Πολλαπλοί εκβιασμοί
Η Ελλάδα δεν βρίσκεται μόνο στη δίνη του αβάστακτου χρέους, της οικονομικής κρίσης, του Διεθνούς Ελέγχου και της κοινωνικής κατάρρευσης. Δυστυχώς, πάντα έφερε το βάρος της γεωγραφικής της θέσης και, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες, έχει μονίμως ανοιχτά εθνικά θέματα, τα οποία την υποχρεώνουν να κρατάει τα μάτια της ορθάνοιχτα.
Στη σηµερινή κρίση στη Μεσόγειο, στις ακτές της οποίας συντελούνται κοσμοϊστορικές αλλαγές και ανατρέπονται δεδομένα δεκαετιών, ένα κεντρικό επίδικο είναι η οριστικοποίηση, για τα επόμενα πολλά χρόνια, του ενεργειακού στάτους - και με την έννοια του ελέγχου των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και, κυρίως, με αυτήν του ελέγχου των πηγών της.
Ήδη η τάση της απόσπασης του ελέγχου των πετρελαϊκών αποθεμάτων από τα κράτη, εκ μέρους των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, επιβεβαιώνεται με τη δραματική και αιματηρή αλλαγή στη Λιβύη.
Όµως στην περιοχή δεν βρίσκονται μόνον οι Άραβες, οι Ισραηλινοί, το ΝΑΤΟ και οι εταιρείες. Βρίσκονται η Ελλάδα και η Κύπρος. Και απέναντί τους η Τουρκία. Ήδη η Κύπρος βρίσκεται στη δίνη ενός πολύπλοκου προβλήματος, καθώς η απειλή ενός... Μνημονίου, οι ενεργειακές της συμφωνίες και οι γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της για φυσικό αέριο, η επερχόμενη προεδρία της στην Ε.Ε. και το εθνικό της πρόβλημα διαπλέκονται ευθέως με τις διαπραγματεύσεις - που κακώς άρχισαν και κακώς συντηρούνται - για «επίλυση» του Κυπριακού.
Το ακόµη χειρότερο για τη μαρτυρική Μεγαλόνησο είναι ότι όλο αυτό το αξεδιάλυτο κουβάρι, με τους πολλαπλούς εκβιασμούς, καλείται να το διαχειριστεί μια αδύναμη κυβέρνηση, της οποίας ο επικεφαλής, ο Πρόεδρος Χριστόφιας, βρίσκεται σε υπό διαρκώς εντεινόμενη αμφισβήτηση που τείνει να εξελιχθεί σε απομόνωση.
Δυστυχώς τα νέα δεν είναι ευοίωνα. Η άσκηση πιέσεων και εκβιασμών σε όλα τα επίπεδα, στο δημοσιονομικό από τη Γερμανία και τους οίκους αξιολόγησης και στο εθνικό και τα ενεργειακά από την Τουρκία, παρά τη λεκτική «στήριξη» από ΗΠΑ, Ισραήλ και Ρωσία, απαιτεί εθνικό σχεδιασμό - ο οποίος φαίνεται να λείπει. Τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα αν συνυπολογίσουμε ότι και αυτή ακόμη η «στήριξη» μόνο τζάμπα δεν είναι...
Αναρτήσεις
Το σύστημα έχει βρει το κόλπο με τους γνωστούς αγνώστους που παρεισφρύουν στις διαδηλώσεις για να δώσουν την αφορμή στις δυνάμεις καταστολής να επέμβουν και να διαλύσουν τον κόσμο. Τα ΜΑΤ χτυπούν αδιακρίτως και οι εικόνες που μεταφέρονται διεθνώς είναι αυτές που θέλει το σύστημα. Δεν δείχνει την πλειοψηφία των νοικοκυραίων που διεκδικούν την πατρίδα τους και το μέλλον των παιδιών τους αλλά τους γνωστούς σε διατεταγμένη υπηρεσία μπαχαλάκηδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρόθεση της Νέας Τάξης Πραγμάτων να στρατικοποιήσει τις κοινωνίες με αύξηση του ρόλου των δυνάμεων καταστολής, πρέπει να γίνει αντιληπτή. Το σύστημα θέλει φασαρίες για να δικαιολογήσει την αυξημένη παρεμβατικότητα και τον έλεγχο του πολίτη (κάμερες, κάρτες, έλεγχος διαδικτύου,κλπ).
Είναι δύσκολο να περιφρουρηθεί μιά διαδήλωση όπως οι τελευταίες του Συντάγματος απέναντι στην οργανωμένη βία του κράτους και παρακράτους. Δύσκολο να περιφρουρηθεί μια μεγάλη συγκέντρωση από ετερόκλητα και ανοργάνωτα στοιχεία, όπου μπορεί εύκολα να παρεισφρύσει ο προβοκάτορας.
Αν όμως βρούμε ένα τρόπο να κάνουμε πιο έκδηλη την προβοκάτσια, ίσως καταφέρουμε ν΄αφοπλίσουμε το σύστημα.
Και ίσως συμπαρασύρουμε και άλλα υγιή στοιχεία της κοινωνίας να βγουν να διεκδικήσουν.
Προτείνω, να βγούμε μπροστά οι γυναίκες, μόνο γυναίκες.
Και ίσως με ένα και μόνο σύνθημα που δε θα μπορεί να αποκρυβεί από τα διεθνή μέσα. ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.
ΜΚ