Ελληνική δημοκρατία… (λέμε τώρα)…

Ο αρχηγός της κυβέρνησης “εκλέγεται” από μια πλειοψηφία ….

Ας δούμε ΑΥΤΟΣ τι εκλέγει…

Αυτός εκλέγει, δλδ διορίζει…:

*την ηγεσία της δικαιοσύνης, βάζοντας πάντοτε τους αρεστούς,ποτέ τους άριστους….

*την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, βάζοντας πάντα τους αρεστούς και ποτέ τους άριστους…

*τους βουλευτές , που απαρτίζουν τον κορμό της κυβέρνησης, βάζοντας πάντα τους συνεργάσιμους ( αρεστούς ή μη ), και ποτέ τους άριστους…

*τους συνδικαλιστές που υποτίθεται εκπροσωπούν τον κλάδο τους , βάζοντας πάντα τους βασιλικότερους του βασιλέως , που τρέχουν τα σάλια τους για εξουσία και χρήμα (λόγω και του ότι κατά κανόνα προέρχονται από φτωχά λαϊκά στρώματα και την έχουν δει σαν την ευκαιρία της ζωής τους να τα ‘κονομήσουν)και ποτέ τους άριστους, ειδικά εδώ στον τομέα αυτό, γίνεται σφαγή….΄

*τον πρόεδρο της “δημοκρατίας” που υποτίθεται ότι έχει το απόλυτο πόστο ελέγχου της λειτουργίας της “δημοκρατίας” μας και είναι ο κέρβερος που υπογράφει όλα τα νομοσχέδια , έτσι ώστε να μην περάσει τίποτε αντισυνταγματικό και προδοτικό εναντίων του λαού….έχει και ολόκληρη στρατιά σύμβουλους για τον λόγο αυτόν, περισσότερους κι από την κυβέρνηση , νομίζω…στην θέση του οποίου εκλέγεται πάντα ένας αποδεδειγμένα πιστός, μετά από πολλά χρόνια πίστης και υποταγής στο αρχηγικό μας σύστημα, αποδεδειγμένα….και ποτέ ο άριστος….

*την ηγεσία των πανεπιστημιακών , που καθορίζουν την πορεία της εκπαίδευσης των μελλοντικών Ελλήνων, και την ποιότητα των σπουδών που θα “αναδείξουν” τους μελλοντικούς ανθρώπους της επιστήμης και της γνώσης που θα πάνε την Ελλάδα μπροστά… στην θέση των οποίων εκλέγονται πάντα οι αρεστοί και πρόθυμοι και ποτέ ο άριστοι…

Ακόμα…

Ο πετυχημένος αρχηγός κόμματος που κατάφερε και πήρε την πλειοψηφία σε εκλογές, έχει τον απόλυτο έλεγχο του κόμματος που τον στηρίζει μέσα από μαγαζάκια και παραμάγαζα, εκλέκτορες, φατρίες, κομματάρχες, τοπικές, κλαδικές, δημιουργώντας έτσι ένα απόλυτα απολυταρχικό και ασύδοτα αντιδημοκρατικό μηχανισμό, όπου όλοι, για να συμμετέχουν έχουν σπεύσει να δηλώσουν και να “αποδείξουν” με όλα τα μέσα, για να τύχουν την εύνοια των από κάτω προς τα πάνω ανωτέρων τους με κορυφή τον εκλεγμένο (ωσάν να λέμε εστεμμένο π.χ.)….

Όλος αυτός ο αχταρμάς λέγεται δημοκρατία… αν είναι ποτέ δυνατόν…

Αυτόν τον άνθρωπο, αν τυχόν βγει ποτέ ένας παρανοϊκός ή κακόβουλος, λέμε τώρα ή ξεπουλημένος με το 2% επί της χρεωκοπίας μας (θου κύριε φυλακί τω στόματί μου) ποιος μπορεί να τον ελέγξει;

Θα μου πεις…

Υπάρχουν και κάποιοι που δεν τους ελέγχει , οι οποίοι είναι και απέναντι, όπως είναι η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία είναι και θεσμικά ο κυριότερος ελεγκτής των πεπραγμένων της κυβέρνησης….έχει όμως η αντιπολίτευση κάποιο μηχανισμό να ρίχνει προδοτικές (λέμε τώρα )κυβερνήσεις;

Όχι… πρέπει να πάει στον πρόεδρο… ο οποίος είναι διορισμένος από τον πρωθυπουργό… στην δικαιοσύνη που είναι διορισμένη από τον πρωθυπουργό… στον στρατό (έσχατη λύση ) που είναι διορισμένοι από τον πρωθυπουργό…

Λέμε τώρα, γιατί συνήθως, τα κόμματα εξουσίας, όταν χάνουν, κάνουν έναν εσωτερικό χαμό, αλλάζουν γκανιάν (*τα άλογα κούρσας), και ετοιμάζονται για τον επόμενο “αγώνα”, περιμένοντας το φρούτο (τον ήδη πρωθυπουργό) να πέσει ωριμάζοντας, έτσι ώστε να είναι σίγουροι για τη έκβαση της επόμενης κούρσας… εξάλλου, οι μηχανισμοί διακίνησης χρήματος αναγνωρίζουν μεταξύ τους την “συναδερφική” υπόσταση του αντιπάλου και δεν έχουμε και πολλούς οικονομικούς τριγμούς στην μοιρασιά… (τα χρωστάνε, για όταν εκλεγούν οι άλλοι -δανεικά είναι αυτά και συναδερφική αλληλεγγύη)

(Να ρίξουμε ένα βλέμμα και στα κόμματα μη εξουσίας ,τη λεγόμενη αριστερά – να την πει ο θεός)

Εδώ έχουμε τις από την εποχή του Παπαδόπουλου λεγόμενες “δεξαμενές απορροής”…..(οι δεξαμενές απορροής είναι ο άδειος βόθρος , δίπλα στον κανονικό , που είναι έτσι συνδεμένος ώστε να πάρει τα περίσσεια , μην τυχόν και ξεχειλίσει απότομα ο κανονικός βόθρος και πήξουμε στα σκατά)….

Πάντα , κάθε απολυταρχικό καθεστώς που σέβεται τον εαυτό του έχει τέτοιες δεξαμενές…..απορροής…..από τους ακραίους εξτρεμιστικούς χώρους (ΕΛΑ-ΦΥΓΕ-17 ΝΟΕΜΒΡΗ-ΠΥΡΗΝΕΣ-ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΑ ΚΤΛ)…μέχρι και τους ήπιων τόνων επαναστάτες του καναπέ, που έχουν εξασφαλισμένη την γωνίτσα τους, το γωνιακό μαγαζάκι που έχει , όσο νά’ναι , την δική του πελατεία..(δόξα τον θεό)… αλλά και τα προνόμια όλων των άλλων κομματόσκυλων (διορισμοί – μοιρασιά κτλ)….

Εδώ υπάρχει μια απαράβατη αρχή, και ένας όρος επιβίωσης ιδιαίτερος…

Οι ιδεολόγοι αυτών των χώρων δεν πρέπει ποτέ να μάθουν την αλήθεια, πράγμα που επιτυχώς μέχρι σήμερα το έχουν καταφέρει οι ηγεσίες τους…οι οποίες σε πραγματικά επαναστατικούς πυρήνες είναι πραγματικοί πράκτορες της ΕΥΠ- CIA-κτλ… σε πιο μεγάλα σχήματα απλά είναι “συνεργαζόμενοι”… εξάλλου είναι πολιτικοί φορείς…

Είδε κανείς σας μέχρι εδώ δημοκρατία;

Δεν νομίζω Τάκη…

Αν καταφέρναμε τουλάχιστον για αρχή να βγάλουμε πρόεδρο με ψηφοφορία απ’ευθείας από εμάς;… τι να πω... εσείς νομίζετε ότι όλο αυτό το σκηνικό θα φύγει από την πλάτη μας επειδή “ξυπνήσαμε ” και βγήκαμε στην πλατεία;… μακάρι , μα δεν το νομίζω… δυστυχώς…

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση