Μηδενική ανοχή στη πράσινη λαίλαπα

Κάποτε γράψαμε εδώ μέσα για τη περίφημη πολιτική «μηδενικής ανοχής» του τότε δημάρχου της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι, με την οποία μπόρεσε μέσα σε λίγα χρόνια να κάνει τη πόλη του ασφαλή, από εκεί που ήταν η βασίλισσα της εγκληματικότητας.

Μετά κι από τις τελευταίες εξελίξεις στη χώρα μας, ήρθε νομίζω η ώρα να κηρύξουμε και εμείς τη δική μας πολιτική «μηδενική ανοχή».

Να ξεκινήσουμε από τον μικρόκοσμό μας, από το γραφείο, από το καφενείο, από τη γειτονιά, κι απ το μπαράκι. Όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε, «μηδενική ανοχή» απέναντι στα πράσινα τρωκτικά και στους θλιβερούς απολογητές τους.

Ξεμπρόστιασμα στις αδιάβλητες προαγωγές προϊσταμένων με κομματικά κριτήρια, και φτύσιμο στους πράσινους κομματάρχες και πολιτικάντηδες, που μας δουλεύουν κανονικά, θεωρώντας μας κορόιδα..

Αντιπαραθέσεις με επιχειρήματα απέναντι στους (αδαείς-αγαθούς) πράσινους ψηφοφόρους, που έτσι έμαθαν έτσι ψηφίζουν, νομίζοντας ακόμη πως ψηφίζοντας Πασόκ, ψηφίζουν για την… αλλαγή.

Κόντρα στους βαλτούς προβοκάτορες που μας θέλουν να τα «έχουμε φάει μαζί», και άρα καλά πάμε ως χώρα.

Καταγγελία στα ΜΜΕ, και στα ηλεκτρονικά μέσα, κάθε πράσινης παρασπονδίας (και είναι πάμπολλες).

Απαξίωση στα πράσινα διαπλεκόμενα παπαγαλάκια και στους αργυρώνητους opinion makers (τρομάρα τους) μεγαλοδημοσιογράφους ,που νομίζουν πως επειδή κρατάνε το μαρκούτσι δικαιούνται και «δια να ομιλούν».

Μη αποδοχή των μειώσεων σε μισθούς, σε κοινωνικές παροχές, και πάνω απ όλα σε προσωπική αλλά και σε εθνική αξιοπρέπεια.

Επιστροφή στα μούτρα τους κάθε χαρακτηρισμού περί αντιπαραγωγικών, συνένοχων, κλπ κλπ.

Δεν χρειάζεται να βγούμε στους δρόμους και να τα κάψουμε όλα, ούτε να γίνουμε Τυνησία. Δεν πρέπει όμως και να μετατραπούμε σε Ελβετία, όσον αφορά στο πολιτικό μας κλίμα. Συναίνεση; Τι είναι αυτό;

Ποιος τους όρισε «ελέω Θεού βασιλείς», που όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν, χωρίς να δίνουν λόγο πουθενά;

Που το γράφει ότι μπορούν να βάλουν ενέχυρο τη δημόσια περιουσία, για να ξεπληρώσουν τα γραμμάτια των τραπεζικών αφεντικών τους;

Ποιος πέθανε και τους όρισε Πάπες, που λένε και οι Αμερικανοί σύμμαχοί μας;

Ποιοι νομίζουν ότι είναι;

Φτύστε τους όπου τους βρείτε. Απαξιώστε τους σε όλα τα επίπεδα. Από τον τελευταίο κομματάρχη ως τον «διανοούμενο» και «γυμνασμένο» ηγέτη μας.

Δεν υπάρχουν άλλα χρονικά περιθώρια. Ότι προλάβουμε να σώσουμε. Το φαγοπότι που γίνεται αυτό το καιρό, μέσω ιδιωτικοποιήσεων, αποκρατικοποιήσεων, κλπ. είναι άνευ προηγουμένου. Και εμείς κοιτάμε το δάχτυλο, αντί για το φεγγάρι.

Πρέπει επιτέλους να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε. Όμορφα και πολιτισμένα. Μπήκαν στη πόλη οι οχτροί. Μεταμφιεσμένοι σε Έλληνες.

Και μπορεί να μη σφάζουν και να μη φυλακίζουν, αλλά πουλάνε τα οικογενειακά μας κειμήλια, τουλάχιστον να προλάβουμε, μπας και σώσουμε κανένα ασημικό.

Strange Attractor

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση