Η Τουρκία ως διαρκής απειλή και ο κρυπτόμενος Σαμαράς

Ολες οι πράξεις εξευμενισμού του αδηφάγου τέρατος της Τουρκίας, από την πλευρά των ελληνικών κυβερνήσεων, έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο: ανοίγουν την όρεξη της Αγκυρας, δεν την κατευνάζουν. Διαρκείς και διακηρυγμένοι στόχοι της τελευταίας είναι ο έλεγχος του Αιγαίου, η εξάπλωση της επιρροής και της κυριαρχίας της στη Θράκη, η διαιώνιση της κατοχής στην Κύπρο, ο αφελληνισμός της Μεγαλονήσου και η πολιτισμική επέκταση στην ελληνική κοινωνία, μέσω της προβολής του «υγιούς τουρκικού τρόπου ζωής» που προπαγανδίζουν τα κατάπτυστα τουρκικά σίριαλ, τα οποία προβάλλονται από τους ελληνόφωνους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Ακόμα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αμετακίνητης στάσης των νατοϊκών «συμμάχων» μας είναι οι επίσημες απαντήσεις που έδωσε ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος Αχμέτ Νταβούτογλου στις ερωτήσεις της Ντιλέκ Ακαγκιούν Γιλμάζ, βουλευτού του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος.

Οπως έγραψε σχετικά η «δημοκρατία», ο Αχμέτ Νταβούτογλου τοποθετήθηκε απολύτως εχθρικά προς τη χώρα μας απαντώντας στη γραπτή ερώτηση της κυρίας Γιλμάζ για την κυριότητα νησίδων στο Αιγαίο. Μεταξύ άλλων, είπε και τα εξής: «Υπάρχει στο Αιγαίο μια σειρά από αλληλένδετα προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχουν οριοθετημένα σύνορα μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας».

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο θεωρητικός του νεοοθωμανικού επεκτατισμού έθεσε στο τραπέζι των... διαπραγματεύσεων το σύνολο του ελληνικού αρχιπελάγους!

Ισχυρίστηκε ότι, αφού δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για το τι ανήκει σε ποιον, όλα είναι θέμα ερμηνείας των Συνθηκών της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947).

Αυτή η συμπεριφορά έναντι της Ελλάδας, η οποία είναι ο αυτόκλητος «ανάδοχος» της ενταξιακής υποψηφιότητας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι πάγια. Δεν αλλάζει ούτε με τις κουμπαριές, ούτε με τα ζεϊμπέκικα, ούτε με τα υποκριτικά χαμόγελα των διπλωματών, ούτε με τις καταθέσεις στεφανιών στο μαυσωλείο του γενοκτόνου των Ελλήνων Κεμάλ Ατατούρκ.

Αφού το ξεχνάνε εμείς, φροντίζουν να μας το θυμίζουν από καιρού εις καιρόν οι απόγονοι του... Σουλεϊμάν, οι οποίοι θέλουν να τον μιμηθούν.

Πηγή

Ο κρυπτόμενος Σαμαράς

Σχόλιο ιστολογίου: Προφανώς η κυβέρνηση της Αθήνας δεν έχει κατανοήσει ή για άγνωστους λόγους δεν μπορεί να κατανοήσει την φράση "casus belli", με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Γενικότερα, η (λαθρο)κυβέρνηση του κρυπτόμενου Σαμαρά, που κυβερνά με διατάγματα και πολυνομοσχέδια καταργώντας την Δημοκρατία -ως εκ τούτου και τον ίδιο του τον εαυτό-, δεν μπορεί ή δεν θέλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, των ειδικών συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί και που απειλούν σήμερα το σύνολο των συμφερόντων της Ελλάδας (και όχι του Κονγκό ή της Μαδαγασκάρης), ενώ αποσυνθέτουν κάθε θεσμό και διαλύουν την κοινωνία. 

Ο κύριος Σαμαράς μπορεί να ζει κάτω από την απειλή του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου (ο οποίος τον είχε κατ' επανάληψη αποκαλέσει ως "πρωθυπουργό της δραχμής"), αλλά καλό θα ήταν για τον ίδιο και τους διάφορους συμβούλους του να σκέφτονται πολύ σοβαρά πλέον πως δεν έχουν απλώς προσπεραστεί από τον λαό και τις εξελίξεις, αλλά αντιμετωπίζουν ευθέως -πλέον- το ενδεχόμενο να καθίσουν ως κατηγορούμενοι με την κατηγορία της "εσχάτης προδοσίας", αφού κινδυνεύει να μετατραπεί σε "πρωθυπουργό της εθνικής ντροπής". 

Εάν μία κυβέρνηση, εάν ένας πρωθυπουργός, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την Τουρκία που κραυγάζει θέτοντας ευθέως ζήτημα αρπαγής μέρους της Ελληνικής επικράτειας (θαλάσσιου ή και χερσαίου), καλό θα είναι να παραιτηθούν πάραυτα για να αφήσουν άλλους, ικανότερους να αναλάβουν την διαχείριση και την σωτηρία της χώρας. Και δεν πρόκειται να σωθεί ποτέ η Ελλάδα οικονομικά, εάν δεν εξασφαλίσει πρώτα την εδαφική της ακεραιότητα και δεν επανακτήσει την εθνική της αυτοκυριαρχία και ανεξαρτησία. 

Χρέος των εκάστοτε κυβερνώντων είναι να σέβονται και να τηρούν το Σύνταγμα της χώρας, αλλά και να την υπερασπίζονται έναντι οποιουδήποτε προσπαθεί με οιονδήποτε τρόπο να αφαιρέσει μέρος της Ελληνικής επικράτειας. 

Και σήμερα ο κ. Σαμαράς με την παρέα του, συντελούν προς την δημιουργία μίας επελαύνουσας εθνικής ήττας, χωρίς να ανταποκρίνονται στις ευθύνες με τις οποίες έχουν επιφορτισθεί από το Σύνταγμα (όσο από αυτό απέμεινε...). Δυστυχώς για την χώρα και τους πολίτες της, η σημερινή κυβέρνηση είναι επιεικώς ακατάλληλη να διαχειριστεί δημόσιες τουαλέτες, πόσο δε μάλλον μία ολόκληρη χώρα...

Οφείλει ο κ. Σαμαράς είτε να παραιτηθεί είτε να στείλει ένα σαφέστατο μήνυμα προς τον κάθε Νταβούτογλου μέσω της διεθνούς κοινότητας (ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, Ευρωκοινοβούλιο κ.α.), πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να ανεχτεί ούτε λεκτική αναφορά εναντίον της εθνικής της ακεραιότητα από ένα κράτος που λειτουργεί ως νταβατζής, πειρατής και εκβιαστής. Ας σταλεί το μήνυμα και ας αποφασίσει έπειτα η Τουρκία αν θέλει να ανοίξει την πόρτα του τρελλάδικου στην περιοχή... Casus Belli, λοιπόν, για να αρχίσει να μπαίνει ο κάθε κατεργάρης στον... πάγκο του