Αν δεν έχεις λεφτά για θέατρο, πήγαινε... στη Βουλή
- Τραγωδίες, κωμωδίες, όλα τα έχει το "τσούρμο"
- Οι πιό καλοπληρωμένοι ηθοποιοί, στο πιό ακριβό σκηνικό, με σωρεία κομπάρσων και έργα για κάθε γούστο
Είναι σίγουρο ότι θα γελάσεις! Κάθε μέρα κωμωδία. Και το σενάριο, μπορεί να μοιάζει ίδιο πολλές φορές, όμως η εναλλαγή των πρωταγωνιστών, σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον.
Βέβαια, ξέρεις πάντα το τέλος. Έχει happy end, για όλους και τους 300.
Αλλά τι σε νοιάζει;
Να διασκεδάσεις δεν θες, μέσα σ’ αυτή τη μαυρίλα που ζεις;
Ο χθεσινός τίτλος του έργου: Παραδόθηκαν τα πορίσματα για το σκάνδαλο Siemens.
Και μετά, αναρωτιούνται όλοι αυτοί γιατί τους βρίζει ο κόσμος και τους αναθεματίζει.
Μα καλά, δεν ντρέπεστε βρε υποκριτές εκεί μέσα; Που με βάση πολιτικά κριτήρια, βγάζετε ένα συμπέρασμα για να ρίξετε στάχτη στα μάτια του κόσμου;
Ποιος, ΞΑΝΑΡΩΤΑΩ ΠΟΙΟΣ, θα πάει φυλακή για το σκάνδαλο; Θα συμφωνήσετε επιτέλους ΟΛΟΙ ΣΑΣ σε ένα κοινό συμπέρασμα, να αποδεχτείτε ότι πράγματι υπήρχε σκάνδαλο και ότι πρέπει κάποιος να πάει στη δικαιοσύνη;
Ή και αυτό, όπως το Βατοπαίδι ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ;
Έχει σασπένς, δεν συμφωνείτε;
Βάλτε τώρα και τις... ερμηνείες του κάθε βουλευτή που λένε αυτά τα ωραία... «το μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκκαλο, θα λάμψει η αλήθεια, κάποιοι επιτέλους πρέπει να λογοδοτήσουν» και θα απολαύσετε την κωμωδία που σας λέγαμε στην αρχή.
Είναι αλήθεια ότι τέτοια φαντασία που έχουν οι δικοί μας στη Βουλή, θα τη ζήλευαν οι μεγαλύτεροι σκηνοθέτες του πλανήτη.
Και καμιά φορά αναρωτιέμαι, γίνονται ταινίες στο Χόλυγουντ με πολιτικά σκάνδαλα και προτείνονται μάλιστα για τα όσκαρ.
Κύριοι Κάμερον και Σπίλμπεργκ, αν ζήσετε ένα μόνο μήνα στην Ελλάδα, είναι σίγουρο ότι θα εμπνευστείτε για την επόμενη επική ταινία σας.
Τι Άβαταρ και αηδίες. Μπροστά στους δικούς μας, το σκάνδαλο Ουότεργκέιτ του Νίξον και οι θεωρίες συνομωσίας για τη δολοφονία Κένεντι, μοιάζουν με τις παλιές περιοδείες θεατρικών παραστάσεων της επαρχίας, τα γνωστά και ως μπουλούκια.
Εμείς είμαστε πολύ πιο μπροστά.
Το κακό για εμάς, είναι ότι αυτό το θέατρο του παραλόγου, το ζούμε από τη στιγμή που γεννιόμαστε!
Αναρτήσεις
H δημοσιολογία 'στην Ελλάδα περίπου ταυτίζετα,έχω αντιληφθή,είτε με τη βωμολοχία του χειρίστου και πεζοδρομιακότερου είδους και ύφους είτε με ένα παλαιοθωμανικού τύπου καφενέ σε ένα ραχάτι βαθύ και ειδυλλιακό,αλόγιστο και άμετρο,απειρομέγεθες.Κάποτε άλλοτε ήταν τετιμημένη,είχε τιμή και δόξα δάφνινες,δαφνοστεφείς αλλά,σήμερα,εκφεύγει συχνότατα σε κουτσομπολιό-κατιναριό(μιμητικό της ΤVς),κατάκριση-καταλαλιά,ημιμαθή και εμπαθή,στοχευμένα-στρατευμένα δημοσιεύματα των ''γνωστών-αγνώστων''.Τα φληναφήματα και οι ''πολιτικώς ορθές'' φραστικές κομψότητες της λείανσης έγιναν το άριστο μέτρο των παρασίτων και των πεφυσιωμένων της απανταχού εξουσιοφρενείας!
ΑπάντησηΔιαγραφή