Στόχος του Ερντογάν μια μεγάλη Ισλαμική Τουρκία

Γράφει ο Κωνσταντίνος
Πηγή GrCitizen

Όταν ο Ερντογάν αποφάσισε να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας, είχε να αντιμετωπίσει ένα και μόνο δίλημμα: Τι θα έθετε ως βασική προτεραιότητα της πολιτικής του ατζέντας και τι πρόσωπο θα είχε ο πολιτικός του προσανατολισμός, απέναντι στην Κεμαλική Τουρκία που προέτασσε έναν φιλοδυτικό τρόπο ζωής.
Στο ερώτημα αυτό, κι επειδή δεν μπορούσε να γίνει "χαλίφης στη θέση του χαλίφη" και να υπερκαλύψει - αντικαταστήσει ο ίδιος την εικόνα των στρατηγών και του βαθέως κεμαλικού κράτους, αποφάσισε πως με όπλο το Ισλάμ (να τονίσουμε πως το Ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία) θα μπορούσε να τοποθετηθεί κατάλληλα στην πολιτική σκηνή και να βρει τους κατάλληλους ισχυρούς φίλους που θα χρηματοδοτούσαν το εχείρημά του.
Στο Ισλάμ, λοιπόν, οφείλει ο Ταγίπ Ερντογάν την πολιτική του επιτυχία. Και το Ισλάμ στηρίζει και από αυτό στηρίζεται ακόμη και σήμερα για να παγιώσει οριστικά και αμετάκλητα το καθεστώς του.

Έτσι, και με δεδομένη την κατοχή της βόρειας Κύπρου, το καθεστώς Ερντογάν δεν επιχειρεί με βάση τη μυστική του ατζέντα, η οποία βγαίνει σιγά - σιγά στην επιφάνεια να οδηγήσει μόνο την Τουρκία στον Ισλαμισμό, αλλά και την κατεχόμενη Κύπρο, ανεγείροντας παντού τζαμιά και ισλαμικά σχολεία, όπως κατάγγειλε η Ελληνοκύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους στη διάρκεια συζήτησης που πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Επιτροπή Εξωτερικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με θέμα τις ταραχές στην Τουρκία.

Η κ. Θεοχάρους, όπως και άλλοι συνάδελφοί της, άσκησε κριτική προς τις Υπηρεσίες Εξωτερικών Υποθέσεων της Βαρόνης Άστον, την οποία κατηγόρησε πως η στάση της στηρίζεται στον όγκο των εμπορικών συναλλαγών της ΕΕ με την Τουρκία και στη γεωστρατηγική θέση της χώρας αυτής αντί να βασίζεται στις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας.

Σύμφωνα με την κ. Θεοχάρους, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν οδηγεί τη χώρα του προς την Ευρώπη αλλά προς το Ισλάμ με ακραίες μορφές δράσης, με περιορισμούς των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών και του δικαιώματος έκφρασης (καταστολή Τύπου, διαδικτύου, πληροφόρησης, παρέμβαση στην προσωπική ζωή, τρόπος ένδυσης και συμπεριφοράς), καθώς και με τη δημιουργία ισλαμικών ιερατείων παντού και κυρίως στην κατεχόμενη Κύπρο. Στόχος του πρόσθεσε είναι η ηγεμονία του όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

Όμως, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι μόνος του. Ισχυροί παράγοντες (θρησκευτικοί και οικονομικοί) βρίσκονται στο πλευρό του και τον στηρίζουν προκειμένου να επιτευχθούν και οι δικοί τους στόχοι, προκειμένου να μπορέσει η Τουρκία να συνεχίσει την πορεία της προς την εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού κράτους.
Έτσι, με μία δήλωση γεμάτη συμβολισμούς παρενέβη στην υπόθεση των μαζικών διαδηλώσεων και διαμαρτυριών στην Τουρκία, ο αμφιλεγόμενος ιμάμης Φετχουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος είναι και ένθερμος υποστηρικτής (φυσικά και οικονομικός χορηγός) του Ταγίπ Ερντογάν.

«Υποχρεούμεθα να δράσουμε έξυπνα και να αντιμετωπίσουμε τα μικρότερα προβλήματα σα να είναι πολύ μεγάλα και πρέπει να τα χειριστούμε με έξυπνο τρόπο. Όταν αντιμετωπίζεις μια εισβολή από μυρμήγκια, δεν μπορείς να τα παραβλέψεις συλλογιζόμενος ότι είναι μυρμήγκια»…

Κατηγόρησε την τουρκική κυβέρνηση ότι απέτυχε να διακρίνει ότι ορισμένοι από τους διαμαρτυρόμενος διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους, τα «αθώα δικαιώματα, αθώων ανθρώπων», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.

Τέλος, ανέφερε ότι αν αρχίσεις τον πόλεμο δεν μπορείς να τον σταματήσεις εκεί που εσύ θέλεις, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει, ότι οι διαδηλωτές πρόκειται για μια κατεστραμμένη γενεά, συμβουλεύοντας τους οπαδούς του (μετριούνται σε εκατομμύρια) ότι «καθήκον» είναι να εργαστούν να αποκαταστήσουν ψυχές!

Ο δρόμος που επέλεξε ο σημερινός τούρκος πρωθυπουργός, είναι ουσιαστικά ένας μονόδρομος πολιτικής (ίσως και φυσικής πλέον) επιβίωσης. Εάν τις επόμενες ημέρες αποφασίσει ο Ερντογάν να κάνει κάποιο βήμα πίσω, για να ηρεμήσει τους τούρκους πολίτες, θα εκκινήσει την διαδικασία της απομάκρυνσής του και της πολιτικής του εξόντωσης και ισοπέδωσης, αφού γνωρίζει πολύ καλά πως τα "στρατόπεδα" έχουν χωριστεί με δική του πρωτοβουλία και ευθύνη.
Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει, πλέον, για το όραμα του Ταγίπ Ερντογάν για μία μεγάλη νεο-οθωμανική Τουρκία που θα είναι δεμένη και θα σύρεται σε όλες τις κοινωνικές της εκφάνσεις από το άρμα του Ισλαμισμού, αλλά και για τις "δυνάμεις" που τροφοδοτούν την ισχύ της πολιτικής του ατζέντας. Βέβαια, οι στρατηγοί δεν έχουν "μιλήσει" ακόμη. Και ίσως η δική τους παρέμβαση, όποτε αυτή γίνει, να είναι ιδιαίτερης βαρύτητας και ισχύος, με καταλυτικά αποτελέσματα για την γενική μορφή της Τουρκίας, όπως την γνωρίζουμε μέχρι σήμερα...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση