Τι συμβαίνει στην Τουρκία;

"Κουρδιστάν" στη Συρία;
Στα Άδανα η βάση εκπαίδευσης του Ελεύθερου Συριακού Στρατού;
Η Gazprom Neft εξορύσσει πετρέλαιο στο βόρειο Ιράκ
Τρίτο αεροδρόμιο στην Πόλη

Του Δημητρίου Οδυσ. Σταθακόπουλου

Ιδρύθηκε άραγε "το Κουρδιστάν του ΡΚΚ" στη Συρία; Διαβάζοντας τις τουρκικές εφημερίδες μπορεί κανείς σίγουρα να αποκτήσει τη βεβαιότητα πως, ναι, και επομένως να αποδώσει νόημα στη δήλωση του τ/Πρωθυπουργού, «Δεν θα επιτρέψουμε κάτι τέτοιο», ή αυτήν του τ/ΥΠΕΞ : «ο Μπαρζανί έλαβε το μήνυμά μας [‘μη βοηθάτε τους κούρδους της Συρίας’]», στην οποία προέβη μετά την προχθεσινή επίσκεψή του, στην Αρμπίλ. (Αλλά, διαβάζοντας τις τουρκικές εφημερίδες, ιδίως, αυτό τον καιρό, δύσκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί σε κάποιο βάθος οτιδήποτε συμβαίνει στην Τουρκία –κυρίως γιατί ο θεσμός των κυβερνητικών ανακοινώσεων στην Άγκυρα λειτουργεί φειδωλά και επειδή στην πλειονότητά τους τα τ/ΜΜΕ είναι συμπολιτευόμενα).

‘Το 40% της τουρκικής κοινής γνώμης πιστεύει ότι στη Συρία έχει ιδρυθεί ένα Κουρδιστάν’ ( εφημ.: Σαμπάχ, 25/7). Η ίδια κοινή γνώμη εξοικειώνεται τώρα με τα αρχικά ‘PYD’ (= Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας και ‘πολιτική οργάνωση του ΡΚΚ στη Συρία’ σύμφωνα με την επικρατούσα εδώ εξήγηση), το οποίο ‘ίδρυσε το Κουρδιστάν στο συριακό χωριό Καμισλί στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας’.

Ο κούρδος συγγραφέας Ορχάν Μίρογλου σχολίαζε σχετικά (στο CNN-Türk): ‘στα τουρκικά μήντια ιδρύεται κάθε μέρα ένα Κουρδιστάν σε κάποιο από τα συνοριακά χωριά της Συρίας από ένα ΡYD που κανένας δεν μας εξηγεί πώς απέκτησε τόση πολιτική ισχύ… Αν πρόκειται να ιδρυθεί ένα Κουρδιστάν, έτσι, από τη μια μέρα στην άλλη, τότε, μπορούμε να σκεφτούμε ότι αυτό δεν θα γίνει σε μια χώρα [όπως η Συρία] όπου οι κούρδοι είναι οικονομικά και πολιτικά αδύναμοι και πληθυσμιακά λιγότεροι, αλλά ένα Κουρδιστάν θα ιδρυθεί υπό την ηγεσία του KDP (Δημοκρατικό Κόμμα Κουρδιστάν) του Μασούτ Μπαρζανί, του YNK (Πατριωτική Ένωση Κουρδιστάν) του Τζαλάλ Ταλαμπανί ή του GORAN (Κόμμα Αλλαγής) του Νεσιρβάν Μουσταφά, δηλαδή στην περιοχή που λέγεται νότιο Κουρδιστάν…’.

Ο αρθρογράφος της ‘Ταράφ’ Κουρτουλούς Ταγίζ, που παρακολουθεί το Κουρδικό σε όλες τους τις εκφάνσεις, γράφει στο σημερινό άρθρο του με τίτλο «‘Κουρδιστάν’ – το αδιέξοδο της Άγκυρας»: ‘Μερικές φορές παρομοιάζω τους πολιτικούς της Άγκυρας με γορίλλες που κάνουν επίδειξη ισχύος γρονθοκοπώντας το στήθος τους. Προσπαθούν με κούφιες δηλώσεις, απ’ τη μια να αποκοιμίσουν την κοινή γνώμη, απ’ την άλλη να φοβερίσουν κάποιους πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας. (…) Η πολιτική εξουσία δεν μπορεί να λύσει το Κουρδικό και έχει δυσκολίες στο εσωτερικό. Αυτό που κάνει έναντι αυτού είναι να αναπτύσσει πιο νευρική, πιο επιθετική στάση. Γίνεται πιο εθνικιστική και αυταρχική και αυτό περιορίζει και την εξωτερική της πολιτική. (…) Ο Νταβούτογλου που ήταν προχθές στην Αρμπίλ, δήλωσε εν συνεχεία ότι ‘ο Μπαρζανί έλαβε το μήνυμα’. Υπάρχει όμως ένα κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά τη συνάντηση, που αναφέρει: «Το μέλλον της Συρίας καθορίζεται μόνο από την ελεύθερη βούληση του λαού της Συρίας. Οι πλευρές [Νταβούτογλου-Μπαρζανί] συμφώνησαν να συνεργαστούν για να υποστηρίξουν την πραγματοποίηση των νόμιμων αιτημάτων του λαού της Συρίας για μια δημοκρατική, ελεύθερη και πλουραλιστική Συρία, ώστε όλοι οι πολίτες της χώρας αυτής να απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα και ελευθερίες. Οι πλευρές συμφώνησαν να προωθούν τις προσπάθειες τους προς αυτή την κατεύθυνση συντονισμένα». Η πλευρά Μπαρζανί ερμηνεύει το κοινό ανακοινωθέν ως εξής: «Η Άγκυρα δήλωσε ότι δεν θα αντιταχθεί στον τρόπο που θα αποφασίσουν να (αυτό)διοικηθούν οι κούρδοι, που αποτελούν μέρος του πληθυσμού της Συρίας. Αποδέχθηκε το σύστημα αυτόνομων περιοχών και/ή ομοσπονδίας στη Συρία». Μοιάζει εκ πρώτης όψεως υπερβολικό, αλλά η πραγματικότητα της περιοχής θα φέρει στο τέλος την Άγκυρα στο σημείο αυτό. Κι αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το σωστό. Τον τρόπο διακυβέρνησής τους και το είδος των δεσμών που θα έχουν με τις άλλες ομάδες που ζουν μαζί πρέπει να τον αποφασίσουν οι ίδιοι οι κούρδοι της Συρίας. Όχι η Άγκυρα».

Εν τω μεταξύ αποτελεί μια από τις πρώτες ειδήσεις στα σημερινά τηλεοπτικά δελτία, η είδηση, που δημοσιεύεται και στις σημερινές εφημερίδες, περί ‘μυστικής εντολής του Προέδρου Ομπάμα για υποστήριξη στους αντιπάλους του Άσαντ σε συνεργασία με ‘συμμαχικό στρατηγείο’ που βρίσκεται στην Τουρκία’. Στις σημερινές εφημερίδες δημοσιεύεται επίσης η είδηση ότι ‘σε περιοχή κοντά στα Άδανα ή σε χώρο κοντά στη βάση Ίντζιρλικ βρίσκεται η βάση όπου εκπαιδεύονται τα μέλη του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Η βάση είναι υπό τουρκικό έλεγχο και η επιχείρηση χρηματοδοτείται από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ’.

Στις οικονομικές σελίδες των εφημερίδων δημοσιεύεται επίσης σήμερα η είδηση ότι, η ρωσική Gazprom Neft (θυγατρική της Gazprom που ειδικεύεται στον τομέα της εξόρυξης) υπέγραψε δύο συμφωνίες εξόρυξης πετρελαίου με το αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν (βόρειο Ιράκ) και συγκεκριμένα για τις λεκάνες Γκερμιγιάν και Σακάλ, για τις οποίες θα καταβάλει προκαταβολή ύψους περίπου 260 εκ δολαρίων. Συμφωνίες εξόρυξης στις ίδιες λεκάνες έχουν υπογράψει ήδη η γαλλική Total και οι αμερικανικές Chevron και Exxon Mobil. Η διένεξη ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση στη Βαγδάτη και το ιρακινό Κουρδιστάν σχετικά με το ποιος έχει το τελικό λόγο για τις πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου συνεχίζεται.

Ο τ/Υπουργός Μεταφορών, Ναυτιλίας και Επικοινωνιών Μπιναλί Γιλντιρίμ, ανακοίνωσε χθες ότι μέσα στον Αύγουστο θα πραγματοποιηθεί ο μειοδοτικός διαγωνισμός για την κατασκευή τρίτου αεροδρομίου στην Κωνσταντινούπολη ( αυτό κι' άν θα πεί ανάπτυξη, τουριστικός κόμβος κ.λ.π και τα ελληνικά ψοφοδεή !! ) . Ο Γιλντιρίμ είπε επίσης στους δημοσιογράφους ότι ‘σύντομα θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την κατασκευή της τρίτης γέφυρας του Βοσπόρου’ για την οποία έχει ήδη γίνει διαγωνισμός. (Ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης και αρθρογράφος Τζενγκίζ Ακτάρ σχολίαζε χθες στο ‘Ατσίκ Ράντιο’ ότι ‘η στρατηγική του Ερντογάν καθ’ οδόν προς την Προεδρία της Δημοκρατίας (η θητεία του Γκιούλ λήγει το 2014), απαρτίζεται από δύο στοιχεία: εθνικισμό και κατασκευές). Είναι πολλοί αυτοί που διατείνονται ότι οι σχέσεις μεταξύ Γκιούλ-Ερντογάν έχουν διαρραγεί, ενδεχομένως και ανεπανόρθωτα, λόγω της στάσης της κυβέρνησης στο θέμα του νόμου για την εκλογή Προέδρου: ο σχετικός νόμος τροποποιήθηκε προ διμήνου μειώνοντας την προεδρική θητεία από 7 σε 5 χρόνια, ορίζοντας ότι δεν θα μειωθεί, κατ’ εξαίρεση η θητεία του Γκιούλ, αφήνοντας όμως ανοιχτό σε ερμηνεία το κατά πόσο ‘επιτρέπεται να ξαναβάλει υποψηφιότητα ο νυν πρόεδρος’).

Δημήτριος Οδυσ. Σταθακόπουλος, αριστούχος Dr κοινωνιολογίας της ιστορίας και του πολιτισμού (οθωμανικής περιόδου) του Παντείου Πανεπιστημίου, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς, εκλεγμένο μέλος της Ελληνικής αντιπροσωπείας στην Ένωση Ευρωπαϊκών Δικηγορικών Συλλόγων (CCBE, Βρυξέλλες) – αριστούχος Βυζαντινής μουσικής, Μουσικολόγος τιμηθείς από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και από παγκόσμιους και Ελληνικούς οργανισμούς – φορείς, Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Καλαβρυτινών Πειραιώς, μέλος της Π.Ε. κλπ.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση