Αφορισμός!

Ο Χριστός είχε χορτάσει τους πεινασμένους. Είχε γαληνέψει τη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αλλά και απαλλάξει τους ανθρώπους απ’ τη φουρτούνα των ασθενειών. Και πολλών άλλων προβλημάτων…

Δεν μπορούσε όμως ν’ απαλλάξει τους γραμματείς και τους φαρισαίους απ’ τη φουρτούνα της υποκρισίας τους και της διαστροφής τους.

Αφού τυφλωμένοι απ’ το φθόνο και το μίσος, δεν άφηναν τις ψυχές τους να τις γαληνέψει η δροσιά της διδασκαλίας του και να τις ποτίσει η πλημμύρα των θαυμάτων του.

Αλλά προσπαθούσαν, με κάθε τρόπο, να στοιχειοθετήσουν κατηγορίες εναντίον του, για να τον θανατώσουν, επικαλούμενοι στενοκέφαλες ραβινικές διατάξεις:

-Γιατί, του έλεγαν, οι μαθητές σου τρώνε με άπλυτα χέρια;

-Επειδή, τους αποκρινόταν, για τις ανθρώπινες αθλιότητες δεν φταίνε τα βρώμικα χέρια, αλλά οι βρώμικες καρδιές: Απ’ τις οποίες πηγάζουν τα μίση, οι φθόνοι, οι φόνοι και όλα τα’ άλλα πάθη, που δηλητηριάζουν τη ζωή και την κοινωνία.

Και αφού δεν έβρισκε άκρη στις μικρονοϊκές αντιρρήσεις και αντιδράσεις τους, τράβηξε προς τα μέρη της Τύρου και της Σιδώνας.

Αλλά, να που κι απ’ τα μέρη εκείνα άρχισε να τον «καταδιώκει» μια γυναίκα, φωνάζοντας ξωπίσω του:

-Ιησού, γιε του Δαβίδ, ελέησέ με και γιάτρεψε τη θυγατέρα μου, που τη βασανίζουν τα δαιμόνια και υποφέρει.

Αλλά ο Χριστός δεν φαινόταν διατεθειμένος να τη σπλαχνιστεί. Σε σημείο, ώστε οι μαθητές τους αναγκάστηκαν να επέμβουν:

-Επιτέλους, του είπαν, κάνε της τη χάρη, για να σταματήσει να φωνάζει.

-Η δική μου αποστολή, τους είπε, είναι να φροντίσω για τα πλανεμένα πρόβατα του Ισραήλ.

Αλλά η γυναίκα τους πρόλαβε και, γονατίζοντας μπροστά του, του είπε:

-Κύριε, βοήθησέ με!

Και όμως ο Χριστός έδειξε να γίνεται ακόμη σκληρότερος και ιδιαίτερα προσβλητικός:

-Δεν είναι σωστό, της είπε, να δίνουμε το ψωμί των παιδιών στα σκυλιά.

Μα η γυναίκα, αντί ν’ αγανακτήσει, άρπαξε την προσβολή και τη χρησιμοποίησε, προκειμένου να νικήσει την αρνητική του στάση:

-Και τα σκυλιά, του είπε, τρέφονται απ’ τα ψίχουλα, που πέφτουν απ’ το τραπέζι του αφεντικού τους.

Και ο Χριστός, αφοπλισμένος απ’ την ακατάβλητη πίστη της γυναίκας της είπε:

-Γυναίκα, ανίκητη η πίστη σου! Ας γίνει αυτό, που θέλεις.

Και θεραπεύτηκε η θυγατέρα της απ’ τη στιγμή εκείνη.

Τη θέληση του ανθρώπου, έλεγαν οι αρχαίοι, ούτε ο Θεός δεν μπορεί να τη νικήσει.

Ιδιαίτερα, μάλιστα, αν είναι διεστραμμένη. Όπως συνέβαινε και με τους γραμματείς και τους φαρισαίους. Αλλά και όπως συμβαίνει με τους γραμματείς και τους φαρισαίους όλων των εποχών. Και βέβαια και με τους σημερινούς. Των οποίων η θέληση έχει ταυτιστεί με τη θέληση του Διαβόλου…

Και είμαστε αναγκασμένοι, στο σημείο αυτό, να το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά, μήπως και το εμπεδώσουν κάποιοι, που θέλουν να λέγονται «ευσεβείς και ορθόδοξοι χριστιανοί»:

Η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, στην οποία ανήκουν, μεταξύ πολλών άλλων, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Παπακωνσταντίνου, ο Αβραμόπουλος, η Ντόρα, η Διαμαντοπούλου, κλπ, έχει θεό της το Σατανά. Όπως και η Τριμερής, στην οποία ανήκει ο Παπαδήμος, αλλά και η Λέσχη της Ρώμης (=παγκόσμια κυβέρνηση), στην οποία, όπως λέγεται, ανήκει ο Στουρνάρας.

Τα όσα λέγονται στις συνεδριάσεις τους καλύπτονται με απόλυτη μυστικότητα.

Γιατί υποτίθεται ότι τα ανθρωποειδή αυτά αποτελούν την παγκόσμια ελίτ. Και μπορούν ν’ αποφασίζουν, ερήμην ημών, πριν από μας, για μας….

Ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για τους μεγαλύτερους ηλίθιους και αλητήριους κακούργους και προδότες. Οι οποίοι ασφαλώς δεν αποφασίζουν τα καλύτερα για τους λαούς, τους οποίους, υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν, αλλά, τα χειρότερα και τα χείριστα. Γεγονός που το ζούμε στις μέρες μας σε όλη του την τραγικότητα.

Και ασφαλώς είναι αβυθομέτρητη και ουρανομήκης αφέλεια να πιστεύουν κάποιοι ότι μπορούν να ελπίζουν στο έλεος και την αλλαγή των μεταλλαγμένων αυτών ανθρωποειδών.

Γιατί πρόκειται για τηλεκατευθυνόμενα ρομπότ, για ταριχευμένα, χωρίς σπλάχνα, πτώματα, τα οποία η τρόικα υποχρεώνει να χορεύουν, σύμφωνα με τους ρυθμούς, που της υπαγορεύει ο διάβολος…

Και ποιο είναι το φάρμακο στην προκειμένη περίπτωση;

Ο αφορισμός! Μα λέει το αποστολικό ανάγνωσμα της αυριανής Κυριακής (Β΄ Κορινθίους, στ16-ζ1).

Όχι βέβαια ν’ αφορίσουμε αυτούς. Που ο αφέντης τους ο Διάβολος τους προστατεύει, «ως κόρην οφθαλμού», προκειμένου να πραγματοποιούν τους καταχθόνιους σκοπούς του. Με κίνδυνο να τους ηρωοποιήσουμε, κιόλας. Αλλά να αφορίσουμε τους εαυτούς μας.… Που σημαίνει, να διαχωρίσουμε τη θέση μας απ’ τις δαιμονικές κομματικές λεγεώνες τους. Και να τους εγκαταλείψουμε. Όπως κάποτε ο Λωτ εγκατέλειψε τα Σόδομα και τα Γόμορα. Χωρίς να κοιτάμε πίσω μας…

Και πού να πάμε;

Ακούστε, μας λέει ο Παύλος, τι λέει ο Θεός:

-Φύγετε μακριά απ’ αυτούς! Κι εγώ είμαι έτοιμος να σας υποδεχτώ. Γιατί είμαι ο πατέρας σας. Κι εσείς είστε παιδιά μου και θυγατέρες μου!….

Ο έχων, λοιπόν, ώτα ακούειν, ακουέτω!

Παπα-Ηλίας

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση