Υπό τις εντολές των δανειστών και των τοκογλύφων, γίνεται Πραξικόπημα εις βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Υπό τις εντολές των δανειστών και των τοκογλύφων, γίνεται Πραξικόπημα εις βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Αυτήν τη στιγμή συντελείται ένα Πραξικόπημα εις βάρος της Δημοκρατίας και της ίδιας της πατρίδας μας. Η σύμπραξη του Παπανδρέου με τον Σαμαρά είναι καθαρά πραξικοπηματική πράξη, εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει νόμιμη Κυβέρνηση χωρίς τη λαϊκή νομιμοποίηση ...Δεν μπορεί να υπάρξει Κυβέρνηση με μόνο "εφόδιο" τη σύμπραξη δύο κομματαρχών ...Δεν μπορεί να υπάρξει Πρωθυπουργός της Ελλάδας με τις δύο "ψήφους" των δύο κομματαρχών. Δεν μπορεί να υπάρξει Κυβέρνηση, η οποία δεν πήρε "εντολή" σχηματισμού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον τρόπο που προβλέπεται από το Σύνταγμα.

Κανένα "επείγον περιστατικό" ή "εθνική ανάγκη" —πλην της πολεμικής σύρραξης— δεν αναγνωρίζεται από τη Συνταγματική λειτουργία ως "άλλοθι" της αλλοίωσης της λειτουργίας της Δημοκρατίας μας ...Αυτό, δηλαδή, το οποίο σήμερα προσπαθούν να μας επιβάλουν τα δύο αγράμματα ανθρωποειδή του Κολεγίου. Με "άλλοθι" το γνωστό φόβητρο του "επείγοντος" και των απειλών των δανειστών, η συμμορία του Κολεγίου προσπαθεί να καταλύσει τη Δημοκρατία μας.

Γιατί υπάρχει κατάλυση του Συντάγματος; Γιατί απλούστατα "νοθεύεται" η βούληση του ελληνικού λαού. Νοθεύεται η λειτουργία της εκλογικής διαδικασίας, που είναι το θεμέλιο της δημοκρατικής λειτουργίας και η εγγύηση της λαϊκής κυριαρχίας.

Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης το εγκληματικό της όλης διαδικασίας της δήθεν "συναίνεσης". Συναίνεση εντός της Βουλής και ερήμην του λαού δεν υπάρχει στη Συνταγματική λογική. Το Σύνταγμα δεν επιτρέπει σε κανέναν να παρακάμπτει τον λαό. Στη Συνταγματική λογική υπάρχει η έννοια της "απόλυτης λαϊκής κυριαρχίας". Μιας κυριαρχίας, η οποία "εκφράζεται" με την εκλογική διαδικασία και μέσω της οποίας ο λαός "αποφαίνεται" με τον πιο απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο.

Ο λαός, μέσω των εκλογών, αποφασίζει τόσο για το κόμμα που θα τον κυβερνήσει όσο και για το κόμμα το οποίο θα λάβει τον ρόλο του βασικού "ελεγκτή" του και το οποίο είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αποφασίζει για τη "σειρά" με την οποία θα διεκδικηθεί η εξουσία, αν για τον οποιονδήποτε λόγο προκύψει πρόβλημα και ο πρώτος δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στο καθήκον που του ανέθεσε ο λαός. Ο ρόλος, δηλαδή, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν είναι διακοσμητικός. Όσο σημαντικός και διακριτός είναι ο ρόλος της Κυβέρνησης, άλλο τόσο σημαντικός και διακριτός είναι και ο ρόλος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ο λαός αποφασίζει για το ποιος θα τον κυβερνήσει, αλλά αποφασίζει και γι' αυτόν που θα πάρει την κύρια ευθύνη για τον έλεγχό του. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει θεσμικό ρόλο στη λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Δεν είναι το "απόκομμα" αυτού που περίσσεψε και δεν έλαβε την εξουσία. Δεν είναι τα "ρέστα", που τα χρησιμοποιούμε όταν δεν μας "φτάνουν" τα "ψιλά", για να εξασφαλίσουμε πλειοψηφία.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Το εξής απλό. Όταν έγιναν οι τελευταίες εκλογές, ο ελληνικός λαός αποφάσισε να τον κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ και να ελέγχεται από τη ΝΔ. Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του πήραν την "εντολή" του λαού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να συνθέσουν κυβέρνηση. Την εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης την πήρε το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του. Συνέθεσε κυβέρνηση, όπως προβλεπόταν, και στη συνέχεια απέκτησε τη νομιμότητα που απαιτεί το Σύνταγμα με την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής.

Η Κυβέρνηση, δηλαδή, είναι του ΠΑΣΟΚ, γιατί αυτό έλαβε την "εντολή" του λαού από τα χέρια του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η παραίτηση του αρχηγού του δεν σημαίνει αυτόματα παραίτηση της Κυβέρνησης του εντολοδόχου κόμματος. Ένας αρχηγός μπορεί να αρρωστήσει ή να σκοτωθεί σε ένα ατύχημα, χωρίς αυτό να σημάνει απώλεια της "εντολής" για το κόμμα του. Αυτό είναι κάτι, το οποίο το έχουμε δει να συμβαίνει στο πρόσφατο παρελθόν με την περίπτωση της ασθένειας του Ανδρέα Παπανδρέου.

Εφόσον δεν χάνει τη "δεδηλωμένη" μέσα στη Βουλή, η "εντολή" παραμένει στα χέρια του κόμματος που την έχει λάβει. Αν χαθεί η "δεδηλωμένη", δεν ψάχνουμε για τα συμπληρωματικά αποκόμματα, που μιλήσαμε πιο πάνω. Η Κυβέρνηση συνήθως "πέφτει" και πάει σε εκλογές, όχι επειδή είναι υποχρεωτικό, αλλά γιατί συνήθως το κόμμα που την φέρει σε αυτήν τη δυνατότητά του εξαντλεί την όποια εξουσία τού απομένει. Συνήθως αρνείται να επιστρέψει την "εντολή" που έλαβε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και άρα στην πιθανότητα να πάει αυτήν η "εντολή" στο δεύτερο κόμμα. Με την εξουσία που του απομένει οδηγεί στις εκλογές, για να διεκδικήσει νέα εντολή από τον ίδιο τον λαό, εφόσον έχασε την "εμπιστοσύνη" της Βουλής.

Σήμερα, αυτό το οποίο βλέπουμε είναι όχι μόνον πρωτοφανές, αλλά και παράνομο. Το κόμμα, το οποίο έχει την "εντολή" σχηματισμού Κυβέρνησης, δεν χάνει τη "δεδηλωμένη" και ταυτόχρονα επιχειρεί να "μοιραστεί" την εκτελεστική εξουσία με την Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Αυτό είναι όχι απλά παράνομο, αλλά Πραξικοπηματικό. Γιατί; Γιατί η νέα Κυβέρνηση δεν έχει καμία νομιμότητα. Δεν έχει καμία νομιμότητα, γιατί απλούστατα δεν έχει απολέσει τη νομιμότητά της η προηγούμενη. Για να απολέσει τη νομιμότητά της η προηγούμενη, θα πρέπει να επιστρέψει την "εντολή" που έλαβε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτά, δηλαδή, τα περί συναινετικών διαδικασιών και άλλων ηλιθιοτήτων, υπάρχουν μόνον στα μυαλά των ηλιθίων και των Πραξικοπηματιών. Όλα αυτά είναι παράνομα και παράλογα, γιατί το γεγονός ότι ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς "συσκέπτονται" από κοινού δεν σημαίνει τίποτε στο πρακτικό επίπεδο. Όποια Κυβέρνηση και να προκύψει από τη "συνεργασία" τους, θα εξακολουθεί να είναι ΠΑΣΟΚ, γιατί το ΠΑΣΟΚ φέρει την "εντολή" σχηματισμού Κυβέρνησης. Όσα "πόστα" κι αν δοθούν στη ΝΔ, η ίδια δεν θα συμμετέχει σ' αυτήν την Κυβέρνηση, γιατί απλούστατα ο λαός τής έδωσε τον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Εφόσον λοιπόν αυτοί θέλουν να σχηματίσουν Κυβέρνηση συνεργασίας, θα πρέπει ν' ακολουθηθεί διαφορετική διαδικασία. Είτε θα πρέπει να μας οδηγήσουν σε εκλογές, ζητώντας την "εντολή" του λαού, ενώνοντας τις δυνάμεις τους ως "συνασπισμός", είτε να συνεχίσουν το "παιχνίδι" των "εντολών", το οποίο προκύπτει από τις προηγούμενες εκλογές. Σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει ν' αρχίσει ξανά το μετεκλογικό προεδρικό "παιχνίδι" των διερευνητικών "εντολών". Εφόσον δεν αναζητούν μια νέα λαϊκή "εντολή", θα ξεκινήσουν το "παιχνίδι" με βάση την τελευταία που τους δόθηκε.

Απλά πράγματα. Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να επιστρέψει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την "εντολή" σχηματισμού Κυβέρνησης και αυτός ν' αρχίσει το προβλεπόμενο από το Σύνταγμα "παιχνίδι". Να δώσει την "εντολή" στη δεύτερη ΝΔ, για να σχηματίσει δική της Κυβέρνηση. Αν η ΝΔ δεν θέλει να σχηματίσει τέτοια Κυβέρνηση, φοβούμενη να φορτωθεί μόνη της το "κόστος" των "αμαρτιών" του Γιωργάκη, θα πρέπει να "επιστρέψει" την "εντολή" και πάλι στον Πρόεδρο. Ο Πρόεδρος και πάλι, όπως επιβάλει το Σύνταγμα, θα αναζητήσει τον τρίτο, τον τέταρτο κ.ο.κ.. Η "εντολή", δηλαδή, θα "περάσει" από το ΚΚΕ, το ΛΑΟΣ, τον Συνασπισμό, για να "ξαναγυρίσει" στον Πρόεδρο. Όλα τα κόμματα, τα οποία συμμετείχαν στις εκλογές —και όχι αυτά τα οποία "δημιουργήθηκαν" εντός της Βουλής μετεκλογικά— έχουν δικαίωμα να λάβουν την "εντολή" από τον Πρόεδρο.

Άσχετα λοιπόν με τον αριθμό των βουλευτών, που θα ψηφίζουν μια τέτοια Κυβέρνηση "ψευδοσυνεργασίας", αυτή θα ανήκει στο κόμμα που έχει την "εντολή". Αν βρεθούν δηλαδή 151 βουλευτές να ψηφίσουν την Κυβέρνηση της ΝΔ, θα είναι τέτοια, ακόμα κι αν οι περισσότεροι βουλευτές που την ψήφισαν θα είναι ΠΑΣΟΚ ή οτιδήποτε άλλο. Το ίδιο θα συμβεί και με τον οποιονδήποτε κληθεί ν' αναλάβει και να πάρει την "ψήφο εμπιστοσύνης" της Βουλής. Ακόμα κι αν συμφωνήσουν όλοι να ψηφίσουν τον Τσίπρα για Πρωθυπουργό, η Κυβέρνηση θα είναι του Συνασπισμού και όχι αυτών που την ψήφισαν. Η "εντολή" πάντα παραμένει στα χέρια αυτού, που την πήρε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Μόνον αν δεν θέλει κανένας από αυτούς ν' αναλάβει ως κόμμα την Κυβέρνηση, τότε ξεκινάει η διαδικασία από την αρχή και μπορεί να συζητηθεί η περίπτωση Κυβέρνησης Συνεργασίας, η οποία δεν θα είναι ούτε ΠΑΣΟΚ ούτε ΝΔ ...Μια Οικουμενική Κυβέρνηση, στην οποία θα συμμετέχουν όλα τα κόμματα της Βουλής, όπως αυτήν του '89. Το Σύνταγμα, δηλαδή, προβλέπει αυτόν τον "κύκλο", προκειμένου να εμποδίζει Πραξικοπηματικές πράξεις των "μεγάλων" της Βουλής.

Το Σύνταγμα δεν είναι "κουτό", για να δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους "μεγαλοκομματάρχες" να καταλύουν τη Δημοκρατία ...Ιδιώτες, που κάθε φορά θα λειτουργούν υπέρ των συμφερόντων τους και εις βάρος της Δημοκρατίας ...Ιδιώτες, που, με μια τεράστια ισχύ εντός της Βουλής, θα επικαλούνται εθνικούς κινδύνους ή απειλή εξωγήινων, για ν' αποφύγουν ακόμα και την εκλογική διαδικασία. Να επικαλούνται ακόμα και λόγους "οικονομίας", για ν' αποφεύγουν να δώσουν τον λόγο στον λαό. Αυτά δεν γίνονται ποτέ, γιατί το Σύνταγμα δεν τα επιτρέπει.

Γι' αυτόν τον λόγο κάνει αυτούς τους "κύκλους" των "εντολών". Χρησιμοποιεί το σύνολο του "εύρους" της Βουλής, ώστε σε περίπτωση Πραξικοπήματος να υπάρχει συνυπευθυνότητα του συνόλου της, ώστε να μην υπάρχει ούτε ίχνος δημοκρατικής "νομιμοποίησης".

Επιπλέον αυτήν η συνταγματική "απαίτηση" δυσκολεύει δραματικά το εγχείρημα, εφόσον δεν έχουν όλοι μέσα στη Βουλή τα ίδια συμφέροντα. Ως εκ τούτου οι "συνεργασίες" ή οι "μεγάλοι συνασπισμοί" γίνονται πριν τις εκλογές και όχι μετά από αυτές ...Γίνονται από τους πολιτικούς και τις ψηφίζει ο λαός και όχι εντός της Βουλής μετά τις εκλογές. Συνασπισμοί εντός Βουλής γίνονται μόνον μετά από τον "κύκλο" που αναφέραμε και ποτέ πριν από αυτόν. Πριν από αυτόν τον "κύκλο" μόνον εκτός Βουλής και προεκλογικά μπορεί να γίνει.

Το ζητούμενο πάντα είναι ο λαός ν' αποφασίζει τι ακριβώς θα αντιπροσωπεύουν μέσα στη Βουλή αυτοί οι Συνασπισμοί και όχι οι κομματάρχες μόνοι τους. Τα κόμματα, τα οποία συμμετέχουν σε αυτούς τους συνασπισμούς, είναι πραγματικά και δοκιμασμένα στην "πυρά" των εκλογών και όχι της "πλάκας", που φτιάχνονται σε υπόγεια και σαλόνια σαν αυτό της Μπακογιάννη ή του Κουβέλη.

Αν λοιπόν τολμήσουν τα δύο αγράμματα κι ανεπάγγελτα ανθρωποειδή του Κολεγίου με τη βοήθεια του "συναδέρφου" τους Προέδρου της Δημοκρατίας να καταλύσουν το Σύνταγμα, ας γνωρίζουν από τώρα ότι θα υποστούν τις συνέπειες αυτού του εγκλήματος. Απλά πράγματα. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να συλληφθούν από τις αρμόδιες αρχές όλοι οι Πραξικοπηματίες και στην περίπτωσή μας οι Παπούλιας, Παπανδρέου, Σαμαράς και Παπαδήμος.

Αν δεν μπορούν οι αρχές να τους συλλάβουν, ο λαός πρέπει ν' αναλάβει τον ρόλο του ...Τον προβλεπόμενο από το Σύνταγμα ρόλο του, που είναι να προστατεύσει το Σύνταγμα με όλα τα μέσα ...Τον προβλεπόμενο ρόλο, που "θωρακίζει" νομικά τον πολίτη στο τελευταίο άρθρο του. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει ο λαός ν' αναζητήσει και να συλλάβει ζωντανούς ή νεκρούς όλους τους Πραξικοπηματίες.

Ο κάθε πολίτης έχει την υποχρέωση και όχι απλά το δικαίωμα, όπου βρει κάποιον από αυτούς τους τρεις, να τον συλλάβει ζωντανό και αν αυτό δεν είναι δυνατό, να τον εκτελέσει επιτόπου. Οι Πραξικοπηματίες σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι κάτι το διαφορετικό από τον Καντάφι. Όπως συνελήφθη από τους όχλους ο Καντάφι, έτσι και οι Έλληνες πρέπει να τους συλλάβουν με το δικαίωμα να τους χειριστούν κατά βούληση και χωρίς καμία ποινική ή άλλη συνέπεια ...Ο Καντάφι, ο οποίος "έφυγε" σφαγμένος σαν γουρούνι, εφόσον, για να τον ατιμάσουν, του έκοψαν με μαχαίρι τον σφικτήρα του πρωκτού του. Αυτός είναι ο θάνατος που περιμένει τον οποιονδήποτε επιχειρεί να προδώσει τον λαό και βρίσκεται απέναντί του.

Σε περίπτωση που αυτοί οι Πραξικοπηματίες προλάβουν και πάρουν "ψήφο" εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Ελλήνων, μετατρέπουν το σύνολο της Βουλής σε Πραξικοπηματική και άρα μη νόμιμη. Σε αυτήν την περίπτωση ο Ναός της Δημοκρατίας χάνει την ιερότητά του και μετατρέπεται σε ένα απλό κτίριο ...Ένα κτίριο, όπου θα στεγάζεται το "Κωλοχανείο" του Φασισμού. Την επόμενη φορά, που θα μαζευτούν κατά χιλιάδες οι Έλληνες μπροστά από αυτό το άντρο της παρανομίας, μπορούν όχι απλά να το απειλήσουν με εισβολή, αλλά νομιμοποιούνται να του βάλουν φωτιά και να το ισοπεδώσουν μαζί με όλους όσους βρίσκονται εντός του.

Κανένα έλεος στους φασίστες και στα δουλικά των τοκογλύφων.

Η Μεταπολίτευση, που μας οδήγησε στη σημερινή αθλιότητα, παίζει τα τελευταία της "χαρτιά" και αυτό είναι επικίνδυνο. Επικίνδυνο όμως όχι μόνον για τον λαό, αλλά και γι' αυτούς που θα τολμήσουν να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλειά του. Δεν είναι δυνατόν τα "τσιράκια" των τοκογλύφων να μας απειλούν με Πραξικόπημα. Δεν είναι δυνατόν οι υπάλληλοι των τοκογλύφων, όπως ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς ή ο Παπαδήμος, να μας υπόσχονται δήθεν "σωτηρία", θυσιάζοντας όχι μόνον τη Δημοκρατία μας, αλλά την ίδια την πατρίδα μας.

Ανάξιοι να ονομαζόμαστε "Έλληνες" θα είμαστε, αν δεν τους σταματήσουμε.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Υ.Γ. 1: Οι κατά τον νόμο υπεύθυνοι να προλάβουν και να ελέγξουν όλα αυτά τα συνταγματικά εγκλήματα εν τη γενέσει τους είναι οι ηγέτες της Δικαιοσύνης. Αν δεν κινηθούν εντός εικοσιτετραώρου, προκειμένου να συλληφθούν οι Πραξικοπηματίες και να οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης, τότε θα πρέπει να λογαριάζονται και οι ίδιοι ως συνεργάτες τους.

Υ.Γ. 2: Οι βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου ας "ξυπνήσουν" επιτέλους και ας κάνουν το καθήκον τους. Ας κάνουν το καθήκον τους απέναντι στον λαό που τους ψήφισε και να μην γίνονται άβουλα υποχείρια της προδοτικής συμμορίας του Κολεγίου Αθηνών. Αν δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, δεν θα μπορούν να σταθούν σε κανένα "ύψος", εφόσον θα τους "ψάχνει" ο λαός ...και όχι για να τους δοξάσει. Ας δουν μερικά βίντεο με το τέλος του Καντάφι και είναι σίγουρο ότι θα έρθουν στα "ίσα" τους.

Υ.Γ. 3: Τώρα εξηγείται γιατί το ΠΑΣΟΚ προχώρησε πριν από λίγες ημέρες σε "αποκεφαλισμό" της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και της Αστυνομίας χωρίς η ΝΔ ν' αντιδράσει σχεδόν καθόλου. Κανονισμένα τα είχαν οι Πραξικοπηματίες, προκειμένου να μην υπάρχει ούτε η θεωρητική πιθανότητα να βρουν μπροστά τους αντίδραση. Οι Χούντες δεν είναι μόνον στρατιωτικές ...Είναι και πολιτικές.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση