Πατριδογνωσία
Του Στρατολάτη
Ποια "Πατρίδα" ρε τενεκέ;
Από πότε έχουμε την ίδια πατρίδα;
Στη δική μου πατρίδα οι παλάμες είναι ραγισμένες απ' τον ασβέστη, τα δάχτυλα μαύρα από τα γράσσα. Η μέση τσακισμένη από το σκύψιμο ή το βάρος. Τα μάτια κόκκινα απ' τη σκόνη ή ακόμα και τις οθόνες των πισί. Η αγωνία της επιβίωσης μαστιγώνει τα κορμιά και τις ψυχές. Ακόμα κι οι φλώροι, σαν του λόγου μου, κάποιο τέτοιο κουσούρι το κουβαλάμε.
Στη δική σου την πατρίδα φοράτε το κοστουμάκι και το ύφος τεχνοκράτη, σουλατσάρετε στα αναπτυξιακά συνέδρια και ανταλλάσετε χειραψίες και υπογραφές με "επενδυτές".
Στη δική μου την πατρίδα βαραίνει ακόμα η πρώτη ήττα. Αλλά δεν θα βαραίνει για πάντα.
Στη δική σου την πατρίδα ξυνίζει σε μαρμάρινες γούρνες το κρασί ανίερων σπονδών.
Μας χωρίζουν πολλά περισσότερα από τα παραπάνω. Πολλές αγεωγράφητες πατρίδες.
Πάρε λοιπόν το μούτρο σου και τις ιέρειές σου και κάντε δεήσεις, μην ξάφνου αναγνωρίσει ο εργάτης την πατρίδα του.
Πηγή: Στρατολάτης
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...