Στο μυαλό του Γ. Παπανδρέου...

Γράφει ο Θανάσης Τσεκούρας 


Προκαταβολικά εξηγούμαι ότι η απάντηση στο ερώτημα «τι κρύβει στο μυαλό του ο Γιώργος» μπορεί να είναι πιο δύσκολη και από την αποκάλυψη του μυστικού της Αμφίπολης. Γιατί ο πρώην πρωθυπουργός έκανε την αντιφατικότητα, το αλλοπρόσαλλο και την έλλειψη σχεδίου τρόπο άσκησης της πολιτικής. Κάτι σαν ένα προσωπικό ύφος και ήθος.

Μία χρήσιμη παρακαμπτήριος είναι να αρχίσουμε από τους οπαδούς του. Αυτούς που με τόση σεμνότητα συγκεντρώθηκαν για να τον τιμήσουν πρόσφατα στο Ζάππειο. Οι περισσότεροι, λοιπόν, από αυτούς, πρώτον, έχουν εγκαταλείψει προ πολλού το «υπαρκτό ΠΑΣΟΚ», δεν το ψηφίζουν καν στις εκλογές όπως βάσιμα υπαινίχτηκε ο Ευ. Βενιζέλος, και, δεύτερον, είναι «ταλιμπάν» του Γ. Παπανδρέου.

Ερώτημα κρίσης: γιατί αυτοί οι άνθρωποι εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ; Για να αποδοκιμάσουν τη «νεοφιλελεύθερη» μετάλλαξή του, τις πολιτικές των μνημονίων και της άγριας λιτότητας. Ποιος μας επέβαλε και υπηρέτησε τα μνημόνια; Ο Γ. Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις του. Συμπέρασμα: οι άνθρωποι αυτοί λατρεύουν τον Γιώργο, αλλά απεχθάνονται βαθιά τις πολιτικές του! Τόμπολα...

Πριν φωνάξουμε έναν καλό ψυχίατρο, να προσπαθήσουμε να αναλύσουμε καλόπιστα την αντίφαση. Ο αρχηγός μπορεί να είναι καλός, οι πολιτικές του άθλιες, αλλά να μην ευθύνεται ο ίδιος. Κάποιοι άλλοι τις επέβαλαν (τα «συμφέροντα») κι αυτός ανήμπορος να αντιδράσει τις υπηρέτησε. Κάτι σαν μία light εκδοχή του «Προμηθέα Δεσμώτη». Ακόμη και έτσι όμως, τον ψυχίατρο δεν θα τον αποφύγουμε. Γιατί αν ο αρχηγός τεκμηριώνει την αθωότητά του πάνω στην αδυναμία του, τότε ναι να τον βοηθήσουμε, όπως και όλους τους αδύναμους, να τον στηρίξουμε επίσης αν χρειάζεται, αλλά ως εδώ. Φαινόμενα «τζιχάντ» και προσωπολατρίας ούτε φυσιολογικά είναι, ούτε συνηθίζονται, ούτε επιτρέπονται. Τα υπόλοιπα, ο ψυχίατρος...

Ολα αυτά, και κυρίως η απόπειρα επαναφοράς του Γ. Παπανδρέου σε μια χώρα διαλυμένη και από τις πολιτικές που άσκησε, θα μας άφηναν παγερά αδιάφορους, αν δεν αποκάλυπταν μία τραγική αντίφαση που μας ταλανίζει ακόμη. Τη μάχη μεταξύ ορθολογισμού και ανορθολογισμού. Μία διαρκής αντίφαση που τέμνει οριζοντίως και καθέτως το σύνολο του πολιτικού συστήματος και πολύ φοβάμαι ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Τα συμπτώματα πολλαπλά. Εξω από το βασίλειο του ορθού λόγου κινούνται κορυφαίες επιλογές του Μαξίμου (τελευταίο παράδειγμα ο ανασχηματισμός), όπως και αρκετοί σχεδιασμοί του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. κυβέρνηση με την ψήφο των ΑΝΕΛ του Καμμένου). Ας είναι, λοιπόν, καλά ο Γιώργος για να μας θυμίζει ότι ο ανορθολογισμός παραμένει ακόμη μία τεράστια δύναμη στην πολιτική ζωή της χώρας. Κάτι είναι κι αυτό...

Πηγή "Έθνος"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση