Το στοίχημα για εθνικό ηγέτη

• Του Στέφανου Αγιάσογλου*

Με έναυσμα την άποψη πολλών ότι οι ηγεσίες της Ευρώπης στέκονται κατώτερες των περιστάσεων τις οποίες η παρούσα κρίση αναδεικνύει, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η εποχή των ηγετών πέρασε, εξέφρασα την άποψη ότι αντίθετα, ακριβώς για αυτόν τον λόγο η εποχή των ηγετών τώρα αρχίζει.

Η εποχή αυτή με τα τόσα προβλήματα για τον απλό κόσμο θα αναδείξει ηγέτες σε όλο τον κόσμο, ειδικά στην Ευρώπη και ακόμα πιο ειδικά και συγκεκριμένα στην πατρίδα μας την Ελλάδα.

Μέσα σε όλα τα γεγονότα της κρίσης χρέους που βιώνουν οι Ευρωπαϊκές οικονομίες, η περίπτωση της χώρας μας είναι μοναδική και ξεχωρίζει με τον χειρότερο τρόπο, όχι γιατί έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως προσπαθούν οι εταίροι μας να μας πείσουν, αλλά για τον ανήθικο και βίαιο τρόπο που επέβαλαν τις λύσεις τους και η πρόθυμη προηγούμενη κυβέρνηση κλήθηκε να υλοποιήσει.

Στόχος αυτών των αποφάσεων που πάρθηκαν για εμάς, χωρίς εμάς, αλλά με καταλύτη την κυβέρνηση ΓΑΠ, ήταν να τιθασευτεί το χρέος γρήγορα και οδυνηρά για το λαό, ώστε το αποτέλεσμα να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή και προτροπή για συνεχή λιτότητα για τις μεγαλύτερες οικονομίες κυρίως του νότου, με βαθύτερο σκοπό να παραμείνει ο έλεγχος στους πιο δυνατούς, αντί να προωθηθούν λύσεις κοινές όπως για παράδειγμα το ευρωομόλογο.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η σημερινή κατάσταση της χώρας και του λαού έχει απόλυτη ανάγκη από τα στοιχεία εκείνα που δίνουν τον ορισμό της ηγεσίας. Έμπνευση για ζωή, προοπτική για το μέλλον, δημιουργία για ανάπτυξη, ιδεαλισμό για ψυχολογία και πατριωτισμό για εθνική περηφάνια.

Η καταστροφική πολιτική των τελευταίων δύο ετών με αποκορύφωμα το οδυνηρό λάθος της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος ήταν αυτή που οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης ΓΑΠ και στα γεγονότα της περασμένης εβδομάδος για το σχηματισμό της μεταβατικής κυβέρνησης Παπαδήμου. Ταυτόχρονα όμως εξώθησε την ήδη προβληματική κατάσταση της οικονομίας στο έπακρο και σε συνδυασμό με τη γενικότερη έξαρση της κρίσης στην Ευρώπη, έκανε επιλογές όπως το μεγαλύτερο κούρεμα του χρέους αναπόφευκτες, ενώ δημιούργησε ένα τόσο μεγάλο εσωτερικό χάος, όπου ακόμα και αυτονόητες για το αναπόφευκτο κινήσεις και διαδικασίες δεν ήταν αδύνατο να συντελεστούν.

Με άλλα λόγια χρειάστηκε να βρούμε λύση σε μια μεταβατική κυβέρνηση και μάλιστα με τη στήριξη και άλλων κομμάτων για τα δυστυχώς αναπόφευκτα μετά από όλα αυτά και πάντως αυτονόητα, όπως η καταβολή της έκτης δόσης, η ψήφιση της δανειακής σύμβασης και η ολοκλήρωση του PSI, έτσι ώστε να μπορέσουμε να φθάσουμε τρείς μήνες μετά στη μοναδική διέξοδο που υπάρχει στη Δημοκρατία και είναι οι εκλογές.

Με αυτά τα δεδομένα μπορεί να δει κανείς και τον τρόπο που κινήθηκαν οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μετά την αναγγελία του δημοψηφίσματος. Ο μεν Παπανδρέου έδειξε ότι όλες του οι αποφάσεις στηρίχτηκαν αποκλειστικά στην προσωπική του επιβίωση γενικότερα στο πολιτικό σκηνικό και ειδικότερα στο κόμμα του. Προβλέπονται ενδιαφέρουσες ημέρες μέσα στο ΠΑΣΟΚ καθώς τίποτα δεν δείχνει ότι ο ίδιος σκοπεύει να αποχωρήσει.

Από την άλλη μεριά ο Σαμαράς έδειξε ότι είναι έτοιμος να αναλάβει το πολιτικό κόστος για να λυθεί το αναπόφευκτο για τη χώρα αδιέξοδο, όμως ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός με μερικές περίεργες και σοβαροφανείς απόψεις περί συναίνεσης ορισμένων κοινοβουλευτικών στελεχών και κάποιων κομψευόμενων και βαθυστόχαστων συμβούλων. Βασική αρχή όχι μόνο της βάσης του κόμματος αλλά και του κόσμου γενικότερα, είναι να τηρηθούν απαρέγκλιτα οι αρμοδιότητες της μεταβατικής κυβέρνησης και η ημερομηνία των εκλογών. Σε αντίθετη περίπτωση κινδυνεύει η ενότητα και η προοπτική της παράταξης.

Ας μην γελιόμαστε η πατρίδα χρειάζεται ηγεσία με την μόνη έννοια που υπάρχει για αυτήν. Να εμπνεύσει προοπτική, δημιουργικότητα, ιδεαλισμό, πατριωτισμό και εθνική περηφάνια. Ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός θα πρέπει να λύσει τα αυτονόητα και οι εκλογές θα αναδείξουν ηγέτη ικανό να αναστήσει την πατρίδα και το λαό της.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση