Η Ευρώπη κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα!

Το Σκωτικό δημοψήφισμα μας αφορά όλους. Η δυναμική του αφορά το μέλλον της Ευρώπης, αφορά την ίδια τη σταθερότητα του παγκόσμιου συστήματος!

Του Βασίλη Κοψαχείλη

Το Σκωτικό δημοψήφισμα στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 μας αφορά όλους. Η δυναμική του, όποιο και αν θα είναι πλέον το τελικό αποτέλεσμα, αφορά το μέλλον της Ευρώπης, αφορά την ίδια τη σταθερότητα του παγκόσμιου συστήματος.

Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, δύο δημοσκοπήσεις δείχνουν σαφές προβάδισμα της ψήφου υπέρ της απόσχισης της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ουσιαστικά αυτό που διακυβεύεται είναι η Συνθήκη Ένωσης της 1ης Μαΐου του 1707 μεταξύ των δύο τότε Βασιλείων της Βρετανίας και της Σκωτίας.

Στην πράξη διακυβεύονται πολύ περισσότερα πράγματα. Διακυβεύεται το μέλλον του Ηνωμένου Βασιλείου, διακυβεύεται το μέλλον της Σκωτίας, διακυβεύεται η σχέση της Βρετανίας και της Σκωτίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τέλος διακυβεύεται η ίδια η σταθερότητα στην Ευρώπη και οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει στον υπόλοιπο κόσμο.
Βρετανία, Σκωτία και η Ε.Ε.

Η ιστορία και οι εξελίξεις, κυρίως μετά το 2008, δείχνουν ότι καλώς η Βρετανία δεν εισήλθε στην ευρωζώνη και κράτησε τελικά την στερλίνα ως το εθνικό της νόμισμα. Η αξιοπιστία του νομίσματός της, το ειδικό καθεστώς στο Σίτυ του Λονδίνου, οι πολύπλοκοι χρηματοπιστωτικοί θεσμοί και μηχανισμοί της, καθώς και το σταθερό θεσμικό και φορολογικό της πλαίσιο σε ότι αφορά το real estate, την βοήθησαν να κρατηθεί σε ένα καλύτερο επίπεδο από την υπόλοιπη Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι η κατάσταση του μέσου Βρετανικού νοικοκυριού χειροτερεύει.

Ωστόσο, η συνολική πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση στη χώρα χειροτερεύει, διότι αν εξαιρέσει κανείς την ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου, η χώρα βρίσκεται σε ύφεση και ας μην αποτυπώνεται αυτό στα επίσημα στοιχεία.
Η “φτώχεια φέρνει γκρίνια”, λέει ο λαός μας, και αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια πίσω από τη λαϊκή στήριξη στο αίτημα για απόσχιση της Σκωτίας από το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο μέσος Σκωτσέζος βλέπει να έχει η ιδιαίτερη πατρίδα του πολύ πλούτο, βλέπει να εξορύσσονται υδρογονάνθρακες στη Βόρεια Θάλασσα, βλέπει μία ανθηρή βιομηχανία οινοπνευματωδών, αλλά αυτό που βλέπει δεν αποτυπώνεται και στο πορτοφόλι του. Όλα τα κέρδη πάνε στο Λονδίνο. Από την άλλη βλέπει το Λονδίνο να αντιμετωπίζει το αίτημά του για περισσότερη αυτονομία στην διαχείριση των κερδών από τις πλουτοπαραγωγικές του πηγές, ως αστείο, και την απειλή του για απόσχιση ως ανέκδοτο. Και να πού ήρθε αυτή η ώρα, και ο Βρετανός Πρωθυπουργός David Cameron μαζί με τον αρχηγό των Εργατικών Miliband τρέχουν σήμερα στη Σκωτία – μαζί – για να πείσουν τους Σκωτσέζους να μην αποσχιστούν.

Οι Σκωτσέζοι που τάσσονται υπέρ της απόσχισης, τάσσονται και υπέρ της ενεργότερης συμμετοχής μιας ανεξάρτητης Σκωτίας στα πλαίσια της Ε.Ε., αλλά και στη διατήρηση της Στερλίνας ως εθνικό τους νόμισμα.

Το μπαλάκι λοιπόν σε ένα ενδεχόμενο «ναι» πέφτει τόσο στην Ε.Ε. όσο και στη Βρετανία.

Η ιστορία της Βρετανίας διδάσκει ότι οι Άγγλοι είναι ικανοί να κάνουν απίστευτους ελιγμούς, φτάνει να μην χάσουν, και είναι έτοιμοι να παρουσιάσουν ακόμη και μία πολιτική ήττα ως έντιμη στρατηγική επιλογή. Το διακύβευμα για τους Άγγλους είναι ότι θα χάσουν ένα σημαντικό κομμάτι της γεωγραφικής τους επικράτειας, θα χάσουν ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού τους που αυτό θα μειώσει και τον αριθμό των θέσεων που δικαιωματικά καταλαμβάνουν σε διαφόρους διεθνείς Οργανισμούς, στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα χάσουν ένα σημαντικό μέρος της οικονομικής τους δραστηριότητας, θα χάσουν τα σημαντικότατα αποθέματα υδρογονανθράκων στη Βόρεια Θάλασσα, θα χάσουν ακόμη και τις βάσεις των πυρηνικών τους υποβρυχίων στο Scapa Flow και το Loch Ewe, βάσεις στρατηγικής σημασίας ήδη από την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι θα χαθεί το Ηνωμένο Βασίλειο, το κύρος της χώρας θα πληγεί, και η Ιστορία θα περάσει σε νέο κεφάλαιο. Και η Αγγλία δεν είναι έτοιμη ακόμα για κάτι τέτοιο!

Η Ε.Ε. πιστεύω ότι θα αντιδράσει με τον κλασσικό τρόπο. Θα σκέφτεται και θα συσκέπτεται για χρόνια μέχρι να αποφασίσει. Της είχε πάρει τουλάχιστο μία δεκαετία να αποφασίσει για την ονομασία προέλευσης των Βρετανικών λουκάνικων!!! Έ, να μην θέλει άλλο τόσο για να αποφασίσει και για την Σκωτία.

Όμως, αυτή τη φορά, η Ε.Ε. δεν θα τον έχει αυτό το χρόνο.
Στην περίπτωση που αποφασιστεί απόσχιση της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο, θα ξεκινήσει ένα γαϊτανάκι αποσχίσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τον Νοέμβριο, χωρίς την έγκριση του Ισπανικού Στέμματος, θα αποφασίσει η Καταλονία για την δική της απόσχιση από την Ισπανία.

Και ο χορός καλά κρατεί… Δεν θα μας έφταναν δέκα σελίδες να σας απαριθμήσω τις υπόλοιπες εκκρεμείς υποθέσεις αποσχιστικών κινημάτων στην Ευρώπη.

Άσχετα από όσα ακούγονται για παρεμβάσεις άλλων δυνάμεων προκειμένου να διαλυθεί η Ευρώπη, πληροφορίες που δεν ανήκουν ωστόσο στη σφαίρα της φαντασίας, η πραγματικότητα είναι μία και είναι πικρή.

Όσο η Ε.Ε. δεν θα αποφασίζει να γίνει μία Ένωση όπως την φαντάστηκαν οι ιδρυτές της και που να συμπεριφέρεται ως υπεύθυνη μεγάλη ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ δύναμη, και όσο η Γερμανία και οι λογικές της θα επιβάλλονται με τον τρόπο που επιβάλλονται, το πουλόβερ της Ενωμένης Ευρώπης θα ξηλώνεται. Και όσο η φωνή του μέσου Ευρωπαίου δεν θα φτάνει στα αυτιά των Βρυξελλών τόσο πιο γρήγορα και βίαια θα αποδομείται το διεθνοπολιτικό πείραμα της Ε.Ε.
Το Σκωτικό δημοψήφισμα είναι ένα δυνατό καμπανάκι. Για όσους ξέρουν να ακούν και να καταλαβαίνουν από Ιστορία. Διαφορετικά η Ιστορία θα μας προσπεράσει, και θα μας προσπεράσει επώδυνα!

Πηγή

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση