Η "αξιοποίηση" πάει Αιγαίο;

• Από το Μαρικάκι

«Αυτό που μπορούμε να προσφέρουμε δεν είναι το φθηνό κατάλυμα – αυτό το προσφέρουν δυστυχώς πολύ εύκολα πολλές άλλες χώρες και πολλές φορές πολύ φθηνότερα – αυτό που πρέπει να προσφέρουμε, είναι μια μοναδική εμπειρία ζωής, αυτό θέλει και ο επισκέπτης, μια διαφορετική εμπειρία ζωής. Η οποία συναποτελείται, από το περιβάλλον, τους ανθρώπους, που είναι ο πολιτισμός, είναι η ανθρωπιά, είναι το κέφι μας, η συμπεριφορά μας, τα έθιμά μας, τα τοπικά προϊόντα...

Αυτή η ολοκληρωμένη εμπειρία μπορεί να μείνει αξέχαστη σε κάθε επισκέπτη, να τον κάνει να θέλει να έρθει ξανά αλλά και να διαδώσει αυτή την εμπειρία σε πολλούς άλλους στη χώρα του».

Σε ποιον tour operator ανήκει η παραπάνω δήλωση; Μα στον George Papandreou φυσικά. Ο οποίος φαίνεται να ασχολείται προσωπικώς με τον τουρισμό και τις λοιπές αναπτυξιακές δυνατότητες των νησιών, τη δυνατότητα να προσελκύσουν «επενδύσεις» στο νέο αποκεντρωμένο (και υποχρηματοδοτούμενο) περιβάλλον της καλλικρατικής αυτοδιοίκησης.

Στη Σύρο όπου παραβρέθηκε τη Δευτέρα για σύσκεψη με φορείς του Ν. Αιγαίου ο Παπανδρέου και όπου απήλαυσε τοπικό γιούχα υποδοχής, ξεδίπλωσε τις ιδέες του για τις προοπτικές των νησιών που... ανήκουν στον παγκόσμιο χάρτη . Ως ως γνωστόν ο ίδιος είναι γκλόμπαλ θίνκερ άρα η σκέψη του τα περιλαμβάνει. Να και ο συλλογισμός του διατυπωμένος από τον ίδιο: «Το Αιγαίο, επειδή ταξιδεύω στον κόσμο, είναι από τα ομορφότερα, αν όχι το πιο όμορφο μέρος του κόσμου, αλλά είναι και λίκνο του δημοκρατικού μας πολιτισμού»!

Στον... κόσμο λοιπόν ανήκει το Αιγαίο και όχι στη χώρα. Από αυτό εδώ το βήμα έχει επισημανθεί από άλλες στήλες η αναφορά του Παπανδρέου σε γερμανικά ΜΜΕ στα νησιά ως «πολιτιστική κληρονομιά» και όχι ως εθνικό έδαφος, άρα πιθανότατα πολλούς δεν τους ξενίζει η παραπάνω δήλωση που σε πρώτη ανάγνωση μοιάζει με χαζομάρα ή ασυναρτησία.

Γενικώς, η ομιλία Παπανδρέου κατά τη σύσκεψη στο κυκλαδίτικο νησί, είχε αρκετά τέτοια περίεργα σημεία, που τα εντοπίζεις αν ξεπεράσεις τη βαρεμάρα από το πιπίλισμα των κλισέ που επεξηγούν το γιωργακικό «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» κι επίσης αν είσαι κωλοπετσωμένα ή έστω επαρκώς καχύποπτος απέναντι στη γιωργακική «ελαφρότητα».

Δυο τέτοια σημεία από την ομιλία στην οποία τονίστηκε ξανά και ξανά η αξία της αποκέντρωσης από την κεντρική διοίκηση:

«Θέλω « είπε «οι αρχές της Περιφέρειας να δημιουργήσουν μία στρατηγική αναπτυξιακής ταυτότητας για κάθε νησί χωριστά, αλλά και συνολικά για την Περιφέρεια, που θα αναδεικνύει ακριβώς την ιδιαιτερότητα του πολιτισμού, της οικονομίας, ακόμα και της ενέργειας. Υπήρξε η δική σας πρόταση αλλά και του Επιμελητηρίου για την ενεργειακή αυτονομία και θα μπορούσε πράγματι να είναι το κάθε νησί αυτόνομο ενεργειακά.

Το ίδιο και για τα απορρίμματα, για την υγεία, για τα λιμάνια, για τον αθλητισμό, για τις αθλητικές διοργανώσεις, για τις συγκοινωνίες, για την εκπαίδευση, ώστε όλα αυτά τα οποία σήμερα θεωρούνται αδυναμίες, να γίνουν πρότυπα αξιοποίησης νέων μεθόδων, καινοτόμων τεχνολογιών και επομένως, πλεονεκτημάτων για την ίδια την ανάπτυξη της περιοχής σας, να είναι το κάθε νησί, αν θέλετε, πιλότος ενός πρότυπου μιας διαφορετικής ποιότητας ζωής».

Αλλά τι σημαίνει αναπτυξιακή ταυτότητα σε συνθήκες πετσοκόμματος κονδυλίων από την κεντρική κυβέρνηση και γενικού ξεπουλήματος προς άγραν 50 δις; Από τα παραπάνω, διαφαίνεται στο μεταξύ ότι η κυβέρνηση ήδη έχει προχωρήσει στο φιλετάρισμα των προσοδοφόρων δραστηριοτήτων των νησιών. Από φολκλόρ (βλ. παραπάνω: «το κέφι μας») μέχρι ενέργεια.

Και συνεχίζει: «Ξέρω ότι, αυτό μπορεί να ακούγεται οραματικό (σ.σ. εδώ γελάμε) , αλλά μπορώ να σας πω ότι αυτό είναι και το στοίχημα για την Ελλάδα. Αυτή η διαφορετική ταυτότητα, η πρωτοπορία, ακόμη και όταν μιλούμε σε ξένους που έχουν ενδιαφέρον για την τουριστική ανάπτυξη ή και γενικότερα για την πορεία της Ελλάδας, είναι αυτά τα οποία πράγματι προκαλούν το ενδιαφέρον και θα έλεγα στηρίζουν τη χώρα μας, γιατί ουσιαστικά αποδεικνύουν τις δυνατότητες που έχει η Ελλάδα, τις οποίες δεν έχει μέχρι σήμερα αξιοποιήσει».

Τα παραπάνω δεν σας θυμίζουν κάτι από το προμόσιον στο Economic Club της Νέας Υόρκης που μας παρουσίαζε ως φορολογικό παράδεισο (με χαμηλά εργατικά) για επενδύσεις; Τώρα μήπως κάνει το ανάποδο με τους ιθαγενείς; Δείτε τι έχετε να πουλήσουμε στους ξένους;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση