Μήπως μετά την βροχή έρχεται και το... χαλάζι;

Ειδικού συνεργάτη

Κάποιοι, ακόμη και σήμερα, αναφέρονται στην Ευρώπη των Λαών!!! Η Ευρώπη των λαών δεν υπάρχει ούτε ως ανέκδοτο. Ωραίες λέξεις, επικοινωνιακά στημένες. Η Ευρώπη του σήμερα μόνο Ευρώπη των λαών δεν είναι. Ευρώπη των τραπεζών και των πολυεθνικών έχουμε και μάλλον για Ευρώπη των αποικιών χρέους το πάμε... ή αλλιώς προς το Δ' Ράιχ.

Κοιτώντας τη συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, διαπιστώνουμε πως έχουμε μια κυβέρνηση ανίκανων που ανασχηματίστηκε σε κυβέρνηση καραγκιόζηδων και υποτακτικών. Και, δυστυχώς για όλους εμάς, αυτό ήταν το απολύτως αναμενόμενο.
Και μέσα σε αυτό το μοτίβο του "αναμενόμενου", ζούμε (σε συνεχείς τραγικές επαναλήψεις) την πολιτική του "ώριμου φρούτου" και η θεωρία "του πρωθυπουργού εν αναμονή". Και αυτό δεν είναι κάτι νέο. Αλλά, δυστυχώς, έχει "σημάδια" μίας προγραμματισμένης αναμονής (των εκάστοτε πρωθυπουργών) που σχεδιάστηκε από άλλους...

Μία σύντομη ανακεφαλαίωση στο "έργο" των μνημονιακών κυβερνήσεων, για να ξέρουμε που πηγαίνουμε (ή μήπως που μας πήγαν και δεν θέλουμε ούτε εμείς να το παραδεχτούμε;)...

- Μειώθηκε ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ το βιοτικό επίπεδο όλων των Ελλήνων 40%.
- Μειώθηκε ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ το ΑΕΠ κατά 35%.
- Μειώθηκαν ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ οι αποδοχές όλων των Ελλήνων κατά 40%. Επιστρέψαμε σε επίπεδα 1970.
- Απαξιώθηκαν όλες οι αξίες, κινητές και ακίνητες, από αυτοκίνητα μέχρι χωράφια και ακίνητα, επίσης ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ κατά 50%.
Και, οποία σύμπτωσις! ΜΟΝΟ τα δάνεια παρέμειναν στα επίπεδα του 2009. Δηλαδή να πρέπει να αποπληρωθούν ολόκληρα!
Η σεισάχθεια ή το κούρεμα των δανείων, επιβάλλεται.
Και απαιτείται να γίνει ακριβώς στο ύψος της σχεδιασμένης εσωτερικής υποτίμησης.
Δεν είναι "μπαταχτσίδικο" αυτό.
Είναι θέμα κοινής λογικής και δικαιοσύνης.

Το πρόβλημα είναι ότι τελματώσαμε και δεν υπάρχει πουθενά ένδειξη ότι κάτι κινείται.
Και όταν κάτι δεν κινείται, σαπίζει...
Μέσα στη θολούρα της μανίας τους για εξουσία ΔΙΧΑΣΑΝ τη στιγμή που έπρεπε να ΕΝΩΣΟΥΝ. Είχαμε νεκρούς εκατέρωθεν ανάμεσα σε "πατριώτες" και "ανθέλληνες", "ακροδεξιούς" και "αριστερούς". Αυτά για πολλά χρόνια είχαν εξαφανιστεί και τα έφερε στο προσκήνιο ο υπέρμαχος υποτίθεται της "τάξης και ηθικής". Οι εμμονές ενός κυβερνήτη με κάτι "περίεργους" συμβούλους, ξεκομμένος από την πραγματικότητα σε ένα δικό του παράλληλο σύμπαν με μια "περίεργη" αντίληψη του τι είναι δημοκρατία.

Σε μια εποχή που η περιοχή μας έχει πάρει φωτιά, που συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές (μετά από μερικές δεκαετίες σχετικής ηρεμίας), σε μια Ευρώπη που είναι στη χειρότερη κατάσταση από την έναρξη της προσπάθειας ενοποίησης, σε μια Ευρώπη με τιμονιέρη αυτούς που αιματοκύλισαν τον πλανήτη και έπραξαν φρικαλεότητες, με μια κυβέρνηση που δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ σχέδιο, καμία εναλλακτική, που άγεται και φέρεται με έναν αντιπρόεδρο που απλά μιλάει για όλα χωρίς να λέει απολύτως τίποτα και ένα τύπο που είχε στο παρελθόν "πιτσαρία που έσκισε" και ένα κόμμα "που δεν έσκισε"... που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά (και μέχρις εσχάτων) με ένα χυδαίο τρόπο ακόμη και την ανακάλυψη ενός αρχαίου τάφου.

Η αυλαία πέφτει σιγά-σιγά στο σήριαλ της Ελλάδας των άχρηστων και των μέτριων που με το ζόρι θέλουν να γίνουν σωτήρες.
Σήμερα στεκόμαστε στην άκρη της αβύσσου, έτοιμοι για το μεγάλο άλμα εμπρός.
Ίσως να είναι ευτύχημα (τραγική ειρωνεία) αλλά ο πόλεμος που έρχεται θα ξεκαθαρίσει τη σαβούρα τόσο στο εγχώριο όσο και στο διεθνές περιβάλλον. Όσο για το μεγαλύτερο μέρος του παρτάκια λαού θα δει κάτι που δεν έχει ξαναδεί μέχρι τώρα...

Το μεγάλο δυστύχημα, που βιώνουμε (και φέρουμε την ευθύνη της ψήφου μας γι αυτό) είναι πως παραδώσαμε την εξουσία (επί δεκαετίες) σε πολιτικούς που αρνούνται να κατανοήσουν ότι οι χώρες δεν κυβερνώνται παραμένοντας οι ίδιοι σκυφτούληδες στις ορέξεις των δανειστών, αλλά με πολιτικές οργανωμένες, στρατηγικά σχεδιασμένες, με δημιουργία συμμαχιών και με σαφή προσανατολισμό σε ένα θετικό μέλλον, με βασικούς γνώμονες την ευημερία των πολιτών και την ανεξαρτησία της χώρας με ακέραιη (στον απόλυτο βαθμό) την εθνική της κυριαρχία.
Νομίζετε ότι όλως τυχαίως η Τουρκία ξαμολήθηκε στο Αιγαίο, στη Θράκη και στην Κύπρο κάνοντας καθημερινά ολοένα πιο αισθητή την παρουσία της; Τι έχει να φοβηθεί; Το σημερινό πολιτικό σύστημα της Ελλάδας; (εδώ γελάμε ή κλαίμε άραγε;) Τέτοιες πολιτικές καταστάσεις (και πρόσωπα), όπως κάθε μορφής γάγγραινα, κατά κανόνα τελειώνουν με ακρωτηριασμούς και αναπηρίες... εθνικού επιπέδου...

Κάποιοι λένε πως δεν την γλιτώνουμε. Από ποιά να γλιτώσουμε;
Από την πεπατημένη, την απάτη, τη φενάκη, την αλητεία, την αυτοκτονία, την τρέλα, την μέγγενη;
Τι άλλο είναι αυτό που πρέπει να γλιτώσουμε πλέον;
Την φτώχια, την ασυδοσία, την ψευτιά ή την κλεψιά;
Τα έχουμε δει σχεδόν όλα.
Μας τα έχουν κάνει σχεδόν όλα!
Το τέλος μας λείπει να δούμε καλοί μου πατριώτες και σύντροφοι...
Την τελεία και την παύλα... ή ετούτους στην κρεμάλα…

Απο ραγιαδισμό και στήσιμο στα 4 χορτάσαμε. Ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο.
Και θα θυμίσω την φράση του Κολοκοτρώνη:
"Οταν ξεκινήσαμε την επανάσταση, όλοι μας είπαν τρελούς. Όταν τελικά απελευθερώσαμε την πατρίδα, όλοι μας είπαν γνωστικούς".

Κάποιοι (πολλοί) αναρωτιούνται μέχρι και σήμερα: "Πώς είναι δυνατόν να μας κυβερνάνε ανίκανοι και επικίνδυνοι πολιτικοί αχυράνθρωποι"; Ας μην ψάχνουμε για βαθυστόχαστες αναλύσεις, αφού είναι γνωστό (σε όλους) πως μας κυβερνάνε με την ψήφο ενός ανεγκέφαλου κι αμόρφωτου λαού.

Λένε πως "Ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται".
Αυτοί που πρέπει να φοβούνται είναι αυτοί που θα χάσουν τη βολή τους (και θα κάνουν τα πάντα για να μην την χάσουν...).
Μήπως, όμως, εμείς οι υπόλοιποι θα πρέπει να ανησυχούμε για την περίπτωση που "μετά την βροχή θα έρθει και το χαλάζι";

ΥΓ: Δυστυχώς, έχουμε μια άθλια κυβέρνηση που απλώς κατεβαίνει αυτά τα σκαλιά ένα-ένα, μια επίσης άθλια αντιπολίτευση που θέλει να τα κατέβει δέκα-δέκα και έναν λαό που βρίσκεται σε τέτοια παραζάλη ώστε δεν ξέρει καν σε ποιο σκαλί πατάει, αλλά ούτε και είναι ικανός να δει προς ποια κατεύθυνση είναι το πιο πάνω σκαλί και προς ποια είναι το πιο κάτω.
Τελικά στην Ελλάδα θα πρέπει να αναρωτιόμαστε εάν τα πολιτικά ψέματα είναι χειρότερα (σε επιπτώσεις) από τον Έμπολα...

Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση