Γεωπολιτική ανατροπή μεγάλης κλίμακας οδηγεί σε απρόβλεπτες εξελίξεις

Του Μελέτη Η. Μελετόπουλου

Η προχθεσινή κατάληψη της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης του Ιράκ, της Μοσούλης, με πληθυσμό δύο εκατομμυρίων και κέντρου τεράστιων πετρελαϊκών κοιτασμάτων, από τους μαχητές της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε» (πρώην Αλ Κάιντα του Ιράκ), άφησε άφωνη την παγκόσμια κοινή γνώμη και τα ισχυρά κέντρα αποφάσεων της Δύσης. Την κατάληψη – σοκ της Μοσούλης ακολούθησε η κατάληψη της Τικρίτ, γενέτειρας του Σαντάμ Χουσεΐν και των διυλιστηρίων του Μπαϊτζί, των μεγαλύτερων του Ιράκ.

Ήδη, εδώ και μήνες, υπό τον έλεγχο των ακραίων ισλαμιστών βρίσκονται περιοχές των επαρχιών Κιρκούκ και Σαλαχεντίν, η Φαλούτζα καθώς και περιοχές της επαρχίας αλ-Ανμπάρ. Ταυτόχρονα μαίνονται οι μάχες μεταξύ των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας του Ιράκ κα των ισλαμιστών σε νοτιότερες περιοχές.

Η κυβέρνηση του Νούρι-αλ-Μαλίκι αποδείχθηκε εντελώς ανίκανη να αναχαιτίσει την μεσαιωνικού τύπου προέλαση των μαχητών της τζιχάντ, που επιδιώκουν να μεταβάλουν το Ιράκ σε ισλαμικό θεοκρατικό κράτος.

Την κρίση περιέπλεξε η αιχμαλωσία 80 τούρκων υπηκόων, μεταξύ των οποίων και του τούρκου προξένου της Μοσούλης, γεγονός που προκάλεσε την έκτακτη σύγκληση, κατόπιν τουρκικού αιτήματος, του ΝΑΤΟ και την απειλή του Νταβούτογλου για αντίποινα (σχ. ιστ.: σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες ένα μέρος ή όλοι οι τούρκοι όμηροι τελικά απελευθερώθηκαν, αν και υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες για συμμετοχή της Τουρκίας στην επέλαση των τζιχαντιστών μέσα στο Ιράκ).

Η (υπαρκτή πλέον) προοπτική να αποκτήσει μία ακραία οργάνωση αποσχισθείσα από την Αλ Κάιντα εδαφική βάση, αλλάζει άρδην τα δεδομένα στη Μέση Ανατολή. Οι ισλαμιστές έχουν βαρύ οπλισμό, ανταπόκριση στην κοινή γνώμη, συνεχή εισροή εθελοντών και αποφασιστικότητα. Το θάνατό τους στη μάχη τον θεωρούν μία μικρή λεπτομέρεια μπροστά στον κοινό τους στόχο. Είναι βέβαιο ότι θα επιχειρήσουν να προελάσουν στη Βαγδάτη και να αναβιώσουν το μεσαιωνικό χαλιφάτο.

Η πρόκληση έστω και περιορισμένης εδαφικής βάσης θα τους δώσει τη δυνατότητα να γίνουν παγκόσμιο σημείο αναφοράς των ομοϊδεατών τους, να εγκαταστήσουν επιχειρησιακό κέντρο και να αποκτήσουν σημείο εξόρμησης προς όλες τις κατευθύνσεις. Το κυριότερο, θα αφυπνίσουν αρχέγονες μνήμες στον μουσουλμανικό κόσμο και θα προσδώσουν ρεαλιστική διάσταση στις φιλοδοξίες του.

Ασφαλώς υπάρχουν σοβαροί αντίπαλοι. Η Τουρκία φιλοδοξεί να παίξει η ίδια τον ρόλο της ηγέτιδας των απανταχού μουσουλμάνων. Το σιιτικό Ιράν δεν θα επιτρέψει εύκολα την εγκαθίδρυση ανταγωνιστικού ισλαμικού καθεστώτος στο μαλακό του υπογάστριο. Η Σαουδική Αραβία θα αποσταθεροποιηθεί πολιτικά από μία πολιτικο-θρησκευτική ριζοσπαστικοποίηση του πληθυσμού της. Φυσικά τη μεγαλύτερη απειλή αισθάνεται το Ισραήλ, που περικυκλώνεται πλέον από φανατικά ισλαμικά καθεστώτα.

Επίσης, αυξάνεται σοβαρά η πιθανότητα αμερικανικής εμπλοκής. Ήδη, ο Ομπάμα έθεσε στη διάθεση του Αλ-Μαλίκι κάθε δυνατή στρατιωτική βοήθεια.

Αλλά όλα αυτά, τελικά, οδηγούν σε όξυνση της παγκόσμιας πόλωσης μεταξύ του Δυτικού κόσμου και του Ισλάμ. Μία δυτική εμπλοκή θα εξαγριώσει περαιτέρω τους μουσουλμάνους, από το φλεγόμενο Πακιστάν μέχρι τις μουσουλμανικές συνοικίες των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, απ’ όπου φεύγουν, ως εθελοντές του ισλαμικού ιερού πολέμου, μη αφομοιωμένοι μουσουλμάνοι με ευρωπαϊκά διαβατήρια.

Στην περίπτωση που η Δύση «αναθέσει» στην Τουρκία να «εκκαθαρίσει» το τοπίο του βορείου Ιράκ, θα προκληθεί χωρίς απολύτως καμία αμφιβολία γενική ανάφλεξη στην Εγγύς και στη Μέση Ανατολή.

Σε κάθε περίπτωση, η εξέλιξη αυτή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη…

Πηγή KontraNews

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση