Καλές οι προθέσεις της κυβέρνησης, αλλά…

... και ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αντώνης Σαμαράς θέλει να τρέξει γρήγορα και αποτελεσματικά την υπόθεση των αποκρατικοποιήσεων. Αυτό είναι και το νόημα, εν πολλοίς, της κυβερνητικής θέσης : «πρώτα εκτελούμε και μετά διαπραγματευόμαστε…»

Η κυβέρνηση ψάχνει εναγωνίως κάποιο «γρήγορο γκόλ» στον τομέα της αξιοποίησης της περιουσίας του δημοσίου, φιλοδοξώντας ότι αυτό θα αποτελέσει ένα πρώτο ισχυρό σήμα αποφασιστικότητας για την άντληση εσόδων, έστω και με την πώληση κάποιων από τα…ασημικά.

Καλές οι προθέσεις, αλλά δεν φτάνουν. Είναι φανερό ότι δεν έχει γίνει σοβαρή προετοιμασία προς αυτή την κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να εξαγγέλλονται πρωτοβουλίες για 48 ώρες, να υποκαθίστανται από άλλες και τελικά να αποδεικνύεται ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει άμεσα, αφού υπάρχουν αντικειμενικά εμπόδια και περιορισμοί.

Στην αρχή ξεκινήσαμε με την ιδιωτικοποίηση του ζημιογόνου ΟΣΕ, που αποτέλεσε άλλωστε και βασική πρωθυπουργική εξαγγελία στην περυσινή ΔΕΘ. Στη συνέχεια, περάσαμε στη…ΔΕΗ, ενεργοποιώντας άσκοπα και προκαταβολικά τα…ανακλαστικά των Φωτόπουλων, ενώ ήταν προφανές ότι το κεφάλαιο αυτό δεν μπορεί να ανοίξει «αύριο».

Κάπου στο μέσον, έσκασε μύτη και ο αλήστου μνήμης Μητρόπουλος, ο πρώην του ΤΑΙΠΕΔ, που εξήγησε πώς μέχρι το τέλος του χρόνου δεν μπορεί να ολοκληρωθεί καμία άλλη ιδιωτικοποίηση, πέραν αυτής των «Κρατικών Λαχείων» και των εγκαταστάσεων Ολυμπιακού Κέντρου Τύπου, τμήμα του οποίου στεγάζει το εμπορικό κέντρο Golden Hall.

Δυστυχώς ο ανεκδίηγητος κύριος Μητρόπουλος, αυτή τη φορά φαίνεται να είχε δίκιο. Γιατί ούτε ο ΟΣΕ μπορεί να βγεί στο σφυρί αν δεν υπάρχει στρατηγικού τύπου συμφωνία(π.χ. με τους Ρώσους) για αποκλειστική εκμετάλευση όλων των σιδηροδρομικών υποδομών της χώρας, ούτε η υπερχρεωμένη ΔΕΗ(που σήμερα αποτελεί και τον…βασικό φορο-εισπράκτορα του Δημοσίου!)μπορεί να δοθεί από την μία μέρα στην άλλη, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει τι θα γίνει με το δίκτυο, αλλά και το status των πλουτοπαραγωγικών της πηγών(λιγνίτης)που ανήκουν στον ελληνικό λαό.

Την περασμένη εβδομάδα, τα φιλόδοξα σχέδια για τους σιδηροδρόμους και την κρατική επιχείρηση ηλεκτρισμού, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, ενώ αίφνης ξανάνοιξε το κεφάλαιο του ΟΠΑΠ! Θυμίζω απλώς, ότι η Νέα Δημοκρατία, ακόμη και στο πιο πρόσφατο Ζάππειο, δεσμεύτηκε ότι η χρυσοφόρος επιχείρηση του κρατικού τζόγου δεν μπορεί να αποτελέσει…συμβολικό αντίδωρο στον βωμό των αποκρατικοποιήσεων. Αφήστε που αν δεν ξεμπλέξει σε επίπεδο Κομισιόν η ιστορία με την κρατική επιδότηση και το μονοπωλιακό χαρακτήρα του εν λόγω οργανισμού, είναι αδύνατο να παραχωρηθεί το ποσοστό του δημοσίου σε ιδιώτες.

Καλό θα ήταν λοιπόν, πριν αρχίσουμε τις μεγαλόστομες εξαγγελίες να έχουμε βάλει στο τραπέζι, όλα τα δεδομένα, τις προβληματικές πτυχές και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά ή έστω να καθυστερήσουν την υλοποίηση τέτοιων εγχειρημάτων. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μας παρακολουθούν και οι ξένοι. Με αποτέλεσμα όταν φτάσουμε τον Δεκέμβριο(σ.σ. εφόσον ξεπεράσουμε με επιτυχία τον σκόπελο του Σεπτεμβρίου)και δεν έχει γίνει τίποτα σοβαρό στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, να μας πουν: «Δεν εκτελέσατε, άρα δεν δικαιούστε να διαπραγματευθείτε…». Και αυτό στην καλύτερη περίπτωση…

Δημοσιεύεται στον “Τύπο της Κυριακής”

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση