Εάν ήθελαν πραγματική Παιδεία, τότε…

Για την απεργία των εκπαιδευτικών και για την αντισυνταγματικά (καμία έκπληξη) επιστράτευση που ετοίμασε η κυβέρνηση Σαμαρά, τα γνωρίζουμε ήδη. Μάλιστα, η κυβερνητική προπαγάνδα και τα παπαγαλοειδή της έδωσαν ρεσιτάλ τις προηγούμενες ημέρες, για να μας πείσουν πως οι εκπαιδευτικοί ελάχιστα απέχουν από το να είναι δαίμονες!
Βέβαια, η απεργία των εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια των εξετάσεων, με αποτέλεσμα να πιεστούν οι οικογένειες (και φυσικά οι μαθητές) με την παράταση των εξετάσεων, είναι ένα πρόβλημα. Αλλά, όλοι ξεχνούν πως το πρόβλημα το γέννησε η κυβέρνηση μέσω των μνημονιακών νομοσχεδίων που ψηφίζουν τα τριακόσια γίδια της Βουλής χωρίς καν να διαβάζουν σε τι συμφωνούν…

Για να είμαστε ειλικρινείς, το «νόμισμα» έχει δύο όψεις, αλλά με την κύρια ευθύνη να βαραίνει στις πλάτες των προχθεσινών, των χθεσινών και των σημερινών (δια)κυβερνώντων.
Πονηρότατα η κυβέρνηση απαιτεί αύξηση της εργασίας των εκπαιδευτικών (αφού πρώτα προετοίμασε την κοινή γνώμη πως εργάζονται ελάχιστα, αλλά «ξέχασε» να ενημερώσει μέσω των «διαμορφωτών της κοινής γνώμης» πως οι εκπαιδευτικοί εργάζονται και στα σπίτια τους για να προετοιμαστούν) κατά δύο (μόνο) ώρες, ενώ θέτει ως νόμο την μετακίνηση των υπεράριθμων εκπαιδευτικών ό,που υπάρξει ανάγκη!
Για να το αναλύσουμε, εν συντομία μέσω ενός παραδείγματος, εάν υπάρχουν 5 φιλόλογοι σε ένα σχολείο, θα προσθέσουν ώρες εργασίας, αλλά με σειρά προτεραιότητας – παλαιότητας, με αποτέλεσμα τελευταίος στην σειρά να μείνει με ελάχιστες ώρες, να κριθεί υπεράριθμος και να μετακινηθεί με «εντολές άνωθεν» στην άλλη άκρη της Ελλάδας και να διαλύσει την οικογένειά του, ενώ δεν θα μπορεί λόγω των αυξημένων του δαπανών να επιζήσει…!
Είπαμε, πως το νόμισμα έχει δύο όψεις. Αλλά η γκαιμπελική κυβερνο-προπαγάνδα φυσικά παρουσιάζει την μία μόνο όψη, ενώ στις περιπτώσεις που θέλει να εμφανισθεί ως «δημοκρατική», εμφανίζει παραλλαγμένη την πρώτη όψη δύο φορές!!!

Ναι, η Παιδεία πάσχει. Αλλά όποιος πιστεύει ότι πάσχει επειδή υπάρχουν «υπεράριθμοι» (αλήθεια πόσα παιδιά πιστεύουν οι κυβερνώντες ότι πρέπει να διδάσκει ένας εκπαιδευτικός σε μία αίθουσα; Δεκαπέντε, είκοσι, τριάντα, μήπως τριάντα πέντε ή σαράντα;), τότε σαφέστατα δεν έχει ιδέα τι εστί πραγματικά Παιδεία. Η Παιδεία πάσχει επειδή επί σειρά δεκαετιών δεν έχει υπάρξει σταθερό σχέδιο με μέριμνα στην εκπαίδευση και όχι στην παπαγαλία, με μέριμνα στον μαθητή και όχι στον συνδικαλιστή, με μέριμνα στο μάθημα και όχι στην εκδρομή. Η παιδεία πάσχει επειδή δεν υπάρχουν δάσκαλοι, αλλά κομματικά τοποθετημένοι εγκάθετοι ανίδεοι περί της εκπαίδευσης, που αποτελούν κίνδυνο για τα παιδιά και την διαμόρφωσή τους ως αυριανούς πολίτες. Η παιδεία πάσχει επειδή κανένας δεν θέλησε να ασχοληθεί με την ίασή της, αλλά όλοι πρόθυμα εργάστηκαν για να μεγαλώσουν τα τραύματά της μέσω της απάθειάς τους ή για να κρύψουν το εξόφθαλμο πρόβλημα μέσω πειραματισμών που τελικά δημιούργησαν ένα εξάμβλωμα που δεν επέτρεπε ούτε στους πρόθυμους εκπαιδευτές να κάνουν ουσιαστική εκπαίδευση (ένα παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό: με «προστιθέμενους πόντους» βρίσκονται όλοι οι καθηγητές που μετέχουν σε εκπαιδευτικές εκδρομές στα Τρία Πέντε Πηγάδια –το σκι φαίνεται πως είναι μεγάλο προσόν στην εκπαίδευση-, με εκδρομές στην Κωνσταντινούπολη –οι επαφές με το ισλάμ και το νέο-οθωμανισμό φαίνεται πως θεωρείται από το υπουργείο Παιδείας ως μέγιστο κατόρθωμα και προσόν ενός εκπαιδευτικού-, με αποτέλεσμα να βρεθούν εντός λιστών παραμονής στο δημόσιο…!!!

Για να είμαστε ειλικρινείς, μόνο για την Παιδεία δεν ενδιαφέρεται (και) η σημερινή κυβέρνηση, αφού είναι προφανές πως επέλεξε την δημιουργία μίας σύγκρουσης για να αποπροσανατολίσει (ξανά) από θέματα πρόσθετης φορολόγησης, επικείμενης μείωσης μισθών και συντάξεων και άλλα πολλά…

Εάν αυτή η κυβέρνηση ενδιαφερόταν να κάνει μία ουσιαστικά τομή στην εκπαίδευση, θα μπορούσε κάλλιστα, να κάνει τρία μόνο πράγματα και να ξεκαθάριζε με τους εκπαιδευτικούς (τους κακούς εννοείται), να έφτιαχνε πραγματικό σχέδιο εκπαίδευσης με στόχο τη γνώση και όχι την παπαγαλία και να προχωρούσε στην σύνταξη και εκτύπωση βιβλίων που θα ήταν Ελληνικά και όχι… αυτά που σήμερα αποτελούν πραγματικά βδελύγματα ανθελληνισμού.
Εάν η κυβέρνηση ήθελε εκπαιδευτικούς και δασκάλους που τιμούν το λειτούργημα και σέβονται τον μαθητή θα έπρεπε:
Πρώτον: Να περάσει από ψυχομετρικά τεστ το σύνολο των εκπαιδευτικών. Τα αποτελέσματα, πιστέψτε το, θα ήταν κόλαφος για το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα
Δεύτερον: Να περάσει από τεστ γνώσης του αντικειμένου διδασκαλίας όλους τους εκπαιδευτικούς, γιατί είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει ο εκπαιδευτής το αντικείμενο που διδάσκει. Και πάλι τα αποτελέσματα θα δημιουργούσαν μεγάλες εκπλήξεις, κυρίως στους γονείς…
Τρίτον: Να περάσει από τεστ παιδαγωγικά (διαχείρισης των εκπαιδευομένων σε καταστάσεις κρίσεων, π.χ. πως πρέπει να αντιμετωπίζεται ένας μαθητής όταν δεν παρακολουθεί) τους εκπαιδευτές. Εδώ οι εκπλήξεις θα ήταν τόσο μεγάλες, που θα παραιτούνταν ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας…


Όλα τα παραπάνω είναι απλά ενδεικτικά των παρεμβάσεων που θα μπορούσαν να γίνουν, για να υπάρχουν μαθητές με γνώση, εκπαιδευτές ικανοί, γονείς με λιγότερα έξοδα, κράτος με πολίτες χρήσιμους και κοινωνία παραγωγική… Δυστυχώς, όχι μόνο δεν υπάρχει τέτοιος σκοπός, αλλά η κυβέρνηση παίρνει μέτρα που θα δημιουργήσουν νέους άνεργους, που θα ισοπεδώσουν όνειρα παιδιών, που θα καταστρέψουν οποιαδήποτε ελπίδα ουσιαστικής ανάκαμψης της χώρας στο μέλλον.
Και όμως, για τους (λαθρο)κυβερνώντες το πρόβλημα είναι η απεργία, η λύση είναι η επιστράτευση και η δημοκρατία είναι ένα αξεσουάρ κρεμασμένο στην πλατεία Συντάγματος, για να τηρούνται και τα προσχήματα. Το πρόβλημα είναι πως η Παιδεία χρειάζεται πολλά χρήματα που δεν θέλουν να δώσουν. Το πρόβλημα είναι πως η δημόσια Παιδεία δεν πρέπει να είναι υψηλού επιπέδου, αλλά χαμηλότατου... Το πρόβλημα είναι πως η καλή Παιδεία πρέπει να δίνεται σε λίγους, στους γόνους των εκλεκτών του συστήματος, στους έχοντες και κατέχοντες εξουσία και χρήμα...

Οι σημερινοί κυβερνώντες δεν επιθυμούν Παιδεία, αλλά δουλεία. Επιθυμούν την σιωπηλή εφαρμογή του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν". Επιθυμούν την επιβολή της κυβερνο-τρομοκρατίας. Και δυστυχώς, το κατορθώνουν, με τα δικά μας λεφτά, με τις δικές μας στερήσεις, με το δικό μας αίμα...
Το δυστυχέστερο όλων είναι πως ο κοινωνικός αυτοματισμός πετυχαίνει πολλά περισσότερα από την κοινή λογική. Και για όσο διάστημα εμείς θα χτυπάμε εκείνους που τολμούν να σηκώσουν το κεφάλι, επειδή έτσι μας συμβούλευσαν οι μισθοδοτούμενοι διαχειριστές της σκέψης μας, δεν θα είμαστε άξιοι να αυτοδιαχειριστούμε τις ζωές μας, με αποτέλεσμα ενώ γεννηθήκαμε σαν άνθρωποι, να πεθάνουμε σαν πρόβατα…

Επειδή όμως, κατά τους τροϊκανούς ανθυποκυβερνώντες είναι καλός ο κοινωνικός αυτοματισμός που προβάλει την επιστράτευση εργαζομένων ως την ιδανική λύση στο πρόβλημα που η κυβέρνηση δημιούργησε, καλό θα είναι να γνωρίζουν οι (λαθρο)κυβερνώντες και τα υπόλοιπα πολιτικά απολειφάδια που συχνωτίζονται με την εξουσία, πως επιστράτευση στους ψηφοφόρους δεν γίνεται. Μπορούν, ωστόσο, να ελπίζουν πως εάν κάνουν επιστράτευση στους δικαστές, ίσως να έχουν κάποια ελπίδα στις δίκες που θα ακολουθήσουν…  Και μπορούν από τώρα να αισθάνονται πολύ βέβαιοι πως η διάρκεια των επερχόμενων δικών ίσως να είναι ίση και με αυτή της εκτύπωσης ενός ΦΕΚ επιστράτευσης...
Σήμερα μπορούν να μοιράσουν ελεύθερα τα φύλλα επιστράτευσης των εκπαιδευτικών. Αλλά θα πρέπει να περιμένουν να τους επιδοθούν σύντομα και οι εντολές προφυλάκισής τους. Σήμερα προσθέτουν, απλά, έναν ακόμη λόγο...

Κωνσταντίνος

Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση