιο της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» στα αραβικά) πιστεύει ότι η Δευτέρα Παρουσία - το τέλος κάθε Ιστορίας - θα επέλθει όταν ανασυγκροτηθεί η αρχική κοινότητα στο Μπιλάντ αλ Σαμ, δηλαδή στη Συρία.
Ο,τιδήποτε δεν ανταποκρίνεται στη μήτρα του αρχικού χρόνου είναι «κενό νοήματος».

Επόμενες περίοδοι, όπως η χρυσή εποχή του ισλαμικού πολιτισμού στις τέχνες και τις επιστήμες (από τον 8ο ως τον 13ο αιώνα), διαγράφονται από τους τζιχαντιστές.

Οι τελευταίοι αρνούνται ότι η Γρανάδα, το Κάιρο, η Δαμασκός ή η Βαγδάτη υπήρξαν κέντρα της ισλαμικής ακτινοβολίας επειδή ήταν ανοιχτά στις ιουδαιοχριστιανικές επιρροές ή στους Σασσανίδες.

Αρνούμενοι την ιστοριογραφία, και επιστρέφοντας στη μυθική εποχή, οι τζιχαντιστές προσπαθούν να κάνουν πιο πιστευτά τα ψέματά τους. Με άλλα λόγια, παρουσιάζονται ως ενσάρκωση της μοναδικής και αυθεντικής μουσουλμανικής κοινότητας. Το ίδιο ακριβώς προσπαθούσε να κάνει και ο Οσάμα μπιν Λάντεν, μερικές φορές μάλιστα με επιτυχία.

«Οι ένδοξοι καιροί του Προφήτη επέστρεψαν», του έγραφε ένας σαουδάραβας θαυμαστής του. Ο αυτοαποκαλούμενος «εμίρης» Οσάμα είχε πάντως μια σεμνότητα σε σύγκριση με το ντελίριο του Αλ Μπαγκντάντι, ο οποίος παρουσιάζεται ως διάδοχος του Προφήτη, ένας χαλίφης που δρα στο όνομα του Θεού.

Ο ηγέτης του Ντάες πραγματοποιεί έτσι ένα χρονικό άλμα στη μυθική εποχή των ριζών. Οι τζιχαντιστές δεν κλέβουν και διαστρεβλώνουν μόνο τους συμβολισμούς του Ισλάμ, ισχυρίζονται επιπλέον ότι το Κοράνι και η Σούνα, οι παραδόσεις του Προφήτη, είναι οι μόνες αποδεκτές πηγές πίστης.

Πηγές που πρέπει κανείς να ακολουθεί κατά κυριολεξία και να μην προσπαθεί να τις ερμηνεύσει.

Πάνω από μια χιλιετία στοχασμών από μεγάλους μουσουλμάνους διανοητές καταδικάζεται έτσι από τους τζιχαντιστές ως ασυγχώρητο λάθος. Οι τελευταίοι ψεύδονται και αντιφάσκουν. Προδίδουν τη μυθική εποχή των ριζών και γράφουν τη δική τους ματωμένη ιστορία που δεν έχει καμιά σχέση με το ισλάμ.

Αυτό δεν αφορά μόνο καινοτομίες όπως ο ισλαμικός κυβερνοπόλεμος ή τη λατρεία των νεκρών με απεικονίσεις του Παραδείσου. Όλα αυτά απαγορεύονταν ως τώρα από το σουνιτικό ισλάμ.

Το πιο κολοσσιαίο ψέμα είναι η ίδια η ουσία της τζιχάντ, που περιγράφεται αποκλειστικά ως ένοπλη πάλη, και όχι ως μια εσωτερική προσπάθεια της πίστης και ο μοναδικός τρόπος να κατανοηθούν οι πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές.

Μόνο οι μουσουλμάνοι που συμμετέχουν σε αυτή την πάλη αναγνωρίζονται ως αληθινοί πιστοί. Εκείνοι που πεθαίνουν σε επιθέσεις αυτοκτονίας αγνοούν ότι το ισλάμ απαγορεύει την αυτοκτονία και ότι τη μυθική εποχή δεν υπήρχε καν η έννοια του μάρτυρα.

Κανείς σύντροφος του Προφήτη δεν είχε επιδιώξει ενεργά τον θάνατο. Οι τζιχαντιστές ακυρώνουν λοιπόν τον χρόνο που έχει κυλήσει και καταστρέφουν την ιστορία προκειμένου να την ξαναγράψουν με αιματηρό τρόπο.

Πηγή Libération


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση