Ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος

Ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα γεγονότα της σημερινής εποχής, είναι ο διχαστικός, εμφυλιοπολεμικός λόγος που εκφέρει ακατάπαυστα και με ένα τραγελαφικό, κουτσαβάκικο ύφος ο πρωθυπουργός της χώρας, Αντώνης Σαμαράς.

Αυτό λέει πολλά στους καλλιεργημένους ανθρώπους -που καταλαβαίνουν ποιοί έχουν ανάγκη να συμπεριφέρονται έτσι-, αλλά δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό της ακόλουθης σκέψης:
Μήπως ο πρωθυπουργός όντως επιθυμεί έναν εμφύλιο πόλεμο;

Ας μάθει ο πρωθυπουργός (από εμένα τον ηλίθιο) ποια θέση θα του επιφυλάξει η ιστορία αν συνεχίσει να επιδεικνύει αυτή την αμετροεπή συμπεριφορά:

Ο πρωθυπουργός -καθώς και όσοι τον περιβάλλουν, τον συμβουλεύουν και τον υποστηρίζουν- θα μείνει στην ιστορία ως ένας πολύ αδύναμος και παγιδευμένος άνθρωπος που βρισκόταν υπό τον πλήρη έλεγχο του γερμανικού επεκτατισμού, τηρώντας ακόμα και τα σημεία στίξης των απαιτήσεων του.

Ως ένας άνθρωπος που δίχασε τη χώρα, φτωχοποίησε περαιτέρω τους πολίτες της και έθεσε τις βάσεις για τον πλήρη εκφασισμό της, προσπαθώντας, με νύχια και με δόντια, να διατηρήσει στην εξουσία το μαφιόζικο κατεστημένο που ρουφά το αίμα και το πνεύμα της χώρας.

Και δεν θα είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος (δυστυχώς)...

Σωτήρης Ανέστης
Πηγή RAMNOUSIA

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση